Rodzina Créquy

Rodzina Créquy

Broń Créquy
Ozdobić herbem Złoto dla wąwozów crestier
Motto „  Nikt tego nie pociera  ” i
„  Kto go pociera, kłuje  ”
Okrzyk wojenny “  W Créquy, Wielki Baron!  "
Gałęzie autorstwa Créquy
de Créquy-Blanchefort
Kropka XI th  century-1801
Kraj lub prowincja pochodzenia Artois
Wierność  Hrabstwo Flandrii Księstwo Burgundii Królestwo Francji

Posiadane lenna Créquy
Fressin
Sains-lès-
Fressin Planques
Torcy
Royon
Hesmond
Rimboval
Kanapki
Bernieulles
Rezydencje Château de Créquy
Château de Sains-lès-Fressin
Château de Fressin
Funkcje wojskowe 2 marszałków Francji
Funkcje kościelne 2 biskupów Nantes
1 biskup Amiens
1 kardynał

Rodzina Créquy ( olim de Créqui ) to stara szlachecka rodzina z Artois, której nazwa pochodzi od miasta Créquy w Pas-de-Calais . Ta rodzina wymarła w 1801 roku było wiadomo od X XX  wieku i ma sprawdzoną zejście z Baudoin, pana Crequi żyjącego w 1209 roku .

Historia

Pochodzenie

Arnoul, ojciec de Créquy, znany jako „le Vieil” lub „le Barbu”, zmarły w 897 r., był początkiem tej rodziny, jednak twierdzenie to jest mocno kwestionowane, a pierwszy wiarygodny ślad pochodzi z 986 r. wraz z założeniem niejakiego Ramelina de Créqui z opactwa Ruisseauville .

Udowodnione pochodzenie rodziny Créquy można rozważać dopiero od czasu, gdy Baudoin, Sire de Créqui, żyjący w 1209 roku , ożenił się z Małgorzatą de Saint-Omer.

Gałęzie

Rodzina de Créquy została podzielona na wiele gałęzi, które wymarły, z których główne to:

Gałąź wymarłej w 1413 r. rodziny Créquy przyjęła nazwę ziemi Heilly.

Po wyginięciu w 1801 r. rodziny Créquy, jej nazwę podniosła rodzina Beaucorps, upoważniona do dodania do nazwy „Créqui” na mocy rozkazu11 października 1815 i decyzje Kancelarii 12 sierpnia 1885 i 1 st czerwiec 1907.

Osobowości

Bronie

"  Złoto do żył  "

Sojusze

Główne sojusze rodziny de Créquy to: de Bailleul , de Louvain, de Saint-Pol, de Hainaut, de Craon, de Saint-Omer, de Picquigny, Heilly, de Beauvais, de Haverskerke, de Roye, de La Tour- d'Auvergne, Rubempré, Soissons, Acigné, Lannoy, Guisancourt, Rouvroy Saint-Simon, de Gouffier, Vieux-Pont, Bourbon-Vendôme, Le Febvre de Caumartin, de Manneville, d'Auxy, de Mannay, Humières, Laval Roy, Vignier, de Rohan, de Rimboval itp.

Uwagi i referencje

  1. Jougla de Morénas, Henri, Wielki herbarz Francji , t.  3, Paryż, edycje heraldyczne,1975( czytaj online ) , s.  106.
  2. JH Willems, H. Lamant, Jean-Yves Conan, Francuski herbarz: Cousty-Croix , 1971, s. 128.
  3. Anselme de Sainte-Marie, Genealogiczna i chronologiczna historia królewskiego domu Francji , tom VI, 1730, strony 777 do 806.
  4. E. de Séréville i F. de Saint-Simon, Słownik francuskiej szlachty , 1975, strona 159.

Zobacz również

Źródła i bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne