Eucalyptus longifolia

Eucalyptus longifolia Opis zdjęcia Eucalyptus longifolia Batemans Bay.jpg. Klasyfikacja
Królować Plantae
Pod-panowanie Tracheobionta
Podział Magnoliophyta
Klasa Magnoliopsida
Podklasa Rosidae
Zamówienie Myrtales
Rodzina Myrtaceae
Uprzejmy Eukaliptus

Gatunki

Eucalyptus longifolia
Link 1822

Klasyfikacja filogenetyczna

Klasyfikacja filogenetyczna
Klad Okrytozalążkowe
Klad Prawdziwe dwuliścienne
Klad Rosids
Zamówienie Myrtales
Rodzina Myrtaceae
Uprzejmy Eukaliptus

Eucalyptus longifolia to gatunek z rodzaju Eucalyptus z rodziny Myrtaceae .

Opis

Eucalyptus longifolia rośnie jak drzewo, które może osiągnąć wysokość 35 metrów i średnicę pnia do 1  m . Kora pozostaje na pniu i większych gałęziach, jest szara, włóknista, łuszcząca się, podczas gdy nad nią jest biała lub szaro-zielona i łuszczy się pasmami lub krótkimi łuskami.

Eucalyptus longifolia jest heterofilem . Liście młodych okazów są owalne lub szeroko lancetowate i matowo szaro-zielone. Te same zabarwione szaro-zielone lub matowo niebiesko-zielone liście dorosłych okazów mają od 10 do 25  cm długości i od 1,5 do 2,6  cm szerokości.

Pędy kwiatostanów mają długość od 11 do 34  mm , są okrągłe lub kanciaste, każdy ma około trzech kwiatów w kwiatostanach baldaszkowatych . Okrągłe szypułki mają długość od 4 do 20  mm . Pąki kwiatowe są wrzecionowate i mają długość od 14 do 26  mm i średnicę od 6 do 12  mm . Działki tworzą stożkowatą tarczę, która ma taką samą długość i szerokość jak hipantium.

Owoc jest cylindryczny o długości od 10 do 17  mm i średnicy 9-16  mm , w kształcie dzwonu lub jajka. Dysk jest wgnieciony.

Podział

Obszar ten rozciąga się od Morisett w środkowej Nowej Południowej Walii do granicy ze stanem Victoria . Na północ od jego zasięgu jest bardziej rozproszony, ale występuje częściej na południe od Nowry do Bega . Rośnie zwykle na glebach gliniastych i terenach zalewowych, czasem na terenach słabo odwodnionych, w dolinach i nizinach. W otwartych twardolistne lasach jest to związane z drzew takich jak acmenoides eukaliptusa , Eucalyptus moluccana , Eucalyptus tereticornis i Angophora floribunda , natomiast na terenach bagnistych jest znajdując Eucalyptus robusta i Melaleuca linariifolia , Melaleucaifolia stypheleuolia , Melaleuca styolia .

Ekologia

Eucalyptus longifolia może regenerować się poprzez epikormiczne pąki, jeśli jego korona zostanie uszkodzona przez pożar krzewu. Drzewa żyją ponad sto lat. Oprócz wielu gatunków ptaków nektarem wytwarzanym przez wełniste kwiaty żywią się lis polarny i lis mniejszy . W mułach obserwowano żukę kózkowatą Paroplites australis .

posługiwać się

Ciemnoczerwone drewno jest twarde i odporne na wodę i termity. Stosowano go w podkładach kolejowych i innych konstrukcjach ogólnobudowlanych. Eucalyptus longifolia jest również ważny w pszczelarstwie i przemyśle miodowym.

Eucalyptus longifolia jest w sprzedaży w centrach ogrodniczych. Przydaje się jako drzewko cienia lub parawan w zagrodach, ale rośnie zbyt wysoko dla przeciętnego ogrodu.

Bibliografia

  1. (en) K. Hill, „  Eucalyptus longifolia  ” , w witrynie New South Wales Flora Online ,2013(dostęp 22 kwietnia 2018 )
  2. (i) Douglas J. Boland , MIH Brooker GM Chippendale Maurice William McDonald , Las Drzewa Australii CSIRO wydawnictwa2006( ISBN  0-643-06969-0 , czytaj online ) , s.97
  3. (en) Doug Benson i Lyn McDougall , Ekologia gatunków roślin w Sydney: część 6 Dicotyledon family Myrtaceae , vol.  5 (4), Cunninghamia,1998( czytaj online ) , s. 809–987
  4. (w) Rodger W. Elliot i David L. Jones , Encyklopedia roślin australijskich nadających się do uprawy , Lothian Publishing1986( ISBN  0-85091-213-X ) , Eu-Go
  5. "  Eucalyptus longifolia  " , na Gamm Vert (dostęp 22 kwietnia 2018 )

Źródło tłumaczenia

Linki zewnętrzne