Haapsalu | |||
Heraldyka |
Flaga |
||
Miejsce Haapsalu | |||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Estonia | ||
Hrabstwo | Lääne ( prefektura ) | ||
Mandat burmistrza |
Urmas Sukles 2009 - w toku |
||
Demografia | |||
Miły | Hapsalois, Hapsaloises | ||
Populacja | 10 484 mieszk . ( 2011 ) | ||
Etniczność |
Estończycy : 79,5%% Rosjanie : 15,3% Ukraińcy : 2,4% Białorusini : 0,8% Finowie : 0,5% |
||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 58 ° 56 ′ 21 ″ na północ, 23 ° 32 ′ 27 ″ na wschód | ||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Estonia
| |||
Znajomości | |||
Stronie internetowej | http://www.haapsalu.ee/ | ||
Haapsalu (po niemiecku , dawniej Hapsal ; wymawiane po francusku „Hapsaloux”) to miasto na zachodnim wybrzeżu Estonii , w hrabstwie Lääne . W 2004 roku liczba ludności wynosiła 11 876 mieszkańców. Jest on nazywany Wenecję na Bałtyku i pozostaje popularny kurort dla turystów.
Miasto zostało założone w latach 1260-1270, pod szwedzką nazwą Hapsal , której wyznanie zachowa aż do uzyskania niepodległości Estonii w 1918 roku. Było to ważne zadanie szwedzkiego biskupa wyspy d ' Oesel -Wiek, aż do protestanckiej. Reformacji i zostało założone jako miasto diecezjalne. Pierwsze przywileje pochodzą z 1279 roku i w tym czasie powstał zamek Hapsal, miejsce zamieszkania biskupa. Miasto zostało następnie skolonizowane przez Niemców, Duńczyków i Szwedów (którzy wyemigrowali po II wojnie światowej ).
To był odwiedzany przez Piotra Wielkiego w 1715 roku i wszedł do imperium rosyjskiego , zwycięski nad Szwecji w 1721. To był częścią rządu w Rewalu , przemianowany na rząd Estonia w 1796 roku i był miastem powiatowym.
Słynął z kąpieli błotnych i był kurortem wypoczynkowym petersburskiej arystokracji. Piotr Ilich Czajkowski i Nicolas Roerich przyjechali tam na wakacje i bywali w Kuursaal , zbudowanym w 1898 roku. Miasto słynie z pięknych jugendstilskich willi . Dworzec w stylu Art Nouveau, zbudowany w 1907 roku, łączył Hapsal z Petersburgiem . Dziś jest to muzeum.
Haapsalu to rodzinne miasto:
Piotr Ilitch Czajkowski skomponował w 1867 utwór fortepianowy Souvenir de Hapsal op. 2.
Stara stacja.