Horyū-ji

Buddyjskie zabytki w regionie Horyu-ji * Logo światowego dziedzictwa Światowe dziedzictwo UNESCO
Obraz poglądowy artykułu Hōryū-ji
Garan Shichido .
Informacje kontaktowe 34 ° 37 ′ 00 ″ północ, 135 ° 44 ′ 00 ″ wschód
Kraj Japonia
Poddział Ikaruga , Prefektura Nara
Rodzaj Kulturalny
Kryteria (i) (ii) (iv) (vi)
Numer
identyfikacyjny 		660
Obszar geograficzny Azja i Pacyfik  **
Rok rejestracji 1993 ( 17 th sesja )
Obraz poglądowy artykułu Hōryū-ji
Plan świątyni (zobacz galerię poniżej)
Geolokalizacja na mapie: Japonia
(Zobacz sytuację na mapie: Japonia) Buddyjskie pomniki w regionie Horyu-ji
Geolokalizacja na mapie: prefektura Nara
(Zobacz sytuację na mapie: prefektura Nara) Buddyjskie pomniki w regionie Horyu-ji

Horyu-ji (法隆寺 ) Jest świątynia buddyjska znajduje się w Ikaruga , miasta z prefekturze Nara w Japonii .

Najstarsze budynki (the Kondo The pięć opowieści Pagoda i drzwi środkowe) pochodzą z okresu Asuka (środkowy VI th  century - 710 ) i są uważane za najstarszy drewniany budynków na świecie.

Historia świątyni

Według starożytnych tekstów chorowity cesarz Yōmei poprzysiągł zbudować świątynię i umieścić tam posąg Buddy , aby uzyskać uzdrowienie. Zmarł wkrótce potem, ale cesarzowa i następca tronu Shōtoku zbudowali w 607 roku świątynię zwaną „Świątynią Ikagura” (od nazwy miejsca) lub „Hōryū-ji” (dosłownie „Świątynia Prawa Kwitnącego”), zgodnie z życzenia cesarza. Pierwsze budynki tworzące świątynię budowano przez rzemieślników z koreańskiego królestwa z Baekje . Są one ustawione wzdłuż osi północ-południe zgodnie z tradycją kontynentalną.

Chociaż wielki pożar mógł zniszczyć wszystkie budynki w 670 roku, świątynia może pochwalić się czternastoma stuleciami nieprzerwanego przestrzegania tradycji.

26 stycznia 1949, Murale, kopie buddysta ikonografia japońskim i od końca VII th  wieku , zapali się w głównym budynku świątyni, dzieła architektonicznego sklasyfikowany skarb narodowy od 1897 roku emocje generowane w całym kraju, a nawet poza nią, strata zachęca japońskiego ustawodawcę do działania. 30 maja 1950The Ministerstwo Edukacji ogłasza w drodze rozporządzenia do ustawy o ochronie dóbr kultury.

Świątynia stała się w 1993 roku pierwszym japońskim obiektem wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa .

Sztuka

Świątynia zawiera dużą liczbę cennych przedmiotów, fresków, posągów i innych dzieł sztuki, które ujawniają wpływy chińskie , koreańskie i indyjskie . Jednym z najważniejszych skarbów jest triada Shaka (historyczny Budda) otoczona przez dwóch Bodhisattwów (623, okres Asuka ), odbicie chińskiej rzeźby buddyjskiej z czasów Północnej Dynastii Wei (386-534), przeniesionej do archipelag autorstwa japońskiego rzeźbiarza dalekiego chińskiego pochodzenia. Trzech Buddów siedzących na baldachimie to Amida , po zachodniej stronie stopiony w 1232 r., w centrum Shaka , Siakjamuni, następnie na wschodzie Yakushi , Budda Medycyny stopiony w 607 r. na prośbę cierpiącego cesarza Yomei.

Dziedzictwo Unesco

Cały budynek Horyu-ji i Hokki-ji w Ikaruga został zawarty w World Heritage of UNESCO w 1993 roku z otaczającego krajobrazu na podstawie kilku kryteriów. Wymienione obiekty są jednymi z najstarszych zachowanych drewnianych budynków na świecie i daty z VII TH i VIII th  stulecia . Wiele z tych zabytków jest również narodowymi skarbami Japonii i odzwierciedla ważny okres wpływów buddyjskich w Japonii. Zestaw zawiera dwadzieścia jeden budynków we wschodniej świątyni Hōryū-ji, dziewięć w zachodniej świątyni, siedemnaście klasztorów i innych budynków oraz pagodę Hokki-ji.

Lista stron

Nazwisko Rodzaj Lokalizacja Obrazek
Hōryū-ji (法 隆 寺, Hōryū-ji ) Budynki Świątynia Ikaruga-chō, Ikoma-gun, Nara-ken Horyu-ji08s3200.jpg
Hokki-ji (法 起 寺, Hokki-ji ) Pagoda Świątynia Ikaruga-chō, Ikoma-gun, Nara-ken Hokiji08n4500.jpg

Galeria obrazów

Uwagi i referencje

  1. Hōryū-ji, „  Hōryūji: Krótka historia  ”, na www.horyuji.or.jp ,maj 2012(dostęp 28 sierpnia 2019 ) .
  2. Marcin 1993 , s.  146.
  3. (w) Murray Jones, „  Malowiny Hōryū Spalony-ji  : Transformacja bogów  ” [ „Malowiny ścienne świątyni ognia Hōryū: boska przemiana”], Art Journal , New York College Art Association , tom.  25 N O  3,Kwiecień 1966, s.  238 ( ISSN  0004-3249 , DOI  10.2307 / 774980 , podsumowanie , czytanie online , dostęp 28 sierpnia 2019 ).
  4. (ja) Agency for Cultural Affairs , „ 法 隆 寺 金堂 ” [„Hōryū temple Kon-dō”], na temat Cultural Heritage Online (dostęp 28 sierpnia 2019 r . ) .
  5. Marc Bourdier, „Mit i przemysł lub ochrona dziedzictwa kulturowego w Japonii” , w: Robert Salais , Dominique Poulot ], Peter Schöttler , Gérard Noiriel , Jean-Louis Fabiani , Marc Bourdier i in. , Genesis  : ojczyzna, dziedzictwo , t.  11, t.  1 (przegląd), Paryż, Calmann-Lévy ,1993, 174  s. ( OCLC  754358038 , DOI  10.3406/gens.1993.1172 , czytaj online [PDF] ) , str.  95.
  6. Światowa Organizacja Własności Intelektualnej , "  Japonia: ustawa o ochronie dóbr kultury (prawo n o  21430 maja 1950, Ostatnio zmieniona przez prawo n O  730 marca 2007 r.)  ” , pod adresem wipolex.wipo.int (dostęp 28 sierpnia 2019 r . ) .
  7. Jean-Pierre Mohen , Dziedzictwo Nauki: Identyfikacja, Zachowanie, Przywrócenie , Wydania Odile Jacob , coll.  „Nauka i sztuka”,1999( 1 st  ed. 1998), 374  , str. ( ISBN  978-2-7381-0660-5 , OCLC  935624207 , czytaj online ) , s.  302-303.
  8. Miyeko Murase, 1996, ( ISBN  978-2-253-13054-3 ) , s. 20.
  9. ICOMOS , „  Ocena Organu Doradczego  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) ,1 st październik 1992(dostęp 3 sierpnia 2009 ) .
  10. Yakushi Nyorai [1] na stronie Horyuji.
  11. Chistiane Shimizu, 2001, ( ISBN  978-2-08-013701-2 ) , s.  57 .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne