Gaza

Aporia crataegi  • Motyl głogu

Aporia crataegi Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Dwa zagazowane na goździku kartuzów w Niemczech . Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Arthropoda
Klasa Insecta
Zamówienie Lepidoptera
Świetna rodzina Butterflyoidea
Rodzina Pieridae
Podrodzina Pierinae
Plemię Pierini
Podplemię Aporiina
Uprzejmy Aporia

Gatunki

Aporia crataegi
( Linnaeus , 1758 )

Gaze lub importowane głóg ( niestrzęp głogowiec ) jest gatunek Palearktykę z Lepidoptera (motyle), w tym rodzina z Pieridae i podrodziny z Pierinae .

Nazwy wernakularne

Opis

Motyl

Imago z Aporia Crataegi jest dość duży motyl o rozpiętości od 5,5 do 7,5 cm, z białego skrzydła wtopionych czarnym. Ten charakterystyczny aspekt leży u podstaw jej angielskiej nazwy „  Black-veined White  ”. Samicę odróżnia się od samca obecnością brązowej obwódki u podstawy żeber przednich skrzydeł.

Z wiekiem, tracąc łuski, skrzydła mogą stać się przezroczyste, zachowując czarne żyły. Spodnia strona skrzydeł może zawierać ciemne łuski o różnej intensywności.

Wczesne stadia

Te jaja są żółte. Te gąsienice są owłosione, z czarną głową i czarnym tyłu ozdobiona czerwonymi zespołów podczas ich brzuchy są szare. Poczwarka jest żółty.

Biologia

Fenologia

Gatunek ten należy do gatunku univoltine , a motyle z jego jedynego rocznego pokolenia latają od kwietnia do maja do lipca i sierpnia. Najwięcej jest ich w lipcu .

Rośliny żywicielskie

Jego roślinami żywicielskimi są różne trądzik różowaty , w tym między innymi głóg ( Crataegus ), tarnina ( Prunus spinosa ), jeżyna , śliwka ( Prunus domestica ), gruszka , jabłoń , jarzębina .

Zachowanie

Na krzewach pozostają gąsienice ; zimują w grupach w jedwabistym gnieździe, z którego na wiosnę wyłaniają się .

Motyl często bywa na otwartych przestrzeniach, zwłaszcza na kwitnących łąkach. Może latać dość daleko, nie będąc potwierdzonym migrantem.

Dystrybucja

Zasięg i regresja

Gazé jest szeroko rozpowszechniony w strefie paleearktycznej , na obszarze rozciągającym się od zachodniej Europy i północnej Afryki przez umiarkowaną Azję po Japonię .

Brakuje go w Wielkiej Brytanii od 1925 roku i jest zagrożony na równinach Francji , Belgii i Holandii . Jednak jest utrzymywany lokalnie na południu Belgii .

We Francji kontynentalnej nie występuje na Korsyce i jest lub był obecny we wszystkich departamentach kontynentu, ale w wielu z nich stał się rzadki i zagrożony. Kiedyś był tak obfity, że fałszywie uważano go za szkodliwy. Rozwój rolnictwa intensywnego spowodował stopniową eliminację siedlisk lęgowych. Sady zostały zniszczone, a żywopłoty podciągnięte, tłumiąc rośliny, na których żerują gąsienice. Masowe i nierozsądne stosowanie pestycydów przeciwko owadom było dla niej bardzo szkodliwe . Nadal jest stosunkowo powszechny na obszarach górskich, zwłaszcza powyżej 800 metrów nad poziomem morza, gdzie rolnictwo jest bardziej ekstensywne.

Gazé często odwiedza otwarte przestrzenie, zarośla, w których rosną głogi i tarnina , sady, w których znajduje swoje rośliny żywicielskie, a także obszary kwitnienia ostów i innych astrowatych (złożonych).

Systematyczny

Te gatunki obecnie zwane Aporia crataegi został opisany w 1758 roku przez szwedzkiego przyrodnika Carl von Linné , pod pierwotną nazwą z Papilio crataegi . Jest to gatunek typowy z rodzaju Aporia Hübner, [1819] .

Podgatunki

Opisano wiele podgatunków , w tym:

Ochrona i zagrożenia

W Francji , Aporia crataegi jest chroniony w regionie Île-de-France .

Według Butterfly Observatory, ten motyl, niegdyś pospolity we Francji, wydaje się prawie zniknąć z północy, północnego wschodu i Basenu Paryskiego , prawdopodobnie w wyniku rozwoju intensywnego rolnictwa (pestycydy), wyrywania żywopłotów i sadów. który zniszczyłby jego siedlisko, w szczególności żywopłoty i krzewy głogu , roślinę żywicielską, która odżywia głównie gąsienicę, która tak naprawdę przetrwała tylko na terenach ogrodzonych lub ekstensywnych ( Masyw Środkowy i Alpy ). Kiedyś uważany za szkodliwy, był tak obfity w sadach, że dziś jest zagrożony przez zwiększone użycie pestycydów i zniszczenie gaju.

Bibliografia

  1. Narodowe Muzeum Historii Naturalnej [wyd.]. 2003-2021. National Inventory of Natural Heritage, strona internetowa: https://inpn.mnhn.fr. , dostęp 9 lipca 2020
  2. (w) Motyle UK .
  3. (de) Lepiforum .
  4. FUNET Tree of Life , dostęp 9 lipca 2020 r
  5. Zbiorowe, Historia naturalna , Flammarion,marzec 2016, 650  pkt. ( ISBN  978-2-0813-7859-9 ) , Gazé strona 295
  6. DJ Carter i B. Hargreaves, Przewodnik po europejskich gąsienicach: gąsienice ponad 500 gatunków motyli na 165 roślinach żywicielskich , Paryż, Delachaux i Niestlé,2005, 311  str. ( ISBN  978-2-603-01444-8 ).
  7. Michael Chinery , Insects of France and Western Europe , Paryż, Flammarion,2005, s.  114.
  8. Higgins, Hargreaves i Lhonoré, Kompletny przewodnik po motylach Europy i Afryki Północnej , Delachaux i Niestlé,1991, s.  32.
  9. Bioróżnorodność w Walonii .
  10. Lépi'net
  11. INPN - przeglądarka map .
  12. INPN - Statuty .
  13. Obserwatorium Motyli , z mapą, konsultowano w połowie sierpnia 2008 r.

Załączniki

Linki zewnętrzne

Bibliografia