Królować | Bakteria |
---|---|
Gałąź | Firmicutes |
Klasa | Mollicutes |
Zamówienie | Anaeroplasmatales |
Rodzina | Erysipelotrichidae |
Uprzejmy | Erysipelothrix |
Włoskowiec różycy Jest to bakteria do Gram-dodatnie kształcie nierozgałęzioną pręt (regularny kształt). Rozpowszechniona na całym świecie, wszechobecna , bardzo odporna w wilgotnych glebach , E. rhusiopathiae została najpierw uznana za czynnik chorobotwórczy dla zwierząt, u których jest odpowiedzialna za różycę . Choroby odzwierzęce przenoszone przez tę bakterię jest nazywany świńską barwena u ludzi (lub też erysipeloid Rosenbach za, rumień wędrujący, erysipelotrichosis, czy wreszcie sprzedawca ryb choroby); uważa się, w Francji , jako choroby zawodowej . W indyki i świnie są najczęściej dotknięte gatunki, ale przypadki opisywano u innych gatunków ptaków , z ryb i gadów .
Ludzka choroba zwana różą nie jest wywoływana przez E. rhusiopathiae, ale przez różne bakterie z rodzajów Streptococcus i Staphylococcus .
U ludzi zakażenia E. rhusiopathiae najczęściej występują w postaci osłabionej skóry, znanej jako erysipelotrichosis. E. rusiopatia może powodować bezbolesne zapalenie tkanki łącznej ( ropowica ), najczęściej obserwowane u osób zajmujących się rybami lub surowym mięsem. Zanieczyszczenie zwykle następuje poprzez rany dłoni. Bakteriemia i zapalenie wsierdzia są rzadkie powikłania. Ze względu na rzadkość zgłaszanych przypadków u ludzi, infekcje E. rhusiopathy nie zawsze są identyfikowane w momencie ich wystąpienia.
Nieruchome pałeczki, nierozgałęzione i bardzo cienkie (2 µm na 0,2 do 0,4 µm), Gram-dodatnie, beztlenowe lub fakultatywnie tlenowe. Bacillus może tworzyć włókna (triksy) o wielkości kilkudziesięciu µm (wyglądające jak kępka włosów).
Hoduje w temperaturze od 5 do 44 ° C, przy neutralnym pH, jest mało wymagający i ceni atmosferę wzbogaconą w dwutlenek węgla.
Bardzo małe przezroczyste kolonie typu S o wielkości 0,1 mm , α-hemolityczne. Catalase -, Oxidase -, H 2 S +. Listeria monocytogenes, to na odwrót, katalaza + H 2 S -, β-hemolityczne i tworzy większe kolonie.
Można zaobserwować kolonie R związane z formami nitkowatymi. Możliwe jest przejście z R do S i S do R.
Izolacyjny agar z krwią można uczynić selektywnym przez dodanie azydku , fioletu krystalicznego i nowobiocyny, tak jak w przypadku Enterococcus .
Identyfikacja jest możliwa za pomocą mikrogalerii, takiej jak API Coryne.
Wydaje się, że istnieje około dwudziestu serotypów otoczkowych (polisacharydowych).
Szczepienie dootrzewnowe myszy powoduje szybko śmiertelną posocznicę.
Bacillus jest zabijany przez ogrzewanie w temperaturze 70 ° C przez 5 do 10 minut, a także przez roztwory fenolu, sody lub krezolu .
Obecność kapsułki termolabilnej (o działaniu antyfagocytarnym)
Obecność hialuronidazy i neuraminidazy . To ostatnie pozwoliłoby na inwazję komórek przez bakterie.
(wg Henri Monteila, profesora w Instytucie Bakteriologii)
1877 : Weterynarz z Bollène (w Vaucluse), M. Mancuer, ostrzega Louisa Pasteura o czerwonej chorobie świń lub barweny, która zabija ponad 20 000 świń w dolinie Rodanu.
około 1876 do 1880: Robert Koch po raz pierwszy wyizolował Bacillus od myszy, której wstrzyknięto zgniłą krew.
1882 : W marcu tego samego roku poprosił swojego współpracownika Thuilliera o zbadanie tej choroby w Vienne, gdzie była ona szczególnie rozpowszechniona. Młody i wybitny badacz szybko rozpoznaje we krwi i humorze martwych świń, ofiar barweny, nowego drobnoustroju, który wydawał się wywoływać chorobę.
Loeffler hoduje pałeczki z naczyń skórnych u świń.
Mikrob odkryty przez Thuilliera był rzeczywiście autorem choroby. Wyizolowany, a następnie zaszczepiony świniom, spowodował ich śmierć w wyniku czerwonej choroby.
Bakterię nazwano wtedy Bacillus insidiosus, zanim w 1909 roku znalazła swoją obecną nazwę.
W listopadzie 1882 roku Pasteur w towarzystwie Thuilliera (zmarłego nieco później na cholerę w Aleksandrii podczas misji przeciw cholerze, kierowanej przez Roux) i Loira (pomocnika przygotowującego), udał się do Bollène. Pan Mancuer oprowadza go po hodowcach trzody chlewnej w kantonie.
Po osłabieniu zjadliwości drobnoustroju przez kolejne pasaże u królików (przeciwnie, zjadliwość jest zwiększona) otrzymuje szczepionkę, którą można zastosować u prosiąt w wieku poniżej 4 do 5 miesięcy. Zaszczepione poddawane były przez rok opiece weterynaryjnej.
1983 : 4 września 1883 roku MANCUER napisał do PASTEUR: „ Wkrótce w Bollène, Saint Restitut, Mondragon iw całym okręgu Orange nie będzie już więcej niż zaszczepione świnie, które pozostały przy życiu. Całkowity sukces ”. Rada gminy Bollène przegłosowała wniosek o uznanie skierowany do Pasteura.
Dość trudne: posiew należy wykonać z małej biopsji pobranej na brzegu zmiany.
(z angielskiej wersji artykułu)
U ludzi infekcje E. rhusiopathiae najczęściej występują w łagodnej postaci skóry zwanej różyczką. Rzadziej może prowadzić do posocznicy; ten scenariusz jest często związany z zapaleniem wsierdzia. Erysipeloid, określany także w przeszłości, choroba Rosenbacha, choroba Bakera-Rosenbacha i rzekomorozipele, to bakteryjne zakażenie skóry spowodowane urazową penetracją E. rhusiopathiae .
Najczęściej występuje jako choroba zawodowa. Klinicznie choroba charakteryzuje się rumieniowym obrzękiem o dobrze zaznaczonych i wypukłych brzegach, zwykle zlokalizowanym na grzbiecie dłoni i / lub palcach. Rzadko dotyczy dłoni, przedramion, ramion, twarzy i nóg. Mogą również występować zmiany pęcherzykowe, pęcherzowe i erozyjne. Zmiana może przebiegać bezobjawowo lub może towarzyszyć jej łagodny świąd, ból i gorączka.
Erysipelothrix rhusiopathiae może zarażać wiele zwierząt, wywołując chorobę kliniczną, którą zwierzęta nazywają różyczką, lub bez niej.
WieprzowyU świń można zaobserwować trzy formy róży; ostry, podostry lub przewlekły. Postać ostra charakteryzuje się wysoką gorączką, anoreksją, depresją i śmiercią jednego lub więcej zwierząt. Ponadto obserwuje się romboidalne zmiany skórne, które są patognomoniczne dla róży u świń. Podczas podostrej róży obserwuje się podobne objawy, ale łagodniejsze niż w postaci ostrej. Postać przewlekła może wynikać z ostrych lub podostrej przypadków lub z zakażeń subklinicznych. Postać przewlekła charakteryzuje się głównie zapaleniem stawów, ale może wystąpić nagła śmierć z powodu uszkodzenia zastawki serca. Uważa się, że istnieje wiele bezobjawowych zwierząt-nosicieli.
DróbBakterie zostały wyizolowane z wielu różnych gatunków ptaków i zasugerowano różnice w podatności między gatunkami. Ogniska róży odnotowano u prawie wszystkich gatunków drobiu. W przeszłości różę uważano za chorobę o istotnym znaczeniu, głównie u indyków. Jednak w kilku krajach odnotowano rosnącą liczbę ognisk w stadach kur niosek. Objawy obserwowane podczas wybuchu róży w stadzie kur niosek to nagły początek wysokiej śmiertelności i utrata produkcji jaj.
Wół piżmowyZe względu na nieuregulowany piżma polowanie wół, gatunek niemal zniknęły w końcu XIX -tego wieku. Jednak w 1917 r. Obowiązywały przepisy, a stada zaczęły się odradzać do tego stopnia, że w latach 80. zezwolono na polowania regulowane. W latach 90. łowcom pozwolono zabrać na ląd 10 000 piżmaków. Na samej wyspie Banks, w 2001 r. Oszacowano, że na wyspie było ponad 68 000 piżmaków, co czyni ją największą populacją na świecie. Jednak od tego czasu liczby spadły o 70% z powodu Erysipelothrix rhusiopathiae .
Szczepienie świń (patrz historia).
Bakterie są bardzo wrażliwe na β-laktamy, w szczególności na penicylinę G ( w przypadku alergii stosuje się makrolidy ).
Jest oporny na aminoglikozydy , kolistynę i kwas nalidyksowy (ale nie na chinolony drugiej generacji), takie jak Gram + katalaza - (brak łańcucha oddechowego) i nowobiocyna.
Le mullet du porc , Louis-Michel-Emmanuel L'Hostis, Ed du Nord, Paryż 1927.