Gehyra mutilata
Gehyra mutilata
Gatunki
Gehyra mutilata ( Wiegmann , 1834 )
Synonimy
-
Hemidactylus mutilatus Wiegmann, 1834
-
Hemidactylus peronii Duméril & Bibron, 1836
-
Dactyloperus insulensis Girard, 1857
-
Hemidactylus platurus Bleeker, 1859
-
Gecko pardus Tytler, 1865
-
Peropus packardii Cope, 1869
-
Hemidactylus navarri Dugés, 1884
-
Gehyra insulensis Boulenger, 1885
Gehyra mutilata Jest to gatunek z gekonów w rodzinie z Gekkonidae .
Na wyspie Reunion nazywa się to „białym margouillatem” lub „ margouillatem ” .
Podział
Ten gatunek występuje:
- w Australii , Papui Nowej Gwinei , Wyspach Salomona , Vanuatu , Fidżi , Tonga , Samoa , Wyspach Cooka , Nauru , Mikronezji i Guam ;
- w Indonezji , na Filipinach , w Singapurze , w Malezji , Tajlandii , Wietnamie , na południu Chin , na Tajwanie , w archipelagu Nansei w Japonii , w Indiach , na Sri Lance ;
- na Madagaskarze , Mauritiusie , Reunionie i Seszelach .
Został on wprowadzony do Nowej Zelandii , Meksyku i Hawaje i Kalifornia w Stanach Zjednoczonych . Na Reunion gatunek ten występuje od XVIII wieku.
Opis
Jest to dość mały gekon, o smukłym ciele i długim ogonie , prawie połowy całkowitej długości, który jest ściśnięty u nasady. Podstawowy kolor to różowo-szary z wieloma mniej lub bardziej jasnymi plamami; matowe w dzień, półprzezroczyste w nocy.
Jego wezwanie jest charakterystyczne: „guek guek guek”. Jest owadożerny i żeruje raczej w nocy, gdy jego ofiara zbliża się do źródła światła.
Dzięki przyssawkom może poruszać się po ścianach i sufitach. Bardzo często spotykany w domach, może być ofiarą tzw. Pająka „Babouk”, Heteropoda venatoria .
Filatelistyka
Ten gekon został przedstawiony na znaczku Kiribati z 1986 roku (35 w.).
Oryginalna publikacja
- Wiegmann, 1835 „1834”: Beiträge zur Zoologie gesammelt auf einer Reise um die Erde. Siebente Abhandlung. Płaz. Nova Acta Physico-Medica, Academiae Caesarae Leopoldino-Carolinae, Halle, vol. 17, s. 185-268 ( pełna treść ).
Linki zewnętrzne
Uwagi i odniesienia
-
(in) Odniesienie Baza danych gadów reptarium : Gehyra mutilata
-
Ineich & Massary, 1997: Dystrybucja geograficzna. Gehyra mutilata. Przegląd Herpetologiczny, t. 28, przyp. 2, str. 95
-
Martiré, Dominique. , 100 rodzimych lub egzotycznych zwierząt z Reunion , Saint-Denis (Réunion), Garfish,2017, 163 pkt. ( ISBN 978-2-87763-888-3 i 287763888X , OCLC 1003298688 , czytaj online ) , str.40