| Diecezja Oria Diœcesis Uritana | |
| Ogólne informacje | |
|---|---|
| Kraj | Włochy |
| Biskup | M gr Vincenzo Pisanello (it) |
| Powierzchnia | 922 km 2 |
| Utworzenie diecezji | 8 maja 1591 |
| Szef | Gaza Barsanuphus |
| Archidiecezja Metropolitalna | Archidiecezja Taranto |
| Adres | Piazza Cattedrale 9, 72024 Oria |
| Oficjalna strona | oficjalna strona |
| Statystyka | |
| Populacja | 177,650 mieszk . |
| Populacja katolicka | 168 800 mieszk . |
| Odsetek katolików | 95 % |
| Liczba parafii | 43 |
| Liczba księży | 76 |
| Liczba zakonników | 38 |
| Liczba zakonnic | 195 |
| (en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org | |
Diecezji Oria ( łacińskiej : Diœcesis Uritana ; włoski : Diocesi di Oria ) jest diecezja w Kościele katolickim w Włoszech , sufragan z archidiecezji Taranto i przynależności do regionu kościelnego Apulii .
Północna część diecezji znajduje się w części prowincji Brindisi (druga część prowincji znajduje się w diecezji Conversano-Monopoli oraz w archidiecezji Brindisi-Ostuni ); część południowa znajduje się w prowincji Taranto (pozostałe części są wspólne dla diecezji Castellaneta i archidiecezji Taranto ). Jego terytorium to 922 km 2, podzielone na 43 parafie . Biskupstwo jest w Oria gdzie Katedra Wniebowzięcia znajduje, który ma rangę bazyliki mniejszej ; W Francavilla Fontana , ikona Matki Bożej z Fontanny (it) jest przedmiotem pielgrzymek.
Zgodnie z powszechną tradycją w wielu diecezjach Apulii The apostoł Piotr , podczas jego podróży do Antiochii do Rzymu , wylądował w rejonie Zatoki Taranto i przybywa w Oria , gdzie głosi Ewangelię i poświęcić 1 st biskupa. Rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa można przypisać zarówno obecności kwitnącej społeczności żydowskiej (it), jak i przejściu Drogi Appijskiej do Orii.
Istnienie siedziby biskupiej w Orii wiąże się ze zniszczeniem miasta Brindisi przez Longobardów (668 - 677), co prowadzi do przeniesienia siedziby biskupów z Brindisi do Orii. Pewne istnienie Uriatensis episcopus potwierdza dokument papieża Adriana I z 785 roku . 1 st biskup Brindisi Oria jest Magelpoto, lombardowego oryginalna nazwa, w tym rejestracji poświęcenie dnia VIII th stulecia , został odnaleziony w 1942 roku . Wśród biskupów tego okresu najbardziej znanym jest Teodozjusz, którego biskupstwo trwa około trzydziestu lat, od 865 do 895 ; podczas jego biskupstwa obrządek bizantyjski i ryt łaciński współistnieją w diecezji Oria, a następnie wierni bizantyjscy i lombardzcy.
Pod koniec X XX wieku , stosunki między Bizancjum i łacinników pogorszyć i doprowadzić do kryzysu w związku z zabójstwem biskupa Andrea 979 , zabity przez protospatharius Porfirio. Być może to właśnie decyduje o odejściu biskupów Orii, ponieważ jego następca Grzegorz I w swoich aktach nazywa się episcopus Ecclesie Brundisine et Monopolitane, seu Stunense civitatis , czyli biskup Brindisi i Monopoli lub miasta Ostuni. Od następnego biskupa, Giovanni (początek XI th century ), podnosząc siedzenia jako metropolita Archidiecezji pochodzą z dwóch diecezji sufragan, Ostuni i Monopoli .
Od 1089 roku , wraz z Godino, arcybiskupi otrzymali od papieży kilka rozkazów przeniesienia ich rezydencji do Brindisi , miasta, które Normanowie, nowi władcy regionu, odbudowali po kilku wiekach porzucenia. Powtarzające się dyspozycje papieży wskazują, że arcybiskupi niechętnie wracają do Brindisi. Bulla z 1089 wspomina, że siedziba biskupa została przeniesiona do Oria po zniszczeniu Brindisi i że diecezja nie dlatego nigdy nie została wzniesiona w Oria, która została tymczasowa siedziba biskupów Brindisi. Z powodu protestów duchowieństwa i Uniwersytetu Oria papieże muszą kilkakrotnie interweniować, aby potwierdzić zwierzchnictwo Brindisi i podporządkowanie Orii arcybiskupom Brindisi.
Pogorszenie stosunków między Oria i Brindisi w drugiej połowie XVI -go wieku doprowadził papieży aby trwale oddzielić dwa miasta. Dnia 8 maja 1591 r. Bullą papieża Grzegorza XIV Regiminis Universae Ecclesiae erygowano diecezję Oria, zajmując część terytorium archidiecezji Brindisi, a nowa siedziba biskupia została sufraganem archidiecezji Tarante. Podział może nastąpić również dzięki decyzji abp. Giovanniego Carlo Bovio, który dwadzieścia lat wcześniej zbudował pałac biskupi w Orii.
1 st biskup jest Theatin Vincenzo Del Tufo, który kieruje diecezją zaledwie cztery lata. Inni biskupi, zwłaszcza zakonnicy, podejmują się reformy diecezji zgodnie z dekretami Soboru Trydenckiego . W 1743 roku , trzęsienie ziemi uszkodzone niebezpiecznie romańską katedrę zbudowaną przez arcybiskupa Brindisi, Pellegrino I w pierwszej połowie XIII -go wieku . Całkowita przebudowa budowli w stylu barokowym rozpoczęła się za biskupstwa Castrese Scaia (1746-1755). Pod koniec XVIII -go wieku , M gr Alessandro Maria Calefati (it) (1781/94) wyróżnia się swoją erudycją ( archeolog , językoznawcy , teolog i historyk ), że jest ostrożny, aby zebrać całą dokumentację dotyczącą Kościół Oria.
XIX th wieku była sceną starć między duchownych reformatorskiego i duchownych tradycjonalistów. Godło tej konfrontacji jest obaleniu Luigi Margarita (1851-1888), pro- Bourbon biskupa , który jest zmuszony do porzucenia diecezję na chwilę z powodu oskarżeń o symonia przez część jego duchowieństwa.
Początek XX th century charakteryzuje się długim episkopatu Antonio di Tommaso (1903-1947) i obecności w diecezji dwóch świętych, świeckiej Bartolo Longo , rodem z Latiano , beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II , a ksiądz Hannibal Marie Di Francia, który czyni Orię jednym z ośrodków szerzenia charyzmatu rogationistów Serca Jezusowego .