Henri nomy

Francuski generał oficer 5 gwiazdek.svg Henri nomy
Imię i nazwisko Henri Louis Joseph Michel Nomy
Narodziny 4 czerwca 1899
Saint Brieuc
Śmierć 2 sierpnia 1971
Tulon
Pochodzenie Francuski
Wierność Francja
Uzbrojony Francuska marynarka wojenna
Stopień Admirał
Lata służby 1918 - 1960
Przykazanie Branlebas
Base de Berck
Naval baza lotnicza Port-Lyautey
Konflikty I wojna światowa
II wojna światowa
Nagrody Wielki Krzyż Legii Honorowej
Medal Ruchu Oporu
Croix de Guerre
Medal uciekinierów
Inne funkcje Inspektor Sił Morskich i Marynarki Wojennej Szef Sztabu Marynarki Wojennej

Henri Louis Joseph Michel Nomy , urodzony w Saint-Brieuc on4 czerwca 1899i zmarł w Tulonie dnia2 sierpnia 1971, jest francuskim oficerem marynarki wojennej, pilotem lotnictwa morskiego i bojownikiem ruchu oporu.

Był szefem Sztabu Generalnego Marynarki Wojennej od 1951 do 1960 roku.

Biografia

Henri Nomy wstąpił do college'u Saint-Charles de Saint-Brieuc , obecnie także liceum i college'u, w klasie przygotowawczej do nawigacji, a następnie wstąpił do Szkoły Marynarki Wojennej wCzerwiec 1917i wychodzi z płyty 2 klasy bandera INMarzec 1918. Następnie był używany w doradztwie Regulusa w dywizji patrolowej Bretanii, a następnie Maroka, aw 1919 przeniesiony do doradcy Oise . Uczestniczył w pracach połączonej misji kontroli marynarki w Niemczech i został awansowany do stopnia chorążego (Navy) 1 klasy wMarzec 1920. W 1921 wyruszył na pokład Edgar Quinet na Morzu Śródziemnym, a następnie na Arras at the School w celu poprawy oznakowania statków.

Patent pilotażowy w Kwiecień 1924i pilot myśliwca wKwiecień 1927był od 1923 do 1930 w ośrodkach lotnictwa morskiego Rochefort , Berre , Cherbourg , Bizerte , a następnie Saint-Raphaël i został mianowany porucznikiem wkwiecień 1925 19. W 1926 r. uzyskał dwa świadectwa satysfakcji za rekonesans hydrograficzny samolotem oraz za nalot na południe Morza Śródziemnego.

Dowódca eskadry 3B1 w Berre (wrzesień 1930), odbył ważne rejsy po Bałtyku i we wschodniej części Morza Śródziemnego oraz został dowódcą eskadry w Komisji Praktycznych Studiów Lotniczych, gdzie odpowiadał za testowanie wielu typów samolotów. Pokazuje się wtedy, że jest niezwykłym pilotem wodnosamolotów .

W 1931 został mianowany dowódcą eskadry 3E1. Przydzielony do 3 e siedzibie Sztabu Generalnego (1932), a następnie do końca 1933 urzędzie Ministra powietrzu, jest to pierwszy od 1934 roku do przejścia na południowym Atlantyku na pokładzie wodnosamolotu Bleriot 5190 Santos- Dumont .

Komendant porucznik (Luty 1936), dowódca flotylli wodnosamolotów dowódcy Teste (Kwiecień 1936), audytor w Ośrodku Zaawansowanych Studiów Morskich, w 1938 r. został oficerem łącznikowym przy Ośrodku Zaawansowanych Studiów Lotniczych, dowodzonym wówczas w maj 1939torpedowiec Branlebas . Dowódca (styczeń 1940), zostaje w marcu dowódcą morskiej bazy lotniczej Berck, z której w maju odejdą nurkujące flotylle lotnictwa morskiego, które poświęciły się walce z niemieckim natarciem. Nomy następnie walczy dzielnie, ale musi wycofać się na Boulogne, gdzie staje na czele jednej z ostatnich wysp oporu. Wzięty do niewoli23 majauzyskuje za ten fakt wojenny dwa cytaty z rozkazu armii.

Wydany w czerwiec 1941w październiku został mianowany dowódcą bazy lotnictwa morskiego Port-Lyautey w Maroku i wrócił do Francji wczerwiec 1942 gdzie brał udział w sieciach oporu przed dołączeniem do Sierpień 1943Afryka Północna, gdzie został natychmiast awansowany na kapitana i wysłany do sztabu Algieru jako zastępca szefa do spraw aeronautyki morskiej, którą odtworzył.

Szef Centralnej Służby Lotniczej (Czerwiec 1944) brał udział w lądowaniu Prowansji i odzyskał w posiadanie bazę Cuers . Mianowany kontradmirał wluty 1945wysłano go na misję do Londynu (listopad 1945) negocjowanie transferów materiałów niezbędnych do odtworzenia lotnictwa morskiego. W ten sposób uzyskuje wSierpień 1946sprzedaż lotniskowca Colossus, obecnie Arromanches .

Zastępca Szefa Sztabu Generalnego (lipiec 1947), Generalny Inspektor Lotnictwa Morskiego (wrzesień 1949), wiceadmirał (styczeń 1950), inspektor sił morskich i marynarki wojennej (Październik 1950) został mianowany szefem Sztabu Generalnego Marynarki Wojennej w październiku 1951 r., następnie wiceadmirałem szwadronu wgrudzień 1951. Odgrywa wtedy ważną rolę w odbudowie floty.

„Dzięki jego umiejętnościom politycznym i dyplomatycznym, uporowi, niezwykłej ciągłości poglądów, a także szacunku i sympatii, jakie potrafił pogodzić, Nomy zdołał pozyskać konstrukcję 2 porte-samolotów, krążownika, śmigłowca. , 54 eskorty, pogłębiarki, statki pomocnicze ”

-  Étienne Taillemite , Słownik francuskich marynarzy , Tallandier, 2002, s.  393

Admirał (wrzesień 1953), przeszedł na emeryturę w lipiec 1960i zmarł w Tulonie dnia2 sierpnia 1971.

Nagrody i wyróżnienia

Uwagi i referencje

  1. Taillemite 2002 , s.  393.
  2. "  Pierwsza FDI (fregata obronno-interwencyjna) będzie nazywać się "Admirał Ronarc'h"  "
  3. "  Lorient. Minister Sił Zbrojnych przybył do Grupy Marynarki Wojennej  ”

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne