Rouen-Rive-Droite | |
Fasada dworca i jego główne wejście, widziane z Place Bernard-Tissot. | |
Lokalizacja | |
---|---|
Kraj | Francja |
Gmina | Rouen |
Dzielnica | Stacja Jouvenet |
Adres |
Plac Bernarda-Tissota 76000 Rouen |
Współrzędne geograficzne | 49° 26 ′ 56 ″ północ, 1° 05 ′ 39 ″ wschód |
Zarządzanie i działanie | |
Właściciel | SNCF |
Operator | SNCF |
Kod UIC | 87 41101 7 |
Usługi |
TGV w Oui TER Normandia |
Charakterystyka | |
Linie) | Paryż-Saint-Lazare w Le Havre |
Pasy | 6 (+ tory serwisowe) |
Doki | 3 |
Tranzyt roczny | 6 434 230 podróżnych (2019) |
Wysokość | 26 mln |
Historyczny | |
Uruchomienie | 22 marca 1847 |
Architekt |
William Tite (1847 stacja) Adolphe Dervaux (stacja 1928) |
Ochrona | Zarejestrowany MH ( 1975 ) |
Korespondencja | |
Tramwajowy | M (Station-Rue Verte) |
TEOR | T4 |
SZYBKI | F2 |
Autobus | 8 11 N |
Inny | Cykliczny |
Droite Station Rouen Rive jest do stacji kolejowej francuskiego na linii Paryż-Saint-Lazare Havre , położony na prawym brzegu z Sekwany , w górnej części ulicy Jeanne-d'Arc , w pobliżu Center-miasta Rouen , prefekturze z Dział od Seine-Maritime i regionu Normandii .
W 1843 roku stacja Rouen-Saint-Sever została oddana do użytku na lewym brzegu Sekwany przez Compagnie du chemin de fer z Paryża do Rouen . Stacja pasażerska przy rue Verte, na miejscu obecnej stacji, została oddana do użytku w 1847 roku przez Compagnie du chemin de fer de Rouen w Hawrze . Budynek pasażerski w stylu secesyjnym, oddany do użytku w 1928 r., w 1975 r. został wpisany do rejestru zabytków .
Rouen-Rive-Droite jest stacją Państwowej Kompanii Kolei Francuskich (SNCF), sieci TER Normandy , obsługiwanej głównie przez pociągi w połączeniu z regionem , a także Île-de-France i Hauts-de-France . Umożliwia ona również połączenia z podziemną stacją tramwajową Gare-Rue Verte .
Założona na wysokości 26 metrów stacja Rouen-Rive-Droite znajduje się w punkcie kilometrowym (PK) 139,468 linii Paryż-Saint-Lazare w Le Havre , między stacjami Sotteville i Maromme . Znajduje się w rowie, pomiędzy tunelem Beauvoisine na wschodzie (1354 m ) a tunelem Saint-Maur na zachodzie (1065 m ). Bez naprawdę będąc stacja rozwidlenie, to jest bezpośrednio związane z dworca Amiens przez linię z Saint-Roch do Darnetal-bifurkacji , którego stacja poprzedni w usługi jest to, że Morgny (przeplatane te zamknięte od Preaux - Isneauville, Saint-Martin-du -Vivier i Darnétal ).
Ponadto, ze względu na położenie pomiędzy dwoma tunelami, długość dostępna dla pociągów pasażerskich jest ograniczona. Najdłuższe nabrzeże mierzy 311 m .
Przybycie kolei w Rouen odbyła się w maju 1843 roku, na lewym brzegu Sekwany , w dzielnicy Saint-Sever , z oddaniem w fazie lądowania , przez Compagnie du Chemin de fer de Paris à Rouen. , Kiedy to otwiera do eksploatacji linię z Paryża do Rouen.
Projektując trasę linii kolejowej Rouen-Le Havre, okazało się niemożliwe bezpośrednie połączenie tej znajdującej się na prawym brzegu Sekwany linii ze stacją Rouen-Rive-Gauche.
Do wyboru stacja położona w pobliżu centrum Rouen i obwodnica miasta, łącząca się z linią Paris na lewym brzegu. Ta obwodnica zaczyna się od oddziału znajdującego się w warsztatach Sotteville. Trasa przecina Sekwanę wiaduktem Eauplet , złożonym z ośmiu drewnianych łuków osadzonych na kamiennych filarach o długości 370 metrów; przechodzi pod wzgórzem Sainte-Catherine przez tunel o długości 1050 m, a następnie przecina dolinę Darnétal na nasypie przed wejściem do tunelu Beauvoisine o długości 1354 m, który umożliwia dojście do rowu o długości 200 m. długość, w którym znajduje się nowa stacja pasażerska , przed tunelem Saint-Maur o długości 1075 m oraz tunelem Mont-Riboudet o długości 357 m, które zamykają obwodnicę miasta.
