ISO 639-2

ISO 639-2 jest częścią standardu ISO 639 .

ISO 639-2 (1998), zatytułowanej „Kody dla reprezentacji nazw języków - Część 2: kod alfa-3” zawiera kody dla poszczególnych języków i grup językowych.

Większość kodów występuje w ISO 639-3 lub ISO 639-5 i ma identyczne znaczenie.

Cel normy

ISO 639-2 definiuje, oprócz ISO 639-1, kody oznaczające grupy językowe (arabski, keczua, chiński itp.), A także kody specjalne:

• mis używany dla określonego języka, ale który nie ma lub jeszcze nie ma kodów alfa-2 lub alfa-3 (kod ten jest często uzupełniany przez rozszerzenia zakodowane dla użytego pisma i położenia geograficznego lub nie jest kodowany dla wariantów językowych);
• mul kodyfikacji wielojęzycznej treści, tj. gdy nie ma możliwości oddzielnego oznakowania jej elementów i używają one różnych języków, a lista języków nie może być określona dla całej treści;
• und skodyfikować każdy nieznany lub nie w pełni rozpoznawalny język;
• zxx zakodować brak jakichkolwiek treści językowych lub treści przypisywanych konkretnemu językowi lub grupie językowej (np. zdjęcie Księżyca, podkład muzyczny itp.);
• i wreszcie qaaw qtzprzestrzeni 520 innych kodów zarezerwowanych, pozostawionych do użytku prywatnego poza polem normalizacji.

Niektóre języki (w sumie 23) są zakodowane w ISO 639-2 dwoma różnymi kodami: „terminologicznym” (symbol T) i „bibliograficznym” (symbol B).

Na przykład dla języka niemieckiego mamy:

• gerdla kodu bibliograficznego (zachowywanego ze względu na zgodność historyczną ze standardowymi systemami wymiany informacji bibliograficznych i klasyfikacji w niektórych krajach);
• deudla kodu terminologii (do wykorzystania we wszystkich innych przypadkach, w tym do stosowania zgodnie z normą techniczną RFC  5646 / BCP 47 dla kodu języka IETF ).

Podobnie dla języka francuskiego  :

• fre jest kodem bibliograficznym alfa-3;
• fra to kod terminologii alfa-3.

Kodowanie Alpha-3

Standard ISO 639-3 wykorzystuje 3- znakowe kody łacińskie . Ta kodyfikacja daje teoretyczną możliwość zakodowania 26 3 = 17 576 różnych języków.

Trzyliterowe kody są również używane w ISO 639-3 i ISO 639-5 .

Zobacz też

Powiązane artykuły

• ISO
• ISO 639 (kody nazw języków)
  • ISO 639-1 (2002), Lista kodów ISO 639-1 (alpha-2)
  • ISO 639-2 (1998), Lista kodów ISO 639-2 (alpha-3) [ta klauzula]
  • ISO 639-3 (2007), Lista kodów ISO 639-3 (alpha-3)
  • ISO 639-4 (2010), ogólne zasady kodowania
  • ISO 639-5 (2008), Lista kodów ISO 639-5 (alpha-3)
• ISO 3166 , kody nazw krajów (alfa-2)
• ISO 15924 , pisanie kodów i pisanie systemów (alfa-4)
• Kod języka IETF , zdefiniowany w zaleceniu BCP 47

Źródła i referencje

1. (w) Request for Comments n °  5646 .