Wielki wilk z Francji

W Domu Króla Francji, Grand Louvetiers byli odpowiedzialni za organizację polowań na wilki i dziki . Wielki Louvetier złożył przysięgę wierności w ręce króla, a inni oficerowie z louveterie złożyli ją między jego.

Historia

Wbrew temu, co niektórzy uważają, to nie jest Francois  I er , który stworzył urząd Wielkiego wilka myśliwy, ponieważ nie był już jeden w 1308 i w 1467 , Pierre Hannequeau jest zatrudniony tam przez swoich zarobków jak Wielki Louvetier de France , tytuł, który został zatrzymany przez jego następców.

Liczba wilków we francuskich lasach była ogromna, a rzeź przez długi czas była w jakiś sposób regulowana. Tak więc Kapitularze , prawa Karolingów , zawierają wiele przepisów dotyczących niszczenia wilków, a nawet oferują nagrody tym, którzy chcą wziąć je żywcem. Karol Wielki chciał, aby każdy hrabia ustanowił w swoim rządzie dwa wilcze psy i wysyłał mu co roku skóry zwierząt, które by zabili lub spowodowali zabicie.

W związku z tym w pobliżu korony utworzono biuro mistrza hodowców wilków, aby dać polowaniom silny impuls, a jednocześnie uspokoić populacje. Nie byliśmy w stanie znaleźć daty tej instytucji; ale tak jak mistrz sokolnictwa stał się wielkim sokolnikiem w 1250 roku  ; mistrz myśliwy, wielki myśliwy w 1413 roku  ; mistrz-opiekun wilków został utworzony pod dowództwem wielkiego opiekuna wilków w 1467 roku w osobie Pierre'a Hannequau (w tym czasie podopieczne stały się bardziej stabilne).

W 1471 r. Pojawiło się oświadczenie Ludwika XI, króla Francji , stwierdzające, że „nie zostanie obsadzony żaden urząd, jeśli nie zostanie on zwolniony z powodu” śmierci, rezygnacji lub przepadku. „ ). Jako taki, wielki wilk został wprowadzony w posiadaniu tych samych uprawnień jak jego koledzy sokolnictwa i polowania z psami. To było bardziej prawo mianowania na prowincji” z poruczników Louveterie odpowiedzialnych za podjęcie środków w celu zapobieżenia uszkodzenia i zniszczenia spowodowane przez wilki, wilki, lisy i wszystkie inne szkodliwe bestie. „Jeśli wielki wilk-wilk złożył przysięgę w ręce króla, otrzymał przysięgę od swoich poruczników, którzy byli, podobnie jak on, komendałami rodu króla. Na znak swej godności zaczepił własne ramiona dwoma wilkami głowy zwrócone ku sobie.

W 1635 r. Wielki hodowca wilków, którym był pan de Roquemont, zarabiał 300 liwrów rocznie ; plus 1800 funtów na utrzymanie jego gryzaków , jego plecaka  ; wreszcie 150 książek na jego stronę.

Dobrze ciężka była misja z tych myśliwych Wilk: one wykonywane na pismo królewskie edykty i rozporządzeń z XIV th  century réglementèrent szczególnie polowania. Te28 marca 1375, z 25 maja 1413, z Styczeń 1583, z Maj 1597, z Czerwiec 1601wyrażają poważne zaniepokojenie utrzymaniem obecności licznych stad wilków na wsi, zwłaszcza po wielkich wojnach, które wielokrotnie krwawiły ziemię Francji i wyludniały niektóre z jej najpiękniejszych prowincji.

Ostatni akt władzy dotyczący tkacza pochodzi z 15 stycznia 1785. Pożyczka, którą z niej udzielimy, pokazuje, jakie znaczenie miała wówczas funkcja:

"  Utrzymuje Jego Wysokość swojego wielkiego wilka w prawie i zdolności do polowania i powodowania polowania na wilki, wilki, borsuki i inne szkodliwe zwierzęta, przez niego, jego poruczników, sierżantów i innych, których może popełnić, rogami i płaczem, siłą psów i wszelkiego rodzaju broni, kijów i pułapek, sieci i urządzeń, zarówno w lasach, jak i poza nimi, w lasach, krzakach, lasach lub w jakimkolwiek miejscu królestwa, czy to na ziemiach, czy na domenach należących do Jego Królewskiej Mości, czy to na terenach należących do do duchownych, panów i innych.  "

Jest to wojna totalna, która jest zarządzona; jeszcze kilka lat, a instytucja, wraz z wieloma innymi, zostanie zmieciona przez rewolucyjne zawirowania. Przez powrocie na tron ojców, Burbonów nie odnowić urząd wielkiego louvetier , którego użyteczność w rzeczywistości nie była już wymagana; ale zachowali louveterie, którego prowincjonalni porucznicy zostali umieszczeni w przypisach wielkiego myśliwego, a następnie w zarządzaniu lasami.

Wielki Louvetier miał na prowincji różnych poruczników, którzy zajmowali jego miejsce w polowaniach i biciach niezbędnych do zniszczenia wilków, które często siały tam spore spustoszenie. Ponieważ Wielki Louvetier, wykonując swój urząd, był zobowiązany zawsze podążać za dworem wraz z załogą wilka, aby zachować królewską zwierzynę, wybrał poruczników do reprezentowania na prowincji i wydał w tym celu zlecają uprawianie polowania z psami „z otwartą siłą”, czyli ściganiem wilka do wyczerpania.

W heraldyce , Grand Louvetier miał, podobnie jak inne wielkie funkcjonariuszy z domowników Króla Francji, zewnętrzne ozdoby określających jej biurze: nosił wilk dwie głowy na zewnątrz tarczy.

Lista herbowa Grands Louvetiers de France

Źródła

• A. Fourtier , Les Grands Louvetiers de France ,1868( czytaj online ) ;
• Recenzja heraldyczna, historyczno-szlachecka , t.  6,1868( czytaj online ) ;

Przestarzały	Nazwisko i tytuły	Herb	Ozdobić herbem
1467	Pierre Hannequau lub Hannequeau		Herb nieznany.
1471	Pierre-Jacques de Rosbarch		Herb nieznany.
1479	Antoine († przed 1493 ) , władca Crèvecoeur , Thiennes , Calonne A Thois, gubernator z Arras		Gules z trzema szewronami Or.
1479	François de La Boissière , giermek , mistrz wody i lasy Baliwatem z Montargis		Lub z trzema krzewami Gules.
	Jean de La Boissière († 1533 ) , pan Montigny-sur-Loing , syn poprzedniego		Lub z trzema krzewami Gules.
1540	Jacques de Mornay († 1533 ) , pan Ambleville , Omerville i Villarceaux		Burled Argent i Gules a lion morné Sable, koronowany Or, wyrastający z całości. Mówiąca broń ( Mornay ⇒ morné ).
	Antoine de Hallwin (° 1500 † 1553 ) , pan Piennes , rycerz zakonu królewskiego		Argent, trzy lwy Sobolowe, uzbrojone, osłabione i koronowane Or.
1554	Jean de La Boissière († 1575 ) , Lord of Montigny-sur-Loing , zwykły kamerdyner króla, czwarty syn Jean powyżej		Lub z trzema krzewami Gules.
1575	François de Villiers († 1581 ) , rycerz , pan Chailly , de Livry i Montigny-sur-Loing , kamerdyner króla, bratanek poprzedniego		Albo wódz Azure naładowany dextrochère Argent poruszający się ze złowrogiego boku, pokryty rękojeścią gronostaja, wisiorek na Or. Motto: Va oultre, et: La main à l'oeuvre.
1582	Jacques Le Roy Lord of La Grange-Le-Roi and Grisy-en-Brie ( Grisy-Suisnes )		Lazur, trzy ptaki Argent i półksiężyc tego samego serca.
1601	Claude de L'Isle († 1581 ) , pan Andrésy , Puiseux , Boisemont i Courdimanche		Gules, fess Argent, któremu towarzyszy siedem takich samych martletów, 4 główne i 3 w bazie.
1606	Charles de Joyeuse († 1581 ) , lord Espaux		Kwartalnik, 1. i 2. pallé Or i Azure, wódz Gules, naładowany trzema hydrami Or; Trzeci i czwarty Azure, dla lwa Argent, granicznego Gulesa naładowanego ośmioma fleur de lys Or.
1612	Robert de Harlay, syn Roberta de Harlay († zabity w pojedynku w 1615 roku ), baron de Montglat ( Cerneux , Ile-de-France)		Argent z dwoma kumplami Sable.
1615	Francois de Silly († 1628 ), 1 st Duke od La Roche-Guyon i wzajemnej Francji , dziedzic z Commercy , Marquis of Guercheville		Kwartalnik: I i IV contre-quarterelés of Silly , 1. i 4. kwartalnika gronostajów z vivrée fess Gules, 2. i 3. bandé Or i Azure w sześciu kawałkach, na granicy gules ( La Roche-Guyon ); na całym Saarbrücken  ; II i III kwaterowali również z Montmorency-Laval i Évreux  ; nad całością pieniędzy do fess component in bend Gules and Or (of Pons).
1628	Claude Rouvroy (° 1607 † 1693 ), 1 st Książę Saint-Simona i wzajemnej Francji		Ćwiartowany, 1. i 4. partia Vermandois i Rouvroy  ; do 2 i 3 złota Havesquerke-Rasse; po wszystkich rombach Argent i Gules, do głównego Argenta (La Vacquerie).
1629	Philippe Anthonis († 1652 ), pan Roquemont , kornet lekkiego konia straży  ; mianowany Grand Louvetier po rezygnacji Lorda Saint-Simon w 1628 roku, przekazał go, gdy został księciem w 1636 roku		Albo jodełkowy Gules w towarzystwie dzika.
1636	Claude Rouvroy (° 1607 † 1693 ), 1 st Książę Saint-Simona i wzajemnej Francji		Ćwiartowany, 1. i 4. partia Vermandois i Rouvroy  ; do 2 i 3 złota Havesquerke-Rasse; po wszystkich rombach Argent i Gules, do głównego Argenta (La Vacquerie).
1643	Henri II de Bourbon (° 1588 † 1646 ), Prince of Condé , Pierwszy Książę Krwi Francji, Pierwsza Para Francji , Wielki Mistrz Francji , Wielki Weneur Francji i Wielki Luwetier Francji		Bourbon .
1646	Charles de Bailleul († 1655 ), Lord of Perray i Plessis-Briart , dżentelmen z królewskiej komnaty, jego kamerdyner. Zrezygnował dla swojego syna.		Partia gronostajów i gulesów.
1651	Nicolas de Bailleul († 1683 ), pan z Perray , Plessis-Briart i Courcouronne		Partia gronostajów i gulesów.
1655	François-Gaspard de Montmorin (° 1621 † 1701), markiz de Saint-Herem , Lord of Volore , Châteauneuf , Saint-Germain itp.		Gules, semé of spur rowels Argent, do lwa tego samego.
1684	Michel Sublet († 1720), rycerz , markiz d ' Heudicourt , de Saint-Paire , d' Hebecourt , du Mesnil itp.		Lazurowy blady bretess Lub, murowany sobol, naładowany takim samym prętem.
1718	Pons August sublet (° 1676 † 1742), markiz z Heudicourt , przyczepy kempingowe Mestre z Vivarais pułku syn poprzedniego		Lazurowy blady bretess Lub, murowany sobol, naładowany takim samym prętem.
1737	Antonin-Armand de Belzunce (° 1716 † 1741) liczyć z Castelmoron		Argent do hydry Vert, której jedna z głów jest odcięta i nadal trzyma się trochę za szyję, z rany wypływa kilka kropel krwi.
1741	Agesilias-Gaston de Grossoles († 1761), markiz de Flamarens		Albo lew Gules wynurzający się z rzeki Argent, główny Azure naładowany trzema dzwonami. Or.
1753	Emmanuel-Francois de Grossoles (° 1734 † 1780) liczyć z Flamarens		Albo lew Gules wynurzający się z rzeki Argent, główny Azure naładowany trzema dzwonami. Or.
1780	Joseph-Louis-Bernard de Cléron (° 1737 † 1806), hrabia Haussonville		Gules a cross Argent, podzielony na cztery trójlistne krzyże tego samego; nad całym Saffrès, czyli Gules z pięcioma szafranami lub srebrnymi orlikami. Motto: Brzmi wysoko, Clairon.
1825 - 1828	Jacques-Alexandre Law (° 1768 † 1828 ), markiz de Lauriston marszałek Francji , wielki myśliwy (1823-1828)		Gronostaj, zakręt Gules, wg. dwóch kogutów Azure.

