Norma ISO 639-5 (ISO 639-5: 2008), zatytułowana „Kody reprezentacji nazw języków - Część 5: Kod alfa-3 dla rodzin i grup językowych” to międzynarodowa norma opracowana przez podkomitet 2 komitetu technicznego ISO 37 . Międzynarodowy standard został opublikowany w dniu15 maja 2008.
Ta część ISO 639 definiuje kody alfa-3 (trzyliterowe) dla rodzin lub grup języków. Niektóre z tych kodów były częścią ISO 639-2, która również zawierała kody dla języków makr i poszczególnych języków, ale nie w wystarczająco dokładny lub kompletny sposób.
Norma ISO 639-5 pozwala dopracować i uzupełnić w zestawach kodów normy ISO 639 tylko rodziny i grupy języków bez uwzględniania poszczególnych języków (które zostały dopracowane i uzupełnione w ISO 639-3) ani żadnej odmiany dialektu lub pisowni (która będzie przedmiotem innej sekcji definiującej kody alfa-4). Tak więc nowe kody pojawiły się i pojawiają się tylko w ISO 639-5.
Od aktualizacji 29 października 2008zdefiniowano 114 kodów.
ISO 639-2 zawiera kody dla poszczególnych języków i grup językowych, a zatem jego kody są najczęściej częścią albo ISO 639-3 (dla „technicznych” kodów ISO 639-2 / T tylko) lub ISO 639-5 ( „kody bibliograficzne” z ISO 639-2 / B są aliasami przeznaczonymi do określonych zastosowań, ale nie są ponownie wykorzystywane w innych częściach ISO 639).
Języki, rodziny lub grupy z ISO 639-2 mogą być typu „grupa” (g) lub „grupa rezydualna” (r), gdzie grupa składa się z kilku powiązanych języków rozumianych w sposób włączający, podczas gdy grupa szczątkowa zawiera zestaw pokrewnych języków, z których wykluczono niektóre języki (lub niektóre podgrupy języków). Główną wadą pozostałych grup ISO 639-2 była ich niestabilność w czasie, ponieważ każda nowa kodyfikacja dodatkowych języków lub grup języków prawie zawsze zmieniała ich skład. W związku z tym grupy językowe nie były tak naprawdę przydatne do systematycznej i stabilnej klasyfikacji języków i powiązanych zasobów, bez odwoływania się również do dokładnej daty wersji tego standardu, z dodatkowym problemem (podczas wymiany danych między systemami heterogenicznymi), różne systemy nie są oparte na tej samej wersji, a dokumenty lub dane zawierające te kody nie pozwalają na dokładne określenie dokładnego znaczenia tych pozostałych kodów grupowych.
Ponadto niektóre systemy celowo zdecydowały się nie uwzględniać wszystkich kodów, a tym samym rozszerzyć znaczenie kodów poza te zachowane w części 2 normy, tak jak było w momencie ich użycia. W związku z tym okazało się konieczne zdefiniowanie innego standardu, który usuwałby to rozróżnienie między pozostałymi (nieodpowiednimi) grupami a kompletnymi grupami, zwłaszcza że pojawienie się części 3 normy znacznie zwiększyło liczbę zakodowanych poszczególnych języków.
Dzięki ISO 639-3, ISO 639-5 ustanawia jaśniejszą, dokładniejszą, pełniejszą i bardziej systematyczną klasyfikację języków. W ISO 639-5 wszystkie grupy językowe i rodziny stają się włączające; nazwy „inne języki…” zostały zmodyfikowane, a gdy konieczne jest odróżnienie danego języka od homonimicznej rodziny języków, która go zawiera, nazwę tego języka (w ISO 639-3, w tym rozumiany, gdy jest to język makro) jest kwalifikowany przez to wskazanie, a także nazwę odpowiedniej rodziny, aby usunąć homonimię i usunąć niejasności interpretacyjne.
Jednak zmiana definicji grup resztkowych z ISO 639-3 na grupy lub rodziny włączające w ISO 639-5 wprowadza nową niejednoznaczność, której nie można rozwiązać, jeśli część 2 lub 5 normy nie jest określona. Ryzyko to istnieje tylko w przypadku aplikacji opartych na ISO 639-2 i które ignorują ISO 639-5, ale te same aplikacje były już dotknięte niejednoznacznością w ramach różnych wersji ISO 639-3., Która już zmodyfikowała treść: ta zmiana jest konieczna, ale zapewnia klasyfikację, która nie powinna już być modyfikowana dla wszystkich już zakodowanych języków (z wyjątkiem przypadków błędów lub nieprecyzyjności niektórych kodyfikacji języków lub grup języków rzadziej, po konsultacji z lingwistami i grupami ekspertów lub znaczącymi społecznościami praca nad tymi językami).
Przykłady powiązań z ISO 639-2 :
2004–2005 ”] ( archiwum internetowe, wersja z 28 września 2006 r. ) , W National Information Standards Organization .