Anglo - Norman herbarz ( „ herbarz ” w języku angielskim) odpowiada głównie do szlachty z księstwa Normandii , którzy otrzymali ziemię w Anglii od czasów Wilhelma Zdobywcy po bitwie pod Hastings wPaździernik 1066.
Jak Waregowie w Rusi od IX th do XI -tego wieku, to jest obcy pochodzenie szlachty vis-à-vis a większość rdzennej ludności, anglosaski i duński w szczególności w odniesieniu do Anglii.
Jej członkowie wywodzą się przede wszystkim z naczelnych dzierżawców księstwa normańskiego, a często z Normanów wywodzących się z rodziny książęcej ( Rolonides ), ale także ze szlachty wywodzącej się z kontyngentów najemników zewnętrznych. W rzeczywistości, oprócz Normanów, w podboju Anglii przez Normanów wzięło udział kilka oddziałów najemnych przybywających z różnych krajów , w szczególności Bretoni i Flamandowie (którzy stanowili prawie połowę wojsk w Hastings), a także Francuzi (Île-de-France), Pikardzy , Manceaux , Normanowie z południowych Włoch , w zasadzie przyciągani pokusą zysku, w poszukiwaniu łupów, a może nawet ziemi, aby na stałe pozostać w podbitym kraju.
Realizacja w 1086 r. Księgi Domeńskiej (lub Księgi Sądu Ostatecznego ) umożliwia precyzyjne zlokalizowanie zaszczepienia w podbitej i zniewolonej Anglii tej nowej szlachty, która szybko wznosiła twierdze, lochy i zamki (konstrukcje dotychczas nieistniejące wśród Anglosasów), aby zagwarantować mu bezpieczeństwo, a przede wszystkim pokazać swój autorytet wobec rdzennej ludności. Jednak dość szybko ta nowa klasa rządząca podbitego kraju ma tendencję do stawania się coraz bardziej zbuntowaną i niezależną wobec władzy królewskiej.
W Anglonormandzkim królestwa, pierwszy romański keep jest wieża Saint-Léonard w West Malling ( Kent ), zbudowany około 1080 przez Gondulfe du Bec .
|
|
|
Te potężne rody anglo-normskiego średniowiecza , między innymi dzięki posiadaniu dzielonemu między kontynentem a Anglią, muszą często dokonywać wyborów podczas wielu konfliktów między spadkobiercami Zdobywcy.