Budynek został zbudowany w 1843 roku przez angielskiego architekta Williama Tite . Ta nowa stacja, składająca się z dwóch torów linii i obsługująca dwa perony, jest przeznaczona wyłącznie do obsługi pasażerskiej miasta, a stara stacja Saint-Sever staje się stacją towarową. Stacja, znana wówczas jako rue Verte, została zainaugurowana linią le20 marca 1847 r.. Compagnie du Chemin de fer de Rouen w Le Havre otwiera usługi pasażerskiej22 marca 1847.
Od końca XIX -tego wieku , stacja stała nieodpowiednich spacji oraz dostęp. Przebudowa dworca jest deklarowana jako użyteczności publicznej w dniu7 grudnia 1900. Po bankructwie Kolei Zachodniej w 1909 r. stał się stacją Zarządu Kolei Państwowych .
Plac nowej stacji został otwarty w 1913 r. wraz z robotami ziemnymi, które miały na celu zwiększenie dostępnej przestrzeni między dwoma tunelami. Planowanie terenu i przebudowa budynku pasażerskiego, prowadzona przez architekta Adolphe Dervaux , rozpoczyna się od wmurowania pierwszego kamienia w niedzielę7 czerwca 1914. Konstrukcja żelbetowa jest dziełem biura projektowego Pelnard Observeer Caquot .
Pierwszej wojny światowej opóźnia postęp w miejscu, które potrwa do 1928. Nowa stacja jest uwarunkowana przez układ budynku na skraju rowu, w którym znajdują się tory i perony, służył przez trzy kładki. Paralele . Budynek jest monumentalny w stylu późnej secesji , do którego dołącza modernistyczne założenie odsłoniętej konstrukcji betonowej. Wieża zegarowa ma 37 metrów wysokości.
Nowa stacja zostaje otwarta w dniu 4 lipca 1928 rprzez Prezydenta Rzeczypospolitej , Gaston Doumergue i burmistrza Rouen, Alfred CERNE . Najpierw nazywał się Gare de l'Ouest lub Gare de la rue Verte , teraz nazywa się „Gare de Rouen-Rive-Droite”.
W 1967 roku artysta Robert Savary namalował dwa freski zdobiące ścianę „Salle des Pas Perdus”: pierwszy przedstawia Stare Rouen, a drugi przywołuje miejski port. Pomiędzy tymi dwiema pracami pamiątkowa tablica przypomina pamięć o robotnikach kolejowych, którzy zginęli podczas II wojny światowej .
Stacja jest uznana za zabytek historyczny na mocy dekretu 15 stycznia 1975 r.. W 1985 roku rozbudowa parkingu nad torami spowodowała konieczność przebudowy ruchu pieszego i dostępu do peronów; oryginalne galerie i chodniki są modyfikowane. W 1989 roku architekt Louis Arretche odnowił stary budynek pasażerski. 17 grudnia 1994, Podziemna stacja tramwajowa - znany jako „Metro” - w Rouen , zwany Gare-Rue Verte , zostanie oddany do eksploatacji; to ma wyjście na dziedziniec stacji.
Na początku lat 2000 prognozy ewolucji ruchu podniosły problem nasycenia dworca i trudności z rozbudową jego obiektów. Obecna sytuacja charakteryzuje się ograniczoną przestrzenią dla kolei między dwoma wejściami do tunelu i dwiema ścianami oporowymi. Od 1928 r. ma plan obejmujący czternaście torów, z których tylko sześć umożliwia obsługę peronów w obu kierunkach. Perony są krótkie, od 170 m do 320 m , a tylko trzy z nich mogą pomieścić pociągi składające się z jedenastu wagonów typu Corail . Taka konfiguracja stwarza również problem przejazdu pociągów towarowych, ponieważ nie ma torów środkowych bez peronów, a to oznacza średnio 85 konwojów dziennie w każdym kierunku. System zarządzania igłami też jest stary.
11 grudnia 2010, TGV łączące Le Havre ze Strasburgiem , ponad rok wcześniej, zostało przerwane.
Z wrzesień 2015, prowadzone są prace na kwotę 16 mln euro , mające na celu zapewnienie dostępności dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej (poprzez instalację wind), umieszczenie nowego oznakowania , wymianę liczników oraz „zainstalowanie publicznego łącza internetowego (przez Wi- Fi ).
Roczną frekwencję stacji w latach 2015-2019 przedstawia poniższa tabela:
Rok | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|
Podróżujący samotnie | 6 434 230 | 5 808 945 | 6 047 544 | 5 801 845 | 6 129 661 |
Podróżujący i niepodróżujący | 8 814 013 | 7 957 459 | 8,284,308 | 7 947 733 | 8 396 797 |
Stacja SNCF czynna jest codziennie, podobnie jak budynek pasażerski i kasy. W budynku znajdują się automaty biletowe , recepcja z usługą rzeczy znalezionych , rowery do doładowania podłączonego obiektu (We-Bike) przez pedałowanie, płatne toalety, sale konferencyjne, czas oczekiwania, bezpłatne Wi-Fi , samoobsługa fortepian i punkt przekaźnikowy .
Stacja „Accès Plus”, posiada udogodnienia, sprzęt i usługi specjalnie zaprojektowane dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej . Dostęp do peronów po schodach z budynku pasażerskiego z widokiem na tory.
W 2021, po kilku miesiącach pracy, w skrzydle budynku zajmowanego dotychczas przez punkty sprzedaży otwiera się sklep Intermarché o powierzchni 300 m 2 .
Rouen-Rive-Droite to główna stacja obsługiwana przez TGV inOui do stacji Le Havre i Marseille-Saint-Charles , ale także do Bourg-Saint-Maurice w niektóre weekendy w zimie.
Jest to również ważna stacja regionalna, obsługiwana przez pociągi sieci TER Normandie do stacji Le Havre, Dieppe , Yvetot , Caen , a poza regionem do stacji Paris- Saint-Lazare , Amiens i Lille-Flandres .
W budynku pasażerskim znajduje się przestrzeń poświęcona informacjom o sieci komunikacji miejskiej aglomeracji Rouen ( Réseau Astuce ). Sieć ta obsługuje stację przy tramwaju Rouen , lokalnie zwanym „metrem”, do stacji Gare-Rue Verte . Dostęp odbywa się windą znajdującą się na dziedzińcu dworca lub schodami znajdującymi się w budynku pasażerskim. Sieć Astuce obsługuje również dworzec liniami autobusowymi T4, F2, 8, 11 i Noctambus.
Stacja wyposażona jest w czynny codziennie parking umożliwiający w szczególności ładowanie pojazdów elektrycznych.
Zlokalizowany przy jednej z głównych arterii miasta, secesyjny budynek pasażerski, oddany do użytku w 1928 roku , wyróżnia się charakterystyczną dzwonnicą . Stacja została zarejestrowana jako zabytek od15 stycznia 1975 r..
Informacje te mogą mieć charakter spekulacyjny, a ich treść może ulegać znacznym zmianom w miarę zbliżania się wydarzeń.
Projekt przewiduje stworzenie nowej stacji na lewym brzegu Sekwany , która mogłaby zostać oddana do użytku około 2030 r. . Stacja prawego brzegu byłaby wtedy obsługiwana przez tramwaj Barentin - Elbeuf. Stacja lewobrzeżna miałaby znajdować się w miejscu dawnej stacji Saint-Sever , która zostałaby przebudowana, z połączeniem ze stacją Rive-Droite poprzez przedłużenie linii tramwajowej poza stację Boulingrin .
Pochodzenie | Poprzedni przystanek | Pociąg | Następny przystanek | Miejsce docelowe | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Le Hawr | Le Hawr | TGV w Tak | Mantes la Jolie | Marsylia-Saint-Charles | ||
Le Hawr |
Le Havre lub Yvetot |
TER Normandia | Paryż-Saint-Lazare | Paryż-Saint-Lazare | ||
Stacja końcowa | Stacja końcowa | TER Normandia | Oissel | Paryż-Saint-Lazare | ||
Le Hawr |
Yvetot lub Barentin |
TER Normandia | Stacja końcowa | Stacja końcowa | ||
Yvetot | Maromme | TER Normandia | Terminus lub Sotteville |
Terminus lub Elbeuf - Saint-Aubin |
||
Stacja końcowa | Stacja końcowa | TER Normandia | Elbeuf - Saint-Aubin | Caen | ||
Dieppe |
Montville lub Maromme |
TER Normandia | Stacja końcowa | Stacja końcowa | ||
Dieppe | Montville |
TER Normandia (weekendy i święta) |
Paryż-Saint-Lazare | Paryż-Saint-Lazare | ||
Stacja końcowa | Stacja końcowa | TER Normandia |
Morgny lub Montérolier - Buchy |
Lille-Flandria | ||
Stacja końcowa | Stacja końcowa | TER Normandia |
Morgny lub Longuerue - Vieux-Manoir |
Amiens |