Gare-Rue Verte (tramwaj Rouen)
| Stacja-Rue Verte | ||||||||
 Dworzec, przed remontem 2018. | ||||||||
| Lokalizacja | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | |||||||
| Miasto | Rouen | |||||||
| Dzielnica | Stacja Jouvenet | |||||||
| Adres | Plac Bernarda-Tissota | |||||||
|
Współrzędne geograficzne |
49°26′54″ północ, 1°05′39″ wschód | |||||||
Geolokalizacja na mapie: Rouen
| ||||||||
| Charakterystyka | ||||||||
| Pozycja w stosunku do podłoża |
Pod ziemią | |||||||
| Historyczny | ||||||||
| Uruchomienie | 16 grudnia 1994 | |||||||
| Architekt (y) | Yves Couloume | |||||||
| Artysta (y) | Brian Coleman Florian Lechner |
|||||||
| Zarządzanie i działanie | ||||||||
| Właściciel | CREA | |||||||
| Operator | TCAR | |||||||
| Tramwaj w Rouen | ||||||||
| ||||||||
Gare-Rue Verte jest częstym stacja bazowa z TECHNOPOLE i linii Georges Braque z linii tramwajowej w Rouen (lokalnie zwaną „Metro”). Jest to stacja metra położona na prawym brzegu Sekwany , w pobliżu centrum Rouen . Służy w szczególności do stacji Rouen-Rive-Droite SNCF .
Na stacji znajdują się dzieła Briana Colemana i Floriana Lechnera.
Sytuacja
Na tramwaj Rouen sieci The Gare-Rue Verte stacja znajduje się w podziemnej części wspólnego pnia między Beauvoisine i stacji Palais de Justice .
Geograficznie stacja Gare-Rue Verte znajduje się na prawym brzegu Sekwany na północny zachód od miasta Rouen . Jego główny dostęp znajduje się przy Place Bernard-Tissot, naprzeciwko dworca kolejowego Rouen-Rive-Droite SNCF , na północ od rue Jeanne d'Arc i blisko południa rue Verte.
Historia
Inauguracja „ Metrobusa ” odbywa się w dniu16 grudnia 1994na Placu Bernarda Tissota w obecności Laurenta Fabiusa , François Gautiera i Jean-Paula Prousta . Stacja zostaje oddana do użytku następnego dnia17 grudniajak cała sieć . Jest to najgłębsza stacja sieci, założona na 22 metry głębokości.
W 2010 roku przywrócono wspólne dzieło Briana Colemana i Floriana Lechnera.
W 2012 roku niebieskie składy Alsthom TFS (Standard French Tramway) zostały zastąpione białymi składami Alstom Citadis serii 402.
Obsługa podróżnych
Dom
Stacja Gare-Rue Verte to stacja metra z trzema wejściami schodami i jednym dostępem windą na dziedzińcu stacji SNCF. Jego dwie 60-metrowe perony wyposażone w kasowniki są dostępne dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej.
Pustynia
Położona na wspólnym pniu sieci stacja obsługiwana jest przez pociągi linii Technopôle i Georges Braque . Godziny i częstotliwości odwiedzin można znaleźć na stronie operatora (patrz link zewnętrzny na dole strony).
Intermodalność
W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się stacja Rouen-Rive-Droite dla pociągów z sieci SNCF oraz kilka przystanków autobusowych zapewniających dostęp do linii: T4, F2, 8, 11, N.
Architektura i artysta
Podobnie jak w przypadku innych stacji metra, projekt i budowę stacji Gare-Rue Verte powierzono architektowi-planistowi Yvesowi Couloume, który wyprodukował „otwarte bryły, żywe powierzchnie (kamień i perforowany metal zamiast zwykłych płytek) i powyżej. całe obfite światło dzienne nadaje tym miejscom przejścia i oczekiwania prawdziwą jakość estetyczną, która znakomicie oprawia wszystkie interwencje artystyczne ”.
Na rok przed dostawą stacji Międzygminny Syndykat aglomeracji Rouen, który od tego czasu stał się Wspólnotą Aglomeracji Rouen-Elbeuf-Austreberthe (CREA), upoważnił Regionalną Dyrekcję ds. Kultury (DRAC) Górnej Normandii do utworzenia grupa robocza pod przewodnictwem Victoire Dubruel, której celem było odbycie artystycznej podróży finansowanej ze środków sponsoringu korporacyjnego. W przypadku stacji Gare-Rue Verte wybór padł na Briana Colemana „Cygnes dansant dans mon nieobecność” i „Z akademika, który mnie obudził” oraz Floriana Lechnera „Szklana kolumna”.
Uwagi i referencje
- Caroline Cros, Laurent Le Bon, Art w otwartym niebie: "Stworzenie Współczesnej", w zamówień publicznych we Francji, w latach 1983-2007 , Flammarion, 2008, s. 70 i s. 235 wyciągów (oglądane 25 czerwca 2013 r.)
- Caroline Cros, Laurent Le Bon, Art w otwartym niebie: "Stworzenie Współczesnej", w zamówień publicznych we Francji, w latach 1983-2007 , Flammarion, 2008, s. 73 wyciągi (konsultowane 25 czerwca 2013 r.)
- Witryna crea-astuce.fr, mapa sieci, zoom na rouen patrz (dostęp 24 czerwca 2013).
- Strona reseau-astuce.fr: mapa wyśrodkowana na prawym brzegu. https://www.reseau-astuce.fr/ftp/document/zplrou1909.pdf
- Strona Lepoint.fr, „Le tram caché”, Jean Liou i Stéphane Siret, w Le Point z 29.02.201 r. (konsultacja 25 czerwca 2013 r.).
- la-crea.fr strony, Historia: Metro w pełnych dat (konsultowany w dniu 25 czerwca 2013 roku).
- Cécile-Anne Sibout, „Metro jako prezent świąteczny! », Paryż Normandia , 19 grudnia 2008
- Strona christophe.lachenal.free.fr, sieć Tcar m-é-trobus: Historia przeczytana (dostęp 23 czerwca 2013)
- Strona Paris-normandie.fr „W kilku cyfrach” w Rouen: przetestuj nowe pociągi metra! , artykuł w gazecie Paris Normandie , opublikowany 2 czerwca 2012 r. czytaj (konsultowany 26 czerwca 2013 r.).
- Strona Paris-normandie.fr, Renovated metro works , artykuł opublikowany 29.12.2010 przeczytany (konsultacja 25 czerwca 2013 r.).
- Stacje są coraz lepiej, w Crea le mag, n o 12, luty 2011, s. 12 lirów (dostęp 25 czerwca 2013)
- liberation.fr Site, Kultura: „Rouen, sztuka trwa do tramwaju. W piętnastu interwencji artystycznych, podróż w „Metrobus””, Rosen Miriam, w wyzwoleniu , 5 stycznia 1996 do odczytu (konsultowany w dniu 25 czerwca 2013)
Zobacz również
Bibliografia
- Arielle Pellenc (red.), Victoire Dubruel i Pierre Leguillon (współpraca), Quentin Bertoux (fot.), M-é-trobus: sztuka współczesna , Rouen: Wiedza o dziedzictwie Górnej Normandii, Regionalna Dyrekcja ds. Kultury Haute - Normandie, Rouen, 1995 ( ISBN 2-912947-22-7 ) ( prezentacja ).
- Carline Cros, Laurent Le Bon, Sztuka na otwartym niebie: zamówienia publiczne we Francji, 1983-2007 , Współczesna kreacja, Flammarion, 2008, strony 76 i 250 ( wyciąg ).