Francois Robert Ingouf

Francois Robert Ingouf François Robert Ingouf, Mały neapolitańczyk po Jean-Baptiste Greuze

Narodziny	22 listopada 1747 Paryż
Śmierć	17 czerwca 1812 Paryż
Narodowość	Francuski
Czynność	grawer interpretacyjny
Mistrz	Jean-Jacques Flipart , Jean-Georges Wille
Miejsce pracy	Paryż
Rodzeństwo	Pierre Charles Ingouf ( d )

François Robert Ingouf powiedział Ingouf Młodszego jest interpretacja grawer grawer i rytownik francuski urodzony w Paryżu w dniu 22 listopada 1747 , a zmarł w Paryżu w dniu 17 czerwca +1.812 .

Biografia

Urodzony prawdopodobnie z małżeństwa 17 lipca 1742 roku Pierre Robert Ingouf i Jeanne Françoise Lantenois ( Amiens , 1717 -?), François Robert Ingouf jest młodszym bratem grawera Pierre-Charlesa Ingoufa (znanego jako starszy, 1746-1812) i podobnie jak on jest uczniem Jeana-Jacquesa Fliparta . Jeśli stosunki z tym ostatnim mają trwać w intymnej przyjaźni, wśród uczniów Jean-Georgesa Wille'a wymieniany jest również François Robert Ingouf . W Dzienniku tego ostatniego z dnia 2 sierpnia 1766 r. (Nasz artysta miał wówczas 18 lat) zauważamy, że po niezadowoleniu wyrażonym przez Jeana-Baptiste'a Greuze'a w związku z interpretacją jego dzieł przez Jeana-Michela Moreau , jest to młody Ingouf, którego Wille powierza ich ukończeniu.

François Robert Ingouf jest żonaty z Sophie Gobiat (? -1813) i jest sukcesywnie instalowany rue du Plâtre-Saint-Jacques (1759), rue des Noyers (nr 12 w 1794, nr 25 w 1807), ostatecznie w wieku 6 , rue des Bernardins w 1812 roku. Jego uczniem był Jean-François Ribault .

Cechy François Roberta Ingoufa utwierdza nas w pastelowym autoportrecie zachowanym w zbiorach Pałacu Wersalskiego.

Jego praca

Publikacje bibliofilskie (porządek chronologiczny)

• Portret Aulus Cornelius Celsus , wstawka z serpentyną i cul-de-Lampe for De re medica libri octo, ex fide manuscriptorium codicum et vetustissimorum librorum ,, summâ diligentiâ studiosummoque recensuit J. Valart, autorstwa Aulusa Corneliusa Celsusa, Pierre-François Didota Młodszego, Paryż, 1772.
• Ryciny według Eustache Le Sueur dla Synopsis universae praxeos medicae autorstwa Josepha Lieutauda , Pierre-François Didot le Jeune, Paryż, 1772.
• Augustin de La Balme , Esej o équitation lub uzasadnione Zasad na sztuki jeździeckie i szkolenia koni , fronton pokazujący, grawerowane przez François Robert Ingouf po Jean-Michel Moreau , autor postawy na koniu, w Amsterdamie i jest w Paryżu z Jombert starszy syn, Ruault, 1773.
• Jean-Baptiste-Michel Bucquet , Wprowadzenie do badań naturalnych ciał pochodzących z królestwa roślin , Veuve Hérimont, Paryż, 1773.
• Louis Drummond, comte de Melfort , Traktat o kawalerii , Imprimerie de Guillaume Desprez, Paryż, 1776.
• Śmierć Claude'a Aneta - „Drogie i drogocenne łzy! Były słyszane i płynęły z całego serca ” , ryc. Według Jacquesa Barbiera (ok. 1753 -?) Do książki V ( Les Confessions ), kompletny zbiór prac Jean-Jacquesa Rousseau , Genewa, 1782.
• Portret Crébillon , miedzioryt na frontonie według Maurice'a Quentina de La Tour , Atrée et Thyeste et Catalina - Qu'heurheur pour vous, la force m'abandonne , ryciny wg Clément-Pierre Marillier (z Charles-Eugène Duponchel, Charles-François-Adrien Macret i Philippe Trière ) za Całość dzieł Crébillon , trzy tomy, Libraires Associés, Paryż, 1785.
• Dwóch siedzących Turków , rycina za Jean Baptiste Hilair dla General Table of the Ottoman Empire (sic) autorstwa Ignace Mouradja d'Ohsson , 1788.
• Ryciny do stroju fizycznego i moralnego pomnika z końca XVIII wieku autorstwa Zygmunta Freudenbergera , Noc zimowa 1789 r . , Spacer wieczorny , Impreza na balu .
• Ale zatrzymał mnie i nałożył na mnie ciszę poprzez umieszczenie jednego z jej palców na ustach , grawerowanie na listach peruwiański przez Françoise de Graffigny , Imprimerie de Migneret, rue Jacob, Paryż, 1797.
• Gabriel de La Porte du Theil , Jacques-Guillaume Legrand i Louis-Mathieu Langlès , Malownicza podróż Syrii , Fenicji , Palestyny i Dolnego Egiptu , 330 tablic, w tym François Robert Ingouf, grawerowane według rysunków Louisa-François Cassasa , Imprimerie de la République, 1799.
• Barthélemy Faujas de Saint-Fond , Histoire naturelle de la Montagne de Saint-Pierre de Maestricht - tom 2: talerze , chez Deterville, bookeller, 1799.
• Madonna z Dzieciątkiem ze św. Janem Chrzcicielem według Raphaëla Sanzio i Adoracja pasterzy , według José de Ribera, ryciny do Le Musée français autorstwa Robillarda-Peronville i Pierre'a Laurenta, cztery tomy, Pierre Didot l 'Elder, 1803-1809 .
• Chirurgia - tabl. 31: Widok i szczegóły koszy odpowiednich do transportu rannych; Sarkocele mężczyzny i kobiety , grawerowanie wg Dominique-Jean Larrey do opisu Egiptu lub zbiór obserwacji i badań, które zostały wykonane w Egipcie podczas wyprawy armii francuskiej , druk cesarski, Paryż, 1809.

Wykonawcy (kolejność alfabetyczna)

• Charles Benazech , Wolność kłusownika , Powrót oracza .
• Pierre-François Berruer , Philippe Néricault Destouches .
• Charles-Nicolas Cochin , The benignite .
• Julian Davila, kreolka z Peru ubrana według zwyczaju Limy , Hinduska z Peru ubrana według zwyczaju tego kraju .
• Willem den Elger, Johan van Oldenbarnevelt .
• Adam François van der Meulen , Marsz bagażowy i przystanek oficerski , około 1770 r.
• Adriaen van der Werff , Odwrotne odczucie do myśli (chłopiec przedstawiający kota kotu) .
• Gérard Dou , Gérard Dou grający na skrzypcach na rozdrożu .
• Hubert Drouais , Portret Armanda-Jérôme'a Bignona .
• Jean-Démosthène Dugourc , Alegoria na wesele Dauphin z Marie-Antoinette .
• Sigmund Freudenberger, The Traveling Trader , The Soldier in Semester .
• Jean-Baptiste Greuze, Spokój w domu , Młoda dziewczyna , Dobre wykształcenie , Zdezorientowana dziewczyna , Mały neapolitańczyk .
• Noël Hallé , Portret Paula Charlesa Lorry'ego .
• Girard Herbin, Jacques Davy du Perron .
• Gerrit van Honthorst , Adrian Paw, Wielki emeryt w Sądzie Holandii, Ambasador Zjednoczonych Prowincji w Sądzie Francji .
• Sam François Robert Ingouf, Portret swojego mistrza i bliskiego przyjaciela Jean-Jacquesa Fliparta , Portret Frédéric-Henri d'Orange-Nassau , Portret Jeana-Maurice'a de Nassau-Siegen , Michela Le Clerc, urodzonego w Dourdanie 19 marca 1685 roku , Charles Minart, urodzony w diecezji Beauvais na 1 st października 1704  ; Portret Mathieu de Montreuil  ; Jean-Jacques Dortous z Mairan  ; Portret Mathurina Regniera  ; Aly Osman  ; Malownicza, astronomiczno-moralna tablica dni i nocy, z wieczną zgodnością kalendarza wulgarnego i kalendarza republikańskiego, który rozpoczął się 22 września 1792 r. , Oraz korespondencja między starymi godzinami a godzinami dziesiętnymi .
• Pierre Gérard Ingouf, Scena z opery „ Zémire et Azor ” .

• Jean-Jacques Le Barbier , Lewita Efraima  ; Kanadyjczyk i jego żona płaczą przy grobie swojego dziecka , 1786.
• Charles Le Brun , Portrety Pierre'a Corneille'a i Claude-Emmanuela Luilliera, dit Chapelle .
• Eustache Le Sueur , Alexandre i jego model .
• Marianne Loir , Portret JN Regnaulta.
• Pierre de Lorme, Portret François Petita (1681-1766), pierwszego lekarza księcia Orleanu .
• Clément-Pierre Marillier , Portret Jean-Jacquesa Rousseau .
• Gabriel Metsu , Kobieta siedząca przy stole , Para i służąca we wnętrzu .
• Jean-Michel Moreau , „Niech wszystko zadziwia mnie w twoich projektach iw twojej osobie” ( Voltaire , Le droit su seigneur , Akt III, scena 6).
• Bartolomé Esteban Murillo , Zwiastowanie .
• Robert Nanteuil , Portret Jean-François Sarrasina .
• Claude Pougin de Saint-Aubin, Portrety Josepha de La Porte , Marivaux i Pierre'a Guillaume'a Simona .
• André Pujos , Portret Josepha Jérôme Lefrançois de Lalande .
• Antoine Ranc , Portret Antoine Houdar de La Motte .
• Jean-Baptiste Regnault , Potop .
• Rembrandt , flamandzki i flamandzki , odbitka próbna z „Voyer le Jeune” ( abbevillois Jacques See, według BNF).
• José de Ribera , Izaak błogosławiący Jakuba , Adoracja pasterzy , św . Bartłomiej .
• Hyacinthe Rigaud , Nicolas Boileau-Despreaux .
• Augustin de Saint-Aubin , Portret Alexisa Piron .
• Jean-Baptiste Santerre , Portret Jeana Racine'a .
• Raphaël Sanzio (na rysunku Philippe Chéry ), Virgin and Child with Saint-Jean-Baptiste, znany jako Virgin in the Linen <.
• Aert Schouman , Portret Corneille van Aarsen .
• Jean Tortebat , Portret Charlesa Perraulta .
• Guillaume Voiriot , Bernard le Bouyer de Fontenelle .
• Louis Vigée , Portret Antoine de Sartine .
• Pierre-Alexandre Wille , Tom Jones .

Krytyczny odbiór

XIX th  century

• „To delikatność ropu, wdzięk i różnorodność rozmiarów, a przede wszystkim czystość kolorów wyróżniają nadruki M. Ingoufa. Adoracja Pasterzy ma również bardzo rzadką zaletę we współczesnych rycinach, tę żywotność efektu, która wynika z wigoru cieni i blasku świateł starannie zaaranżowanych i harmonizujących ... blask punktu został uszanowany dłutem, którego wykończenie stygnie, prawie zawsze niszczy nawet tę cenną część pracy grawera, którą można uznać za probierz jego talentu. François Robert Ingouf, urodzony w Paryżu, zmarł tam 17 czerwca. Miał 64 lata. " - Journal de Paris politique, commercial et littéraire , n ° 244, poniedziałek 31 sierpnia 1812 r
• „Ogólnie nadruki Ingoufa są utrzymane w dobrej tonacji kolorystycznej i zapowiadają dużą harmonię światłocienia . Różnorodność, jaką potrafił rozłożyć w swoich pracach, nadaje każdemu przedmiotowi doskonałą naturalność i rekompensuje, w miarę możliwości, brak koloru. Dzięki jedynej kombinacji czerni i bieli, jedynemu sposobowi grawerowania, który wiernie oddał naturę, był w stanie dać rzetelne wyobrażenie o harmonii i kolorze tłumaczonych przez siebie obrazów, talent był o wiele rzadszy niż to często bywa. że grawer, który myśli, że go pochwycił, popada w manierę i przesadę. „ - Antoine-Vincent Arnault
• „Jego prace odznaczają się na ogół pięknym efektem i różnorodnością zdumiewających odcieni. " - Philippe Le Bas
• „Miał bardzo dobre dłuto, o czym świadczą ryciny wyryte na Monument du costume … Poza tym wydaje się, że Ingouf Młodszy był bardzo ceniony w jego czasach. Na próbie wyrytej przez niego postaci dla Théâtre de Crébillon Marillier napisał: „Jestem bardzo zadowolony z talerza pana Ingoufa. Wyznam mu komplement, kiedy będę w Paryżu… Tak się cieszę, że bym to zrobił. bardzo podobnie jak pan Ingouf, przejęcie kolejnego rysunku z tej samej serii, którego temat jest dość interesujący. Zobowiązałby mnie znacznie. ” - Baron Roger Portalis i Henri Béraldi

