Ferdinand-Joseph Moulart

Ferdinand-Joseph Moulart Obraz w Infoboksie. Rocznik Katolickiego Uniwersytetu w Louvain, BE A 4006 CO 003 UCL-Rocznik, 1905 Biografia
Narodziny 4 sierpnia 1832 r
Saint-sauveur, Hainaut, Belgia
Śmierć 10 lipca 1904 r(w wieku 71 lat)
Heverlee, Louvain, Belgia
Narodowość belgijski
Czynność profesor prawa kanonicznego, profesor zwyczajny kościelnego prawa cywilnego, dziekan wydziału teologicznego Uniwersytetu Katolickiego w Louvain (1892-1894), kapłan diecezji Tournai, (1857)
Inne informacje
Pole Prawo, teologia
Religia katolicki
Członkiem Towarzystwo Literackie Liège.
Ruch Ultramontanizm
Nagrody Odra Leopolda
Tytuły honorowe
Kanon Honorowy Tournai
Podstawowe prace
Kościół i państwo lub dwie władze, ich pochodzenie, ich relacje, ich prawa i ich granice

Ferdinand-Joseph Moulart , urodzony dnia4 sierpnia 1832 rw Saint-Sauveur w Belgii i zmarł 10 lipca 1904 w Heverlee był duchownym i profesorem kanonicznego prawa cywilnego na Katolickim Uniwersytecie w Louvain . Był księdzem diecezji Tournai w 1857 r. i mianowany kanonikiem honorowym Tournai w 1907 r. W latach 1892-1894 był także dziekanem wydziału teologicznego Katolickiego Uniwersytetu w Louvain .

Znany jest z tego, że jest inicjatorem dzieła Kościół i państwo, czyli dwóch mocarstw, ich pochodzenia, ich relacji, ich praw i granic, które wzbudziły ogromne kontrowersje w środku belgijskiego prawa kanonicznego.

Młodość

Ferdinand-Joseph Moulart urodził się w praktykującej katolickiej rodzinie, w której zaszczepiono w nim wartości życzliwości, tu narodziło się jego pragnienie zostania księdzem. Studiował humanistykę w Kolegium Towarzystwa Jezusowego w Tournai . Po znakomitym przejściu Retoryki został mianowany kapłanem 18 lipca 1857 r.

Studia

Po otrzymaniu charakteru kapłańskiego został wysłany do Al ma Mater przez swoich mistrzów i biskupa, którzy dostrzegli w nim cechy pobożności, aby studiować na uniwersytecie prawo kanoniczne. W czasie swojej kariery uniwersyteckiej napisał w 1862 roku pracę doktorską De Sepultura et coemeteriis , poświęconą problematyce pochówków chrześcijańskich. W tym samym roku uzyskał doktorat z prawa kanonicznego na Katolickim Uniwersytecie w Louvain i został mianowany profesorem prawa kanonicznego.

Kariera

Jego kariera dzieli się na dwa uzupełniające się bieguny, którymi są prawo i teologia . Jako kapłan diecezjalny i profesor prawa kanonicznego na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu w Louvain . Jego kariera kapłańska jest naznaczona zaangażowaniem w działalność charytatywną, a kariera nauczycielska jest naznaczona liberalną, katolicką postawą, uważaną przez jego rówieśników za heterodoksyjną.

W wieku 24 lat został księdzem diecezji w Tournai. Jako ksiądz działał w szczególności przeciwko ubóstwu poprzez stowarzyszenie Saint-Vincent-de-Paul, które jest katolicką organizacją charytatywną założoną w Paryżu w 1833 r. przez grupę katolików świeckich, wśród których był papież Jan Paweł II . Jako ksiądz opiekował się ślubami i wygłaszał przemówienia na weselach, kazania o wieczystej adoracji io niepokalanym poczęciu.

W 1862 został profesorem prawa kanonicznego na uniwersytecie w Louvain na wydziale teologii. Jako profesor publikuje różne broszury i artykuły, które w zdecydowanej większości dotyczą relacji między Kościołem a państwem. W 1866 r. wygłosił przemówienie do szeregów akademickich wydziału teologicznego. W 1892 r. został mianowany dziekanem tego wydziału, gdzie pełnił tę funkcję do 1894 r.

