Centralna Dyrekcja Policji Sądowej (Francja)

Centralna Dyrekcja Policji Sądowej
Logo DCPJ
Czujny pro patria	Motto  : "  Pro patria czujni  "
Informacja
Nazwisko	Centralna Dyrekcja Policji Sądowej
Skrót	DCPJ
kreacja	1907
Rodzaj agencji	Centralna Dyrekcja Policji Krajowej
Przynależność	Policja Narodowa
Minister właściwy	ministerstwo spraw wewnętrznych
Dyrektor Centralny	Jerome Bonet
Budżet	2,4 mld euro ( 2015 )
Siła robocza	5670 w 2020 r.
Siedziba	11 rue des Saussaies , Paryż 8 tys
Stronie internetowej	policja-narodowa.interieur.gouv.fr
Jurysdykcja
terytorium francuskie French
Znaczy

Dyrekcja Centralnego Policji Sądowej (DCPJ) jest jednym z aktywnych dyrekcji z Generalnej Dyrekcji Policji Narodowej francuskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych .

Historyczny

Policja sądowa została utworzona w 1907 roku , w ramach Trzeciej Rzeczypospolitej , z woli Georges Clemenceau , ówczesnego przewodniczącego Rady i Ministra Spraw Wewnętrznych , w celu zapewnienia Francji z „policji odpowiedzialnego za wspieranie organ sądowy represjonowanie przestępstw i wykroczeń”. Organ ten nazywa się General Control of Forensic Research Services . W tym okresie Belle époque kraj znajdował się w szponach rosnącej niepewności, o czym prasa szeroko mówiła, ponadto w kontekście rosnących napięć i przemocy politycznej .  Paryscy „  Apaczowie ”, „nocni robotnicy” na wsi, rzeczywiście sieją kłopoty na dużą skalę i pokazują niezdolność państwa do przeciwstawienia się im siłami bezpieczeństwa w wystarczającej liczbie i kompetencjach. Rozdrobnione siły policji miejskiej i niewielkie lub żadne szkolenie w walce z przestępcami na dużą skalę, brygady żandarmerii, ubogie w ludzi i zasoby, są całkowicie przytłoczone pojawieniem się zorganizowanych gangów przestępców działających z użyciem siły zbrojnej w kilku departamentach.

Tak samo jest z około sześćdziesięcioma „  bandytami z Hazebrouck  ” dowodzonymi przez „kapitana” Abla Polleta, którzy od 1904 r. atakują i plądrują farmy i gminy północnej Francji. Tak jest również w przypadku „  kierowców Drôme  ”, którzy w latach 1905-1908 torturowali, mordowali i rabowali osiemnastu starszych ludzi mieszkających w odizolowanych domach. Ponadto istnieje „  Caravane à Pépère  ”, silny oddział stu bandytów i skazańców, którzy złamali zakaz kierowany przez niejakiego Capello i którzy przekraczają Touraine i Charentes w 1906 roku, popełniając kradzieże i oszustwa.

W obliczu tej sytuacji Georges Clemenceau , zwany „Tygrysem”, za radą Célestina Henniona , dyrektora General Security, założonego w 1907 r. , na mocy dwóch aktów prawnych, struktury, które dadzą początek dzisiejszej policji sądowej . Jest to przede wszystkim dekret ministerialny6 marca 1907co tworzy Kontrolę Generalną służb badawczych sądowych pod dowództwem komisarza Julesa Sébille, którego można uznać za pierwszego "szefa" francuskiej policji sądowej. Chodzi więc o dekret z 30 grudnia 1907 r., który ustanawia dwanaście regionalnych brygad policji mobilnej, słynnych „  Brygad Tygrysów  ”, odpowiedzialnych za zwalczanie zorganizowanej przestępczości na całym terytorium.

Te straż znajdują się w Paryżu ( 1 ul ), Lille ( 2 e ), Caen ( 3 e ), Nantes ( 4 e ), Tours ( 5 e ), Limoges ( 6 e ) Bordeaux ( 7 e ), Tuluza ( 8 e ), Marsylia ( 9 e ), Lyon ( 10 e ), Dijon ( 11 e ) i Châlons-sur-Marne ( 12 e ). Za kilka miesięcy uzyskają szczególnie znaczące rezultaty. Ich pierwszy oficjalny raport, opublikowany w gazecie Le Temps du21 lutego 1909, donosi 2,695 aresztowań, w tym 65 morderców , 7 gwałcicieli , 10 fałszerzy , 283 oszustów i 193 włamywaczy lub uzbrojonych rabusiów.

Wyposażone od 1910 r. w samochody ( De Dion Bouton, a następnie limuzyny Panhard Levassor ), z których każdy składał się z kilkunastu komisarzy i inspektorów, mobilne brygady policyjne mają „wyłączną misję policji sądowej”, jak podkreślono w okólniku Clemenceau .4 kwietnia 1908który precyzuje: „Przystępując [do utworzenia tych brygad], jedynym celem rządu jest wyposażenie naszego kraju w organizację, która stała się niezbędna dla zachowania społecznego. Chciał odszukać i ścigać przez doświadczonych, szybko poruszających się agentów, obdarzonych szerokimi kompetencjami, przestępców wszystkich kategorii, którym poszerzanie i ulepszanie środków komunikacji oferuje z dnia na dzień coraz większe możliwości ucieczki, a których zbyt często nie może docierają do lokalnej policji, niezależnej od siebie, bez kontaktu od gminy do gminy, zamkniętej w wąskich i nieprzekraczalnych jurysdykcjach” .

Mobilne brygady odnotują szybki wzrost ich liczby. Dekret z31 sierpnia 1911zwiększa ich liczbę do piętnastu. Następnie tworzone brygad Rennes ( 13 th ), Montpellier ( 14 th ) i Nancy ( 15 th ). W tym samym czasie, straż z Angers ( 4 th ), Orlean ( 5 th ), Clermont-Ferrand ( 6 th ) i Reims ( 12 p ) odpowiednio zastąpić te Nantes, Tours, Limoges i Châlons. Znajdujemy ich zamieszanych w kilka znanych wówczas spraw, takich jak polowanie na Orkiestrę w Bonnot (1912) czy śledztwo w sprawie morderstwa bretońskiego przemysłowca Louisa Cadiou (1913).

Między dwiema wojnami

Po aktywnym udziale w czasie I wojny światowej w walce z niemieckim szpiegostwem (afera Mata Hari , Faadt, itp.), kontrola sądowych służb badawczych i ich „mobilardów” została wznowiona od 1919 r. do ich tradycyjnej misji policyjnej. odnotował kilka głośnych sukcesów. Tak więc, na przykład, 1 st  Komórka Pożarna, która opuści Paryż do Wersalu w 1920 roku, w 1919 roku będzie zilustrować z aresztowaniem przez Inspektora Jules Belin z Henri Landru , w „broda„z Gambais. Róż do 17 grudnia 1, 1919 dekret (utworzenie 16 th  Amiens Pożarnej i 17 th Strasburga), a następnie do 19 przez dekret z dnia 8 października 1920 ( 18 th  Brygady Rouen i 19 th Ajaccio), liczba brygady okręgowe zredukowano do 16 we wrześniu 1924 r. Ich siła liczy 85 komisarzy i 290 inspektorów .

Kilka lat później, w celu wzmocnienia międzynarodowej współpracy policyjnej i lepszego zwalczania niektórych poważnych zjawisk przestępczych na szczeblu krajowym, dwa odrębne teksty regulacyjne nadają francuskiej policji sądowej nowe uprawnienia. 18 grudnia 1928 r. zostaje Krajową Izbą Rozliczeniową dla Francji Międzynarodowej Organizacji Policji Kryminalnej - Interpolu utworzonej w 1924 r. pod auspicjami księcia Alberta I st . Monako .

11 września 1929 r. powitał pierwszy centralny urząd policji sądowej, centralny urząd ds. zwalczania fałszerstw (OCRFM), odpowiedzialny, podobnie jak inne utworzone później urzędy, za koordynację walki i centralizację informacji na poziomie krajowym w swojej dziedzinie. przestępstwa. Ten okres dwudziestolecia międzywojennego będzie obfitował w wydarzenia i skomplikowane dochodzenia sądowe, które będą wymagały dużych inwestycji ze strony „mobilardów”. Wyszukiwanie markiza de Champaubert (1929), oszustem notorycznie nazywany Clement Passal prawdziwe nazwisko, śledztwo w sprawie zamordowania brokerskich Truphème diamentami, prowadzonego wspólnie przez 1 st  Telefony Pożarnej i komisarz Massu Wharf Złotników (będzie to model Maigret of Georges Simenon ), afera Stavisky'ego (1933) badająca podwójne morderstwo Couternesa (zabójstwo braci Rosselli, który był przywódcą ruchu antyfaszystowskiego), a nawet sprawę zabójcy Eugène'a Weidmanna (1937) test, z wynikami do klucza, detektywami policji sądowej.

ten 9 sierpnia 1938, liczba mobilnych brygad wzrasta do 19, w szczególności, aby być bardziej obecnymi, jak zobowiązują bieżące wydarzenia, na granicach Hiszpanii i Włoch. Są więc umieszczone w Versailles ( 1 ul ), Lille ( 2 e ), Rouen ( 3 e ), Angers ( 4 e ) Orleans ( 5 e ), Clermont ( 6 e ), Bordeaux ( 7 e ), Tuluza ( 8 th ) Marseille ( 9 th ), Lyon ( 10 p ), Dijon ( 11 p ) Reims ( 12 p ), Rennes ( 13 p ), Montpellier ( 14 p ), Nancy ( 15 p ), Strasbourg ( 16 e ) Pau ( 17 e ), Digne ( 18 e ) i Chambery ( 19 e ).

Od okupacji do wyzwolenia (1939 - 1944)

W okupowanej Francji interweniuje23 kwietnia 1941ważna reforma ustawodawcza, która ustanawia w kraju ogólny kierunek krajowych sił policyjnych, obejmujący w szczególności trzy aktywne kierunki, z których służba policji sądowej definitywnie zastępuje poprzednią ogólną kontrolę służb sądowych. Ta służba łączy, na mocy dekretu z13 maja 1941, regionalne mobilne brygady i interesy bezpieczeństwa. Kilka miesięcy później dekret z10 listopada 1941daje dziś nazwę brygadom mobilnym. Stają się regionalnymi służbami policji sądowej (SRPJ), a ich kompetencje rozciągają się na policję gospodarczą i nadzór terytorium. Wyzwolenie będzie jednak zrobić Clean Sweep tej reformy. Dekretem i nakazem1 st marca 1946, służba policji sądowej jest powiązana z bezpieczeństwem publicznym, a jej SRPJ ponownie stają się regionalnymi mobilnymi brygadami policji. To tylko przez jakiś czas, od13 stycznia 1947, dekret dotyczący organizacji i działania zewnętrznych służb policji sądowej przywraca regionalne służby policji sądowej i ustala ich numer na 17. Tym razem strukturom, których siedzibami są: Versailles, Lille, Rouen, nie przypisuje się konkretnej numeracji , Angers, Orlean, Clermont-Ferrand, Bordeaux, Tuluza, Marsylia, Lyon, Dijon, Reims, Rennes, Montpellier, Nancy, Strasburg i Limoges.

Od okresu powojennego do lat 80. (1945 - 1990)

Bezpośredni okres powojenny spowodował powstanie brutalnego półświatka, który zmusił policję sądową do jak najszybszej adaptacji. ten25 października 1949, okólnik wzywa do utworzenia w każdym SRPJ grupy represjonowania bandytów (GRB) bardziej szczegółowo odpowiedzialnej za zwalczanie zmotoryzowanych przestępców (takich jak „  Gang Front Tractions  ”) sprawców wielu napadów z bronią w ręku.

Czas wyznaczy policji sądowej pościg i aresztowanie postaci zorganizowanej przestępczości, takich jak Pierre Loutrel znany jako „Pierrot le fou” (1948) czy nawet Émile Buisson znany jako „Nieuchwytny” (1950). Zobaczy też śledczych z „Centrale”, jak śledczych służb regionalnych, zajętych głośnymi sprawami: kradzież klejnotów z Bégum w Cannet (1949), kontrśledztwo w sprawie Dominiciego (1952), porwanie. przez małego Erica Peugeota (1960).

Prawo 9 lipca 1966 r, rozszerzenie legislacyjne pożądane przez prezydenta Charlesa de Gaulle'a w reakcji na aferę Ben Barki , zapewnia Francji krajową policję obejmującą centralną dyrekcję Policji Sądowej (DCPJ), w tym 18 służb regionalnych (służba Ajaccio została utworzona w stycznia 1979 r.) zachowują swoją siedzibę z 1947 r., nawet jeśli każda z ich jurysdykcji terytorialnej podlega lepszej harmonizacji z jurysdykcją sądów apelacyjnych (dekret z15 lutego 1969). SRPJ rozszerzają również swój zasięg terytorialny dzięki utworzeniu dekretem13 października 1969 anten i oddziałów bezpośrednio do nich przymocowanych.

