Gabriel Loire

Gabriel Loire Biografia

Narodziny	21 kwietnia 1904 Pouance
Śmierć	27 grudnia 1996(w wieku 92 lat) Studenci
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Malarz , twórca witraży

Inne informacje

Mistrz	Charles Lorin
Stronie internetowej	www.ateliers-loire.fr

Gabriel Loire , urodzony dnia21 kwietnia 1904w Pouancé ( Maine-et-Loire ) i zmarł dnia27 grudnia 1996do Chartres jest francuskim malarzem i szklarzem . Jest znany z wielu witraży , które wykonał na całym świecie.

Warsztat, który założył w Lèves w 1946 roku, jest obecnie prowadzony przez Jacquesa Loire, jego syna i jego wnuków Hervé i Bruno Loire.

Biografia

Gabriel Loire urodził się w 1904 roku w Pouancé w stanie Maine-et-Loire jako trzecie z czwórki rodzeństwa. Jego rodzina prowadzi we wsi garbarnię. Studiował w Combrée College i kontynuował w Angers , na wydziale prawa, a następnie handlu, aby mieć czas na naukę w regionalnej szkole sztuk pięknych w Angers .

W Angers, w katedrze Saint-Maurice , spotkał mistrza szklarskiego George'a Merklena, który przekonał go do wykorzystania witraży jako tematu swojej pracy magisterskiej. Z pomocą Merklena i archiwistycznego kanonu Angers, Gabriel Loire ukończył szkołę w 1924 roku.

Po odbyciu służby wojskowej i śmierci Merklena udał się do Chartres w 1926 r. Za radą wielebnego księdza Banzeta, jezuity z Uniwersytetu w Angers, który skierował go do Yves Delaporte, kanonika i specjalisty w katedrze w Chartres . Przeniósł się do Chartres, gdzie wstąpił do warsztatu mistrza szklarza Charlesa Lorina z Chartres , którego został jednym z partnerów w 1929 roku, kiedy to Charles Lorin założył stowarzyszenie „Charles Lorin & Cie”.

W ten sposób wspólnie podpisali kilka realizacji, w tym witraż Saint Louis i Saint Julien w Chapelle-Royale (1929), chrzest Chrystusa w Saint-Georges-sur-Eure (1930), a także jedną z witraże bazyliki Notre-Dame de L'Épine (1933).

Ten ojciec wielodzietnej rodziny, czekając na otwarcie własnego warsztatu, przez następne trzynaście lat zajmował się wszystkim i tworzył rzeźby, ceramikę, gry i zabawki, ilustrowane książki, tworzył liczne obrazy religijne, m.in. w kościele w latach 1939-1943. z Boussay aw 1944 roku „ Droga Krzyżowa ” dla kościoła Voves (który miesza tradycyjne sceny liturgiczne chrześcijańskiej pasji ze współczesnymi scenami Vovean życia) i zwraca zniszczeniach wojennych bombardowań. Wykazuje talent w tych dziedzinach - weźmie udział w kilku wystawach i targach sztuki religijnej organizowanych w muzeum Galliera, Hôtel des Ducs de Rohan czy Musée des beaux-arts de Rouen oraz zostanie członkiem National Society of Beaux-arts de Paris - ale to w sztuce witrażu celował i wprowadzał innowacje.

W 1946 roku założył własne warsztaty w Chartres i dwa lata później przeniósł się do Lèves.

Techniki

Gabriel Loire stosuje zarówno tradycyjną technikę ołowianą , jak i nowoczesne techniki wykorzystujące beton (który studiował z ruchem Bauhaus ) czy termoformowanie . Jego twórczość jest bogata: montował witraże m.in. w ok. 450 budynkach we Francji , 25 w Wielkiej Brytanii , 18 w Niemczech .

Pracuje

Afryka Południowa

• Kapsztad , katedra Saint-Georges .

Niemcy

• Berlin , Kościół Pamięci ( Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche ), od 1960 do 1963: powierzchnia całkowita 2183  m 2 , technika: płyta.
• Püttlingen ( Saar ), klasztor Świętego Krzyża: zaprojektowany przez węgierskiego architekta Lehoczky, jest jedynym klasztorem redemptorystów w Niemczech.

Kanada

• Montreal , Douglas Mental Health University Institute , Saint-Paul Chapel, 1964

Chile

• Santiago de Chile , Bazylika Matki Bożej z Lourdes, ukończona w 1960: 50 zatok. Technika: płyta, powierzchnia całkowita: 652  m 2 , częściowa renowacja przez Jacquesa Loire w 1988 r. Wyprodukował również kilka mozaik ściennych oraz Drogę Krzyżową w 1952 r.

Stany Zjednoczone

• Dallas ,  kaplica na Placu Dziękczynienia : dach kaplicy tworzy spiralę pokrytą witrażami, 70 okien, powierzchnia całkowita: 70  m 2 , technika: płyta, 1976;
• San Francisco , Grace Cathedral , 1967: płyta, 25 przęseł, łączna powierzchnia 170  m 2 .

Francja

• Caen (Calvados), kaplica Bon-Sauveur publicznego zakładu zdrowia psychicznego w Caen  ;
• Cheniménil (Vosges), kościół Saint-Jean-Baptiste: zestaw witraży z lat 1951–1974;
• Dogneville (Vosges), kościół Saint-Étienne, 19 przęseł ze szkła, grawerowane dębowe stacje drogi krzyżowej, 1951;
• Épinal (Vosges), Notre-Dame-au-Cierge kościół , 1958 do +1.959  : Technika używana, płyta. Seria witraży o łącznej powierzchni 668  m 2 , których główne pomieszczenie ma powierzchnię 180  m 2 w jednym kawałku. Ten witraż przedstawiający życie Marii Panny;
• Hyères (Var), kaplica Notre-Dame de Consolation  : zniszczona w 1944 roku, odbudowana i konsekrowana wLipiec 1955, witraże i beton.
• Igney (Vosges): zestaw witraży w kościele poświęconych życiu św. Benedykta, Matki Boskiej i św. Mikołaja.
• Kervignac (Morbihan), kościół Notre-Dame de Pitié: dzieło składa się ze 106 paneli o wysokości 1,30  mi szerokości 0,60  m, które przedstawiają życie Maryi Dziewicy i Chrystusa.
• La Bresse (Vosges), kościół Saint-Laurent, 1952: jeden z najbardziej kompletnych i udanych projektów Gabriela Loary w Wogezach, ponieważ znajdujemy tam, oprócz witraży, wszystkie meble: żyrandole, konfesjonały, ołtarz ozdoby, ołtarze boczne, droga krzyżowa, zasłony (nie znajdują się). Seria witraży opowiada o wielkich tragediach miasta: pożarze doliny w czasie Republiki Mulhouse (wojna sześciu denarów), masakrach wojny trzydziestoletniej , epidemii dżumy, która zdziesiątkowała ludność w 1635 roku, masakra bojowników ruchu oporu i zniszczenie La Bresse od września doListopad 1944 ;
• Les Herbiers (Vendée), Kaplica Mont des Alouettes  : Legitymistyczny pomnik zbudowany z inicjatywy księżnej Angoulême i pozostał wówczas niedokończony. Ostatecznie zainaugurowany w 1968 r. Ozdobiony witrażowymi taflami szkła na betonowej ramie;
• Lèves (Eure-et-Loir), kościół Saint-Lazare  : cała ściana ze szklanych płyt została wykonana przez Gabriela Loire w 1955 roku podczas odbudowy kościoła, który został prawie całkowicie zniszczony podczas walk16 sierpnia 1944 ;
• Longué-Jumelles (Maine-et-Loire), kościół Notre-Dame-de-la-Légion-d'honneur , 1960;
• Mainvilliers (Eure-et-Loir) , kościół Saint-Hilaire  ;
• Marck (Pas-de-Calais), kościół Saint-Martin: witraże ze szkła i betonu, w stylu abstrakcyjnym, 84 panele rozmieszczone wokół sklepienia, inspirowane tematem dzielenia się płaszczem świętego Marcina (ciepłe kolory jednego z boku i zimna z drugiej) oraz 14 paneli przedstawiających stacje Drogi Krzyżowej, z których każda jest symbolicznie przedstawiona. Montaż odbył się w Lèves w jego warsztatach i pozował w Marck w rCzerwiec 1962 ;
• Pontmain (Mayenne), kaplica Juniorate ( Oblaci Niepokalanej Marii ): z Chrystusem bizantyjskim w ostrołukowym łuku i licznymi witrażami;
• Pouancé (Maine-et-Loire), kościół Madeleine  ;
• Rânes (Orne), kościół Notre-Dame de l'Assomption: szklany dach Sainte-Rosalie i szklany dach Notre-Dame du Chêne, 1950-1960;
• Rouen (Seine-Maritime), kaplica szkoły z internatem Jean-Baptiste-de-La-Salle , 1951–1956;
• Rouen , synagoga Rouen , rue des Bons Enfants, 1950;
• Vimoutiers (Orne), kościół Notre-Dame, 1954: wymiana wszystkich witraży zniszczonych w 1944 roku podczas wyzwolenia Francji  ;
• Xertigny (Vosges), kościół Sainte-Walburge, od 1951 do 1952  : osiem przęseł, powierzchnia całkowita 64  m 2 . Zastosowana technika, ołów, przedstawiająca świętych z regionu Wogezów: Joannę d'Arc , Saint Pierre Fourier , Saint Romary , Saint Arnould, Saint Amé, Saint Del, Saint Guérin i Saint Blaise. Witraże zostały zamontowane podczas odbudowy kościoła, który został zniszczony przez pożar podczas niemieckiej ofensywy w 1940 roku . Artysta przedstawił płonący kościół na witrażu Joanny d'Arc, płomienie stosu pokojówki mieszały się z płomieniami kościoła. Wykonał także drogę krzyżową z kamienia i mebli.

Brytania

• Salisbury , Katedra w Salisbury , Trinity Chapel, 1980: medium: ołów. Witraż o powierzchni 34  m 2 poświęcony jest więźniom sumienia.
• Kościół św. Pawła, Whiteinch, Glasgow w Szkocji (1960), zakrzywione okno klejone cementem i inkrustowane tłuczonym szkłem. Panele główne ilustrują życie św. Pawła i są umiejętnie podtrzymywane w ołtarzu bocznym przez panele Matki Boskiej i dach chrzcielnicy.
• Kościół Matki Bożej z Góry Karmel, Kilmarnock , Ayrshire, Szkocja (1963). Duże okno nad wejściem głównym, również przeznaczone na ośmioboczną chrzcielnicę.
• Ma inne prace w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Broomhill, Glasgow, Szkocja (1965). Chociaż technika tutaj nie jest odłamanym szkłem, ale raczej szkłem malowanym.

Japonia

• Hakone , muzeum sztuki współczesnej: wieża symfoniczna, 1973, technika: płyta, powierzchnia całkowita: 336  m 2 .

Liban

• Hazmieh (caza of Baabda ) kościół College Notre-Dame de Jamhour . Kościół został zbudowany w 1964 roku i otaczają go witraże. Gabriel Loire przedstawia na swoich witrażach „ Hortus conclusus ”, ogrodzony ogród, symbol ziemskiego raju, raju niebiańskiego, którego jest postacią. Ogrodzony Ogród to święty Ogród Pieśni nad Pieśniami .

Galeria

,

• Dzieła Gabriela Loire

• Saint Michel, kościół Notre-Dame, Nogent-le-Rotrou , 1955.

• Szklana płyta, kościół Saint-Lazare w Lèves , 1956.

• Kościół Pamięci Cesarza Wilhelma I st w Berlinie , od 1960 do 1963 roku.

• Chrystus w triumfie nad ciemnością i złem , Kapsztad , Katedra Świętego Jerzego , 1969, 1982.

• Kwadratowa Kaplica Dziękczynienia , Dallas , Teksas , 1976.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Wojna rozpoczęła się pod pretekstem, że Mulhouse jest winien sześć denarów pobliskiemu młynarzowi.

Bibliografia

1. Charles W. i Joan C. Pratt, Gabriel Loire, Les vitraux / witraże , Centre International du Vitrail, 1996, str.  24 .
2. Pratt, op. cit. , s.  25 .
4. https://www.ateliers-loire.fr/medias/articles/photos/125_20191010-093837_4.JPG
5. Centre France , „  The„ Gabriel path ”changes lanes  ” , na www.lechorepublicain.fr ,30 stycznia 2016 r(dostęp 26 grudnia 2020 )
6. Centrum Francji , „  Inspirowana książka obrazkowa, nieznany okres Gabriela Loary  ” , na www.lechorepublicain.fr ,14 lipca 2014(dostęp 26 grudnia 2020 )
7. gdespeville , „  Les Ateliers Loire, glass and light as a legacy for three generations -  ” , na www.narthex.fr (dostęp 26 grudnia 2020 )
8. „  O książce ... - Witraże Gabriela Loire w Kervignac  ” , na Witraże Gabriela Loire w Kervignac (konsultowano 21 maja 2018 r . ) .
9. „  Saint Paul's Whiteinch  ” na www.stpaulwhiteinch.org (dostęp 24 stycznia 2019 ) .
10. (en-GB) „  Our Lady of Mount Carmel, Kilmarnock  ” , w Scotlands Ch church Trust ,24 września 2017 r(dostęp 24 stycznia 2019 ) .
11. William MATAR , „  Church of the College of Notre-Dame de Jamhour, Acoustics, Stained Glass Meditation, story of love and passion  ” , na www.discoverlebanon.com (dostęp 22 lutego 2017 ) .
12. Arlette Chahrouri , Liban) Saint-Joseph University (Beirut and Notre-Dame de Jamhour College , Song of the Sacred Garden: the wit-glass windows of Notre-Dame de Jamhour , Notre-Dame de Jamhour College,1 st styczeń 2003( czytaj online ).

Zobacz też

Bibliografia

• Véronique Debendère i Xavier Debendère , Gabriel Loire: dzieło życia, 1904-1996 , Paryż, Somogy,2004, 190  pkt. ( ISBN  978-2-8505-6850-3 , OCLC  59010635 ) ;
• Droga Krzyżowa , wydana przez autora, 1933: ilustrowana książka Gabriela Loire o Piśmie Świętym w związku z tematem Drogi Krzyżowej.

Powiązane artykuły

• Charles Lorin
• Lista malarzy szkła w Eure-et-Loir
• Dana Roman

Linki zewnętrzne

• Witryna warsztatów Loire , strona prezentuje w szczególności wyczerpujący spis prac Gabriela Loire.
• Witraże autorstwa Gabriela Loire w kościele Kervignac
• Międzynarodowe Centrum Witrażu
• Witraże: technika i produkcja , film z 1957 r. Wykonany w Lèves et Chartres przez André Riotona (czas trwania 15 min), link do strony Mémoire de Ciclic, Mémoire, zdjęcia archiwalne w regionie Centrum
• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • Szeroki
  • (de + en)  Artyści świata online
  • (w)  Związkowa lista nazwisk wykonawców