Pierre-Alexandre Wille

Pierre-Alexandre Wille Obraz w Infoboksie. Autoportret (1769), czerwona kreda i kikut.
Narodziny 19 lipca 1748
Paryż
Śmierć 1821, 9 stycznia 1821 r., 10 stycznia 1821 r. lub 1837
Paryż
Narodowości niemiecki francuski
Zajęcia Malarz , artysta , grafik , akwarelista , malarz rodzajowy , grafik , rysownik
Trening Akademia Sztuki
Mistrzowie Jean-Baptiste Greuze , Jean-Georges Wille
Miejsce pracy Paryż
Tata Jean-Georges Wille

Pierre-Alexandre Wille , znany jako „Wille syn”, urodzony w dniu19 lipca 1748w Paryżu , gdzie zmarł po9 stycznia 1821 r., jest francuskim malarzem rodzajowym.

Syn grawera Jean-Georges Wille , Pierre-Alexandre został wtajemniczony w sztukę w warsztacie swojego ojca i dzięki koneksjom ojca mógł się dość łatwo wydarzyć. Akredytowany przez Akademię w dniu25 czerwca 1774brał więc udział w większości Salonów oraz w niektórych wystawach Salon de la Correspondance w latach 1775, 1777, 1779, 1781, 1783, 1785, 1787 i 1819; wysłał akwarelę, ale nie został akademikiem.

Revolution jednocześnie zniszczony ojca i syna. Żona tego ostatniego, Claude-Paule Abau, z którą się ożenił4 lipca 1775 rw Saint-André-des-Arts oszalał po dwunastoletniej chorobie i okrutnych smutkach i musiał zostać zamknięty w królewskim domu Charenton. Wille, który miał wówczas 72 lata, musiał w 1821 roku zwrócić się o pomoc do księżnej Angoulême , aby zapłacić emeryturę żonie.Sam prawdopodobnie zakończył swoje dni w nędzy w jakimś szpitalu, ponieważ badania w archiwum ratusza Paryż szukał śladów jego śmierci na próżno.

Wille syn narysował portret ojca (1774), portret matki Marie-Louise Deforge (1774), własny portret (1773), portret M me Wille, egzekucja Georgesa-Jacquesa Dantona, osadzona w 2015 roku w Muzeum Conciergerie w Paryżu 1 st (chyba że jest to dzieło ojca grawera Johann Georg Wille?) i rzeźbiarza Vernet , bratanek malarza, wykonany popiersie P.-A. Wille.

Rysunki

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. „  Koncert, Pierre-Alexandre Wille, na Cat'zArts  ”
  2. Pod kierunkiem Emmanuelle Brugerolles, od alkowy do barykad od Fragonarda do Davida, Beaux-Arts de Paris les éditions, 2016, s. 124-125, sygn. 38