Na szczeblu centralnym, wyspecjalizowane sekcje są wzmocnione ( 6 th  sekcja przeciwko działalności wywrotowej, 5 th  sekcji przed uszkodzeniem mienia i osób). Zapewniają również funkcjonowanie nowych urzędów utworzonych dekretami międzyresortowymi i odpowiedzialnych za zwalczanie handlu narkotykami (dekrety21 listopada 1933 oraz 3 sierpnia 1953), represjonowanie handlu ludźmi (dekret z 31 października 1958), represjonowanie przestępczości zorganizowanej (dekret z 11 października 1973 r) oraz kradzieży dzieł i przedmiotów sztuki (dekret z 2 czerwca 1975 zmienione dekretem z 25 marca 1997 r.) lub handlu bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi, materiałami jądrowymi, biologicznymi i chemicznymi (rozporządzenie z 13 grudnia 1982).

Lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte pozostaną dla policji sądowej jako te z demontażu „  Łącznika Francuskiego  ” i „Łącznika Chińskiego” z ich procesją handlarzy heroiną i tajnych laboratoriów. Wyróżnią się także walką z przestępcami, którzy będą próbowali na masową skalę praktykować, jak wtedy we Włoszech, porywania ludzi z żądaniem okupu. Dzięki działaniom wyspecjalizowanych służb policji sądowej w Paryżu i na prowincji ( sprawy Mérieux , Hazan, Thodoroff, Révelli-Beaumont , Empain , Maury-Laribière ) przestępczość zorganizowana szybko odejdzie od tej praktyki, w której występuje Francja. , teraz stosunkowo zachowane.

Przestępczość zorganizowana jest jednak nadal aktywna, brygady badawcze i interwencyjne (BRI) zostały utworzone w Lyonie (1976), Nicei (1978) i Marsylii (1986) w celu sprawdzenia „środowiska” na tych obszarach geograficznych. Zainstalowane w SRPJ, ale podlegające centralnemu urzędowi zwalczania bandytyzmu , brygady te zostały stworzone na wzór paryskiego BRI, urodzonego w 1964 roku i szybko ochrzczonego przez prasę krajową jako „brygadę przeciw gangom”. Zmieniono organizację DCPJ w dniu8 marca 1985wraz z utworzeniem, obok poddyrekcji do spraw kryminalnych i poddyrekcji do spraw gospodarczych i finansowych, poddyrekcji policji technicznej i naukowej (SDPTS), która skupi pod swoim kierownictwem laboratoria policji naukowej Paryża , Lille , Lyon, Marsylia i Tuluza oraz usługi w zakresie kryminalistyki tożsamości i dokumentacji kryminalnej. ten2 kwietnia 1985, regionalne służby policji sądowej rozwijają się za granicą wraz z utworzeniem SRPJ des Antilles-Guyane , zwiększając ich liczbę do 19.

Reformy współczesności

ten 9 maja 1995, dekret ustala centralną organizację DCPJ w czterech poddyrekcjach:

1. sprawy karne;
2. sprawy gospodarcze i finansowe;
3. policja techniczna i naukowa;
4. połączenia zewnętrzne.

Na progu XXI -go  wieku, policja sądowa przyjęła kilka nowych struktur w celu przygotowania już bitwy jutra. W 2000 r. powołano Centralny Urząd ds. Zwalczania Przestępczości Związanej z Technikami Informacyjno-Komunikacyjnymi (rozporządzenie z15 maja 2000 r.) oraz Centralna Sekcja Współpracy Operacyjnej Policji (SCOPol), skupiająca w jednej platformie trzy kanały współpracy międzynarodowej (Interpol, Schengen, Europol).

ten 3 maja 2002 r.Urząd centralny odpowiedzialny za niepokojące zaginięcia osób (OCDIP) został utworzony na mocy dekretu, którego misją było poszukiwanie osób pełnoletnich lub nieletnich, które zaginęły w niepokojących warunkach. ten18 grudnia 2003 r.dekretem utworzono centralny urząd ds. osób poszukiwanych lub zbiegów (OCPRF). Na poziomie terytorialnym nowe brygady badawcze i interwencyjne (BRI) zostały utworzone w Bayonne (2001), Montpellier i Nantes (2003).