Uwagi i odniesienia

1. Jean-Marc Moriceau , Człowiek przed wilkiem. Wojna trwająca dwa tysiące lat , Fayard,2011
2. Dwa wieki wcześniej opiekun wilków z Réthel miał za zapłatę muid pszenicy i 8 funtów srebra!
3. Fourtier
4. Jean-Marc Moriceau , Człowiek przeciw wilkowi. Wojna dwóch tysięcy lat , Fayard, 2011, 488 s. ( ISBN  2-213-63555-2 )
5. P. Menestrier.
6. „  roglo.eu  ” , Antoine, lord of Crèvecœur + / 1493, & Jeanne de Bernieulles, Marguerite de La Trémoïlle, lady of Dours (dostęp: 16 kwietnia 2011 )
7. Jean-Baptiste Rietstap , General Armorial , t.  1 i 2 , Gouda , GB van Goor zonen, 1884-1887
8. „  www.heraldique-europeenne.org  ” , Armorial des Chevaliers du Saint-Esprit (dostęp: 16 kwietnia 2011 )
9. Herbarz JB RIETSTAP - i jego uzupełnienia

Zobacz też

Bibliografia

• A. Fourtier , Les Grands Louvetiers de France ,1868( czytaj online ) ;
• Nicolas Viton de Saint-Allais , Encyklopedyczny słownik szlachty Francji , Paryż,1816 ;
• Recenzja heraldyczna, historyczno-szlachecka , t.  6,1868( czytaj online )

Powiązane artykuły

• Wielkie biuro domu króla Francji

Linki zewnętrzne

• „  Www.blason-armoiries.org  ” , Grand-louvetier de France (dostęp 16 kwietnia 2011 r. )  ;