XXI th  century

• „Zakłócenia w reprezentacji amerykańskiej jest bardzo odkrywcze pomysły, które animować Francji pod koniec XVIII i na początku XIX -go  wieku, mówi Peggy Davis, profesor na wydziale historii sztuki UQAM ( University of Quebec w Montrealu ). „Ameryka jest nosicielem wartości wolności i egzotyki. Odpowiada na głębokie aspiracje i ideał. Patrzymy w kierunku Nowego Świata , chcąc tam znaleźć wzór dla Starego. Tam szukamy czystości tego, co stare. maniery przeciwdziałania degeneracji społeczeństwa francuskiego ... Na przykład po rewolucji francuskiej zauważyliśmy silną tendencję do poruszania się obrzędami pogrzebowymi Indian i przytaczania jako przykładu szlachetności i wrażliwości tego prostego ludu i cnotliwy". W Kanadyjczycy na groby ich dziecka stał się uniwersalnym symbolem miłości rodzicielskiej i szacunku dla zmarłych w latach 1790-tych. Ta wzruszająca scena przedstawia kilku zasmuconych Indian kanadyjskich. Obok melancholijnego męża, opartego na grobie, matka płacze, spryskując mlekiem trawę pokrywającą grób jej zmarłego dziecka. Zwróć uwagę, że praktykę karmienia piersią na pogrzebie, opisywaną przez ówczesnych etnografów, można wytłumaczyć powszechnym przekonaniem plemion indiańskich, że zmarli mają takie same potrzeby jak żywi; Niemowlę nie jest w stanie zaspokoić swoich potrzeb, matka musi je karmić piersią - wyjaśnia historyk. W kontekście, w którym europejska matka powierza swoje dziecko najemnej niani, obyczaje Indian , które dały początek bogatej ikonografii, niosą lekcje moralne. „ - Michèle Leroux
• „  Kanadyjczyk i jego żona płaczący nad grobem swojego dziecka , reprodukowany na rycinie przez François Roberta Ingoufa, zajmuje się praktyką pogrzebowego karmienia piersią opisaną przez ojca Raynala w filozoficznej i politycznej historii zakładów i handlu Europejczyków w Dwóch Indiach ( 1770) i ​​jezuickiego misjonarza Josepha François Lafitau w Les Mœurs des Sauvages Américains, w porównaniu z obyczajami z pierwszych dni , opublikowanymi w 1724 r. Matka nadal karmi swoje zmarłe dziecko, wlewając mleko do ognia lub pieca. od tego ostatniego. Dzięki tej pracy ujawnia się znajomość indiańskiego zwyczaju pogrzebowego, który jest apelem o karmienie piersią i płynące z niego korzyści. Służy jako model, zgodnie z ówczesnymi koncepcjami wychowania dzieci, rozwiniętymi w esejach Madame d'Epinay i rozpowszechnionymi po publikacji Emile lub De education (1762) Jeana-Jacquesa Rousseau. Dzieło wyryte przez Ingoufa skupia wiedzę przedantropologiczną i jest hołdem dla oddania indiańskich rodziców ich dziecku. " - Agathe Cabau

