HMAS Queenborough (G70)
| HMS Queenborough | |
.jpg) Queenborough lipca 1945, po czym przekształca się fregaty ASM. | |
| Inne nazwy | HMAS Queenborough |
|---|---|
| Rodzaj |
Niszczyciel fregaty ASM |
| Klasa | Q |
| Funkcjonować |
Wojskowego (1942-1966) Praktyka (1966-1972) |
| Historia | |
| Służył |
Royal Navy Royal Australian Navy |
| Budowniczy | Łowca łabędzi |
| Stocznia | Wallsend , Anglia |
| Zamówione | 2 kwietnia 1940 |
| Leżał kil | 6 listopada 1940 |
| Uruchomić | 16 stycznia 1942 |
| Komisja | 10 grudnia 1942 |
| Status | Wycofano z eksploatacji w dniu 7 kwietnia 1972 Rozebrany w 1975 roku |
| Załoga | |
| oficer dowodzący | Eric P. Hinton Philip L. Saumarez Arnold H. Green |
| Załoga | 8 oficerów, 181 marynarzy |
| Charakterystyka techniczna | |
| Długość | 109,19 m |
| Mistrz | 10,87 m |
| Wersja robocza | 2,90 m |
| Przesunięcie | 1,732 t |
| Przy pełnym obciążeniu | 2463 t |
| Napęd | 2 turbiny parowe Parsons 2 kotły Admiralicji 2 śmigła |
| Moc | 40 000 KM (30 000 kW ) |
| Prędkość | 31,5 węzłów (58 km / h ) |
| Funkcje wojskowe | |
| Uzbrojenie | 4 x działa 120 mm 1 x poczwórne działa "pom" 2 funty QF 6 x działa 20 mm Oerlikon 4 x wyrzutnie i 2 x 45 wsporniki do ładunków głębinowych 2 x poczwórne wyrzutnie torpedowe 533 mm |
| Elektroniczny | Radar typu 290 i typ 285 |
| Zakres działania | 4680 mil morskich (8667 km) przy 20 węzłach (37 km / h) |
| Kariera | |
| Flaga | UK |
| Orientacyjny | G70 D19 G70 D270 F02 F57 |
| Koszt | 725 000 £ |
HMAS Queenborough (G70 / D270 / F02 / 57) (pierwotnie HMS Queenborough (G70 / D19) ) jest niszczycielem z Q klasy służby w Royal Navy w czasie II wojny światowej , a następnie w Royal Australian Navy w 1945 roku do 1972 roku.
Zbudowany podczas II wojny światowej w ramach programu awaryjnego Destroyer War, Queenborough , nazwany na cześć miasta o tej samej nazwie , jest zadokowany na6 listopada 1940przez firmę Swan Hunter Company z Wallsend w Anglii . Jest uruchamiany16 stycznia 1942 i uruchomione 10 grudnia 1942pod dowództwem komandora Erica Percivala Hintona.
Historyczny
Queenborough serwowane we wszystkich teatrach działań wojennych, przechodząc przez Arktykę , gdzie liczne eskortował konwoje z Home Fleet aż do początku 1943 roku, biorąc udział w bitwie na Morzu Barentsa wGrudzień 1942.
Na krótko był rozmieszczony na wodach u wybrzeży Afryki Południowej, zanim dołączył do H Force i Teatru Śródziemnomorskiego w połowie 1943 roku. Queenborough był zaangażowany w wiele lądowań alianckich włoskiej Kampanii , będąc częścią brytyjskiej siły przewodnim dla inwazji aliantów na Sycylii na10 lipca, uczestnicząc w przygotowaniach do brytyjskiego lądowania w Kalabrii od31 sierpnia w 3 września, w tym przygotowawcze bombardowanie lądowiska 31 sierpnia i 2 września. Tydzień później wspierał lądowanie wojsk amerykańskich w Salerno , pozostając na tym obszarze do16 września.
