Ten artykuł jest szkicem dla okrętów podwodnych i Royal Navy .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
HMS E10 | |
HMS E20 , kolejny okręt podwodny z klasy E | |
Rodzaj | Łódź podwodna |
---|---|
Klasa | klasa E |
Funkcjonować | wojskowy |
Fabuła | |
Serwowane w | Royal Navy |
Sponsor | Royal Navy |
Budowniczy | Vickers |
Stocznia | Barrow-in-Furness |
Produkcja | stal |
Kil ułożony | 10 lipca 1912 r |
Uruchomić | 29 listopada 1913 |
zamawiać | 10 marca 1914 |
Status | Zgubiłem to 18 stycznia 1915 |
Załoga | |
Załoga | 30 marynarzy |
Charakterystyka techniczna | |
Długość | 55,16 m² |
Gospodarz | 4,59 m² |
Wersja robocza | 4,61 m² |
Zmiana | 667 ton na powierzchni, 807 t w nurkowaniu |
Napęd | 2 Vickers 8- cylindrowy diesel silniki 2 silniki elektryczne na baterie |
Potężny | 2 x 800 KM (600 kW ) w przypadku oleju napędowego i 2 x 420 KM (313 kW ) w przypadku napędu elektrycznego |
Prędkość | 15,25 węzłów ( 28,24 km/h ) na powierzchni) 10,25 węzłów ( 18,98 km/h ) podczas nurkowania |
Głębokość | 61 |
Cechy wojskowe | |
Uzbrojenie | 5 torped rury 18 cali (457 mm ) (2 do łuku , 2 śródokręciu, 1 na rufie ) jeden pokład pistoletu do 12 funtów |
Zasięg działania | 3000 mil morskich (5600 km ) przy 10 węzłach na powierzchni 65 mil morskich (120 km ) przy 5 węzłach podczas nurkowania |
Kariera zawodowa | |
Koszt | 105 700 zł |
HMS E10 był podwodny brytyjska klasa E zbudowany dla Royal Navy przez Vickers w Barrow-in-Furness . Jej stępki na10 lipca 1912 ri został oddany do użytku w dniu10 marca 1914. Kosztował 105 700 funtów szterlingów . E10 zaginął w Morzu Północnym w kierunku18 stycznia 1915.
Podobnie jak wszystkie okręty podwodne klasy E po E8 , E10 miał wyporność 662 ton na powierzchni i 807 ton pod wodą . Miał całkowitą długość 55 m i belkę 6,92 m . To był napędzany przez dwa silniki wysokoprężne Vickers osiem -cylinder dwusuwowy 800 KM (600 kW ) i silników elektrycznych dwa silniki elektryczne 420 KM (310 kW ).
Okręt miał maksymalną prędkość 16 węzłów ( 30 km/h ) na powierzchni i 10 węzłów ( 19 km/h ) w zanurzeniu. Brytyjskie okręty podwodne klasy E miały pojemność paliwa 50 ton oleju napędowego i zasięg 2829 mil morskich (5238 km ), gdy płyną z prędkością 10 węzłów ( 19 km/h ). Mogły pływać pod wodą przez pięć godzin, poruszając się z prędkością 5 węzłów ( 9,3 km/h ).
Podobnie jak w przypadku większości wczesnych łodzi klasy E, E10 nie był wyposażony w działo pokładowe podczas swojej budowy i nie wiadomo, czy było to później, jak miało to miejsce w przypadku łodzi do HMS E19 . Było pięć wyrzutni torped o długości 18 cali (457 mm ), dwie z przodu, po jednej z każdej strony statku do połowy długości i jedna z tyłu. Na pokładzie znajdowało się łącznie 10 torped.
Okręty podwodne klasy E miały telegrafię bezprzewodową o mocy 1 kilowata. Na niektórych okrętach podwodnych systemy te zostały następnie zmodernizowane do 3 kilowatów poprzez usunięcie wyrzutni torpedowej ze śródokręcia. Ich teoretyczna maksymalna głębokość nurkowania wynosiła 30 metrów. Jednak w służbie niektóre jednostki osiągnęły głębokości większe niż 200 stóp (61 metrów). Niektóre okręty podwodne zawierały oscylatory Fessenden .
Ich załoga składała się z trzech oficerów i 28 mężczyzn.