Muzea i zbiory publiczne

Francja

• Muzeum Akwitanii , Bordeaux , Kanadyjczyk i jego żona płaczą nad grobem swojego dziecka , po Jean-Jacques Le Barbier.
• Biblioteka Bourg-en-Bresse , Portret Josepha Jérôme Lefrançois de Lalande , wg André Pujos .
• Musée du Nouveau Monde , La Rochelle , Kanadyjczyk i jego żona płaczą nad grobem swojego dziecka , po Jean-Jacques Le Barbier.
• Musée d'Orbigny Bernon , La Rochelle, Powrót oracza po Charlesie Benazechu.
• Muzeum Miejskie La Roche-sur-Yon , antyczne popiersie , rysunek czerwoną kredą przypisywany François-Robertowi Ingouf.
• Muzeum Sztuki i Historii Louisa-Senlecqa , L'Isle-Adam , Kanadyjczyk i jego żona płaczący nad grobem swojego dziecka , po Jean-Jacques Le Barbier; Portret Jeana-Jacquesa Dortousa de Mairana .
• Médard Museum, Lunel , Portrait of Mathurin Régnier .
• Orléans Museum of Fine Arts , Virgin and Child with Saint-Jean-Baptiste, znany jako Virgin in the Linen , po Raphaël Sanzio.
• Szafa z nadrukami z Biblioteki Narodowej Francji , Paryżu.
• Muzeum Carnavalet w Paryżu.
• Luwr , Paryż, Stworzenie Ewy , pranie sepii, Wędrowny kupiec , według Sigmunda Freudenbergera, La Paix du Maison , według Jean-Baptiste Greuze.
• Muzeum Vendôme, Portret Jean-François Sarrasina , na podstawie Roberta Nanteuila.
• Biblioteka Miejska w Wersalu , The Death of Claude Anet , wg Jacquesa Barbiera (za pełny zbiór dzieł Jean-Jacquesa Rousseau ), 1782.
• Pałac wersalski , Nicolas Boileau-Despreaux , według Hyacinthe Rigaud; Pierre Corneille , za Charlesem Le Brunem; Gérard Dou grający na skrzypcach w swoim oknie po Gérardzie Dou; Mathieu de Montreuil , za samym François Robertem Ingoufem; Philippe Néricault Destouches , po Pierre-François Berruerze; François Petit , po Pierre de Lorme; Jean Racine , po Jean-Baptiste Santerre; JN Regnault , za Madeleine Loir; Pierre-Guillaume Simon , za Claude Pougin de Saint-Aubin, 1786.

Niemcy

• Staatliche Graphische Sammlung , Monachium , Portret Jean Racine , wg Jean-Baptiste Santerre.
• LWL-Museum für Kunst und Kultur  (de) , Münster , Portrait of Jacques Davy du Perron , wg Girarda Herbina.
• Herzog August Bibliothek , Wolfenbüttel , Portret Josepha Jérôme Lefrançois de Lalande , wg André Pujos.

Hiszpania

• Muzeum Sztuk Pięknych w Kordobie , Saint Barthélemy , po José de Ribera.
• Muzeum Prado , Madryt, Saint Barthélemy , wg José de Ribera.
• Uniwersytet Complutense w Madrycie , Synopsis universae praxeos medicae autorstwa Josepha Lieutauda, ​​ryciny Pierre Robert Ingouf według Eustache Le Sueur, 1772.

Finlandia

• Galeria Narodowa Finlandii , Helsinki , The Confused Girl , według Jean-Baptiste Greuze, 1773.

Włochy

• Château des Sforza , Mediolan (zbiór grafik Achille-Bertarelli), Gérard Dou grający na skrzypcach na swoim skrzyżowaniu , po Gérard Dou.
• Istituto Nazionale per la Grafica , Rzym , Dobra edukacja , Spokój w domu , Zagubiona dziewczyna , po Jean-Baptiste Greuze.

Holandia

• Muzeum Klasztoru Świętej Katarzyny , Utrecht Dwie głowy apostołów , rysunek.

UK

• Fitzwilliam Museum , University of Cambridge , sześć rycin.
• British Museum , Londyn , Atrée i Thyeste , za Clément-Pierre Marillier (za wszystkie prace Crébillon ), 1785; dwadzieścia osiem innych rycin.
• Royal Collection , Londyn, The Costume Monument .
• Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie, Lewita Efraima wg Jean-Jacquesa Le Barbiera.
• Upton House , Warwickshire , The Winter's Evening i The History Walk , wg Zygmunta Freudenbergera.

Słowacja

• Galeria Miejska Bratysławy , The Evening Promenade , wg Zygmunta Freudenbergera.

Szwecja

• Muzeum Narodowe , Sztokholm , Zimowy wieczór , Impreza balowa , Wieczorna promenada po Zygmuncie Freudenbergerze.

szwajcarski

• Muzeum Sztuki i Historii w Genewie , osiem rycin.

Republika Czeska

• Galeria Morawska w Brnie , The Confused Girl , wg Jean-Baptiste Greuze.

Kanada

• Musée national des beaux-arts du Québec , Quebec , Kanadyjczyk i jego żona płaczą nad grobem swojego dziecka , po Jean-Jacques Le Barbier.
• Rzadka biblioteka książek i specjalne zbiory Uniwersytetu w Montrealu , Izaak błogosławiący Jakuba , po José de Ribera.
• Toronto Public Library , Kanadyjczyk i jego żona płaczą nad grobem swojego dziecka , po Jean-Jacques Le Barbier.

Stany Zjednoczone

• Boston Museum of Fine Arts , Couple and Maid in an Interior , wg Gabriela Metsu.
• Harvard Art Museums , Cambridge, Massachusetts , jedenaście rycin.
• Art Institute of Chicago , zimowy wieczór , za Zygmuntem Freudenbergerem.
• Yale British Art Centre , New Haven , Traktat o kawalerii Louisa Drummonda, hrabiego Melfort.
• Metropolitan Museum of Art , Nowy Jork , The Confused Girl , według Jean-Baptiste Greuze.
• Smith College Museum of Art , Northampton (Massachusetts) , The Traveling Trader , im. Sigmunda Freudenbergera.
• Philadelphia Museum of Art , Philadelphia , Chirurgie , po Dominique-Jean Larrey.
• Muzeum San Francisco De Young , Portret Paula Charlesa Lorry , wg Noëla Hallé; Portret Claude'a Emmanuela Luilliera, znanego jako Chapelle , na cześć Charlesa Le Bruna.
• National Gallery of Art w Waszyngtonie , The Winter Evening and The Ball Event , wg Zygmunta Freudenbergera.
• Clark Art Institute , Williamstown (Massachusetts) , The Evening Walk , wg Zygmunta Freudenbergera.

Nagrody

• Członek Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych Saint-Ferdinand w Madrycie i Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w San Carlos w Walencji , François Robert Ingouf miał w związku z tym nieokreślony historycznie związek z Hiszpanią .