Pracuje

Jego praca znajduje się na skrzyżowaniu prawa i teologii, to są główne tematy, które nią rządzą. W 1862 r. jego teza; De sepultura et coemeteriis , uważany za błyskotliwego, przyniósł mu nominację na profesora prawa kanonicznego . Jego teza, obroniona w 1862 r., głosi, że pochówek chrześcijański powinien być zarządzany tylko przez Kościół, a nie przez państwo. Uważa on bowiem, że ciało chrześcijanina powierzone ziemi musi spoczywać w chrześcijańskim pochówku, którego jedynymi beneficjentami byłby Kościół i władze kościelne.

Następnie pisze swoje główne dzieło; Kościół i państwo lub dwie władze, ich pochodzenie, ich relacje, ich prawa i ich granice w 1877 r., ale publikuje je dopiero rok później w 1878 r. Dzieło składa się z czterech oddzielnych ksiąg, z których każda ma określoną funkcję w jego rozumowanie. Pierwsza księga jest przedstawieniem tego, czym są dla niego dwie władze Kościoła i państwa. Według kanonu zarówno Kościół, jak i państwo pochodzą od Boga . Jeden pochodzi od Boga, autora łaski, a drugi od Boga, twórcy natury. Omawia genezę władzy politycznej, a także formę rządzenia kościołem i twierdzi, że religia jest państwu potrzebna i odrzuca wszelką ideę liberalizmu i gallikanizmu , jednak upiera się, że religia jest potrzebna państwu. może aprobować wszelkie formy rządów, czy to monarchiczne, demokratyczne, czy nawet arystokratyczne, odrzucając jednocześnie ideę monarchii boskiego prawa (którą przypisuje gallikanom i protestantom) opartą na pracach teologa Francisco Suareza . Jego teoria opiera się na pośrednim przekazywaniu autorytetu Boga suwerenowi za pośrednictwem społeczeństwa politycznego.

Z jednej strony, księga 2 jest bardziej złożona i dotyczy konkretnie relacji między kościołem a państwem. Rozróżnia dwie moce i deklaruje niezależność mocy duchowej od obu mocy. Jego myśl można podsumować taką deklaracją: „W sprawach duchowych władza cywilna podlega bezpośrednio Kościołowi, w sprawach politycznych – pośrednio”. Dla kanonu reżimy wolności i tolerancji, które są uważane za nowoczesne, są niebezpieczne dla władzy duchowej. Dlatego państwa heretyckie, jak i państwa katolickie, które mają chronić Kościół, są niebezpieczne dla władzy duchowej, ponieważ mogą nałożyć kaganiec i uciszyć moc duchową, która ustanowiłaby supremację władzy cywilnej . Kanon rozwija ideę, że obojętne państwo może lepiej pozostawić swoje wolności Kościołowi i nie utrudniać jego działań, nawet jeśli podkreśla, że ​​Kościół musi przejąć odpowiedzialność obojętnego państwa i ludzi za wprowadzanie ideałów ewangelizacyjnych do instytucji publicznych .

Z drugiej strony, księgi 3 i 4 zajmują się specyficznymi prawami każdej władzy, takimi jak prawo Kościoła do posiadania dóbr doczesnych, nauczanie i kwestia małżeństw. Tam broni swoich katolickich stanowisk i zwierzchnictwa władzy duchowej.

Książka ta jest uważana za jedną z najważniejszych prac Wydziału Teologicznego podczas XIX th  wieku. Jego drugie wydanie, przetłumaczone na język węgierski i niemiecki, stało się w Niemczech podręcznikiem doktryny Zentrumspartei .

Wreszcie w pracy pt. „Fabryki kościelne i administracja ich majątkiem” wydanej w 1899 r. przedstawił szereg propozycji dotyczących gospodarowania majątkiem kościelnym. Uznawany za jedno z jego najważniejszych dzieł, opracowuje stan zarządzania dobrami Kościoła i zajmuje stanowisko w sprawie rozdziału Kościoła od państwa. Biskupi uznali jego stanowisko za niebezpieczne i błędne i poprosili go o dokładniejsze wyjaśnienia, do czego sam się zmusił. Biskupi oświadczają, że są usatysfakcjonowani.

