Lamy guanicoe
Lamy guanicoeKrólować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Chordata |
Subembr. | Kręgowce |
Klasa | Mammalia |
Podklasa | Theria |
Klasa infra | Eutheria |
Zamówienie | Parzystokopytne |
Rodzina | Camelidae |
Uprzejmy | Lama |
LC : Najmniejsze obawy
Status CITES
Guanako ( Lama guanicoe lub Lama glama guanicoe jeśli uzna to jako podgatunek Lama glama ) (z keczua huanacu „lama”) jest dzika wielbłądowatych występują w Ameryce Południowej . Spokrewniony z lamą nie został udomowiony, w przeciwieństwie do tego ostatniego. Wykazało niedawne badanie, że pomimo pewnych Krzyży, lamy , zwierzę domowe, schodzi z guanako, dzikie zwierzę , a alpaki , zwierzę domowe, schodzi z Vicuña , dzikie zwierzę .
Futro guanako jest jednolicie czerwonawo-brązowe: jego pysk, twarz i uszy są czarnoszare, natomiast brzuch lub wnętrze nóg są białe. Niektóre obszary jego boków są odsłonięte i umożliwiają rozpraszanie nadmiaru ciepła. Jego futro jest cieńsza niż lamy i alpaki . Gwanako ma długą, smukłą szyję, małą głowę z dużymi uszami i smukłą kufę z popękaną górną wargą. Mierzą od 1,10 do 1,20 m w kłębie (od 1,60 do 1,80 m wysokości w głowie) i od 1,50 do 2 m długości w zależności od osobnika. Osiągają wagę od 75 kg dla samic do 140 kg dla większych samców.
Górzysty, może wznieść się do 4000 m npm, spotyka się go w południowym Peru , w Argentynie , aż do Ziemi Ognistej ; obecnie jest bardziej rozpowszechniony w Patagonii , gdzie na ogół żyje w małych grupach około 20 osobników prowadzonych przez dominującego samca . Na ogół zamieszkują różne środowiska: łąki z bogatą roślinnością, suche lub zakrzewione pustynie, góry, lasy, a nawet deszczowe regiony w pobliżu wybrzeża. Jest roślinożerny i żywi się różnymi roślinami, ziołami i warzywami, które znajduje i może wytrzymać kilka dni bez picia.
Głównymi naturalnymi drapieżnikami guanako są puma, a dla młodych zwierząt kondor . Jest jednak obdarzony kilkoma technikami obronnymi. Może być bardzo gwałtowny, kąsać, pluć, uderzać szyją i tylnymi łapami, potrafi też biec bardzo szybko, średnio do 65 km/h , by siać pumę. Jednak najgroźniejszym wrogiem jest człowiek, eksterminujący te zwierzęta ze względu na ich jakość futra. Całkowita populacja guanako wciąż szacowana jest na 400-600 tysięcy osobników, podczas gdy w 1800 roku było ich 50 milionów, co stanowi spadek o około 99% ich populacji, jest sklasyfikowany w załączniku 2 konwencji waszyngtońskiej , jest gatunkiem chronionym .
Guanacos w Parku Narodowym Torres del Paine w Chile .
Guanaco w Parku Narodowym Torres del Paine w Chile .
Gwanako jest roślinożercą, żywi się trawami, liśćmi krzewów, różnymi roślinami i grzybami.
Guanaco w Parku Narodowym Nahuel Huapi w Argentynie .