Czynnik produktu

Te czynniki produkcji są zasoby wykorzystywane w produkcji towarów i usług, na przykład (maszyna, pracowników, itd.)

Ewolucja pojęcia: od fizjokratów do gospodarki opartej na wiedzy

Ziemia była dla fizjokratów uważana za główny czynnik kreujący wartość i jedyne źródło wzrostu gospodarczego .

Klasyczni ekonomiści zachowali dwa czynniki produkcji, sformalizowane przez Adama Smitha : kapitał i pracę .

Obecnie ekonomiści neoklasyczni zachowują tylko te dwa czynniki: kapitał produkcyjny i pracę. Czynnik kapitałowy dzieli się na kilka elementów podrzędnych:

kapitał rzeczowy (budynki, urządzenia produkcyjne, materiały eksploatacyjne, etc.), co zwiększa z inwestycji, a bez inwestycji, zmniejsza się w miarę upływu czasu (jako stopa amortyzacji kapitału)
siła robocza jednostek: ich energia mięśniowa i wytrzymałość na wysiłek
kapitał ludzki , który odnosi się do wiedzy zgromadzonej przez ludzi i zmobilizować do pracy (szkolenia, szkolenia inżynierskiej, doświadczenia, etc.)
kapitał intelektualny , który to termin stworzony przez gospodarkę opartą na wiedzy , która jest skumulowana wartość przez formę spółki z organizacji z wiedzy skumulowanej lub marki . Gospodarka krajów rozwiniętych w coraz większym stopniu zależy od kapitału niematerialnego
mówimy także o kapitale społecznym i kulturowym jako zmiennych wyjaśniających poprawę produktywności niewynikającą z innych czynników
Czynnik „ ziemia i podglebie” (coraz bardziej rozwijany ręką człowieka) jest częścią kapitału:
- albo jako składnik większego czynnika naturalnego, zasobów naturalnych, w tym bioróżnorodności (pojęcie kapitału naturalnego stawiającego pytania o rodzaj zrównoważenia ),
- lub jako lądowy składnik kapitału (własność gruntów).

Upraszczając, wydaje się, że cztery główne czynniki produkcji w dzisiejszych czasach to:

pracy urządzenia,
kapitał naturalny (the ziemia jako materiał naturalny świat)
kapitał fizyczny ,
kapitał niematerialny (know-how, organizacji, wartości niematerialne i prawne , jeżeli są one rozpoznany, przedsiębiorczość , praca niematerialna, wiedza ).

Eksperci szacują, że kapitał niematerialny stanowi od 60 do 70% wartości przedsiębiorstw. Niektórzy konotują ten czwarty czynnik w koncepcji zarządzania

Inwestycja umożliwia zwiększenie objętości czynników produkcji. Szkolenia mogą być traktowane jako forma inwestycji, ponieważ zwiększa zdolność pracownika .

KRYTYCZNE . Zgodnie z podejściem zwanym „ agent / przedmiot produkcji ” lista czterech punktów powyżej opiera się na poważnym zamieszaniu, które jest podstawą doktryny kapitalistycznej: brak rozróżnienia między czynnikami (agentami) a środkami (przedmiotami) produkcji . Usuwając to zamieszanie, podejście agent-obiekt pokazuje, że tylko praca ludzka jest czynnikiem (tj. Agentem) produkcji, ponieważ:

Kapitał niefinansowy nie jest czynnikiem, ale środkiem produkcji, dlatego należy go zaklasyfikować do kategorii towarów i usług;
Kapitał finansowy nie jest ani czynnikiem, ani środkiem produkcji, jest jedynie księgowym lub prawnym odpowiednikiem konsumpcji / produkcji towarów i usług.

Optymalizacja czynników, produktywność, rozwój

W gospodarce opartej na względnym niedoborze optymalna kombinacja tych elementów dla każdego produktu lub usługi oferowanej na rynku determinuje to, co ogólnie określa się jako intensywność czynników . Będziemy więc mówić o „ kapitałochłonności ” na poziomie ilości kapitału użytego na wyprodukowaną jednostkę .

W gospodarce dynamicznej (tj. W permanentnej zmianie) zapewniony jest wzrost gospodarczy :

albo przez wzrost ilości uruchomionych czynników produkcji,
albo poprzez ulepszenie kombinacji produkcyjnej, tak aby ta sama ilość czynników generowała więcej produktu ,
lub poprzez postęp techniczny (w modelu Solowa ), który zwiększa ogólną produktywność czynników produkcji .

Będziemy zatem mówić, w zależności od przypadku, o lepszej wydajności pracy lub lepszej alokacji zasobów lub czynników.

Rozważając PKB jako funkcję kapitału i pracy, wzrost wynika z trzech parametrów:

ilość wykorzystanego kapitału,
ilość wykorzystanej pracy ,
i zagregowana produktywność czynników.

Te nowe teorie wzrostu i rozwoju gospodarczego pracują, aby produktywność czynnik endogeniczny, który tłumaczy się zmiennych, takich jak:

wysiłki badawczo-rozwojowe oraz inwestycje w pracę (wysiłki szkoleniowe), związane z pojęciem kapitału wiedzy ,
zbiorowy wysiłek inwestycyjny w infrastrukturę , materiał (drogi, telekomunikacja) lub nie (infrastruktura instytucjonalna, taka jak: prawna , regulacyjna, pieniężna, system edukacyjny itp.)

Uwagi i odniesienia

Marc Montoussé, Analiza ekonomiczna i historyczna współczesnych społeczeństw , Paryż, Bréal,2007, 637 str. ( ISBN 978-2-7495-0658-6 ) , str. 16
Leif Edvisson, Mickaël Malone, Niematerialny kapitał firmy. Identyfikacja, pomiary, zarządzanie , Paryż, Maxima,1999, 276 pkt. ( ISBN 2-84001-195-6 )
„ Zrównoważony rozwój ” , na Universelle.net (dostęp 18 sierpnia 2020 ) .

Załączniki

Bibliografia