| Narodziny |
16 listopada 1927 Budapeszt |
|---|---|
| Śmierć |
13 lutego 2021 r(93) Budapeszt |
| Imię urodzenia | Jálics Ferenc |
| Narodowości |
Niemiecki węgierski |
| Zajęcia | Teolog , pisarz , ksiądz katolicki |
| Religia | katolicyzm |
|---|---|
| Zakon religijny | Towarzystwo Jezusa |
Franz Jalics ( węgierski : Jálics Ferenc ), ur16 listopada 1927w Budapeszcie ( Węgry ) i zmarł dnia13 lutego 2021 r, Jest węgierski jezuita ksiądz , nauczyciel duchowy i znany pisarz . Jest znany także jako jeden z niewielu ocalałych z szwadronów śmierci w argentyńskiej dyktatury , które przeżyły w 1976 roku do zatrzymania pięciu miesięcy, podczas którego rozwija intensywną praktykę duchową.
Dzieciństwo spędził w Gyál, gdzie jego ojciec posiadał majątek i przeznaczył go na karierę wojskową. Jednak po powrocie z Niemiec po drugiej wojnie światowej jego powołanie zakonne potwierdziło się. Wstąpiwszy do Towarzystwa Jezusowego 14 sierpnia 1947 r., Opuścił swój kraj pod koniec nowicjatu w 1949 r. , Kiedy tam władzę objęli komuniści i proklamowano Węgierską Republikę Ludową .
Następnie osiadł w Niemczech, aby studiować języki i literaturę w Pullach , niedaleko Monachium . Naukę kontynuował szkolenie w Belgii studiując filozofię na Teologicznym w Eegenhoven- Louvain : w 1954 roku uzyskał dyplom z filozofii . Studia te ukończył, odbył dwuletni staż jako promotor w kolegium jezuickim w Mons , nadal w Belgii. W 1956 r. Został wysłany najpierw do Chile, a następnie do Argentyny na teologiczne studia przygotowawcze do kapłaństwa.
Po święceniach kapłańskich, które otrzymał 12 grudnia 1959, wykładał dogmatykę i teologię fundamentalną na jezuickim Wydziale Teologii i Filozofii w San Miguel od 1962 do 1976. Na początku lat 70. poświęcił się działalności społecznej w faweli Bajo Flores, w Buenos Aires .
23 maja 1976 r., Kiedy Argentyna żyła pod wojskową dyktaturą generała Videli , Jalics został porwany przez szwadron śmierci, który przetrzymywał go razem z Orlando Yorio , również księdzem jezuickim , przez pięć miesięcy. Podczas tego zatrzymania nauczył się modlić i prowadził intensywne życie wewnętrzne, co pozwoliło mu przezwyciężyć surowość i złe traktowanie w czasie odosobnienia. O swoim duchowym doświadczeniu w niewoli pisze: „Zaczęliśmy rozmyślać, po prostu powtarzając imię Jezus . Odmawialiśmy tę bardzo prostą modlitwę siedem dni w tygodniu, dwadzieścia cztery godziny na dobę ” .
Jorge Mario Bergoglio (który w 2013 roku zostanie papieżem Franciszkiem ) jest wówczas prowincjałem jezuitów w Argentynie. Dowiedziawszy się, że grożono śmiercią dwóm jezuitom, nakazał im opuścić fawelę, w której mieszkali, czego obaj księża odmówili. Wkrótce potem doszło do porwania i przymusowego przetrzymywania przez szwadron śmierci.
Rola BergoglioRola Bergoglio podczas zatrzymania i zwolnienia dwóch księży jest kontrowersyjna, ale wiadomo, że Jalics spotkał się później z Bergoglio, który został arcybiskupem Buenos Aires, a ich dyskusja zakończyła się słowami Jalicsa: „Jestem pogodzony z wydarzeniami i uważam je z mojej strony za sprawę zamkniętą ” ( „ Ich bin mit den Geschehnissen versöhnt und betrachte sie meinerseits als abgeschlossen ” ). W rzeczywistości Jalics opublikował dwa ogłoszenia na niemieckiej stronie internetowej jezuickiej w odstępie pięciu dni. Pierwsza data 15 marca 2013 r. I jej tłumaczenie na język francuski brzmi następująco: „Nie mogę komentować roli księdza Bergoglio (przyszłego papieża Franciszka, przyp. Red.) W tych wydarzeniach” - stwierdza ks. Wyjaśnia jednak: „Opuściłem Argentynę po wyzwoleniu. Później mieliśmy okazję omówić wydarzenia z księdzem Bergoglio, który w międzyczasie został arcybiskupem Buenos Aires”. „Wspólnie odprawiliśmy publiczną mszę i przyjęliśmy ją uroczyście. Jestem w zgodzie z tym, co się wydarzyło i uważam tę historię za zamkniętą” - powiedział, dodając: „Życzę Papieżowi Franciszkowi, aby otrzymał boskie błogosławieństwa w wypełnianiu swojej misji. „20 marca ojciec Jalics opublikował drugi komunikat prasowy, którego tłumaczenie jest po francusku:” Franz Jalics, jeden z dwóch jezuickich misjonarzy porwanych przez argentyńską juntę wojskową w latach siedemdziesiątych XX wieku, zapewnił w środę, że papież Franciszek nie potępił go wówczas na stronie internetowej niemieckiego zakonu jezuitów. Misjonarz „Orlando Yorio i ja nie zostaliśmy potępieni przez księdza Bergoglio”, który od tego czasu został papieżem Franciszkiem, zapewnia w swoim oświadczeniu. zatrzymanie zostało sprowokowane przez księdza Bergoglio ”, kontynuuje Jalics.
Ojciec Franz Jalics, pochodzący z Węgier i mieszkający w południowych Niemczech od końca lat 70., również twierdzi, że od dawna wierzył, że został zadenuncjowany przed porwaniem, a następnie uwięziony 23 marca 1976 r. Wraz z Orlando Yorio. „Wcześniej byłem skłonny uwierzyć, że byliśmy ofiarami donosu” - kontynuuje. „Ale pod koniec lat 90., po różnych dyskusjach, stało się dla mnie jasne, że to podejrzenie jest nieuzasadnione” - wyjaśnia ponownie.
Biograf Bergoglio, Sergio Rubín , podejrzewał, że prowincjał zakonu w rzeczywistości wykorzystał swój wpływ na członka junty, Emilio Massera , aby uwolnić dwóch księży. Rzeczywiście, byli praktycznie jedynymi ofiarami szwadronu śmierci, które przeżyły ten okres. Podczas gdy więźniowie, których chciano się pozbyć, przeważnie byli zrzucani nad Atlantyk po załadowaniu ich z zawiązanymi oczami do helikoptera , Jalics i Yorio pozostali żywi na otwartej przestrzeni.
Inny porwany jezuita, Orlando Yorio, nie wierzył w interwencję księdza Bergoglio, aby ich uwolnić iw wywiadzie z argentyńskim dziennikarzem Horacio Verbitskim, przetłumaczonym na francuski przez Marie-Monique Robin, powiedział: „Nie mam pojęcia Myślę, że Bergoglio interweniował w sprawie naszego uwolnienia. Wręcz przeciwnie. Osobiście ogłosił moim braciom, że zostałem zastrzelony, aby mogli przygotować moją matkę na tę wiadomość. Ze swojej strony Grasselli powiedział do kapłanów willi, że Jalics i byłem martwy. Było kilka mszy pogrzebowych, które zostały odprawione w mojej pamięci. New York Times opublikował wiadomość o naszej śmierci, a także o Międzynarodowym Czerwonym Krzyżu; rodzina Jaliców świętowała jego pogrzeb ”.
W 1978 roku Franz Jalics wrócił do Niemiec i prowadził tam rekolekcje i seminaria na temat praktyki życia kontemplacyjnego . Uważa modlitwę Jezusa za środek dostępu do codziennej kontemplacji . Uczy tę formę modlitwy od 1980 roku w Wilhelmsthal , Górnej Frankonii . To tam zainicjował wielu ludzi w kontemplacyjną modlitwę i wewnętrzną duchowość .
W świecie niemieckojęzycznym jest on, wraz z Emmanuelem Jungclaussenem i Peterem Dyckhoffem , mistrzem hezychazmu . Podczas gdy Dyckhoff podkreśla modlitwę spokoju według Jeana Cassiena , Jalics, jak Jungclaussen, umieszcza modlitwę Jezusa w centrum życia duchowego . Nauczanie Jalics ma wymiar ekumeniczny : podkreśla chrystocentryczny wymiar modlitwy Jezusa, wspólnej dla chrześcijan wszystkich wyznań. W ten sposób zainicjował wielu członków społeczności luterańskiej Christusbruderschaft Selbitz do modlitwy hesychaste .
Dzieje się tak zwłaszcza poprzez jego książkę Kontemplative Exerzitien. Eine Einführung in die kontemplative Lebenshaltung und in das Jesusgebet (Otwarcie na kontemplację. Wprowadzenie do postawy kontemplacyjnej i modlitwy Jezusa) opublikowany w 1994 roku, który Jalics dał się szeroko poznać. Ta książka została przetłumaczona na kilka języków i jest uważana za główną pracę w praktycznej realizacji kontemplacji .