Rodzina Klary

Rodzina Klary
Broń rodzinna.
Broń rodzinna: Rodzina Clare
Ozdobić herbem Albo z trzema szewronami
Kropka XI p  wieku-1314
Posiadane lenna Clare

Rodzina Clare to słynna i potężna anglo-normańska rodzina z Godefroi (lub Geoffroy ), hrabiego Eu , jednego z nieślubnych synów księcia Normandii Richarda Sans-Peur , oraz z małej wioski Saint-Martin de Bienfaite , w pobliżu Orbec w Normandii.

Przybył wraz z podbojem Anglii przez Normanów w 1066 roku, odgrywał kluczową rolę w Anglii , Walii i Irlandii aż do jego zniknięcia w 1314 roku.

Historia rodziny Clare

Rodzina wzięła swoją nazwę od miasta, które służyło jako główna siedziba do wielkiego zaszczytu , który otrzymał Richard Fitz Gilbert , syn Gilberta z Brionne i założyciel tej rodziny, Clare w Suffolk , po podboju Anglii .

Richard de Bienfaite był jednym z najbogatszych baronów w nowo podbitej Anglii. Był bliskim doradcą króla Wilhelma Zdobywcy i przez pewien czas współregentem Królestwa Anglii .

W pierwszych pokoleniach członkowie byli znani zamiennie jako Clare, Tonbridge lub Bienfaite. Szybko jednak stali się tak sławni i potężni, że współcześni kronikarze identyfikują ich jedynie po nazwisku ojca, a nie po imieniu ich lenna. Co więcej, używali imion Richard i Gilbert w każdym pokoleniu, więc jest wielu Fitz Richard i Fitz Gilbert ( fitz to zmiana syna ), które łatwo pomylić.

Właściciele honoru Clare byli często nazywani hrabia Clare ( hrabia Clare w języku angielskim), honorowy sposób. Nawet gdy byli rówieśnikami królestwa, byli znani jako hrabia Clare, podobnie jak hrabiowie Warenne .

Za panowania Henryka I st Beauclerc bogactwo rodu zostało wzmocnione. Te ustępstwa terytoriów na rzecz różnych potomków Ryszarda de Bienfaite nie są związane, jak można czasem błędnie wyczytać, z faktem, że Klara miała być sugerowana w śmierci króla Wilhelma Roux w New Forest w 1099 roku, ale raczej fakt, że Henryk I po raz pierwszy próbował przypodobać się wielkim baronom królestwa na początku swego panowania.

Rodzina Clare były prawdopodobnie ma najbardziej skuteczne w zwiększaniu ich własność i władzę podczas XII th  wieku. Byli pod wieloma względami najbardziej wydajne szlachetny rodzina XIII th  century angielskim. Jednak w 1314 r. linia męska wymarła, a większość dziedzictwa powróciła do korony.

County Clare w Irlandii swoją nazwę zawdzięcza rodzinie.

Znani członkowie

Pierwsze pokolenia

Richard Fitz Gilbert znany również jako Richard de Bienfaite († 1090), był synem Gilberta de Brionne († 1040), hrabiego Eu . Jego ojciec był wychowawcą księcia Wilhelma Bękarta (później Zdobywcy ) w okresie jego mniejszości. Richard znalazł schronienie we Flandrii, gdy jego ojciec został zamordowany przez Raoula de Gacé i Roberta, syna Giroie w 1040 roku.

Był lordem Bienfaite i Orbec po tym, jak książę przywrócił go do jego posiadłości, a po podboju Anglii został lordem Clare i Tonbridge . Był dziewiątym najbogatszym baronem w królestwie w 1086 według Domesday Book . Jego główną własnością był Honor of Clare, duży obszar w jednym kawałku w Suffolk .

Został mianowany współregentem ( Połączony Główny Sędzia ) przez króla Wilhelma podczas jego nieobecności w królestwie i pomógł stłumić bunt hrabiów w 1075. Richard poślubił Rohaise, córkę Gautiera Giffarda . Para miała pięciu synów (w kolejności): Rogera, Gilberta, Roberta, Gautiera, Richarda. Roger zastąpił go w Normandii , Gilbert w Anglii . Za panowania Henryka I st , bogactwo i siła Clare wzrósł ponownie. W 1189 roku książę Normandii Ryszard Lwie Serce poślubił córkę Ryszarda, Isabelle, z jednym ze swoich najwybitniejszych rycerzy, templariuszem Wilhelmem Marszałkiem, którego leżącą postać można podziwiać w Temple Church w Londynie. Ten otrzymuje Orbec i Bienfaite jako dziedzictwo.

Miał dla syna:

Clare Baldwin († 1154/1166), syn Gilbert kupił od Henryk I st zgody poślubić dziedzica cześć Bourne w Lincolnshire . Był lojalny i wierny Stefanowi z Anglii od momentu wstąpienia na tron. Po śmierci swojego brata Richarda w 1136 (patrz poniżej), Stephen dał mu dużą sumę pieniędzy i wysłał go do Walii, aby przejął kontrolę nad sytuacją. Poniósł porażkę i wrócił do Anglii zdyskredytowany. Był obecny u boku Stephena w bitwie pod Lincoln w 1141. Tam został ciężko ranny i schwytany, gdy zsiadł z konia, by walczyć pieszo z królem.

Earlowie Hertford, a następnie Gloucester

Richard Fitz Gilbert (II) († 1136), pozwolono mu ożenić Adelise, córkę Ranulf le Meschin , 3 th Hrabia Chester . Dzięki temu małżeństwu uzyskał dodatkowe ziemie w Lincolnshire i Northamptonshire . Próbował skonsolidować posiadłości pozostawione przez jego ojca w Cardigan, ale zginął w zasadzce, a jego lordowska mość odzyskali Walijczycy. Zastąpił swojego ojca jako Lord of Clare i Tonbridge.

Jego syn Gilbert Fitz Richard (II) († 1153) został ustanowiony hrabią Hertford w 1138 przez króla Stefana . Richard jest sama nazywa 1 st  hrabiego Hertford, wydaje się, że zrobiono retrospektywnie liczyć. Chodzi prawdopodobnie o to, aby tytuł był starszy, a zatem nadać mu ważniejszą kolejność pierwszeństwa, zwłaszcza w porównaniu z młodszą gałęzią, która posiadała tytuł hrabiego Pembroke . Zmarł nieżonaty, a jego majątek odziedziczył jego młodszy brat Roger.

Roger Fitz Richard (II) († 1173), 2 th  hrabiego Hertford, podjął walkę z Walijczyków w Cardigan, ale został pokonany w 1165 r.

Richard Fitz Roger († 1217), 3 th  hrabiego Hertford. Był głową wielkiego domu Klarysek przez 40 lat. Wzbogacił ją znacznie w prestiż, posiadłości ziemskie i pieniądze. Byli baronowie, którzy sprzeciwiali się Jeanowi Sans Terre i odegrali decydującą rolę w negocjacjach Magna Carta . Ożenił Amicie Gloucester, córką Wilhelma , 2 th hrabia Gloucester , grand-syn Henryka I st . Połowę zaszczytu Giffarda zdobył, gdy Ryszard I po raz pierwszy potrzebował pieniędzy na Trzecią Krucjatę , drugą połowę przejęła Isabella, córka Richarda Strongbowa . Kiedy jego matka Matylda de Saint-Hilaire zmarła w 1195 roku, kupił ziemie Saint-Hilaire, które wróciły do ​​korony.

