Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Gard .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac
Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac
Widok (od wschodu) na średniowieczną wioskę Durfort z wieżą, świątynią po prawej i wieżą kościelną po lewej.
Herb Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Gard
Miasto Le Vigan
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Piemontu Cévenol
Mandat burmistrza
 Robert Kondominy
2020 -2026
Kod pocztowy 30170
Wspólny kod 30106
Demografia
Ludność
miejska 		707  mieszk. (2018 spadek o 2,62% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 43  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 59 ′ 29 ″ północ, 3 ° 57 ′ 22 ″ wschód
Wysokość Min. maks. 120  m
324  m²
Powierzchnia 16,28  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Quissac
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac
Geolokalizacja na mapie: Gard
Zobacz na mapie topograficznej Gardu Lokalizator miasta 14.svg Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac

Durfort-et-Saint-Martin- de Sossenac jest francuski gmina znajduje się w dziale z Gard w regionie oksytańskiej .

Geografia

Lokalizacja

Wioska położona jest na zachód od departamentu Gard , 43 km od Nîmes i 22 km od Alès , między Sauve i Anduze . Znajduje się u podnóża Sewennów na dość niskiej wysokości.

Gminy graniczące z Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac
Fressac Saint-Félix-de-Pallières Tornac
Monoblet Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac Saint-Nazaire-des-Gardies
Conqueyrac Bezpieczny Saint-Jean-de-Crieulon

Hydrografia i relief

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,8  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,1 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 16,9 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 16,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1037  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 7,1 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 3,4 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „szczery klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku gmina wyłania się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Conqueyrac” w miejscowości Conqueyrac zlecenie w 1991, w odległości 6  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 14,9  ° C i ilość opadów wynosi 1123,2  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Nîmes-Courbessac”, w mieście Nîmes , oddanej do użytku w 1922 i na 37  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 14,8  °C w latach 1971-2000 do 15,1  °C w latach 1981- 2010, a następnie w 15,6  °C w latach 1991-2020.

Trasy komunikacyjne i transport

Planowanie miasta

Typologia

Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (61,6% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (62,2 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (41,8%), uprawy trwałe (26%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (19,8%), niejednorodne tereny rolnicze (6,7%), łąki (4,1%), zurbanizowane obszary (1,6%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Occitan Dur-Fort, z powieści Durfort, Dufort, Dulfort, z łacińskiego niskiego Castrum de Duroforti.

Historia

Średniowiecze

Zamek Durfort datuje się na XIII -go  wieku. Został zniszczony i sprzedany w czasie rewolucji.

Epoka nowożytna

Rewolucja Francuska i Imperium

Okres współczesny

Obecna gmina jest wynikiem połączenia, na mocy dekretu z 17 listopada 1862 r, z dwóch sąsiednich gmin Durfort i Saint-Martin-de-Saussenac , zaludnionych odpowiednio w spisie z 1861 r. 988 i 87 mieszkańców. Ten ostatni wspólny otwór, z rewolucji francuskiej iw trakcie XIX -tego  wieku, nazwa Saussenac .

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1988 r. 2001 Louis Caucanas PS Radny Generalny Kantonu Sauve (1997-2008)
2001 2014 Stephane Allut płyta DVD Księgowy
2014 W trakcie Nicole Pratlong DVG Pracownik
Brakujące dane należy uzupełnić.

Bliźniacze

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 707 mieszkańców, co stanowi spadek o 2,62% w porównaniu do 2013 r. ( Gard  : + 0,67%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
852 846 864 907 965 922 932 926 984
Ewolucja populacji   [  modyfikuj  ] , następujące (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
973 988 946 902 873 766 757 741 755
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
813 977 712 611 571 574 538 517 505
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
471 454 410 388 492 595 651 729 689
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
707 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego


Edukacja

Zdrowie

Wydarzenia kulturalne i festyny

Organizowany festiwal wotywny odbywa się co roku w czerwcu .

Kulty

Gospodarka

Dochody ludności i podatki

Zatrudnienie

Firmy w aglomeracji

Sektory

Kultura lokalna i dziedzictwo lokalne

Budynki cywilne

Budynki sakralne

Dziedzictwo geologiczne i paleontologiczne

1 km od wsi Durfort odkryto w 1869 kompletny szkielet mamuta południowego ( Mamuthus meridionalis ), którego wiek szacuje się na 2 miliony lat. Jest eksponowany w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu.

Dziedzictwo naturalne

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac Herb Kwartalnik, pierwszy i czwarty, Argent a bend Azure; drugi i trzeci, Gules.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 21 czerwca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 października 2020 )
  4. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  5. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
  6. „  Station Météo-France Conqueyrac - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 )
  7. „  Great Circle between Durfort-et-Saint-Martin- de-Sossenac i Conqueyrac  ” na fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  8. „  Stacja Météo-France Conqueyrac – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  9. „  Wielki krąg między Durfort-et-Saint-Martin- de-Sossenac i Nimes  ” na fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  10. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  11. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  13. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
  15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  16. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 kwietnia 2021 )
  19. (oc + fr) Frédéric Mistral i Jules Ronjat , Lou Trésor dou Félibrige lub Słownik prowansalsko-francuski: obejmujący różne dialekty współczesnego języka oc ... , Raphèle-lès-Arles, M. Petit, 1979, 1179  s. , 2 obj. ; 25 cm ( ISBN  84-499-0563-X , informacja BNF n O  FRBNF37258238 ) , s.  832, t. 1
  20. Eugène Germer-Durand , Ministerstwo Edukacji Publicznej (redaktor naukowy) i Komitet ds. prac Historyczno-Naukowych ( reż. ), Słownik Topograficzny departamentu Gard: w tym dawne i współczesne nazwy miejscowości , Paris, Impr. cesarski, 1868, XXXVI-298  s. W-4 ( BNF Wskazówki n O  FRBNF30500934 ) , str.  75-76
  21. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  22. Organizacja spisu na insee.fr .
  23. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  24. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  25. „  Szczegóły i ilustracje miejsca odkrycia  ” , na stronie geosciencesetarcheologieenpaysdoc.midiblogs.com (dostęp 31 marca 2015 )
  26. Marylène Patou-Mathis, Histoires de mammoth , październik 2015, Fayard, 392 strony, ( ISBN  978-2213681115 ) .

„  Paul Cazalis de Fondouce (1835-1931)  ” , na data.bnf.fr (konsultacja 6 kwietnia 2015 r. )