Glauberite

Kategoria  VII glauberytu  : siarczany, seleniany, tellurany, chromiany, molibdeniany, wolframiany
Przykładowe zdjęcie artykułu Glauberite
Generał
Klasa Strunz 07.AD.25

7 siarczanów (selenianów, TELLURATES)
 7.A Siarczany (selenianów, etc.), bez dodatkowych anionów bez H2O
  7.AD z tylko duże kationy
   7.AD.25 Glauberite Na2Ca (SO 4) 2
Grupa przestrzenna C2 / c
Punkt Grupa 2 / m

Klasa Dany 04.28.02.01

Siarczany
28. Kwaśne siarczany bez H 2 O


Wzór chemiczny Na 2 Ca (SO 4 ) 2
Identyfikacja
Kolor bezbarwna, biała, często zwykła szara masa, często mocno pożółkła przez tlenki żelaza lub zaczerwieniona śladami hematytu
Klasa kryształu i grupa przestrzenna grupa symetrii 2 / m
grupa przestrzenna C 2 / c
System kryształów Jednoskośny
Sieć Bravais siatka podstawowa
a = 10,129 Å
b = 8,306 Å
c = 8,533 Å
β = 112,19 °
Z = 4
Łupliwość idealnie na {001}; niewyraźny na {110}
Złamać muszlowy
Habitus bardzo zróżnicowane kryształy, np. soczewkowate o ostrych krawędziach, pryzmatyczne, tabelaryczne lub tabelaryczne, bipiramidalne, płytkowe, często prążkowane równolegle do przecięcia, czasem zakrzywione lub schodkowe
Facja rzadkie izolowane kryształy, inkrustowane, inkrustowane
Skala Mohsa 2,5 do 3
Linia Biały
Blask szklisty, woskowaty, nieco oleisty
Właściwości optyczne
Współczynnik załamania światła wieloosiowość
n α = 1,507 do 1,515
n β = 1,527 do 1,535
n γ = 1,529 do 1,536
Dwójłomność Dwuosiowy (-); δ = 0,022 2
V = 24 do 34 ° (zmierzone)
Dyspersja 2 v z ~ silny
Przezroczystość Przezroczysty do półprzezroczystego
Właściwości chemiczne
Gęstość 2,81 (2,75 do 2,85)
Topliwość z łatwością
Rozpuszczalność rozpuszcza się w mocnych kwasach ( np. HCl), rozkłada się w wodzie (wytrąca się w gipsie i rozpuszcza w siarczanie sodu )
Zachowanie chemiczne łatwo psuje się do gipsu, smakuje często słono lub zasadowo, czasem gorzko, cierpko
Właściwości fizyczne
Magnetyzm Nie
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej.

Glauberite lub glauberite jest siarczan naturalnego wapnia i sodu , o wzorze chemicznym Na 2 Ca (SO 4 ) 2. Może reprezentować intymne połączenie dwóch bezwodnych związków  : anhydrytu lub siarczanu wapnia CaSO 4i tenardyt lub siarczan sodu Na 2 SO 4, ta ostatnia sól wciąż nazwana przez starożytną suchą sól Glaubera .

Ten minerał o komórce jednoskośnej , rzadki, ale typowy dla skał ewaporat morskich lub jezior alkalicznych, występuje jako pryzmatyczne kryształy, tabelaryczne lub rzadziej jako piękne kryształy dwipiramidowe. Bardzo czysty, jest bezbarwny lub biały, ale częściej występuje w tych zwykłych, masywnych formacjach, od prawdziwie kamienistego szarego do żółtawego, bladożółtego do czerwonawego, czasem do ceglastoczerwonego.

Został wymieniony w mineralogii przez Alexandre Brongniarta na podstawie próbek ze złoża halitu Villarubia de Saint-Jacques w regionie Ocaña w pobliżu Toledo w Hiszpanii, zebranych i prawdopodobnie przeanalizowanych w 1802 r., Ale opublikowanych dopiero w 1808 r. Jego nazwa była nadane mu przez podobieństwo, w szczególności chemiczne i wyglądem, do soli Glaubera.

Charakterystyka

Ten minerał, od przezroczystego do półprzezroczystego, ma gęstość około 2,81. Jego twardość waha się od 2,5 do 3 w skali Mohsa . Jej dekolt jest doskonały, niewyraźny. Jej pęknięcie jest konchoidalne , z szklistym lub woskowym połyskiem, czasem trochę oleistym. Jej linia jest biała, a pył często bezbarwny. Jego smak jest często lekko słony lub zasadowy, czasem gorzki i cierpki.

Kryształy mają bardzo zróżnicowane facje: soczewkowate z ostrymi krawędziami, pryzmatyczne, tabelaryczne lub z podstawą tabelaryczną, czasem piramidalne, często prążkowane równolegle do przecięcia, krzywe lub schodkowe  itp.

Ogrzewany w zamkniętym środowisku, gnije  (w), a następnie łatwo się topi. Barwi płomień na żółto dzięki działaniu jonów sodu.

Rozkłada się w wodzie, rozpuszczalnym siarczanie sodu i wytrąconym siarczanie wapnia . Tak więc minerał łatwo rozkłada się w wilgotnym powietrzu do gipsu . Cienka, biaława warstwa gipsu często pokrywa odsłonięte części. Roztwory siarczanu sodu, poddane odparowaniu, powoli wytrącają się w postaci mirabilitu.

Trening

Jest to skała mineralna i ewaporat. Występuje również w środowisku laguny morskiej, ale także w słonawych wodach jezior endoreicznych lub na obszarach pustynnych. Jest wtedy kojarzony z halitem lub solą kamienną, polihalitem , gipsem i anhydrytem , thenardytem i mirabilitem .

Szczególnym przypadkiem tworzenia ewaporatów jest działanie wód meteorytowych w piaskach pustynnych i zlepieńcach. W tych warunkach skrajnej suchości glauberyt powstaje głównie w złożach azotanów i boranów. Najczęściej występuje w złogach azotanów z thenardytem i blödytem .

Występuje również bardzo rzadko w jamach bazaltowych skał magmowych. Jest to również produkt do sublimacji fumarolu . Jest wtedy związany z zapaleniem jelita grubego i sasolitem .

Czasami pojawia się również w lawie.

Depozyty

W Arizonie znajdują się ważne rezerwaty w pobliżu gór solnych ( góry solne ) lub Green Valley (dolina Verde), w Nowym Meksyku , w szczególności w basenie permskim na granicy z Teksasem. Jeziora Searles  (in) , boraks, soda i sól w hrabstwie Valley Inyo , główne źródło minerałów ewaporatowych w Kalifornii, zawierają glauberyt.

Kopalnie soli czasami zawierają duże ilości tego minerału, bardzo często w zwartej masie (skale), w agregatach blaszkowatych lub po prostu w inkrustacjach: tak jest na przykład w Varangéville w Saulnois w Lotaryngii, w Salzburgu w Austrii, w Stassfurcie w Niemcy, Villarubia koło Toledo lub Aranjuez w Kastylii w Hiszpanii, Range w Pakistanie, Gypsumville w Kanadzie, Milltown lub Paterson w New-Jersey lub Steinsburg w Pensylwanii (Stany Zjednoczone), Tarapaca w Chile, pustynne regiony Australii Południowej  itd.

Większość starych złóż Europy Zachodniej to warstwy triasu, jak Keuper Lorraine lub Salzburg, ale nie możemy zapominać ani o permskich warstwach Rusi, centralnej Rosji czy południowych Stanów Zjednoczonych, ani o ewaporatach z różnych stref krasowych. .

Piękne i duże kryształy bipiramidalne można wydobywać w Ciempozuelos w Hiszpanii. Istnieją geody zawierające glauberit, który często kojarzony jest z gipsem.

Posługiwać się

Jest dodatkowym minerałem sodu.

Korea Północna używa glauberytu jako surowca do produkcji sody kaustycznej.

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Klasyfikacja składników mineralnych wybranych jest , że z Strunz , z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są zaliczane do krzemianów.
  2. Jest to bezwodny podwójny siarczan sodu i wapnia. Akcent ostry to czysto francuskojęzyczna adaptacja fonetyczna. To jest stary siarczan sody i wapna, Littré .
  3. Błędem jest kojarzenie lub mylenie glauberytu i soli Glaubera. Sól Glaubera ze starożytnych chemików lub sal mirabilis glauberi odpowiada mirabilitowi , który jest chemicznie dziesięciowodnym siarczanem sodu.
  4. Alexandre Brongniart, cytowane dzieło, „Glaubérite” , CNRTL .
  5. Johann Glauber jest (al) niemiecki chemik z XVII -tego  wieku.
  6. Te ubytki nazywane są bąbelkami bazaltowymi .

Linki zewnętrzne