Jego żona była drugą córką i ostatecznie jedyną spadkobierczynią ojca. Legacy Gloucester obejmowały tytuł hrabiego (a więc i dochodów), to Honor Gloucester (który winien usługę 260 rycerzy całej Anglii), plus ważne Welsh Marsze of Glamorgan i Gwynllwg . Nie było łatwo uzyskać to dziedzictwo, które przeszło przez przyszłego króla Jana, który poślubił trzecią siostrę. Następnie Jean stworzył Amaury de Monfort, syna najstarszej córki (Mabel), hrabiego Gloucester . Zmarł bez potomków w 1213 r. Wkrótce potem król Jan wydał swoją byłą żonę Izabelę za mąż za Geoffreya de Mandeville, hrabiego Essex , który również został hrabią Gloucester. Po śmierci Geoffreya, Isabelle poślubiła Huberta de Burgh , królewskiego szambelana i przyszłego hrabiego Kentu . Kiedy hrabina Isabelle zmarła w 1217 roku, nie mógł zachować spadku, który przez Amicie powrócił do jego syna Gilberta.

Gilbert de Clare († 1230), 4 th  hrabiego Herford, 5 th  hrabia Gloucester, poślubił swoją kuzynkę Isabelle, córką Wilhelma Marszałka . Jest spadkobiercą młodszej gałęzi Klarysek. Był zdecydowanie najbogatszym baronem w królestwie, przed służbą wojskową 456 rycerzy, nie licząc 50, które był winien Glamorgan i Gwynllwg. Isabelle poślubiła Ryszarda Kornwalii , brata króla Henryka III w drugim małżeństwie, przyszłego króla Rzymian .

Richard de Clare (1222-1262), zastąpił ojca. Ożenił Mathilde de Lacy, córką Jana de Lacy , z 3 th hrabia Lincoln .

Jego siostra Isabelle de Clare († 1264), poślubiła Roberta (V) de Bruce , pretendenta do tronu Szkocji. Ich wnuk wejdzie do monarchii pod nazwiskiem Robert I st of Scotland .

Gilbert de Clare, znany jako Czerwony Hrabia (1243-1295), zastąpił swojego ojca. Był jednym z liderów baronów wspierających Szymon z Montfort , 6 th hrabia Leicester , w buncie przeciwko Henrykowi III. W bitwie pod Lewes w 1264 roku pojmał króla. Zmienił jednak strony i bardzo przyczynił się do zwycięstwa króla pod Evesham. Po śmierci Henryka III Anglii był współregentem w oczekiwaniu na krucjatę z powrotem nowego króla Edwarda I st . Poślubił Joannę Angielską, córkę króla, w drugim małżeństwie w 1290 roku. Z trzeciej żony miał potomka Gilberta.

Gilbert de Clare (1291-1314), zastąpił swojego ojca jako 7 th  hrabiego Hertford i 8 th Gloucester. Został zabity w bitwie i nie pozostawił męskiego potomka, gdyż jego syn Jan poprzedzał go w śmierci. Jest ostatnim bezpośrednim męskim potomkiem Rollo .

Posiadłości rodziny Clare powróciły do ​​korony.

Earlowie Pembroke

Gilbert Fitz Gilbert ” († 1148/49) czasami mówi Strongbow , ale to przede wszystkim jego syn, który został w ten sposób nazwany. Był założycielem młodszej gałęzi Klarysek. Wydaje się być w wielkim poważaniu króla Henryka I st , być może dlatego, że ożenił się ze swoją ulubioną panią Isabelle Beaumont, córka Roberta I st , hrabiego Meulan i 1 st hrabiego Leicester .

Kiedy jego wuj Roger zmarł bez dziedzica, Henri dał mu panowanie Bienfaite i Orbec w Normandii . Kiedy inny wuj, Gautier, również zmarł bez męskich potomków w 1138, król Stefan nadał mu tytuł Lorda nad Netherwent w Południowej Walii, a także tytuł Lorda Pembroke, który został skonfiskowany Arnoulowi de Montgommery w 1102 roku. z Netherwent w Południowej Walii. także dał gwałtu z Pevensey w Sussex . Został ustanowiony hrabią Pembroke w 1138 przez króla Stefana . Walczył i uciekł w bitwie pod Lincoln, w której król został schwytany. Był oblegany przez Stefana w swoim zamku w Pevensey w 1147 i musiał poddać się z braku wystarczających zapasów żywności. Kiedy zmarł w 1148 lub 1149 roku, zastąpił go jego jedyny syn Ryszard.

