HMS Narwhal (N45)

HMS Narwhal
Rodzaj Łódź podwodna
Klasa Klasa Grampus
Historia
Służył  Royal Navy
Budowniczy Vickers-Armstrongs
Stocznia Barrow-in-Furness
Leżał kil 29 maja 1934
Uruchomić 29 sierpnia 1935
Komisja 28 lutego 1936
Status zatopił 23 lipca 1940
Załoga
Załoga 59 żeglarzy
Charakterystyka techniczna
Długość 89  m
Mistrz 7,77  m
Wersja robocza 5,13  m
Przesunięcie 1810 ton na powierzchni i 2157 ton pod wodą
Napęd 2 12- cylindrowe silniki diesla 2 silniki elektryczne 1 agregat prądotwórczy diesla o mocy 700 KM

 
Moc 3300  KM (Diesel)
1630  KM (elektryczny)
Prędkość 15,5 węzłów na powierzchni
8,75 węzłów podczas nurkowania
Głębokość 90 m
Funkcje wojskowe
Uzbrojenie 6 x 21 cali (533 mm ) wyrzutnie  torped , 12 torped
1 x 4 cale (102  mm ) działo pokładowe 2 x 7,7 mm karabiny  maszynowe Lewis Mark I 50 min

Elektroniczny sonar
Zakres działania 5880 mil morskich przy 9 węzłach na powierzchni
64 mil morskich przy 4 węzłach pod wodą
(119-147 ton paliwa )
Kariera
Flaga UK
Orientacyjny N45
Lokalizacja
Informacje kontaktowe 56 ° 50 ′ 00 ″ na północ, 1 ° 40 ′ 00 ″ na wschód
Geolokalizacja na mapie: Morze Północne
(Zobacz lokalizację na mapie: Morze Północne) HMS Narwhal HMS Narwhal

HMS Narwhal ( liczba Pennant  : N45) był jednym z sześciu okrętów podwodnych stawiacz min z klasy Grampus należącego do Royal Navy . Został zbudowany przez Vickers-Armstrongs w Barrow-in-Furness i wystrzelony29 sierpnia 1935. Służył podczas II wojny światowej na brytyjskich wodach terytorialnych . Został stracony w Morzu Północnym na23 lipca 1940, prawdopodobnie zatopiony przez niemiecki samolot.

Projekt

Po jednym prototypie , HMS Porpoise , zbudowanym w 1932 roku, pozostałe pięć okrętów klasy Grampus zostało zwodowanych w latach 1935-1938 z ulepszoną konstrukcją. Te 82-metrowe budynki miały wyporność powierzchniową 1520 ton i przewoziły 50 min Mk XVI. Te kopalnie są przechowywane w specjalnej galerii i transportowane przez przenośnik zintegrowany z powłoką zewnętrzną, systemu, który został doświadczony z HMS M3 z klasy M , stały trening statek . Jednostki te miały stateczniki, które tworzyły wyrostki po obu stronach kadłuba.

Potrzeba wyspecjalizowanych okrętów podwodnych do układania min stała się mniej oczywista, gdy Royal Navy wyprodukowała minę, którą można było zatopić przez wyrzutnie torped 533 mm .

Zobowiązania

HMS Narwhal ( francuski  : narval ) został zbudowany przez Vickers-Armstrongs w Barrow-in-Furness . Kil zostało ustanowione na29 maja 1934i został uruchomiony na29 sierpnia 1935. Został zatrudniony w Royal Navy w dniu28 lutego 1936.

HMS Narwhal miał krótką, ale burzliwą karierę wojenną. W lutym 1940 r. Pomógł brytyjskim niszczycielom HMS Imogen i HMS Inglefield zatopić niemiecki okręt podwodny U-63 na południowy wschód od Szetlandów . W maju storpedował i zatopił niemiecki transportowiec Buenos Aires . Storpedował również i uszkodził transporter personelu Bahia Castillo . Bahia Castillo udało się powrócić do portu, ale został uznany za nieodwracalne.