W zastosowaniu międzyresortowego okólnika z 22 maja 2002 r., regionalne grupy interwencyjne (GIR) zostały utworzone w każdym regionie administracyjnym, a także w Paryżu i departamentach wewnętrznych i zewnętrznych przedmieść, aby walczyć z podziemną gospodarką i różnymi towarzyszącymi jej formami zorganizowanej przestępczości, źródłami niepewności i załamanie społeczne w wielu wrażliwych dzielnicach. GIRs są przypisane do DIPJ lub DRPJ (21) lub do sekcji badawczej żandarmerii narodowej (14).

System ultra morskich składa się z 6 GIRS  2 są przymocowane do DGPN i 4 do DGGN The 6 th  ORI powstała w Polinezji na16 grudnia 2009. W sierpniu 2010 roku 36 th  GIR z działów powołania został stworzony, a konkretnie w departamencie Isère.

Reforma terytorialna policji sądowej przyjęta dekretem z 24 kwietnia 2003 r.jest jednym z 57 mierników „Planu modernizacji DCPJ 2003-2008” przyjętego w październiku 2002 roku.24 kwietnia 2003 r., reforma struktur terytorialnych DCPJ, mająca na celu unowocześnienie jego organizacji w całej Francji, ustanawia nową sieć operacyjną. W ten sposób powstaje z jednej strony dziewięć międzyregionalnych dyrekcji policji sądowej (DIPJ), których siedziby znajdują się w Bordeaux , Dijon , Lille , Lyon , Marsylii , Orleanie , Rennes , Strasburgu i Pointe-à-Pitre , a z drugiej strony biura zlokalizowane w Ajaccio i Wersalu , biuro regionalne w Paryżu pozostaje bez zmian.

DIPJ składają się z jednej lub więcej regionalnych służb policji sądowej (SRPJ) i jednego lub więcej oddziałów policji sądowej, a trzy DRPJ służb departamentalnych w przypadku paryskiej lub, w przypadku pozostałych dwóch, z anten sądowych. Policja. Stanowiące jeden z priorytetów ogłoszonych przez ustawę orientacyjną i programową dla bezpieczeństwa wewnętrznego (LOPSI)29 sierpnia 2002 r., ta reorganizacja rozszerza pole działania funkcjonariuszy policji sądowej na kilka regionów lub wydziałów.

Dla DCPJ jest to rzeczywiście kwestia dostosowania się do zmian w przestępczości zorganizowanej, bardziej elastycznej i efektywnej mobilizacji kadr, połączenia pewnych zasobów logistycznych oraz służb policyjnych technicznych i naukowych, wzmocnienia potencjału operacyjnego i dostosowania się do potrzeby współpracy transgranicznej w celu skutecznej walki z coraz bardziej brutalnymi, wyrafinowanymi i mobilnymi przestępczością.

Aby to osiągnąć, reforma ta utrzymuje służby dochodzeniowe jak najbliżej terenu, ponieważ SRPJ i oddziały tworzące DIPJ pozostają i pozostają podstawowymi ogniwami operacyjnymi, w szczególności w przypadku dochodzeń i współpracy transgranicznej. Przy okazji tej reformy utrwalono oddziały utworzone eksperymentalnie: Saint-Étienne , Le Havre i Coquelles , odtworzono oddział w La Rochelle i utworzono nowy oddział w Auxerre .

Dekretem z 13 maja 2005 r., zmodyfikowano organizację DCPJ: poddyrekcja ds. linków zewnętrznych (SDLE) została zastąpiona poddyrekcją ds. zasobów i studiów (SDRE), odpowiedzialną za wszystkie tematy i zagadnienia przekrojowe Kierunku. Przy tej okazji pion stosunków międzynarodowych (DRI), wcześniej wchodzący w skład SDLE, został podporządkowany dyrektorowi centralnemu, a dawny pion kadrowo-zasobowy, wcześniej przydzielony do dyrektora centralnego, zintegrowano pod nazwą pion zasobowo-środkowy, SDRE. Dziś pion ten tworzą trzy podmioty: Pion Budżetu i Logistyki, Pion Kadr i Szkoleń Promocyjnych oraz Pion Finansów, Świadczeń i Misji.