Richard Clare powiedział Strongbow (1130-1176), 2 th  hrabiego Pembroke, był Cambro-Norman , który rozpoczął Norman Conquest of Ireland . W 1168 r. Dermot MacMurrough , król Leinster , został wygnany ze swojego królestwa i przyszedł szukać pomocy u Henryka II . Ten ostatni skierował go do Richarda de Clare i innych baronów. MacMurrough skorzystał z usług Richarda, obiecując mu rękę swojej córki Aoife i ewentualną dziedziczenie tronu Leinster. Powstała armia, złożona w szczególności z łuczników walijskich (stąd jej przydomek Strongbow czyli Arc-Fort ). Prowadzona przez Raymonda Fitzgeralda zdobyła Wexford , Waterford i Dublin w 1169 i 1170, a Strongbow dołączył do niej w środku kampanii wsierpień 1170. Dzień po zdobyciu Waterford ożenił się z Aiofe de Leinster.

Henryk II zdając sobie sprawę, że jego baronowie mogą stać się bardzo potężni i niezależni, nakazał powrót wojsk w Wielkanoc 1171 r. W maju MacMurrough zmarł, a Strongbow przejął tron ​​w prawo od swojej żony. Śmierć króla zasygnalizowała rozpoczęcie ogólnego powstania i Strongbow musiał wrócić do Anglii, by pozyskać pomoc króla. W zamian musiał oddać mu wszystkie swoje ziemie i zamki w Anglii. Henryk II następnie najechał Irlandię w 1172 roku i przejął kontrolę.

W 1173 Strongbow towarzyszył Henrykowi II do Normandii, by walczyć z buntem z lat 1173-1174 . W podziękowaniu za swoje usługi został ponownie wprowadzony do Leinster i mianowany gubernatorem Irlandii. Musiał stawiać czoła ciągłym buntom. Zmarł w 1176 roku na infekcję stóp.

Był prawdziwym zdobywcą Irlandii. Pozostawił potomka Gilberta, który zmarł jako nieletni, oraz córkę Isabelle, którą Henryk II wydał za mąż marszałkowi Wilhelmowi , z ziemiami i tytułami ojca. Młodsza gałąź rodziny zostaje wtedy wygaszona.

Tabele genealogiczne

Pochodzenie i więzy rodzinne wybitnych członków Rodziny Klarysek.

Główny obraz: początki

Richard Ier de Normandie († 996), duc de Normandie │ └>Godefroi de Brionne († 1015), comte d'Eu │ └>Gilbert de Brionne († 1040), comte d'Eu │ ├─>Baudouin de Meules († 1090), seigneur de Sap et de Meules, │ lord d'Okehampton, shérif du Devon. Cadet de Richard. [ Famille de Clare ] │ └─>Richard de Bienfaite († 1090), seigneur de Bienfaite et d'Orbec, │ puis lord de Clare et de Tonbridge, régent d'Angleterre │ ├─>Roger († v. 1131), seigneur de Bienfaite et d'Orbec │ ├─>Robert († 1134), lord de Little Dunmow (Essex) │ └─> Gautier/Walter, primogéniteur de la famille Fitzwalter │ ├─>Richard, abbé d'Ely │ ├─>Gautier († 1138), lord de Netherwent │ └─>Gilbert († v. 1117), lord de Clare, Tonbridge et Cardigan │ ├─>Richard († 1136), parfois désigné comte d'Hertford │ │ │ └───> Tableau 2 │ ├─>Gilbert dit Strongbow († 1148/49), 1er comte de Pembroke, │ │ succède à ses oncles Roger et Gautier │ │ │ └───> Tableau 2 │ └─>Baldwin († 1154/1166), lord de Bourne

Tabela 2: Potomkowie Gilberta de Clare

Gilbert († v. 1117), lord de Clare et de Tonbridge et Cardigan │ ├─>Richard († 1136), lord de Clare, Tonbridge et Cardigan │ │ │ ├─>Gilbert († v. 1153), 1er comte d'Hertford │ │ │ ├─>Roger dit le bon comte d'Hertford († 1173), 2e comte d'Hertford │ │ │ │ │ ├─>Richard († 1217), 3e comte d'Hertford │ │ │ │ x Amicie de Gloucester │ │ │ │ │ │ │ │ │ │ │ └───> Tableau 3 │ │ │ │ │ │ │ │ └─>Aveline († 1164), épousa Geoffrey FitzPiers, 1er comte d'Essex │ │ │ ├─>Rohaise, épousa Gilbert de Gand, comte de Lincoln │ │ │ ├─>Alice, épousa Cadwaladr ap Gruffydd, prince de Gwynedd │ │ │ └─>Lucy, épousa Baudouin de Reviers, 1er comte de Devon │ ├─>Gilbert dit Strongbow († 1148/49), 1er comte de Pembroke (1138) │ │ x Isabelle de Beaumont, │ │ fille de Robert Ier de Meulan, comte de Leicester │ │ │ └─>Richard dit Strongbow († 1176), 2e comte de Pembroke │ │ tenta de prendre le contrôle de l'Irlande │ │ │ ├─>Gilbert de Striguil (1173-1185), 3e comte de Pembroke │ │ │ └─>Isabelle († 1220) │ x Guillaume le Maréchal qui devint comte de Pembroke │ cette branche de la famille étant éteinte. │ └─>Baldwin († 1154), lord de Bourne

Tabela 3: Potomkowie Richarda , 3 TH  hrabiego Hertford

Richard († 1217), 3e comte d'Hertford │ x Amicie de Gloucester │ ├─>Gilbert († 1230), 4e comte d'Hertford et 5e comte de Gloucester │ │ x Isabelle, fille de Guillaume le Maréchal, 1er comte de Pembroke, │ │ héritier d'une branche cadette des Clare (cf. tableau 2) │ │ │ │ │ ├─>Richard († 1262), 5e Hertford, 6e Gloucester │ │ │ │ │ ├─>Gilbert dit le Comte Rouge († 1295), 6e Hertford, 7e Gloucester │ │ │ │ Cogardien de l'Angleterre à la mort d'Henri III │ │ │ │ │ │ │ └─>Gilbert († 1314), 7e Hertford et 8e Gloucester │ │ │ -- sans descendance │ │ │ │ │ ├─>Bogo (1248-1294), ecclésiastique │ │ │ │ │ └─>Thomas de Clare († 1287), lord de Thomond, chancelier d'Irlande │ │ | | | | | | └─> Richard de Clare († 1318) Lord de Thomond │ └─>Isabelle († 1264), épouse Robert de Bruce, 5e lord d'Annandale │ │ │ └─> Ascendants des rois d'Écosse de la Maison de Bruce │ └─>Mathilde, épousa Rhys ap Rhys († 1234), prince de Deheubarth

Uzupełnienia

Uwagi

  1. (w) FHM Parker, „Prawa leśne i śmierć Williama Rufusa” w English Historical Review , tom. 27, nr 105 (1912), s.  26-38.
  2. François Neveux, Normandia od książąt do królów , Ouest-Francja, 1998, s.107
  3. Guillaume de Jumièges , Gesta Normannorum ducum , wyd. Guizot, 1826, księga VII, rozdział II
  4. Michael Altschul, Rodzina baronów w średniowiecznej Anglii: Klarysy, 1217-1314 , The Johns Hopkins press, Baltimore, 1965
  5. Historia Normandii , tom. IV, księga XII, s. 309
  6. Florencja Worcester , Kronika Florencji Worcester , s. 188
  7. Frank Barlow, William Rufus , Yale University Press, 1983, ( ISBN  0300082916 ) .
  8. C. Warren Hollister, Dziwna śmierć Williama Rufusa , w Speculum , tom. 48, nr 4 (1973), s. 647.

Bibliografia

Źródła