W Marzec 1944, wstąpił na Ocean Indyjski, gdzie dołączył do Floty Wschodniej . Pod koniec miesiąca brał udział w operacji Diplomat (w) i kwietniu w Operation Cockpit , gdzie służy jako eskorta lotniskowca HMS Illustrious i USS Saratoga . Potem dołączył do Task Force 66 dla operacji pawęży , przed powrotem do Trikunamalaja na27 maja. W październiku brał udział w kampanii filipińskiej , biorąc udział w dywersyjnej operacji pod nazwą Millet , która obejmowała serię bombardowań i nalotów na japońskie instalacje w autobusie Malakka i Nicobar . Queenborough został przyłączony do grupy 1, składa się z okrętu HMS Renown i jego wyjazd, który bombardowanej jak Nicobar 17 i18 października.
W Listopad 1944Queenborough i 4 th niszczyciel flotylla przypisany do brytyjskiej Floty Pacyfiku . W ramach tego rozmieszczenia jego numer proporczyka zmieniono na D19, aby ułatwić operacje w połączeniu z okrętami marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych .
Z 23 marca w 29 maja 1945 rThe Queenborough był częścią grupy towarzyskiej zabezpieczającej brytyjskich lotniskowców, gdy ich samoloty zaatakowały japońskich lotnisk w Riukiu .
Niszczyciel otrzymał pięć odznaczeń bojowych za swoją służbę wojenną: „ Arctic 1942-43 ”, „ Sycylia 1943 ”, „ Salerno 1943 ”, „ Mediterranean 1943 ” i „ Okinawa 1945 ”.
W Wrzesień 1945, Queenborough jest wypożyczony do Królewskiej Marynarki Wojennej Australii . Plik20 października 1945 r, wtedy z siedzibą w Sydney , został przemianowany na HMAS Queenborough i przeszedł pod dowództwo kapitana Arnolda H. Greena. Służy na wodach Australii doStyczeń 1946, data rozpoczęcia przygotowań do przeniesienia do rezerwatu w Sydney. Jest umieszczony w rezerwie na20 maja 1946.
Konwersja na fregatę ASMW Maj 1950Queenborough połączone w stoczni z Kakadu wyspie być przekształcony fregata z anty okrętów podwodnych . Pomimo przewidywań, że konwersja potrwa do 18 miesięcy, Queenborough nie powrócił do służby aż do7 grudnia 1954Jako jednostki 1 st lotu fregaty. Po zakończeniu przebudowy trzech siostrzanych statków eskadra obejmowała Quadrant , Queenborough , Quiberon i Quickmatch . Inny siostrzany statek, Quality , również przeniesiony z Królewskiej Marynarki Wojennej, nie został przebudowany.
W Luty 1955, Queenborough leci do Wielkiej Brytanii na ćwiczenia w Royal Navy, po czym wraca do Australii wGrudzień 1955. ZWrzesień 1956 w Lipiec 1957fregata służy na Dalekim Wschodzie . Dokonał pięciu innych wdrożeń w tym obszarze, w tym jednego każdego roku między 1959 a 1963 rokiem.
Plik 10 lipca 1963„ Queenborough” zostaje umieszczony w rezerwie w stoczni Williamstown . Plik28 lipca 1966, został wezwany do służby jako statek szkoleniowy .
Queenborough został na stałe wycofany z eksploatacji na7 kwietnia 1972, po przejechaniu około 443236 mil przez Royal Australian Navy. Plik April 8 , 1975, statek jest sprzedawany firmie Willtopp (Asia) Ltd za pośrednictwem agentów firmy, Banks Bros and Streets of Sydney. Plik2 maja 1975Fregata została holowana z Bradleys Head (in) , w porcie w Sydney, Balmain , firmy Jubilee Engineering Works, w ramach przygotowań do holowania do Hongkongu .
Niszczyciel otrzymał honor bojowy za służbę w australijskiej marynarce wojennej: „ Malaysia 1957 ”.
Uwagi i odniesienia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ HMAS Queenborough (G70) ” ( zobacz listę autorów ) .