Większość strat, jakie HMS Narwhal zadał wrogowi, spowodowały postawione przez niego miny. W niemieckich pomocnicze trałowce M 1302 / Schwaben M 1102 / HAW Möllerthe , Gnom 7 , Kobold 1 i Kobold 3  ; niemiecki trałowiec M 11; niemiecki pomocniczy podwodny Hunter UJ D / Treff VIII  ; uzbrojony trawler V 1109 / Antares i szwedzki statek handlowy Haga wszystkie zostały zatopione przez strajkujących kopalń określonych przez Narwal .

Wśród statków uszkodzonych przez miny postawione przez Narwal był uzbrojony trawler V 403 / Deutschland , niemieckie statki handlowe Togo i Clara M. Russ . Pomocniczy trałowiec M 1101 / Fock und Hubert oraz niemiecki statek handlowy Palime również uderzały w miny w Narwal . Udało się im wyrzucić na brzeg, ale uznano je za nieodwracalne.

Narwhal jest często uznawany za tonie w norweskim łodzi rybackich Arild , ale w rzeczywistości Arild uderzył niemieckiej kopalni w obronie.

Narwhal może również zatopiony niemiecki okręt podwodny U-1 , który zaginął na patrolu w dniu 6 kwietnia 1940 roku, którego przeznaczone trasa przechodzi przez pól minowych nieznane dla Niemców, że Narwhal wylądował wcześniej tego dnia. Ponadto siostrzany statek Narwala , HMS Porpoise , poinformował o ostrzale nieznanego okrętu podwodnego, co może wyjaśniać utratę U-1.

Wrak statku

HMS Narwhal opuścił Blyth 22 lipca 1940 r. Po południu 23 lipca samolot Dornier Do 17 zgłosił atak na okręt podwodny w rejonie, w którym powinien znajdować się Narwal . Niemcy wierzyli, że to HMS Porpoise , ale ponieważ Narwal nie dawał już żadnych oznak życia, przypuszczano, że ten atak go zatopił.

W maju 2017 roku polska wyprawa w poszukiwaniu polskiego okrętu podwodnego ORP Orzel znalazła nieznany wcześniej wrak , który zidentyfikowali jako prawdopodobnie HMS Narwhal na podstawie danych zebranych przez sonar . Wrak znajduje się około 125 mil morskich na wschód od Aberdeen w Szkocji , na 56º 50 ′ szerokości geograficznej północnej i 01º 40 ′ długości geograficznej wschodniej.

Utrata HMS Narwhal nie jest dziełem przypadku: od kwietnia 1940 roku niemieckie służby wywiadowcze rozszyfrowały kilka wiadomości skierowanych do Narwala , który uważał za HMS Porpoise . Znając Niemcom trasę okrętu podwodnego , zaplanowano atak lotniczy. Jest to najwyraźniej jedyna brytyjska łódź podwodna, która została zatopiona w wyniku tego rodzaju wywiadu podczas wojny. Uszkodzenia widoczne na zdjęciach sonaru odpowiadają raportowi niemieckiego pilota .

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. W brytyjskiej marynarce wojennej HMS oznacza Statek Jej Królewskiej Mości lub Statek Jego Królewskiej Mości , w zależności od tego, czy angielski monarcha jest kobietą czy mężczyzną

Bibliografia

  1. Antony Preston i John Batchelor, „  Między wojnami: poczucie szacunku  ,” historii wiedzy , n o  4 okrętów podwodnych od 1919 do dziś, w pierwszym kwartale 1977, s.  8-9.
  2. HMS Narwhal , Uboat.net
  3. Straty okrętów podwodnych 1904 do dnia dzisiejszego , RN Submarine Museum, Gosport
  4. (pl) „  EKSPEDYCJA„ SANTI ODNALEŹĆ ORŁA ”2017 ZAKOŃCZONA  ” , Fundacja „Odnaleźć Orła” ,9 czerwca 2017 r( czytaj online , sprawdzono 9 czerwca 2017 r. )
  5. (en) Guðmundur Helgason, „  HMS Narwhal (N 45)  ” , na uboat.net (dostęp 31 października 2020 ) .

Bibliografia

Linki wewnętrzne