Gregory Porter

Gregory Porter Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Gregory Porter w 2018 roku Ogólne informacje
Narodziny 4 listopada 1971
Sacramento , Kalifornia , Stany Zjednoczone
Podstawowa działalność Piosenkarka i autorka tekstów
Dodatkowe zajęcia Aktor
Gatunek muzyczny Jazz , blues , soul , gospel
aktywne lata Od 1996 roku
Etykiety Motéma Music
Blue Note
Wpływy Nat King Cole
Marvin Gaye
Joe Williams
Donny Hathaway
Oficjalna strona gregoryporter.com

Gregory Porter , urodzony dnia4 listopada 1971w Sacramento , w Kalifornii. , jest amerykański autor tekstów , piosenkarz i aktor .

Gregory Porter jest pod wpływem muzyki soul of Marvin Gaye i jazzu z Nat King Cole . W 2010 roku wydał swój pierwszy album zatytułowany Water . W momencie premiery płyta zebrała doskonałe recenzje. W 2013 roku swoim trzecim albumem zatytułowanym Liquid Spirit piosenkarz potwierdził swój sukces w Stanach Zjednoczonych i Europie . Liquid Spirit zdobył nawet nagrodę Grammy dla najlepszego wokalnego albumu jazzowego . Gregory Porter to także teatr aktorski . Szczególnie wyróżnił się na Broadwayu w musicalu It Ain't Nothin 'But the Blues .

Biografia

Śpiew i teatr: dwie pasje

Gregory Porter urodził się w Sacramento i wychował w Bakersfield w Kalifornii. Jest siódmym dzieckiem w swojej rodzinie, ma trzy siostry i pięciu braci. Jego matka jest pastorem, a on prawie nie zna swojego ojca. Gregory Porter rozpoczyna naukę na Uniwersytecie Stanowym w San Diego na stypendium uczelni sportowej. Rzeczywiście, młody Gregory Porter chce kontynuować karierę w futbolu amerykańskim . Ale kontuzja ramienia zdecydowanie uniemożliwia mu kontynuowanie sportowej przyszłości.

Gregory Porter postanawia wtedy poświęcić się śpiewaniu, ponieważ szczególnie pociąga go muzyka. Młody student występuje w klubach jazzowych i śpiewa w chórach gospel . Te dwa gatunki muzyczne wstrząsnęły także młodością Gregory'ego Portera. Na studiach szybko zachęcił go nauczyciel muzyki, Kamau Kenyatta. Ten saksofonista, pianista i kompozytor staje się jego mentorem i odgrywa istotną rolę w rozwoju zawodowym Gregory'ego Portera. Kamau Kenyatta przedstawia swojemu uczniowi flecistę Huberta Lawsa . Te ostatnie przesłuchanie Gregory Porter, który gra Smile przez Nat King Cole . Po wysłuchaniu młodego piosenkarza Hubert Laws wybrał go do wykonania tej piosenki na swoim albumie Hubert Laws Remembers the Unforgettable Nat „King” Cole . Ten album został wydany w 1998 roku i jest hołdem złożonym piosenkarzowi Nat King Cole'owi. Eloise Laws, siostra Huberta, zauważa Gregory'ego Portera podczas przesłuchania. Następnie powierzyła mu główną rolę w musicalu It Ain't Nothin 'But the Blues  (in) , który śledzi historię bluesa . Gregory Porter występuje na scenie z Eloise Laws, ale także z aktorem Ronem Taylorem . W 1996 roku It Ain't Nothin 'But the Blues został wykonany na Arenie Stage w Waszyngtonie . Następnie, w 1999 roku, musical miał swoją premierę w Ambassador Theatre na Broadwayu . Plik9 stycznia 2000, To nie jest nic, ale blues grany jest po raz ostatni: to dwieście osiemdziesiąte przedstawienie. W tym samym okresie sztuka była nominowana do czterech nagród Tony , w tym dla najlepszego musicalu. W 2004 roku Gregory Porter ponownie wystąpił w teatrze. Tym razem pełni tytułową rolę w musicalu Nat King Cole and Me .

