HMS E10

Ten artykuł jest szkicem dla okrętów podwodnych i Royal Navy .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

HMS E10
Zdjęcie poglądowe pozycji HMS E10
HMS E20 , kolejny okręt podwodny z klasy E
Rodzaj Łódź podwodna
Klasa klasa E
Funkcjonować wojskowy
Fabuła
Serwowane w  Royal Navy
Sponsor Royal Navy
Budowniczy Vickers
Stocznia Barrow-in-Furness
Produkcja stal
Kil ułożony 10 lipca 1912 r
Uruchomić 29 listopada 1913
zamawiać 10 marca 1914
Status Zgubiłem to 18 stycznia 1915
Załoga
Załoga 30 marynarzy
Charakterystyka techniczna
Długość 55,16 m²
Gospodarz 4,59 m²
Wersja robocza 4,61 m²
Zmiana 667 ton na powierzchni, 807  t w nurkowaniu
Napęd 2 Vickers 8- cylindrowy diesel silniki 2 silniki elektryczne na baterie
Potężny 2 x 800 KM (600  kW ) w przypadku oleju napędowego i 2 x 420  KM (313  kW ) w przypadku napędu elektrycznego
Prędkość 15,25 węzłów ( 28,24  km/h ) na powierzchni)
10,25 węzłów ( 18,98  km/h ) podczas nurkowania
Głębokość 61
Cechy wojskowe
Uzbrojenie 5 torped rury 18 cali (457  mm ) (2 do łuku , 2 śródokręciu, 1 na rufie )
jeden pokład pistoletu do 12 funtów
Zasięg działania 3000 mil morskich (5600  km ) przy 10 węzłach na powierzchni
65 mil morskich (120  km ) przy 5 węzłach podczas nurkowania
Kariera zawodowa
Koszt 105 700 zł

HMS E10 był podwodny brytyjska klasa E zbudowany dla Royal Navy przez Vickers w Barrow-in-Furness . Jej stępki na10 lipca 1912 ri został oddany do użytku w dniu10 marca 1914. Kosztował 105 700 funtów szterlingów . E10 zaginął w Morzu Północnym w kierunku18 stycznia 1915.

Projekt

Podobnie jak wszystkie okręty podwodne klasy E po E8 , E10 miał wyporność 662 ton na powierzchni i 807 ton pod wodą . Miał całkowitą długość 55  m i belkę 6,92  m . To był napędzany przez dwa silniki wysokoprężne Vickers osiem -cylinder dwusuwowy 800 KM (600  kW ) i silników elektrycznych dwa silniki elektryczne 420 KM (310  kW ).

Okręt miał maksymalną prędkość 16 węzłów ( 30  km/h ) na powierzchni i 10 węzłów ( 19  km/h ) w zanurzeniu. Brytyjskie okręty podwodne klasy E miały pojemność paliwa 50 ton oleju napędowego i zasięg 2829 mil morskich (5238  km ), gdy płyną z prędkością 10 węzłów ( 19  km/h ). Mogły pływać pod wodą przez pięć godzin, poruszając się z prędkością 5 węzłów ( 9,3  km/h ).

Podobnie jak w przypadku większości wczesnych łodzi klasy E, E10 nie był wyposażony w działo pokładowe podczas swojej budowy i nie wiadomo, czy było to później, jak miało to miejsce w przypadku łodzi do HMS E19 . Było pięć wyrzutni torped o długości 18 cali (457  mm ), dwie z przodu, po jednej z każdej strony statku do połowy długości i jedna z tyłu. Na pokładzie znajdowało się łącznie 10 torped.

Okręty podwodne klasy E miały telegrafię bezprzewodową o mocy 1 kilowata. Na niektórych okrętach podwodnych systemy te zostały następnie zmodernizowane do 3 kilowatów poprzez usunięcie wyrzutni torpedowej ze śródokręcia. Ich teoretyczna maksymalna głębokość nurkowania wynosiła 30 metrów. Jednak w służbie niektóre jednostki osiągnęły głębokości większe niż 200 stóp (61 metrów). Niektóre okręty podwodne zawierały oscylatory Fessenden .

Ich załoga składała się z trzech oficerów i 28 mężczyzn.

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. W brytyjskiej marynarce wojennej HMS oznacza Her Majesty's Ship lub His Majesty's Ship , w zależności od tego, czy angielski monarcha jest kobietą, czy mężczyzną

Bibliografia

  1. (en) Innes McCartney i Tony Bryan, Brytyjskie okręty podwodne I wojny światowej , Osprey Publishing ,20 lutego 2013 r.( ISBN  978-1-4728-0035-0 , czytaj online ) , s.  11-12
  2. (en) Paul Akermann , Encyclopaedia of British Submarines 1901-1955 , Penzance , Cornwall , Peryskop wydawnictwa,2002, przedruk z 1989  ed. ( ISBN  1-904381-05-7 ) , s.  150
  3. (w) Okręty podwodne „  E Class  ” Chatham (dostęp 20 sierpnia 2015 )

Zobacz również

Bibliografia

Linki wewnętrzne

Linki zewnętrzne