Kontrowersyjny

Pisząc swoje główne dzieło „ Kościół i państwo lub dwie potęgi, ich pochodzenie, ich relacje, ich prawa i ich granice”, Ferdinand-Joseph Moulart wywołał kontrowersje na Katolickim Uniwersytecie w Louvain. Rzeczywiście, Ferdinand-Joseph Moulart, który jednak deklaruje się jako ultramontan w potępianiu idei pewnego rozwodu religii i polityki, będzie jednak w tej pracy zachęcał do dość umiarkowanej percepcji, ponieważ będzie chwalił ideę, że ludowa konstytucja mogą być ustanowione wolą ludu. Jego dyskurs ultramontański prześlizguje się więc powoli w kierunku dyskursu, który można powiązać z liberalnym katolicyzmem, ponieważ ostatecznie Ferdinand-Joseph Moulart wydaje się przedkładać koncepcję względnego rozdziału Kościoła i państwa od tezy o unii tronu i ołtarza. . W związku z tym został oskarżony o zajmowanie stanowiska katolicko-liberalnego przez Charlesa Périna (profesora na Wydziale Prawa Uniwersytetu i przywódcę ekstremistycznej grupy ultramontańskiej w Belgii) oraz przez Edmonda Dumonta (belgijskiego księdza diecezji Tournai) , kontrowersje do skrajności, nawet próbując cenzurować jego pracę przez Stolicę Apostolską w Rzymie.

To badanie jest bardzo ważne, aby zrozumieć ewolucję stanowiska Kościoła katolickiego w odniesieniu do relacji między państwem a tym ostatnim. Rzeczywiście, po kilku nieporozumieniach, to Ferdinand-Joseph Moulart wygrał sprawę, co pokazuje, że Kościół stopniowo opierał się na tej liberalnej, katolickiej hipotezie.

Życie osobiste

Ferdinand-Joseph Moulart był niezwykle rygorystyczny i bardzo skrupulatny, zaplanował też wszystkie swoje dni w swoich „regulaminach życiowych” w bardzo precyzyjny i szczegółowy sposób. Na przykład od kwadransa do piątej do kwadransa do szóstej zwykł medytować.

Według pana De Baetsa (profesora i dziekana wydziału teologii) bardzo kochał Alma Mater , a nauczanie, które tam praktykował, było jego nieustanną troską. Wiadomo było, że ma pewien „smycz” do komunikacji, przykuwając uwagę wszystkich, którzy go słuchali. Był też głęboko pobożny i obdarzony silnymi cnotami chrześcijańskimi.

Przejdzie on jednak przez bardzo trudną fazę podczas śledztwa Stolicy Apostolskiej jego pracy, ponieważ z powodu kilku nieporozumień został początkowo obwiniony przez papieża . Powie nawet: „Podejrzane są nie tylko moje doktryny, ale także mój honor, to święte dobro, nad którym sam Duch Święty nakazał nam czuwać”.

Szelki

Ferdinand-Joseph Moulart zostaje przewodniczącym Towarzystwa Literackiego w Corku , jednak trudno jest datować jego intronizację jako prezydenta, chociaż recenzja Historii Kościoła, opublikowana w 1910 r., zawiera osobiste elementy jego przemówienia intronizacyjnego.

Jest rycerzem zakonu Leopolda , jednak po raz kolejny trudno ustalić datę, kiedy to się stało, księgi są niejasne, ale potwierdzają to jego archiwa.

Wreszcie pośmiertnie został mianowany kanonikiem honorowym Tournai w 1907 r. za swoje oddanie Chrystusowi i zaangażowanie w chrześcijańską działalność charytatywną.

Bibliografia

Pracuje

Przejrzeć

Archiwa

Uwagi i referencje

  1. Luc Courtois, Wkład teologów belgijskich w egzegezę Nowego Testamentu podczas kryzysu modernistycznego (1892-1914): PAULIN LADEUZE (1870-1940) , Louvain-La-Neuve,2007, 762  s. ( czytaj online ) , s.  250
  2. Luc Courtois, Wkład belgijskich teologów do egzegezy Nowego Testamentu w czasie kryzysu modernistycznego (1892-1914): PAULIN LADEUZE (1872-1940) , Louvain-La-Neuve,2007, 762  s. ( czytaj online ) , s.  398
  3. Ferdinand-Joseph Moulart, Kościół i państwo, czyli dwie potęgi : ich pochodzenie, relacje, prawa i granice , Louvain, C. Peeters,1878, 598  s. ( przeczytaj online )
  4. (en) Leo Kenis, Louvain Wydziału Teologicznego I JEGO Szkoleniowcy: 1834-1889 , Leuven, Koninklijke Academie, Bruksela,1989, 414  s. , s.  414
  5. Katolicki Uniwersytet w Louvain, Annuaire Katolickiego Uniwersytetu w Leuven , Leuven, Joseph van Linthout, 1905, 534  s. , s.  53
  6. Katolicki Uniwersytet w Louvain, Dyrektorium Katolickiego Uniwersytetu w Louvain: 1905. , Louvain, Joseph van Linthout,1905, 534  s. , s.  54
  7. (La) Ferdinand-Joseph Moulart, De Sepultura et coemeteriis , Louvain, Joseph Van Linthout,1862, 408  s. ( przeczytaj online )
  8. Luc Courtois, Wkład teologów belgijskich w egzegezę Nowego Testamentu podczas kryzysu modernistycznego (1892-1914): PAULIN LADEUZE (1870-1940) , Louvain-La-Neuve,2007, 762  s. , s.  250
  9. Archiwum Katolickiego Uniwersytetu w Louvain, BE A 4006 FI 004-2
  10. Archiwa Ferdinanda-Josepha Moularta, Katolicki Uniwersytet w Louvain , 1862-1894. P-61.7
  11. Archiwa Ferdinanda-Josepha Moularta, Katolicki Uniwersytet w Louvain , 1862-1894. P-61.2
  12. Archiwa Ferdinanda-Josepha Moularta, Katolicki Uniwersytet w Louvain , 1862-1894. P-61.4
  13. Archiwa Ferdinanda-Josepha Moularta, Katolicki Uniwersytet w Louvain , 1862-1894. P-61,5
  14. Archiwa Ferdinanda-Josepha Moularta, Katolicki Uniwersytet w Louvain , 1862-1894. P-61.9.
  15. Luc Courtois, Wkład teologów belgijskich w egzegezę Nowego Testamentu podczas kryzysu modernistycznego (1892-1914): PAULIN LADEUZE (1872-1940) , Louvain-La-Neuve,2007, 762  s. , s.  251
  16. Ferdinand-Joseph Moulart, De sepultura et coemeteriis, Louvain, Joseph Van Linthout, 1862, 408  s. 
  17. Katolicki Uniwersytet Louvain, Dyrektorium Katolickiego Uniwersytetu Louvain , Louvain, Joseph Van Linthout,1905, 534  s. , s.  55
  18. Katolicki Uniwersytet w Louvain, Dyrektorium Katolickiego Uniwersytetu w Louvain , Louvain, Joseph Van Linthout,1905, 534  s. , s.  56
  19. Jean-Claude Dupuis, kardynał Taschereau i liberalny katolicyzm (1820-1898) , Quebec, Fondation littéraire Fleur de lys,2014, 316  pkt. ( ISBN  978-2-89612-468-8 , czytaj online ) , s.  84 do 86
  20. Katolickiego Uniwersytetu w Louvain, Dyrektorium Katolickiego Uniwersytetu w Louvain , Louvain, Josepha Van Linthout,1905, 532  s. , s.  57
  21. Ferdinand-Joseph Moulart, Fabryki kościelne i administracja ich majątkiem , Louvain, C. Peeters,1899, 626  s.
  22. Archiwum Katolickiego Uniwersytetu w Louvain, BE A4006 FI 004-1.3
  23. Archiwa Ferdinanda-Josepha Moularta, Katolicki Uniwersytet w Louvain, 1862-1894, P-61. 1.
  24. Katolicki Uniwersytet w Louvain, Dyrektorium Katolickiego Uniwersytetu w Louvain , Louvain, Joseph van Linthout, 1905, 534 strony, s. 63.
  25. Katolicki Uniwersytet w Louvain, Dyrektorium Katolickiego Uniwersytetu w Louvain, Louvain, Joseph van Linthout, 1905, 534 strony, s. 59,
  26. M. le Chanoine P. Ladeuze, „  Revue d'histoire ecclésiastique  ”, Tom XI ,1910
  27. Archiwa Ferdinanda-Josepha Moularta, Katolicki Uniwersytet w Louvain , 1862-1894. P-61.13
  28. Archiwum Katolickiego Uniwersytetu w Louvain, BE A4006 FI 004-13