Pierwsze albumy i uznanie

Gregory Porter chce pisać i wykonywać własne piosenki. Nagrywa swój pierwszy album zatytułowany Water . Ten wychodzilistopad 2010w USA. Ten album został wyprodukowany przez Kamau Kenyatta, jego nauczyciela i przyjaciela. Michael G. Nastos publikuje pozytywną recenzję Water na amerykańskiej stronie AllMusic . Uważa Gregory'ego Portera za „przyszłą wielką męską gwiazdę jazzu” i porównuje go do José Jamesa . W 2011 roku Water była nominowana do nagrody Grammy w kategorii najlepszy album wokalno-jazzowy . Ta nominacja pozwala Gregory'emu Porterowi występować na kilku festiwalach, a także w programach telewizyjnych i radiowych. Wkwiecień 2011Gregory Porter pojawia się w programie Later… z Jools Holland , prowadzonym przez pianistę Jools Holland na brytyjskim kanale BBC Two . Uczestniczy również w Jamie Cullum w audycji na BBC Radio 2 . Gregory Porter koncertował w swoim rodzinnym kraju, m.in. na National Black Arts Festival w Atlancie . Trasa jest również organizowana w Holandii i Wielkiej Brytanii , gdzie dzieli scenę z Jools Holland i jego Rhythm & Blues Orchestra .

Na swoim drugim albumie Gregory Porter „dąży do odkrycia na nowo autentyczności, jaką odczuwa się słuchając Billa Withersa w [jego] własnych kompozycjach” . W 2012 roku jego nowy album został zatytułowany Be Good . Styl Nata Kinga Cole'a jest bardzo obecny w jego muzyce: „nadal uosabia postać idealnego dla mnie ojca” - wyjaśnia Gregory Porter. Jego teksty piosenek są jak rekomendacje, których możemy przestrzegać przez całe życie ” . Aby promować drugi album, piosenkarka podróżuje po Europie i jej prowincjach. Występuje więc w Paryżu , Llandudno , Malmö , Oslo czy nawet w Wiedniu . W 2013 roku Gregory Porter wydał trzeci album zatytułowany Liquid Spirit . Ten album to przerwa między pierwszymi dwoma albumami piosenkarza. Przede wszystkim nie jest już produkowany przez wytwórnię Motéma Music, ale przez Blue Note . Ten album jest też bardziej osobisty niż poprzednie. W momencie uwolnienia ciekłego Ducha , Gregory Porter powiedział, że „[jego] utwory czynienia z osobami, które są znane [niego]: ból, matczynej miłości, ran niesprawiedliwości i rasizmu . ” Francuscy krytycy doceniają Liquid Spirit . Według Oliviera Nuca, Gregory Porter tworzy „najpiękniejsze naręcze swoich kompozycji od samego początku” . Dla Paoli Genone Liquid Spirit „wyzwala wściekłą chęć tańca” . W 2014 roku, w płynie Spirit zdobył tytuł najlepszego albumu jazzowego wokalu na 56 th ceremonii Grammy Awards .

W 2016 roku Gregory Porter wydał czwarty album zatytułowany Take Me to the Alley . W następnym roku po raz drugi zdobył nagrodę Grammy dla najlepszego albumu wokalno-jazzowego.

Inne projekty muzyczne

Oprócz kariery solowej Gregory Porter uczestniczy w różnych projektach muzycznych. W 2013 roku nagrał piosenkę na album Evolutionary Minded , który był hołdem złożonym Gilowi ​​Scott-Heronowi . W następnym roku wrócił do Don't Let Me Be Misunderstood z Jamiem Cullumem , aby nagrać swój album Interlude . Gregory Porter współpracuje również z didżejami, takimi jak Francuz Ludovic Navarre , który zremiksował Musical Genocide , oraz German Claptone, który zremiksował piosenkę Liquid Spirit . W 2015 roku Disclosure i Gregory Porter nagrali piosenkę Holding On . W tym utworze Gregory Porter przechodzi od jazzu do muzyki house . To przejście z jednego gatunku do drugiego nie przeszkadza piosenkarzowi, który deklaruje, że „interesuje się wszystkimi gatunkami muzycznymi i wszelkimi środkami muzycznego wyrazu” . W 2018 roku wykonał That's How I Got to Memphis (oryginalna wersja Sur la route de Memphis ) na albumie La Meme Tribu, tom 2 , w duecie z francuskim piosenkarzem Eddym Mitchellem .