Dekret z 19 maja 2006dodatkowo rozszerza reformę służb centralnych DCPJ. Powoduje to dwie główne modyfikacje systemu:

• utworzenie poddyrekcji ds. walki z przestępczością zorganizowaną i przestępczością finansową (SDLCODF) poprzez przegrupowanie poddyrekcji do spraw kryminalnych (SDAC) oraz do spraw gospodarczych i finansowych (SDAEF);
• przekształcenie narodowej dywizji antyterrorystycznej (DNAT) w poddyrekcję antyterrorystyczną (SDAT).

W związku z tym organizacja DCPJ była kilkakrotnie poddawana przeglądowi. W latach 2006-2009 pozostawała pod rządami tego dekretu z19 maja 2006. Po połączeniu w1 st lipca 2008z General Information (RG) i kierunku obszaru monitorowania (DST), że „gry wyścigowe i” oddział RG przeniesiono do niego. Dekret z5 sierpnia 2009 ustala misje i organizację służby.

ten 5 kwietnia 2017 r., poddyrekcja policji technicznej i naukowej zachowuje autonomię, z wyjątkiem centralnej służby dokumentacji karnej.

Misje i umiejętności

DCPJ sprawuje jurysdykcję nad całym terytorium kraju, Paryżem i jego wewnętrznymi przedmieściami, jednak w szczególności podlega ona komendzie paryskiej policji ( dyrekcja regionalna paryskiej policji sądowej ).

Na poziomie sądownictwa jego kompetencje określa wspomniany dekret z dnia 5 sierpnia 2009 roku . Dlatego „jest odpowiedzialny, na poziomie krajowym i terytorialnym, za prowadzenie i koordynację dochodzeń i badań. "

DCPJ zajmuje się walką z:

• szkody dla ludzi i mienia;
• niepokojące zaginięcia ludzi;
• zwalczanie handlu bronią, materiałami wybuchowymi i materiałami wrażliwymi;
• poszukiwani lub uciekinierzy;
• oszustwa międzynarodowe;
• Zamówienia  ;
• handel dobrami kultury;
• handel skradzionymi pojazdami i dokumentami administracyjnymi;
• terroryzm  ;
• handlu leków  ;
• prania brudnych pieniędzy  ;
• naruszenia prawa gospodarczego  ;
• fałszywe pieniądze i podróbki  ;
• cyber-przestępczością i oszustwa z kart bankowych.

Organizacja

Na czele DCPJ stoi dyrektor centralny wspomagany przez zastępcę. Składa się z usług krajowych, specjalistycznych i terytorialnych.

Pięć jednostek centralnych

• sztab (w tym żandarmeria - misja łącznikowa MLG),
• pion stosunków międzynarodowych,
• centralny wyścigi i gry usług ,
• Zwalczania Narkotyków Biuro ,
• dział stosowanych technologii badawczych (D@Ta-i).

Pięć poddyrekcji

• Poddyrekcja ds. Zwalczania Przestępczości Zorganizowanej (SDLCO). Na czele tej poddyrekcji stoi inspektor generalny, wspomagany przez dwóch kontrolerów generalnych i komisarza wydziałowego. Ta poddyrekcja dzieli się na trzy dywizje i osiem urzędów centralnych z ich wyspecjalizowanymi brygadami i wyspecjalizowanymi grupami:
  • Wydział Analiz i Koordynacji (DAC);
  • pion logistyki operacyjnej (DLO);
  • krajowa koordynacja regionalnych grup interwencyjnych (CNGIR);
  • informacja, inteligencja i analiza strategiczna usługa na przestępczością zorganizowaną (SIRASCO);
  • OCLCO ( Centralne Biuro ds. Zwalczania Przestępczości Zorganizowanej ), w ramach którego znajdują się Narodowa Brygada Badań Kryminalnych i Interwencyjna (BRIN), Narodowa Brygada ds. Zwalczania Bandytyzmu i Handlu (BNRBT), uciekinierzy z Narodowej Brygady Badawczej (BNRF);
  • OCRTEH (Centralne Biuro ds. Zwalczania Handlu Ludźmi );
  • OCBC ( Centralne Biuro ds. Zwalczania Handlu Dóbrami Kultury );
  • OCRFM (Centralne Biuro ds. Przeciwdziałania Fałszerstwu), w ramach którego mieści się centralna brygada ds. zwalczania podróbek przemysłowych i artystycznych (BCRCIA);
  • OCRVP (Centralne Biuro ds. Zwalczania Przemocy Wobec Osób);
  • krajowa brygada dochodzeń gospodarczych (BNEE);
  • Korsykańska Narodowa Brygada Przestępczości Zorganizowanej (BNLCOC);
  • międzyresortowy usługi pomocy technicznej (SIAT).
• antyterrorystyczna sub-dyrekcja (SDAT). Odpowiedzialny za zapobieganie i zwalczanie terroryzmu krajowego i międzynarodowego, w tym w jego aspektach finansowych, obejmuje:
  • krajowy wydział ds. zwalczania międzynarodowego terroryzmu;
  • krajowy wydział ds. zwalczania separatystycznego terroryzmu;
  • brygada dochodzeń finansowych, oddział centralnego urzędu ds. zwalczania poważnych przestępstw finansowych;
  • operacyjny dział logistyki.
• poddyrekcja ds. walki z przestępczością finansową,
  • OCLCIFF ( Centralne Biuro ds. Zwalczania Korupcji i Przestępczości Finansowej i Skarbowej ), w ramach którego umieszczone są Narodowa Brygada ds. Przestępczości Finansowej i Skarbowej (BNLCFF), Narodowa Brygada ds. Zwalczania Przestępczości Skarbowej (BNRDF) oraz Jednostka Wsparcia Strategicznego ( bezzałogowe statki powietrzne);
  • OCRGDF ( Centralne Biuro ds. Zwalczania Poważnych Przestępstw Finansowych ), w ramach którego znajdują się Centralna Brygada ds. Zwalczania Nadużyć Społecznych (BCRFC), Narodowa Brygada Badań Finansowych i Śledczych (BRIFN) oraz platforma Identyfikacja mienia przestępczego (PIAC) .
• poddyrekcja ds. sterowania i zasobów (SDPR).
• poddyrekcja ds. walki z cyberprzestępczością (SDLC), utworzona w 2014 r., odpowiedzialna za zapobieganie i zwalczanie cyberprzestępczości. SDLC obejmuje biuro koordynacji strategicznej, Centralne Biuro ds. Zwalczania Przestępczości Związanej z Technologiami Informacyjno-Komunikacyjnymi (OCLCTIC) oraz wydział odpowiedzialny za przewidywanie i analizę.
  • OCLCTIC ( Centralne Biuro ds. Zwalczania Przestępczości Związanej z Technikami Informacyjno-Komunikacyjnymi ) w ramach którego umiejscowiona jest centralna brygada ds. zwalczania sfałszowanych kart płatniczych (BCRCCP), platforma harmonizacji, analizy, kontroli krzyżowej i przekazywania zgłoszeń (PHAROS) oraz krajowa platforma telefoniczna służąca informowaniu i zapobieganiu oszustwom „informacyjnym”;

Osiem lokalnych biur

Obszary geograficzne dyrekcji strefowych i regionalnych policji sądowej

Kierunek strefowy (DZPJ)	Dyrekcja Terytorialna (DTPJ)	Jurysdykcja terytorialna	Policja Sądowa (SPJ)
Południowy Wschód	Clermont-Ferrand	Allier, Cantal, Górna Loara, Puy-de-Dôme
	Lyon	Ain, Ardèche, Drôme, Isère, Loire, Rodan, Sabaudia, Górna Sabaudia	Annecy, Chambery, Grenoble, Saint-Étienne, Valence
wschód	Dijon	Bourgogne-Franche-Comté	Auxerre, Besançon
	Nancy	Meurthe-et-Moselle, Moza, Mozela, Wogezy	Metz
	Reims	Aube, Ardeny, Marna, Haute-Marne
	Strasburg	Bas-Rhin, Górny Ren	Miluza
północ	Lille	Hauts-de-France	Amiens, Coquelles, Creil
Gdzie jest	Gniew	Maine-et-Loire, Mayenne, Sarthe
	Nantes	Loara Atlantycka, Wandea
	Orlean	Centrum-Val-de-Loire	Wycieczki, Dreux
	Renifer	Bretania	Brześć, Quimper
	Rouen	Normandia	Caen, Le Havre
zachodnie Indie	Pointe-a-Pitre	Gwadelupa, Martynika, Saint-Barthélémy, Saint-Martin	Fort-de-France, oddział St-Martin
południe	Ajaccio	Korsyka	Bastia
	Marsylia	Alpes-de-Haute-Provence, Hautes-Alpes, Alpes-Maritimes, Bouches-du-Rhône, Var	Nicea, Tulon
	Montpellier	Aude, Aveyron, Gard, Hérault, Lozère, Pireneje Wschodnie, Vaucluse	Awinion, Nimes, Perpignan
	Tuluza	Ariège, Haute-Garonne, Gers, Lot, Hautes-Pyrénées, Tarn, Tarn-et-Garonne
Południowy zachód	bordeaux	Charente-Maritime, Dordogne, Gironde, Landes, Lot-et-Garonne, Pyrénées-Atlantiques	Agen, Bayonne, La Rochelle, Pau, Périgueux
	Limoges	Charente, Corrèze, Creuse, Vienne, Haute-Vienne, Deux-Sèvres	Poitiers
Dyrekcja Regionalna (DRPJ)		Jurysdykcja terytorialna	Policja Sądowa (SPJ)
Wersal		Seine-et-Marne, Yvelines, Essonne, Val-d'Oise	Cergy, Evry, Melun, Meaux

W jurysdykcji Paryża i departamentów Małej Korony regionalne kierownictwo policji sądowej zależy od Prefektury Policji Paryża.

W Gujanie, Majotcie i Nowej Kaledonii służba terytorialna policji sądowej (STPJ) została włączona do dyrekcji terytorialnej policji krajowej (DTPN).

Dyrektorzy centralni

• Pierre Epaud: 1968-1970
• Max Fernet: 1970-1971
• Jacques Solier: 1971-1974
• Maurice Bouvier: 1974-1981
• Michel Guyot: 1981-1987
• Gilbert Thil: 1987-1990
• Jacques Genthial: 1990-1993
• Jacques Franquet: 1993-1995
• Bernard Gravet  : 1995-1999
• Patryk Riou: 1999-2002
• Gerard Girel  : 2002-2004
• Martine Monteil  : 2004-2008
• Balsam Chrześcijański: 2008-2014
• Mireille Ballestrazzi  : 2014-2018
• Jérôme Bonet: od 2019

Uwagi i referencje

1. Dyrekcja Informacji Prawno -Administracyjnych , „  Centralna Dyrekcja Policji Sądowej (DCPJ)  ” , na stronie lannuaire.service-public.fr ,23 czerwca 2017(dostęp 2 kwietnia 2018 r . ) .
2. „  Historia policji sądowej  ” , o Policji Krajowej (dostęp 27 stycznia 2015 r . ) .
3. Dekret z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie misji i organizacji w poddyrekcjach centralnego dyrekcji policji sądowej oraz ustanowienia służb posiadających kompetencje krajowe .
4. Zarządzenie z dnia 5 sierpnia 2009 r. dotyczące misji i organizacji kierownictwa centralnego policji sądowej .
5. Zarządzenie z dnia 5 kwietnia 2017 r. wydane w sprawie realizacji służby centralnej Policji Techniczno-Naukowej oraz zmiany organizacji centralnej niektórych czynnych dyrekcji Policji Państwowej .
6. „  Dekret nr 2020-1776 z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie organizacji terytorialnych służb policji sądowej policji państwowej – Légifrance  ” , na stronie www.legifrance.gouv.fr (zamieszczone w dniu 3 stycznia 2021 r. )
7. „  Dekret nr 2019-1475 z dnia 27 grudnia 2019 r. o utworzeniu i zorganizowaniu terytorialnych dyrekcji policji krajowej – Légifrance  ” , na stronie www.legifrance.gouv.fr ( uzbrajano w dniu 3 stycznia 2021 r. )

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Brygady Tygrysów
• Regionalna Dyrekcja Policji Sądowej w Paryżu
• Okręgowa policja sądowa

Linki zewnętrzne

• Centralna Dyrekcja Policji Sądowej na stronie internetowej Policji Krajowej.
• Działalność centralnych urzędów policji sądowej, policji państwowej i żandarmerii , Przestępczość we Francji ( czytaj online [PDF] ), raport Krajowego Obserwatorium Przestępczości i Reagowania Karnego z 2016 roku.