Bibliografia

1. Hannah Williams, Akademickie intymności: Portret rodziny, przyjaźni i rywalizacji w Akademii Królewskiej , Stowarzyszenie Historyków Sztuki, 2013
2. Neil Jeffares, Słownik pasteliści przed 1800 r. , Unicorn Press, 2006.
3. François Robert Ingouf, Autoportret , zbiory Pałacu Wersalskiego
4. Augustin de La Balme, Esej o jeździe konnej , okładka grawerowana przez François Robert Ingouf, 1773
5. Louis Drummond, Comte de Melfort, Treatise on the Cavalry , książka online
6. British Museum, „Two Turks Seated” François Roberta Ingoufa w zbiorach
7. National Gallery of Art, „Zimowy wieczór” w zbiorach
8. Upton House, François Robert Ingouf w kolekcjach
9. Narodowej Galerii Sztuki „imprezie na kuli” w zbiorach
10. Philadelphia Museum of Art, „Chirurgie” François Roberta Ingoufa w kolekcjach
11. Muzeum Sztuki i Historii Genewy, François Robert Ingouf w zbiorach
12. Pałac wersalski, „Philippe Néricault Destouches” François Roberta Ingoufa w kolekcjach
13. British Museum, „Kreolska dama ubrana zgodnie z tradycją Limy” François Roberta Ingoufa
14. British Museum, „Indianin z Peru ubrany zgodnie ze zwyczajem tego kraju” François Roberta Ingoufa
15. British Museum, „Chłopiec prezentujący ptaka kotu” Pierre Gérard Ingouf
16. Wersalu, „Gerard Dou gry na skrzypcach w jego rozdrożu” François Robert Ingouf w zbiorach
17. Luwr, „Żołnierz w semestrze” w zbiorach
18. Luwr François Robert Ingouf w zbiorach
19. Muzeum San Francisco De Young, „Młoda dziewczyna” François Roberta Ingoufa w kolekcjach
20. British Museum, „The Confused Girl” François Roberta Ingoufa
21. San Francisco De Young Museum, "Paul Charles Ciężarowe" François Robert Ingouf w zbiorach
22. Biblioteka Narodowa Francji, „Charles Minart” François Roberta Ingoufa
23. Pałac wersalski, „Mathieu de Montreuil” François Roberta Ingoufa w kolekcjach
24. Mona Lisa, portal muzeów Francji, François Robert Ingouf w zbiorach
25. Cyfrowe Archiwa Rewolucji Francuskiej, Malowniczy, astronomiczny i moralny obraz dni i nocy, ... , prezentacja druku
26. Wersalu, „Pierre Corneille” François Robert Ingouf w zbiorach
27. San Francisco De Young Museum, "Claude-Emmanuel Luillier, dit Chapelle" François Robert Ingouf w zbiorach
28. Wersalu, „JN Regnault” François Robert Ingouf w zbiorach
29. Pałac wersalski, „François Petit” François Roberta Ingoufa w kolekcjach
30. Muzeum w San Francisco De Young, Grawerowanie dla Le droit du seigneur autorstwa Voltaire'a
31. Wersalu, "Guillaume Pierre-Simon" François Robert Ingouf w zbiorach
32. Herzog Augus Bibliothek, François Robert Ingouf w zbiorach
33. British Museum; „Potop” François Roberta Ingoufa
34. François Robert Ingouf, Isaac błogosławieństwo Jacob
35. British Museum, „Adoracja pasterzy” François Roberta Ingoufa
36. British Museum, „Saint Barthélémy” François Roberta Ingoufa
37. Wersalu, „Nicolas Boileau” François Robert Ingouf w zbiorach
38. François Robert Ingouf, Portret Jean Racine
39. Antoine Vincent Arnault, Biographie nouvelle des contemporains, czyli słownik historyczny i uzasadniony wszystkich ludzi, którzy od Rewolucji Francuskiej zdobyli sławę , La librairie historique et des arts et métiers d'Émile Babeuf, 1823, tom dziewiąty, strony 320 -321.
40. Philippe Le Bas, Francja. Słownik encyklopedyczny , tom 9, Firmin Didot Frères, Paryż, 1843.
41. Baron Roger Portalis i Henri Béraldi, grawer z XVIII -tego  wieku damasceńskiej Morgand i Charles Fatout 1881.
42. Peggy Davis, Percepcja i wynalazek Nowego Świata - amerykanizm badany na podstawie francuskich druków (1750-1850) , Université Laval, Quebec, 2003.
43. Michèle Leroux, „Reprezentacja Nowego Świata we Francji w okresie oświecenia - mityczna i fikcyjna Ameryka”, magazyn L'UQAM , Université qu Québec à Montréal, 24 stycznia 2005.
44. Agathe Cabau, Z mitu człowieka z ciała: refleksje nad korpusem - Geografie artystyczne: tożsamości kulturowe , Wspólne seminarium doktoranckie z historii sztuki i archeologii, Universities Paris 1 and Paris 4, 2010-2011, czwarta sesja, luty 17 listopada 2011.
45. Biblioteka Bourg-en-Bresse, François Robert Ingouf w kolekcjach
46. New World Museum, François Robert Ingouf w zbiorach
47. Luwr, „Wędrowny kupiec” François Roberta Ingoufa w zbiorach
48. Pałac wersalski, „Jean Racine” François Roberta Ingoufa w kolekcjach
49. Zamek Sforza, François Robert Ingouf w kolekcji grafik Achille-Bertarelli
50. British Museum, François Robert Ingouf, dwadzieścia osiem rycin
51. Miejska Galeria Bratysławy, François Robert Ingouf w zbiorach
52. Moravian Gallery of Brno, François Robert Ingouf w zbiorach
53. Harvard Art Museums, François Robert Ingouf w kolekcjach
54. Art Institute of Chicago, François Robert Ingouf w kolekcjach
55. Clark Art Institure, François Robert Ingouf w kolekcjach
56. F.-L. Regnault-Delalande, Katalog dawnych i współczesnych druków po śmierci François Roberta Ingoufa , Imprimerie de Leblanc, Paryż, 1813.
57. Słownik Bénézit , Gründ, 1999, tom 7, strona 347.

