Hugues the Grand (książę Franków)

Hugues Wielki Obraz w Infobox. Duke Hugues the Great reprezentowany w drzewie genealogicznym Robertians .
Szczegółowo o oświetleniu , Miejskiej Biblioteki Besançon , ms. 854 F O  8 XIV e  wieku. Tytuł szlachecki
Książę
Biografia
Narodziny W kierunku 898
Paryż
Śmierć 14 czerwca 956
Dourdan
Pogrzeb Bazylika Saint-Denis
Czynność Urzędnik
Rodzina Robertians
Tata Robert I
Matka Beatrice de Vermandois
Rodzeństwo Emma z Francji
Adèle z Francji ( d )
Małżonkowie Hedwig of Saxe
Eadhild (za926)
Dzieci Hugues Capet
Otton z Burgundii
Henri I z Burgundii
Emma z Francji
Béatrice of France
Héribert d'Auxerre

Hugues le Grand (urodzony około 898 roku , zmarł dnia16 czerwca 956w Dourdan ), hrabiego Paryża , markiza Neustrii od 923 do 956 , a Franks Duke od 936, liczyć z Auxerre od 954 do jego śmierci, jest synem króla Roberta I st i ojciec Hugo Kapet .

Biografia

Syn Robert I pierwszego króla Zachodniej Francia i Béatrice z Vermandois , aż do 6 th  stopnia jego matka Karola , Hugo Wielki, czasami nazywany „Hugh Biały” ze względu na jego bladej cerze, był mocny rysunek królestwa Zachodniej Francji u początków ustanowienia dynastii Kapetyngów .

Po śmierci bez potomków, w styczniu 936 r., Swego szwagra króla Raoula , Hugues Wielki zdecydował się nie ubiegać się o koronę Zachodniej Francji (która była jednak w jego zasięgu), w takim zakresie, w jakim miał, w Neustria, a nawet we Francji „potęga, która zwyciężyła nad każdym innym wielkim”. Hugues wolał przywołać na tron ​​młodego syna Karola III Prostego , Ludwika IV d'Outremera , który towarzyszył matce podczas wygnania w Anglii . W ten sposób nadzieję rządzić w miejscu jego bratanek przez małżeństwo (poślubił w 926 siostrą Edwige Wessex , matka Ludwika IV), od teraz jego obligatoryjny i mieć dużo energii większej, jako regentka. , że gdyby uzyskał awans, który nie byłby bez zmartwień innych możnych królestwa. Co więcej, pozwolił mu przeciwstawić się ambicjom swojego wuja, Herberta II de Vermandois , w walce o hegemonię w Zachodniej Francji . W niedzielę 19 czerwca 936 roku Ludwik IV został w ten sposób koronowany i konsekrowany na króla przez Artauda , arcybiskupa Reims . Ceremonia koronacji odbyła się w kościele opackim Saint-Vincent de Laon , miejscu jego urodzenia i twierdzy jego rodziny Karolingów .

Miesiąc później, 25 lipca 936 roku , Ludwik IV dał Huguesowi środki do zademonstrowania w królestwie jego prymatu nad innymi książętami, nadając mu tytuł dux Francorum , księcia Franków . Znaczenie tego tytułu zostało wyjaśnione 26 grudnia tego samego roku w dokumencie, w którym Ludwik IV podkreślił, że uczyniło to Huguesa „w całej naszej regnie , drugiej po nas”, zasymilowanym do „wicekróla”, zajmującego stanowisko równoważne z majordom pod ostatnich Merowingów . Lipcowe dyplomy, potwierdzając, że był świeckim opatem Saint-Germain d'Auxerre i mistrzem Autun (dwa podstawowe elementy księstwa burgundzkiego ), już uwydatniły jego władzę, kwestionując legitymację Hugues le Noir w ogłaszaniu się księciem Burgundii, o którym myślał, że odziedziczył po swoim bracie, królu Raoulu .

Jednak przewaga Hugona Wielkiego doprowadziła do irytacji młodego króla, który chcąc się wyzwolić, chwycił za broń, by z nim walczyć. Hugues potem połączył siły z Herbert de Vermandois i Guillaume Longue-EPEE , księcia Normandii . W 940 roku Ludwik IV został pobity pod Reims, a następnie w 945 roku pojmany przez Normanów i przekazany Huguesowi, który powierzył go Thibaudowi de Blois . Hugh uwolniony pod naciskiem cesarza rzymskiego Ottona I st , ale zdobył miasto Laon w zamian.

W 946 r. Założył następstwo Herberta II z Vermandois między dzieci tego jednego, jego bratanków, osłabiając w ten sposób władzę dynastii. W 948 r. , podczas synodu w Ingelheim (trzeciego w serii, po synodach Verdun i Mouzon , którego głównym celem było rozstrzygnięcie kwestii siedziby arcybiskupa Reims), Ludwikowi IV udało się wykluczyć Huguesa Wielkiego.

Mając już zwierzchnictwo nad Burgundią , które Ludwik IV nadał mu w 943 r. , Uzyskał potwierdzenie tytułu „księcia Franków”, a także Akwitanii (którą zapewnił od 954 r. Do śmierci w 956 r. ) W zamian za zgodę, po śmierci Ludwika IV (w 954 r.), do wstąpienia Lothaire na tron Zachodniej Francji .

Hugues Wielki zmarł w "  XVI kalendarzy lipca 956 r.", Czyli w16 czerwca 956, na zamku Dourdan . Jego pochówek znajduje się w bazylice Saint-Denis , nekropolii królów Francji .

Związki i potomstwo

Jego konkubina Raingarde Dijon, córka hrabiego Raoula z Dijon (a później żona Ansouda I st Le Riche powiedziała „  Ansoud Auxerrois  ” wicehrabia Auxerre), brzmiała:

Poślubił córkę Roger Maine do 914 , a następnie do 926 w Eadhild Wessex (lub Edith), córka Edwarda Starszego , a wreszcie do Jadwigi z Saksonii ( 922 - 965 , córka Henryka I st l'Oiseleur) wokół 937 , z którego miał:

Powiązanie genealogiczne między Karolingami i Kapetynami

                                                           
                 
       
Hrabia Adrien		         Hildegarda           Karol Wielki
(† 814)
cesarz		            
           
                                                               
                               
                  Pepin d'Italie
(777 † 810)
król Włoch		                       Ludwik Pobożny
(† 840)
cesarz		      
                                                                 
                 
Robert III
hrabia Hesbaye		   Waldrade   Bernard z Włoch
(797 † 818)
król Włoch		       Évrard
markiz Frioul		   Gisele         Karol Łysy
(823 † 877)
król Francji
       
                                                               
                  Pepin
(† po 850),
count		           Ingeltrude       Henri
(† 886)
markiz Neustrie		          
     
                                                        Louis II le Bègue
(846 † 879)
król Francji
    Robert le Fort
(† 866)
markiz de Neustrie		       Herbert I st
(† 900/907)
Policz Vermandois		         Otto
(† 912)
książę Saksonii		   Jadwigi              
   
                                                               
    Robert I st
(860 † 923)
król Francji		       Beatrice             Henry I st the Fowler
(876 † 936),
król Niemiec		           Karol III Prosty
(879 † 929)
król Francji
       
                                                                 
                     
          Hugh the Great
(† 956),
książę Franków		           Jadwiga
(† 965)		   Otto I st
(912 † 973)
cesarz		   Gerberge
(† 969)		   Louis IV d'Outremer
(† 954)
król Francji
               
                                                             
                                    Otton II
(955 † 983)
cesarz		       Lothaire
(† 986)
król Francji		    
                                                           
                  Hugues Capet
(† 996)
król Francji		   Guillaume I er
Coast Provence
(† 993)		       Adélaïde
d'Anjou
(† 1026)		   Louis V
(† 987)
król Francji		      
         
                                                           
                  Robert II
(† 1031)
król Francji		         Constance
d'Arles
(† 1032)		                  
       
        Legenda          
Karolingów   Robertian   Ottoński    

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Genealogia Hugona Wielkiego .
  2. Olivier Guillot, Albert Rigaudière, Yves Sassier, Uprawnienia i instytucje w średniowiecznej Francji, tom I: Od początków do czasów feudalnych , Armand Colin, 2003, s.  170
  3. Christian Bonnet, Christine Descatoire, Les Carolingiens, 741-987 , Armand Colin, 2001, str.  214
  4. [Migne 1847] Abbot Migne , Universal and Complete Dictionary of Councils , t.  1,1847, 1424,  str. , na archive.org ( czytaj online ) , s.  989.
  5. L. Theis, Dziedzictwo Karola , Paryż, Seuil, 1990. str.  176 .
  6. (la) Flodoard de Reims, Annales ,966( czytaj online )
  7. [Desmichels 1831] Ovide Chrysanthe Desmichels, Ogólna historia średniowiecza , t.  2: Wielkość, dekadencja, rozczłonkowanie imperium Karola Wielkiego i powstanie społeczeństwa feudalnego w Europie , Paryż, Louis Colas,1831, na books.google.fr ( czytaj online ) , s.  628.
  8. [Guyot 1869] Joseph Guyot, Kronika dawnego miasta królewskiego, stolicy Dourdan, Hurepoix , Paryż, libr. Auguste Aubry,1869, na books.google.fr ( czytaj online ) , s.  13.
  9. Raingarde de Dijon w „Lords of Villemomble and Villebéon (Villebon)” , str.  2 na rootshistoire.net .
  10. (w) Charles Cawley, „  Eudes (~ 948-15 w październiku 1002 r.)  ” , W „księstwo Burgundii - Beaune & Chalon” c. 1: „Beaune” , on Medlands - Foundation for Medieval Genealogy (dostęp 2 grudnia 2017 ) .

Bibliografia