Życie prywatne

Gregory Porter regularnie nosi czarną czapkę i kominiarkę na głowie, która maskuje kontur jego twarzy i szyi. W 2012 roku, podczas wywiadu dla JazzWeekly.com , George W. Harris pyta go, dlaczego nosi ten strój, a Gregory Porter odpowiada: „Miałem kilka operacji na skórze i ubieram się tak już od jakiegoś czasu. od dłuższego czasu. Dzięki temu ludzie mnie teraz rozpoznają. Oto jak. "

Dyskografia

Albumy studyjne

Albumy na koncercie

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Bob Eagle i Eric S. LeBlanc Blues: Doświadczenie regionalne , ABC-CLIO ,2013, 598,  str. ( ISBN  978-0-313-34423-7 , czytaj online ) , str.  416.
  2. (i) "  Gregory Porter - O  " , przy Gregory Porter.com (dostęp 03 lipca 2012 ) .
  3. (nl) Amanda Kuyper, „  Gregory Porter: Reus die alle stijlen bindt  ” , na NRC.nl ,25 czerwca 2012(dostęp 3 lipca 2012 ) .
  4. .
  5. (w) Tracye Dee, „  Gregory Porter: Where Soul Meets Jazz  ” na iRock Jazz.com (dostęp 3 lipca 2012 ) .
  6. Dominique Queillé, „  Gregory Porter, soul flavour  ” , na Liberation.fr ,19 marca 2012(dostęp 3 lipca 2012 ) .
  7. Olivier Nuc, „  La ferveur soul de Gregory Porter  ” , na Le Figaro.fr ,14 czerwca 2012(dostęp 3 lipca 2012 ) .
  8. (w) „  Kamau Kenyatta, Associate Producer of Grammy Best Jazz Vocal Album  ” na UCSD.edu ,29 stycznia 2014(dostęp 2 maja 2016 ) .
  9. (w) "  It Is not Nothin 'But the Blues - IBDB  " w Internecie Broadway Database.com (dostęp 3 lipca 2012 ) .
  10. (w) „  It Is not Nothin 'But the Blues Awards  ” w Internecie Broadway Database.com (dostęp 3 lipca 2012 ) .
  11. (w) Owen Perkins '  Recenzje - Nat King Cole and Me  " na TheaterMania.com ,24 maja 2004(dostęp 5 września 2013 ) .
  12. (en) Michael G. Nastos, „  Gregory Porter - Water  ”, na Allmusic.com (dostęp 3 lipca 2012 ) .
  13. (in) „  Uznany wokalista Gregory Porter oferuje kolejną rundę soulful jazz na Be Good  ” na Motéma.com (dostęp 3 lipca 2012 ) .
  14. (w) Chris Nickson, „  Gregory Porter - Be Good  ” na Allmusic.com (dostęp 3 lipca 2012 ) .
  15. (w) „  Gregory Porter - Tours  ” na Gregory Porter.com (dostęp 3 lipca 2012 ) .
  16. (w) „  Gregory Porter - Liquid Spirit  ” na Allmusic.com (dostęp: 29 sierpnia 2013 ) .
  17. Jonathan Hamard, „  Jazzman Gregory Porter z powrotem z Liquid Spirit  ” , na listach przebojów France.net ,29 lipca 2013(dostęp 29 sierpnia 2013 ) .
  18. Olivier Nuc, „  Gregory Porter, głos, który się liczy  ” , na Le Figaro.fr ,28 sierpnia 2013(dostęp 29 sierpnia 2013 ) .
  19. Paola Genone "  As jazzu  " L'Express , n O  3 243,Sierpień 2013( czytaj online ).
  20. (w) Chris Barton, „  Grammy 2014: Gregory Porter, Wayne Shorter Jazz Among Winners  ” w Los Angeles Times.com ,26 stycznia 2014(dostęp 27 stycznia 2014 ) .
  21. François Delétraz, „  Gregory Porter: delikatny kolos  ” , na Le Figaro.fr ,15 maja 2016 r(dostęp 12 lutego 2017 ) .
  22. (w) „  59th Annual Grammy Awards Winners & Nominees  ” na Grammy.com (dostęp 12 lutego 2017 ) .
  23. Anne Chépeau, „  Gregory Porter: głos sukcesu  ” , na France Info.fr ,8 września 2013(dostęp 10 września 2013 ) .
  24. (w) „  Future Classic: Gregory Porter Musical Genocide (St-Germain Version)  ” , na Music Is My Sanctuary.com ,20 lutego 2015(dostęp 7 czerwca 2015 ) .
  25. Jimmy Boursicot, „  Liquid Spirit autorstwa Gregory'ego Portera, umiejętnie zremiksowany  ” , w Radio Monaco.com ,14 maja 2015(dostęp 7 czerwca 2015 ) .
  26. (w) Stefan Kyriazis, „  Gregory Porter w czołówce brytyjskich list przebojów z Liquid Spirit  ” w Sunday Express.com ,28 maja 2015(dostęp 7 czerwca 2015 ) .
  27. (w) George W. Harris, „  Gregory Porter: Living Water  ” na JazzWeekly.com ,3 listopada 2012(dostęp 20 grudnia 2016 ) .

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne