Henri de Bonnechose

Henri de Bonnechose
Przykładowe zdjęcie artykułu Henri de Bonnechose
Biografia
Narodziny 30 maja 1800 r
Paryż ( Francja )
Święcenia kapłańskie 21 grudnia 1833
Śmierć 28 października 1883
Rouen ( Francja )
Kardynał Kościoła Katolickiego
Stworzony
kardynał 		11 grudnia 1863przez
papieża Piusa  IX
Tytuł kardynalny Kardynał-kapłan
z Saint-Clément
Biskup Kościoła katolickiego
Konsekracja biskupia 30 stycznia 1848przez
kardynała Antonio Francesco Orioli
Arcybiskup Rouen
1858 - 1883
Poprzedni Louis Blanquart de Bailleul Leon-Benoit-Charles Thomas następujący
Biskup Évreux
1855 - 1858
Poprzedni Nicolas-Théodore Olivier Jean-Sébastien Devoucoux następujący
Biskup Carcassonne
1848 - 1854
Poprzedni Joseph-Julien de Saint-Rome Gualy François-Alexandre Roullet z La Bouillerie następujący
Inne funkcje
Funkcja świecka
Senator Drugiego Cesarstwa
Herb
fide ac virtute
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org

Henri-Marie-Gaston de Bonnechose , urodzony w Paryżu dnia30 maja 1800 r, zmarł w Rouen dnia28 października 1883, jest francuskim duchownym, arcybiskupem Rouen i kardynałem .

Biografia

Wczesna kariera w sądownictwie

Urodził się Henri de Bonnechose 30 maja 1800 rw Paryżu . Jego ojciec jest Francuzem, byłą stroną króla Ludwika  XVI, który został podprefektem Nijmegen w okresie cesarstwa , a jego matka jest holenderską protestantką. Jest starszym bratem Émile de Bonnechose, historyka, pisarza i królewskiego bibliotekarza, a także Louisa de Bonnechose (1811-1832), który był stroną Karola  X i zginął w Vendée podczas powstania legitymistów w 1832 roku .

Młodość spędził w Brukseli , a następnie w Nijmegen, gdzie pracował jego ojciec. Upadek Imperium doprowadził go do Yvetot i studiował w Rouen , a następnie w Paryżu . Protestant, przeszedł na katolicyzm w wieku 18 lat i został ochrzczony sub conditionem le13 września 1819.

Po ukończeniu studiów prawniczych w Paryżu 29 lipca 1822, został mianowany zastępcą Andelys wStyczeń 1823, ale opuścił to miasto, aby pełnić te same funkcje w Rouen . Plik4 marca 1826został adwokatem królewskim w Neufchâtel-en-Bray , a następnie został mianowany zastępcą prokuratora generalnego w Królewskim Dworze Bourges ,24 stycznia 1827. Zostało tylko kilka miesięcy, aby zostać prokuratorem generalnym w Sądzie Riom , im17 września 1827. Plik10 czerwca 1829Dzięki arcybiskupa, M gr  de Rohan-Chabot wstąpił Trybunałowi Besançon jako pierwszego rzecznika generalnego. Zrezygnował9 września 1830wstąpić do wspólnoty Ojca Bautaina w Strasburgu .

Kariera kościelna

Plik 18 grudnia 1830Został wyświęcony na subdiakona i otrzymał diakonat dnia17 grudnia 1831. Plik21 grudnia 1833, Staje się kapłanem i świętuje swoją pierwszą masę na29 grudniaw kościele Saint-Pierre-le-Vieux .

Po kilku latach poświęconych nauczaniu w college'u w Juilly , rząd Ludwika Filipa wysłał go do Rzymu jako rektora Saint-Louis-des-Français (1844-1847). To właśnie tam otrzymał królewską zarządzenie o powołaniu go na biskupa w Carcassonne . Wybrany w dniu17 stycznia 1848, jest poświęcony 30 styczniaw Saint-Louis-des-francuskiej Rzymie przez kard Orioli , wspieranego przez M. gr  D'Andrea , arcybiskupa Melitene i M gr  Lucciardi , arcybiskupa Damaszku. Może tylko wrócić na swoje miejsce24 maja. Został mianowany rycerzem z Legii Honorowej tam w 1852 roku . Południowy klimat mu nie odpowiadał, został przeniesiony do Évreux dalej23 marca 1855 dołącza do 31 maja. Tylko przez kilka lat, odkąd został mianowany arcybiskupem Rouen przez Napoleona  III21 lutego 1858 i promował 18 marca.

Kardynał

W 1863został mianowany oficerem Legii Honorowej. Został mianowany kardynałem-kapłanem na konsystorzu11 grudnia 1863w posiadaniu papieża Piusa  IX . Plik14 stycznia 1864odbiera kardynał bar z rąk cesarza w kaplicy Tuileries . Otrzymuje czerwony kapelusz i tytuł S. Clemente the22 września 1864. Jego nowa godność dała mu dostęp do Senatu Drugiego Cesarstwa, gdzie często interweniował. W 1869 roku został awansowany do stopnia Komendanta Legii Honorowej.

W trosce o konserwację dziedzictwa powołuje w 1861opat Cochet inspektor zabytki sakralne diecezji. Wszelkie przekształcenia kościołów lub alienacja majątku wymagają zgody Cocheta, który co semestr zdaje sprawozdanie ze swojej misji. Bonnechose zaprasza również swoich księży do spisywania kronik parafialnych.

W 1865Wykonuje się tłumaczenie , Fort Braine (blisko Soissons ) w Rouen, z relikwiami z St Victrice (biskup Rouen), które zostały wycofane i chronione inwazji Norman w IX th  wieku. W imieniu Ojca Świętego i kanoników kapituły Bazyliki Watykańskiej udaje się na koronację Matki Bożej z Notre-Dame-de-la-Délivrande (niedaleko Caen) na22 sierpnia 1872.

Aby rozpowszechnić swoje decyzje w całej diecezji, zapoczątkował w 1867 r. Tydzień Religijny diecezji Rouen , jeden z pierwszych biuletynów diecezjalnych we Francji.

Zajęcie Rouen przez wojska pruskie dało mu możliwość ponownego nawiązania do tradycji biskupa defensor civitatis (obrońcy, obrońcy miasta). Na prośbę gminy Rouen udał się do Wersalu, gdzie został przyjęty przez kanclerza Otto von Bismarcka przez cesarza i jego syna. Otrzymuje redukcję zadłużenia miasta o dwie trzecie.

Wcześniej był jednym z ojców Soboru Watykańskiego I i będzie bronił dogmatu o nieomylności papieża .

Zauważa ścisłą neutralność podczas debat, które doprowadziły do ustanowienia III e  Rzeczypospolitej , co nie przeszkadza mu zrobić wiele kroków w tym od Jules Grévy .

Brał udział w konklawe w 1878 r ., Pod koniec którego wybrano papieża Leona  XIII .

Pomnik śmierci i grobu

W 1883, udał się do Rzymu po raz ostatni , ale ogarnięty niepokojem16 październikana stacji Saint-Lazare , zmarł28 październikanastępujący. Jego pogrzeb obchodzony jest w dniu6 listopada ; był to ostatni raz, kiedy francuski kardynał otrzymał hołd władz publicznych. M gr  Besson , biskup Nimes , wygłosił mowę pogrzebową w Rouen13 grudnia.

M gr  Bonnechose poprosił, aby być reprezentowana w kolanach, odwrócił się w kierunku ołtarza mistrza Saint-Pierre-Saint-Paul kaplicy, gdzie jego grób miał być znaleziony. Dzieło rzeźbiarza Henri Chapu . Na koniec tworzy model1889które wysyła do Carrary . Umiera, nie mogąc dokończyć treningu cappa magna. Posąg jest wystawiany na Salonie w 1891 roku, a następnie ustawiany. Pomnik, którego cokół jest dziełem Edmonda Boneta, został zainaugurowany23 marca 1893. Siedzący na cokole duży posąg z brązu, wykonany przez Carlusa, reprezentował „chrześcijańską Francję”. Po wojnie zachował się jedynie orant z białego marmuru, umieszczony przy wejściu do kaplicy Marii Panny. Na podstawie można odczytać epitafium  :

„  HENRICVS.CARD.DE.BONNECHOSE.ARCHIEP.ROTOMAG.NORMANN.PRIMAS
DIOCESIN.INFANDO.TEMPORE.INSOLENTI.ADFLICTAM.TRIBUTO.SVBLEVAVIT
OBIIT.V.KAL.NOV.M.DCCC.LXXXIGN.VIDE  ”

Przedstawienia artystyczne i ewokacje

Portrety i przedstawienia

Ewokacja w dziełach literackich

Uwagi i odniesienia

  1. Kardynałowie Świętego Kościoła Rzymskiego: Konsystorz z 11 grudnia 1863 r. (XIV) .
  2. Jean-Charles Descubes (reż.) ( Pref.  Jean-Charles Descubes ), Rouen: Primatiale de Normandie , Strasbourg, La Nués Bleue, pot.  „Łaska katedry”,2012, 511  s. ( ISBN  978-2-7165-0792-9 ) , str.  445-446.
  3. „  Cote LH / 284/67  ” , baza danych Léonore , francuskie Ministerstwo Kultury .
  4. Biskup Besson, Życie kardynała Bonnechose, arcybiskup Rouen, t. 1 , Paryż, Retaux-Bray,1887( czytaj online ) , s.  14.
  5. Tydzień religijny diecezji Tulle ,12 stycznia 1884, N O  2, str.  26 .
  6. Léon Alfred Jouen (kanon) ( pref.  André du Bois de La Villerabel ), Katedra w Rouen , Rouen i Paryżu, Defontaine / sierpień. Picard,1932, LXXIV Pl. - 166  pkt. , rozdz.  XI („Od rewolucji do współczesności (1791-1931)”), str.  147.
  7. Anne-Marie Carment-Lanfry i Jacques Le Maho ( pref.  Jacques Le Maho), katedra Notre-Dame w Rouen: wydanie poprawione i uzupełnione przez Jacquesa Le Maho , Mont-Saint-Aignan, Publikacje uniwersytetów w Rouen i Le Havre ,2010( Repr.  2010) ( 1 st  ed. 1977), 312  str. ( ISBN  978-2-87775-477-4 ) , „The Chapel of the Virgin - Tomb of Cardinal de Bonnechose”, s.  185.
  8. „  Biographies, letter F  ” , on wikiphidias - L'Encyclopédie des sculpteurs français (dostęp 16 listopada 2018 ) .

Źródła i bibliografia

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne