Germain Nowość

Germain Nowość Opis obrazu Germain Nouveau.jpg. Kluczowe dane
Imię i nazwisko Germain Marie Bernard Nowe
Znany jako Między innymi:
O. Néouvielle
Jean de Noves
G.-N. Humilis
Narodziny 31 lipca 1851 r
Pourrières ( Var )
Śmierć 4 kwietnia 1920
Pourrières
Główna działalność Poeta
Autor
Język pisania Francuski
Ruch Symbolizm

Germain Marie Bernard Nouveau , ur.31 lipca 1851 rw Pourrières ( Var ) we Francji, gdzie zmarł4 kwietnia 1920, jest francuskim poetą .

Biografia

Germain Nouveau jest najstarszym z czwórki dzieci Félicien Nouveau (1826-1864) i Marie Augustine Silvy (1832-1858). Germain Nouveau stracił matkę, gdy miał zaledwie siedem lat i był wychowywany przez dziadka.

Po dzieciństwie w Aix-en-Provence i studiach w niższym seminarium duchownym, myśląc nawet o objęciu kapłaństwa, a także po roku nauczania w Lycée Thiers w Marsylii w latach 1871 - 1872 , jesienią 1872 Nouveau przeniósł się do Paryża .

Opublikował swój pierwszy wiersz Summer Sonnet w Renesansie literackim i artystycznym , recenzji Émile'a Blémonta, i poznał Mallarmé , Jeana Richepina i "Vivants" ( Ponchon ...), którzy spotkali się w kawiarni Tabourey.

On odwiedza także Zutists , spełnia Charles Cros , z którymi współpracuje w opracowaniu na realistyczne Dixains który mock parnasistów . Odkrywa w Albumie zutique wiersze pozostawione przez Rimbauda i Verlaine'a , którzy od tego czasu opuścili stolicę.Lipiec 1872.

Pod koniec 1873 poznał Arthura Rimbauda w Café Tabourey, a wMarzec 1874, jadą razem do Anglii, aby osiedlić się w Londynie przy 178 Stamford Street. Germain Nouveau pomaga Rimbaudowi skopiować Iluminacje, ale wraca samotnie do Paryża w czerwcu tego samego roku. Można by argumentować, że Nouveau przyczyniłaby się do niektórych Iluminacji lub że praca byłaby zbiorowa, ale ta obrazoburcza teza została zakwestionowana przez większość uczonych Rimbauda. Z drugiej strony związek między Rimbaud i Germain Nouveau mógł mieć charakter homoseksualny , jak sugeruje kilku biografów.

Potem kolejny wyjazd do Belgii i Holandii . W 1875 r. w Brukseli otrzymał od Verlaine'a rękopis Iluminacji, które Rimbaud poznał w Stuttgarcie , wysłał do Nouveau w celu publikacji. Nouveau wraca do Londynu, gdzie spotyka Verlaine'a, z którym pozostanie przyjaciółmi na długo.

W 1878 wstąpił do Ministerstwa Oświaty Publicznej, pracował z Le Gaulois , gdzie zaprzyjaźnił się z Camille de Sainte-Croix i Le Figaro , pod pseudonimem Jean de Noves , zanim wznowił podróże w 1883 r., które doprowadzą go w szczególności do Bejrut . W latach 1883-1884 uczył języka francuskiego i rysunku w Kolegium Braterskiej Miłosierdzia w Aramoun (na libańskiej górze ), założonym przez ks. Chbata; uwiódł matkę ucznia i został zwolniony przez administrację; potem wrócił do domu, repatriowany na jego prośbę przez konsulat francuski i opublikował swoje Sonnets du Liban w Le Chat noir et le Monde moderne .

Został nauczycielem rysunku w kolegium Bourgoin w Isère , a następnie w liceum Janson de Sailly w Paryżu, w połowie kursu uderzył go kryzys mistycznego szaleństwa w 1891 roku . Musi być internowany w szpitalu Bicêtre, z którego wyjechał po kilku miesiącach internowania . Przeszedł przez kilka kryzysów mistycznych bliskich wyobcowaniu i rozpoczął życie żebraka i pielgrzyma , inspirowane przez św. Benedykta Labre .

Po latach tułaczki, w tym dwóch pielgrzymek do Rzymu i jednej do Santiago de Compostela , wrócił do swojej rodzinnej wioski w 1911 roku i tam zmarł z powodu zbyt długiego postu między Wielkim Piątkiem a Wielkanocą 1920 roku .

Jego wiersze będą publikowane głównie po jego śmierci, Nouveau sprzeciwiał się temu za jego życia, posuwając się nawet do pozwania podczas publikacji swojego zbioru Savoiraimer , pierwszej wersji Doktryny miłości .

Miał wielki wpływ na surrealistów i Louis Aragon uważał go za: „nie małego poetę, ale wielkiego poetę. Nie epigon Rimbauda: jego równy. "

W powieści Leonce Larmandie , Floreal ( 1900 ) New Germain pojawia się pod postacią malarza-poety Jeana Germaina, recytatora w rodzinie bogatych żydowskich bankierów w Paryżu, który zakochuje się w miłości niemożliwej dla Aimée de Chantenay.

To ten sam Léonce de Larmandie opublikuje wbrew woli autora dwa wydania wierszy pod pseudonimem Humilis: Savoiraimer w 1904 (pod auspicjami Towarzystwa Poetów Francuskich) i w 1910 (przez Revue). "La poétique"), Les Poèmes d'Humilis (z reprodukcjami rysunków Auguste'a Rodina ).

Hołd

Gmina Pourrières składa mu hołd, chrzcząc jedną ze swoich ulic „rue Germain Nouveau” i drugą „rue Humilis” (róg jego ostatniego domu).

Jego pseudonimy

Wątpliwa nazwa pióra

„Zagubiona trucizna”

W 1895 r. Léon Vannier opublikował Kompletne wiersze Arthura Rimbauda, w których zawarł wiersz „Zagubiona trucizna”, ale nie było tego w wydaniu Mercure de France z 1898 r., ponieważ przypisanie Rimbauda wydawało się Armandowi wątpliwe. Jeśli nie jest on z Plejad „Rimbaud”, ani w większości obecnych wydaniach w wyniku kontrowersji inicjowanych przez André Bretona w latach 1920 i jego nagrody - między innymi - Nowy Germain, krytyka XXI -go  wieku, teraz pochyla się na Rimbaldian ojcostwa , podążając w szczególności za zeznaniami Ernesta Raynauda , Jean-Louisa Foraina , a nawet Raoula Ponchona , przy czym ten ostatni przypisuje wiersz - uważany za przeciętny - Rimbaudowi, a nie Germainowi Nouveau, którego mimo to dobrze znał.

Pracuje

Dzieła poetyckie

Jego twórczość została opublikowana dopiero po jego śmierci. Redaktorzy dzielą go na:

EdycjeO Germainie Nowość

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. Wyciąg z aktu urodzenia sporządzony dnia2 sierpnia 1851.
  2. Ma trzy siostry: Elisabeth (1854-1857?), Laurence (1855-1905) i Marie (1857-1864).
  3. Eddie Breuil, Du Nouveau chez Rimbaud , Paryż, Honoré Champion,2014, 196  s. ( ISBN  978-2-7453-2889-2 )
  4. Jacques Lovichi, Sprawa Germain Nouveau , Marsylia, Jean Charbonnier,1964, 292  s.
  5. Żaden specjalista od Rimbaud nie przypisuje dziś tekstów Iluminacji Germainowi Nouveau, nawet jeśli ten był w stanie je skopiować lub oczyścić. André Guyaux w swoim wydaniu Complete Works for the Pléiade jest w tym jasny (zob. Pléiade, 2009, s. 939-943). W swojej biografii referencyjnej Jean-Jacques Lefrère idzie w tym samym kierunku ( Arthur Rimbaud , Fayard, 2001, s. 655-679). Yves Bonnefoy w jego Rimbaud (Seuil, 1961, str. 144-148) przypisuje Illuminations wyłącznie do Rimbauda, nawet jeśli on potwierdza, że Germain Nouveau recopied je, podobnie jak ostatnio, Pierre Brunel, w jego wydaniu Illuminations. ( Oprawa miękka, 1998, s. 182-189).
  6. Lefrère, Jean-Jacques. , Arthur Rimbaud , Paryż, Fayard,2001, 1242  s. ( ISBN  2-213-60691-9 i 9782213606910 , OCLC  972824690 , czytaj online ) , s. 658-659
  7. Jeśli Germain Nouveau mógł być „heteroseksualny”, przywołał hipotetyczną skłonność do mężczyzn w wierszu takim jak „Odmowa”. Ponadto raport pułkownika Godchota do prokuratora Coulona stwierdza: „Nowy, drugi pederast; co za zespół! »(Jean-Jacques Lefrère, Arthur Rimbaud , op. Cit., s. 658-659). Ernest Delahaye, przyjaciel Rimbauda z dzieciństwa, również sugeruje związek (zob. Lefrère, op. Cit, s. 658).
  8. Filozof i historyk literatury Hans Mayer również kładzie nacisk na homoseksualną naturę relacji Rimbaud/New (Hans Mayer, Les Marginaux, Femmes, Juifs et homosexuels dans la Literature européenne , 1975, przekład Albin Michel, 1994, rozdział „ skandal: Verlaine i Rimbaud w piekle”, s. 248-262).
  9. Alexandre Najjar , Słownik zakochany w Libanie , artykuł „Pisarze podróżnicy”, Plon, 2014.
  10. Louis Aragon w Les Lettres française , 7 października 1948.
  11. Tom VII jego romantycznego cyklu La Comédie Mondaine .
  12. Pléiade Lautréamont - Germain Nouveau (bibliografia, s. 1388).
  13. Wyciąg z Lautréamont - Germain Nouveau (dokumenty, s. 1039).
  14. W rzeczywistości zbiór nie jest kompletny, zawiera tylko pięć wierszy ze zbioru znanego później pod nazwą Ostatnie wersety lub Nowe wersety i pieśni (inne jednak zostały już opublikowane w opublikowanym tomie Poésies w 1891 r.: „Złote Age, „Eternity”, „Michel et Christine”) oraz pięć wierszy prozą z Iluminacji (przy czym duża część, 35 z 42 tekstów, została opublikowana w 1886 r.). Ponadto znaleziono później inne wiersze z lat 1870/1871, takie jak „Les mains de Marie-Jeanne” lub „Les sœurs de charité”.
  15. Poésies Gallimard; Folio Gallimard; Książki; Książka kieszonkowa ; GF Flammarion itp.
  16. Dla pełnego obrazu kolejnych atrybucji sonetu i kontrowersji lat 20. zob. Jacques Bienvenu, „Lost Poison” w Jean-Baptiste Baronian, Rimbaud Dictionary , Robert Laffont Group,2014( ISBN  9782221146620 , przeczytaj online )
  17. W 2009 roku, z okazji wznowienia zbioru poświęconego Lautréamontowi, Germain Nouveau został bez ostrzeżenia usunięty z Plejady. Zobacz w związku z tym: Czy możemy krytykować Plejadę?