Bibliografia

• Pierre-François Basan , Słownik starożytnych i współczesnych rytowników, od początku ryciny - Nowe wydanie powiększone o dodatkowy tom i alfabetyczną tabelę mistrzów , Jos Ermens, Bruksela, 1791.
• Michael Huber i Carl Christian Heinrich Rost, Podręcznik dla ciekawskich i miłośników sztuki, zawierający skróconą informację o głównych grawerach i katalog raisonné ich najlepszych dzieł, od początku grawerowania do dzisiaj , tom 8, w Orell, Fusli and Company, 1804.
• Antoine-Vincent Arnault , Biographie nouvelle des contemporains, czyli słownik historyczno-rozumowy wszystkich ludzi, którzy od czasów rewolucji francuskiej zdobyli sławę dzięki swoim czynom, pismom, błędom lub zbrodniom we Francji lub w innych krajach , tom dziewiąty, Księgarnia historyczna oraz sztuka i rzemiosło Émile Babeuf, Paryż, 1823.
• Charles Gabet , Słownik artystów szkoły francuskiej w XIX th  wieku , pani Vergne, księgarz w Paryżu w 1834 roku.
• Georg Kaspar Nagler , Neues allgemeines Künstler Lexicon , EA Fleischmann, Monachium, 1838.
• Philippe Le Bas , Francja. Słownik encyklopedyczny , tom 9, Firmin Didot Frères, 1843.
• Baron Roger Portalis i Henri Béraldi, grawer z XVIII -tego  wieku , i Charles Fatout Morgand Damaszek, Paryż, 1881.
• Emile Bellier de la Chavignerie i Louis Auvray , Ogólny słownik artystów Szkoły Francuskiej od początków rysunku do współczesności , Librairie Renouard, 1882.
• Ferdinand-Camille Dreyfus i André Berthelot , La Grande Encyclopédie: Reasoned Inventory of Sciences, Letters and the Arts, autorstwa Society of Scientists and Men of Letters , vol. 20, H. de Lamirault et Cie, Paryż, 1894.
• Ulrich Thieme i Felix Becker , Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart , vol. 18, EASeeman, 1925.
• Margaret Denton Smith, „The Barber's A Canadian and his Wife Crying over the Tomb of their Child  : an Emblem of Respect for the Dead in the Aftermath of the French Revolution”, Notes in the History of Art , vol. 9, nr 3, The University of Chicago Press, wiosna 1990.
• Amy Freund, Portret i polityka w rewolucyjnej Francji , The Pennsylvania University Press, 1993.
• Emmanuel Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , Gründ, 1999.
• Peggy Davis, Percepcja i wynalazek Nowego Świata - amerykanizm studiowany przez francuskie grafiki (1750-1850) , praca doktorska z historii sztuki, Uniwersytet Laval , Quebec , 2003.
• Pierre Sanchez, Słownik artystów wystawiających się w salonach XVII i XVIII wieku , L'Echelle de Jacob, Dijon, 2004.
• Neil Jeffares, Dictionary of pastellists before 1800 , Unicorn Press, 2006 (czytaj online) .

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Narodowa Hiszpanii
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Watykańska Biblioteka Apostolska
  • Biblioteka Narodowa Portugalii
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • AGORHA
  • Galeria Narodowa Finlandii
  • Królewska Akademia Sztuk
  • (w)  Art Institute of Chicago
  • (w)  Bénézit
  • (es + en)  Muzeum Prado
  • (en)  Narodowa Galeria Sztuki
  • (en)  Narodowa Galeria Portretów
  • (sv + en)  Muzeum Narodowe
  • (en + nl)  RKDartists
  • (w)  Związkowa lista nazwisk wykonawców