Belgian Automobile Grand Prix 1951
Grand Prix Belgii 1951
Obwód Spa-Francorchamps
| Liczba tur | 36 |
|---|---|
| Długość obwodu | 14 120 km |
| Dystans biegowy | 508320 km |
| Prognoza pogody | upalna słoneczna pogoda |
|---|
| Zwycięzca |
Giuseppe Farina , Alfa Romeo , 2 h 45 min 46 s 2 (średnia prędkość: 183,985 km / h) |
|---|---|
| Pozycja biegunowa |
Juan Manuel Fangio , Alfa Romeo , 4 min 25 s (średnia prędkość: 191,819 km / h) |
| Rekord okrążenia wyścigowego |
Juan Manuel Fangio , Alfa Romeo , 4 min 22 s 1 (średnia prędkość: 193,941 km / h) |
1951 Grand Prix Belgii ( XIII e Grand Prix de Belgique / XIII Grote Prijs van Belgie ), zakwestionował na torze w Spa-Francorchamps w sprawie17 czerwca 1951, to dziesiąta runda mistrzostw świata Formuły 1 prowadzona od 1950 roku i trzecia runda mistrzostw z 1951 roku.
Kontekst przed Grand Prix
Mistrzostwa świata
Trzecia runda mistrzostw, ten wyścig jest właściwie drugim dużym europejskim spotkaniem po Grand Prix Szwajcarii, rozegranym trzy tygodnie wcześniej w ulewnym deszczu i zdominowanym przez Juana Manuela Fangio na Alfie Romeo . Argentyński kierowca jest więc na szczycie tabeli tymczasowej, remisując punktami z Lee Wallardem , zwycięzcą Indianapolis 500 , nietypowego wydarzenia w mistrzostwach i zarezerwowanego dla amerykańskich specjalistów.
Obwód
Naturalny tor Ardenów jest zatem najszybszą z europejskich tras , z Monzą . Dość szeroki tor pozwala na bardzo duże prędkości, będąc w stanie przekroczyć 300 km / h na imponującym zjeździe Masta. W ubiegłym roku wyścig wygrała Alfa Romeo z Juanem Manuelem Fangio ze średnią ponad 177 km / h .
Rywalizacja jednomiejscowych
- Alfa Romeo 159 „Fabryka”
Alfetta jest teraz w najnowszej ewolucji, jej silnik dostarcza teraz 425 koni mechanicznych, kosztem bardzo wysokiego zużycia, rzędu 150 litrów metanolu na sto kilometrów na tym torze. Fabryka wprowadza tutaj trzy identyczne modele dla panującego mistrza Giuseppe Fariny , Juana Manuela Fangio i kierowcy testowego Consalvo Sanesi .
- Ferrari 375 F1 „Fabryka”
Będąc poważnym konkurentem dla Alfy Romeo, Ferrari 375 ma atmosferyczny silnik V12 o mocy 380 koni mechanicznych w wersji z podwójnym zapłonem. Te jednomiejscowe samochody mogą mieć nadzieję na zrekompensowanie swojego ułomności pod względem mocy i masy własnej poprzez mniejsze zużycie paliwa, co pozwoli im uniknąć zatrzymania się w wyścigu pomimo mniejszego obciążenia paliwem na starcie. Ferrari poniesione również trzy samochody: tu znaleźć Alberto Ascari (obecnie pełni odzyskane od swoich oparzeń do ramienia), Luigi Villoresiet Piero Taruffi , ten sam zespół, który Bremgarten .
Tony Vandervell początkowo wszedł do swojego Ferrari 375 Thin Wall dla Brytyjczyka Rega Parnella , zanim się wycofał.
- Talbot-Lago T26C
Firma Suresnes nie ma już oficjalnego zespołu, niemniej jest to najbardziej reprezentowana marka z siedmioma zgłoszeniami: oprócz dwóch samochodów zespołu Rosier (prowadzonego przez Louisa Rosiera i Louisa Chirona, który zastępuje Henri Louveau ), istnieją trzy prywatne single - siedzenia oraz dwa żółte T26C dla lokalnych kierowców Johnny'ego Claesa ( stajnia belgijska ) i André Pilette ( stajnia belgijska ), który walczy tutaj o swoje pierwsze Grand Prix. Chociaż dzisiaj całkowicie zdeklasowani przez włoskie jednomiejscowe samochody, Talboty mogą nadal liczyć na honorowy wynik w tym długim teście dzięki swojej niezawodności.
- Nieobecny
Po raz pierwszy od narodzin Formuły 1 (1948) międzynarodowe Grand Prix odbędzie się bez Maserati . Mimo to zgłoszono dwa 4CLT / 48 (ten Prince Bira , wyposażony w zupełnie nowy V12 OSCA i jeden z jednomiejscowych Enrico Platé dla argentyńskiego pilota José Froilána Gonzáleza ), ale żaden z nich nie weźmie udziału w spotkaniu.
Zarejestrowani biegacze
Kwalifikacje
Po przepadku Maserati tylko trzynaście samochodów wzięło udział w sesjach treningowych, zdominowanych przez Alfę Romeo : ich większa moc i niższa masa własna dają im wyraźną przewagę na tym bardzo szybkim torze. Juan Manuel Fangio jest najlepszy, jadący średnio prawie 192 km / h , przed swoim kolegą z drużyny Giuseppe Fariną . Jedynym problemem, z którym boryka się Alfetta, jest zbyt krótkie przełożenie, silniki pracujące z prędkością ponad 9300 obr / min podczas zjazdu Masta, co stawia pod znakiem zapytania ich zachowanie podczas wyścigu. Rozwiązaniem problemu będzie zastosowanie większych tylnych kół (dziewiętnaście cali średnicy zamiast siedemnastu), ale nie da się ich przetestować w kwalifikacjach. Najlepszy reprezentant Scuderii Ferrari , Luigi Villoresi jest trzeci, tuż przed kolegami z drużyny Alberto Ascari i Piero Taruffim . Wszyscy ci kierowcy pobili rekord ustanowiony przez Farinę w 1950 r. Z przewagą około czterech sekund na okrążenie nad Ferrari, Alfetta nie będzie odporna na zagrożenie ze strony Ferrari w wyścigu, a nawet na obżarstwo wyścigu. doładowanie zobowiązuje ich do przewiezienia trzystu litrów paliwa i zatrzymania się o jeden przystanek więcej niż ich konkurenci.
Na trzeciej Alfie Consalvo Sanesi był znacznie wolniejszy niż jego koledzy z drużyny, jedenaście sekund z pole position. Niemniej jednak wyprzedza siedem prywatnych Talbotów , które są znacznie słabsze niż włoskie samochody. Najlepszy przedstawiciel firmy Suresnes, Louis Rosier poświęcił Fangio dwadzieścia sekund.
| Poz. | n O | Pilot | Stabilny | Czas | Różnica |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | Juan Manuel Fangio | Alfa Romeo | 4:25 | |
| 2 | 4 | Giuseppe Farina | Alfa Romeo | 4:28 min | + 3 sekundy |
| 3 | 10 | Luigi Villoresi | Ferrari | 4:29 | + 4 s |
| 4 | 8 | Alberto Ascari | Ferrari | 4:30 min | + 5 s |
| 5 | 12 | Piero Taruffi | Ferrari | 4 min 32 s | + 7 s |
| 6 | 6 | Consalvo Sanesi | Alfa Romeo | 4 min 36 s | + 11 s |
| 7 | 14 | Louis Rosier | Talbot-Lago | 4 min 45 s | + 20 s |
| 8 | 22 | Yves Giraud Cabantous | Talbot-Lago | 4:52 | + 27 sekund |
| 9 | 18 | Louis Chiron | Talbot-Lago | 5:01 | + 36 s |
| 10 | 20 | Philippe Etancelin | Talbot-Lago | 5:04 | + 39 sekund |
| 11 | 16 | Johnny Claes | Talbot-Lago | 5:09 | + 44 sekundy |
| 12 | 24 | André Pilette | Talbot-Lago | 5:16 | + 51 s |
| 13 | 26 | Pierre Levegh | Talbot-Lago | 5:17 | + 52 sekundy |
Siatka startowa Grand Prix
| 1 st linia | Poz. 1 | Poz. 2 | Poz. 3 | ||
|
Fangio Alfa Romeo 4:25 |
Farina Alfa Romeo 4:28 |
Luigi Villoresi Ferrari 4 min 29 s |
|||
| 2 e linia | Poz. 4 | Poz. 5 | |||
|
Ascari Ferrari 4 min 30 s |
Taruffi Ferrari 4:32 |
||||
| 3 E Online | Poz. 6 | Poz. 7 | Poz. 8 | ||
|
Sanesi Alfa Romeo 4 min 36 s |
Rosier Talbot-Lago 4 min 45 s |
Giraud-C. Talbot-Lago 4:52 |
|||
| 4 p linia | Poz. 9 | Poz. 10 | |||
|
Chiron Talbot-Lago 5:01 |
Étancelin Talbot-Lago 5:04 |
||||
| 5 th linia | Poz. 11 | Poz. 12 | Poz. 13 | ||
|
Claes Talbot-Lago 5:09 |
Pilette Talbot-Lago 5 min 16 s |
Levegh Talbot-Lago 5:07 |
Przebieg wyścigu
W dniu zawodów jest gorąco i słonecznie. Na tej ponad pięciuset kilometrowej odległości Alfa Romeos będzie musiała zatankować dwa razy, Ferrari raz, podczas gdy trzeźwy Talbot-Lago będzie w stanie ukończyć cały wyścig bez zatrzymywania się. W Alfa otrzymaliśmy ekstremalnie tylne koła o dziewiętnastu cali z przodu, aby zmniejszyć prędkość obrotową silnika podczas długiego zjazdu Masta. Zmiany w trzech samochodach dokonuje się na godzinę przed odlotem.
Spoza pierwszego rzędu Luigi Villoresi (Ferrari) jest najszybszy i pokonuje zakręt Eau Rouge na czele, wyprzedzając Alfę Romeo Giuseppe Fariny i Ferrari Alberto Ascari . Począwszy od pole position , Juan Manuel Fangio (Alfa Romeo) jest tylko czwarty, po dokonaniu jego wirowania koła zbyt dużo na początku. Farinie udaje się wykorzystać przewagę nad Villoresim w Malmédy, ale ten przekazuje ją z powrotem do Stavelot. Po pierwszym okrążeniu Villoresi nadal prowadzi, dwie sekundy przed Fariną, tuż za nim plasują się Ascari, Fangio i trzecie Ferrari Piero Taruffiego . Na ostatniej Alfie Romeo Consalvo Sanesi jest już prawie dwadzieścia sekund za liderem. Potem szóstka Talbotów, już z tyłu (na siódmym Talbocie , Philippe Étancelin poddał się wkrótce po starcie z przerwaną transmisją). Krzyżowanie liderów trwało na kolejnym okrążeniu, ale przy drugim podaniu przed boksami ponownie prowadził Villoresi, a za nim Farina, Ascari i Fangio.
Od trzeciego okrążenia Farina przejmuje kierunek działań i drukuje bardzo szybkie tempo, średnia wyścigu jest wyraźnie wyższa od rekordu z poprzedniego roku. Villoresi nie pozostał długo na drugim miejscu, w czwartej rundzie pokonany przez Ascari, aw następnej przez Fangio. Argentyńczyk po stosunkowo ostrożnym starcie skręca teraz w bardzo stabilnym tempie: na końcu szóstej pętli, po minięciu Ascari, był siedem sekund za swoim kolegą z drużyny; na dziesiątym okrążeniu, skręcając ze średnią prędkością prawie 194 km / h , wyprzedza lidera. Ferrari utknęły w martwym punkcie, Villoresi musiał zrobić krótki postój w boksie, aby zatkać wyciek oleju, podczas gdy Taruffi właśnie przeszedł na emeryturę, a tylna oś pękła.
Sanesi, w czwartym momencie, jako pierwszy zatankował i zmienił tylne koła na początku dwunastego okrążenia (boksy znajdują się tuż za linią mety). Wygląda na to, że ma kłopoty, z chłodnicy wydobywa się para. Udaje mu się zacząć od nowa, ale kilka kilometrów dalej oddaje. Farina i Fangio nadal jeżdżą kołem w kole pod koniec czternastego okrążenia. Następnie Farina po raz pierwszy zatrzymała się na tankowaniu, zmieniając także tylne opony. Ponownie ruszył na drugą pozycję, prowadząc Fangio. Tylko na jedną rundę, bo Argentyńczyk zatrzymuje się na kolejnym przejeździe, aby zatankować i wymienić opony. Jego mechanicy nie zdejmują lewego tylnego koła, dwa złamane szprychy klinują je na piaście! Musisz użyć ściągacza do piasty, aby wyjąć koło i bęben hamulcowy oraz wymienić oponę na feldze. W ciągu piętnastu minut operacji Fangio wzbudza podziw publiczności: z olimpijskim spokojem cicho wyciera przyłbicę, a potem się orzeźwia. Kiedy w końcu może znowu ruszyć, ku wiwatom tłumu, jest cztery okrążenia za i stracił szansę na dobry występ.
Na prowadzeniu Farina ma teraz dobrą przewagę nad Ferrari Ascari i Villoresi, które tankują odpowiednio na siedemnastym i dwudziestym okrążeniu. Villoresi będzie musiał zrobić dodatkowy postój dwie rundy później, aby wymienić przednie koło, nie tracąc trzeciego miejsca, daleko przed Talbotem z Louis Rosier i Yves Giraud-Cabantous . Kiedy po raz drugi zatrzymał się na tankowaniu na początku dwudziestej piątej rundy, mistrz świata zwiększył swoją przewagę do prawie trzech minut. Wyjechał z wygodnym marginesem ponad dwie minuty na Ascari, koniec wyścigu odbył się bez znaczącego incydentu, pozycje zostały zajęte. Pokonany w Szwajcarii Farina wygrywa tutaj wyraźne zwycięstwo i obejmuje prowadzenie w mistrzostwach, z dwoma punktami przewagi nad Fangio, któremu udało się ukończyć wyścig (dziewiąty, jest ostatni w klasyfikacji), nagrodzony jednym punktem za swój rekord. okrążenie wykonane na początku zawodów.
Rankingi pośrednie
Pośrednie klasyfikacje bolidów jednomiejscowych na pierwszym, drugim, trzecim, piątym, dziesiątym, piętnastym, osiemnastym i dwudziestym piątym okrążeniu.
Po 1 turze
|
Po 2 okrążeniach
|
Po 3 okrążeniach
|
Po 5 okrążeniach
|
Po 10 okrążeniach
|
Po 15 okrążeniach
|
Po 18 okrążeniach (w połowie)
|
Po 25 okrążeniach
|
Klasyfikacja wyścigów
| Poz | Nie | Pilot | Stabilny | Wycieczki | Czas / porzucenie | Stojak z drutu | Zwrotnica |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 4 | Giuseppe Farina | Alfa Romeo | 36 | 2 godz. 45 min 46 s 2 | 2 | 8 |
| 2 | 8 | Alberto Ascari | Ferrari | 36 | 2 godz. 48 min 37 s 2 (+ 2 min 51 s 0) | 4 | 6 |
| 3 | 10 | Luigi Villoresi | Ferrari | 36 | 2 godz. 50 min 08 s 1 (+ 4 min 21 s 9) | 3 | 4 |
| 4 | 14 | Louis Rosier | Talbot-Lago | 34 | 2 godz. 47 min 47 s 5 (+ 2 okrążenia) | 7 | 3 |
| 5 | 22 | Yves Giraud-Cabantous | Talbot-Lago | 34 | 2 h 48 min 59 s 9 (+ 2 okrążenia) | 8 | 2 |
| 6 | 24 | André Pilette | Talbot-Lago | 33 | 2 godz. 47 min 10 s 1 (+ 3 okrążenia) | 12 | |
| 7 | 16 | Johnny Claes | Talbot-Lago | 33 | 2 godz. 49 min 47 s 5 (+ 3 okrążenia) | 11 | |
| 8 | 26 | Pierre Levegh | Talbot-Lago | 32 | + 4 okrążenia | 13 | |
| 9 | 2 | Juan Manuel Fangio | Alfa Romeo | 32 | + 4 okrążenia | 1 | 1 |
| Abd. | 18 | Louis Chiron | Talbot-Lago | 28 | Silnik | 9 | |
| Abd. | 6 | Consalvo Sanesi | Alfa Romeo | 11 | Chłodnica samochodowa | 6 | |
| Abd. | 12 | Piero Taruffi | Ferrari | 8 | Przenoszenie | 5 | |
| Abd. | 20 | Philippe Etancelin | Talbot-Lago | 0 | Przenoszenie | 10 |
- Legenda: Abd. = Abandonment
Pole position i rekord okrążenia
- Pole position : Juan Manuel Fangio w 4 min 25 s (średnia prędkość: 191,819 km / h ).
- Najlepsze okrążenie w wyścigu : Juan Manuel Fangio w 4 min 22 s 1 (średnia prędkość: 193,941 km / h ) na dziesiątym okrążeniu.
Podczas imprezy pięciokrotnie poprawiono wyniki.
Rekordowy postęp w okrążeniu- drugie okrążenie: Giuseppe Farina w 4 min 33 s 3 (średnia prędkość: 185,993 km / h )
- trzecie okrążenie: Giuseppe Farina w 4 min 30 s 0 (średnia prędkość: 188,267 km / h )
- czwarte okrążenie: Giuseppe Farina w 4 min 27 s 2 (średnia prędkość: 190,240 km / h )
- dziewiąte okrążenie: Juan Manuel Fangio w 4 min 25 s 9 (średnia prędkość: 191170 km / h )
- dziesiąte okrążenie: Juan Manuel Fangio w 4 min 22 s 1 (średnia prędkość: 193,941 km / h )
Wycieczki na czele
- Luigi Villoresi : 2 okrążenia (1-2)
- Giuseppe Farina : 33 obr / min (3-14 / 16-36)
- Juan Manuel Fangio : 1 okrążenie (15)
Klasyfikacja generalna na koniec wyścigu
| Poz. | Pilot | Stabilny | Zwrotnica |
SUI |
500 |
BEL |
ENG |
GBR |
WSZYSTKO |
ITA |
ESP |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Giuseppe Farina | Alfa Romeo | 12 | 4 | - | 8 | |||||
| 2 | Juan Manuel Fangio | Alfa Romeo | 10 | 9 * | - | 1 * | |||||
| 3 | Lee Wallard | Kurtis Kraft | 9 | - | 9 * | - | |||||
| 4 | Piero Taruffi | Ferrari | 6 | 6 | - | - | |||||
| Mike Nazaruk | Kurtis Kraft | 6 | - | 6 | - | ||||||
| Alberto Ascari | Ferrari | 6 | - | - | 6 | ||||||
| 7 | Luigi Villoresi | Ferrari | 4 | - | - | 4 | |||||
| 8 | Consalvo Sanesi | Alfa Romeo | 3 | 3 | - | - | |||||
| Andy Linden | Sherman | 3 | - | 3 | - | ||||||
| Louis Rosier | Talbot-Lago | 3 | - | - | 3 | ||||||
| 11 | Jack McGrath | Kurtis Kraft | 2 | - | 2 | - | |||||
| Manny Ayulo | Kurtis Kraft | 2 | - | 2 | - | ||||||
| Emmanuel de Graffenried | Alfa Romeo | 2 | 2 | - | - | ||||||
| Piłka Bobby | Schroeder | 2 | - | 2 | - | ||||||
| Yves Giraud-Cabantous | Talbot-Lago | 2 | - | - | 2 |
- przyznanie punktów: odpowiednio 8, 6, 4, 3, 2 pierwszych pięciu w każdym wyścigu oraz 1 dodatkowy punkt dla kierowcy, który ukończył najszybsze okrążenie w wyścigu (oznaczony gwiazdką)
- Przepisy zezwalają kierowcom na skręcanie tym samym samochodem, a wszystkie zdobyte punkty są następnie dzielone. Jack McGrath i Manny Ayulo zdobywają po dwa punkty za trzecie miejsce w Indianapolis.
Zauważyć
- 4 th zwycięstwo Mistrzostwa Świata dla Giuseppe Farina .
- 8 th zwycięstwo Mistrzostwa Świata dla Alfa Romeo jako konstruktora.
- 8 th zwycięstwo Mistrzostwa Świata dla Alfa Romeo w silniku.
Uwagi i odniesienia
- (w) Bruce Jones , The Complete Encyclopedia of Formula One , Color Library Direct,1998, 647 s. ( ISBN 1-84100-064-7 )
- (en) Karl Ludvigsen , Juan Manuel Fangio - wielki mistrz wyścigów samochodowych , Haynes Publishing,1999, 208 str. ( ISBN 1-85960-625-3 )
- (w) Mike Lang , Grand Prix , vol. 1, Haynes Publishing Group, Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, 288 str. ( ISBN 0-85429-276-4 )
- Jean-Paul Delsaux , Francorchamps 1948-1960 , Wydawca Jean-Paul Delsaux,1987, 280 pkt.
- Johnny Rives , L'Equipe, 50 lat Formuły 1 - tom 1: 1950-1978 , Issy-les-Moulineaux, SNC L'Equipe,1999, 233 str. ( ISBN 2-7021-3009-7 )
- Edmond Cohin , Historia wyścigów samochodowych , Editions Larivière,1982, 882 pkt.