Zobacz też
Powiązane artykuły
Bibliografia
- Vic Cassells , The Destroyers: ich bitwy i ich odznaki , East Roseville, NSW, Simon & Schuster ,2000, 250 pkt. ( ISBN 0-7318-0893-2 , OCLC 46829686 )
- Alastair Cooper , The Royal Australian Navy , South Melbourne, VIC, Oxford University Press,2001( ISBN 0-19-554116-2 , OCLC 50418095 ) , „The Korean War Era (str. 155–180); Era of Forward Defense (str. 181–210) ”
- Hector Donohue , From Empire Defense to the Long Haul: powojenna polityka obronna i jej wpływ na planowanie struktury sił morskich 1945–1955 , Canberra, Sea Power Center,Październik 1996( ISBN 0-642-25907-0 , ISSN 1327-5658 , OCLC 36817771 )
- Tom Frame , No Pleasure Cruise: historia Royal Australian Navy , Crows Nest, NSW, Allen & Unwin ,2004, 336 str. ( ISBN 1-74114-233-4 , OCLC 55980812 )
-
George Hermon Gill , Royal Australian Navy, 1942–1945 , Canberra, Australian War Memorial,1968( OCLC 65475 , czytaj online )
- Royal Australian Navy, 1942–1945 , 362–409 s. , „Pacific Drive - Indian Ocean Interlude”
- Royal Australian Navy, 1942–1945 , 500–540 str. , „Leyte”
- Ross Gillett , okręty australijskie i nowozelandzkie od 1946 r. , Brookvale, NSW, Child & Associates,1988( ISBN 0-86777-219-0 , OCLC 23470364 )
- Ross Gillett , Warships of Australia , Adelaide, SA, Rigby,1977( ISBN 0-7270-0472-7 , OCLC 4466019 )
- Jeffrey Gray , Up Top: the Royal Australian Navy i konflikty w Azji Południowo-Wschodniej, 1955–1972 , St. Leonards, NSW, Allen & Unwin ,1998( ISBN 1-86448-290-7 , OCLC 39074315 )
- Lew Lind , Royal Australian Navy - historyczne wydarzenia morskie rok po roku , Frenchs Forest, NSW, Reed Books,1986( 1 st ed. 1982) ( ISBN 0-7301-0071-5 , OCLC 16922225 )
- Dudley Pope , 73 North: bitwa na Morzu Barentsa , Londyn, Weidenfeld i Nicolson ,1958( OCLC 2740805 )
- Jürgen Rohwer i Hümmelchen, Gerhard, Chronologia wojny na morzu 1939–1945 , t. II, Londyn, Ian Allan,1974( 1 st ed. 1972) ( ISBN 0-7110-0277-0 , OCLC 535331 )
- Stevens, David, Sears, Jason, Goldrick, James, Cooper, Alastair, Jones, Peter and Spurling, Kathryn ,, The Royal Australian Navy , South Melbourne, VIC, Oxford University Press,2001( ISBN 0-19-554116-2 , OCLC 50418095 )
- Sydney David Waters , Royal New Zealand Navy , Wellington, Historical Publications Branch,1956( OCLC 11085179 , czytaj online ) , „Krążowniki nowozelandzkie”
- Alan Raven i Roberts, John, War Built Destroyers O to Z Classes , Londyn, Bivouac Books,1978( ISBN 0-85680-010-4 )
- MJ Whitley , Destroyers of World War 2 , Annapolis, Maryland, Naval Institute Press,1988( ISBN 0-87021-326-1 )
- „ The Real Heroine” - Won Mercy Dash With Minutes to Spare ”, Navy News ,9 grudnia 1966, s. 3 ( czytaj online )
- Wydawca, „ Tajemniczy statek - większość dołączył do„ Q ” ”, Reserve News (vol. 49, nr 14) , Navy News Australia,10 sierpnia 2006, s. 6 ( czytaj online [PDF] , dostęp 20 lutego 2008 )
- Andrew Forbes , „ Działania RAN na Oceanie Południowym ”, Semaphore , Canberra, ACT, Sea Power Center - Royal Australian Navy, vol. 2006, n O 18Październik 2006( czytaj online [ archiwum20 marca 2011 r] , dostęp 7 maja 2008 )