Narodziny |
17 maja 1879 r. Kými |
---|---|
Śmierć |
20 marca 1966(w wieku 86 lat) Ateny |
Imię w języku ojczystym | Δημήτριος Γαλάνης |
Narodowości |
francuski grecki |
Zajęcia | Malarz , grawer , rysownik |
Inne zajęcia | Nauczyciel |
Trening | Państwowa Szkoła Sztuk Pięknych |
Mistrzowie | Nikifóros Lýtras , Fernand Cormon |
Miejsce pracy | Paryż |
Tata | Emmanouil Galanis ( d ) |
Demetrios Emmanuel Galanis , znany również jako Demetriusz-Emmanuel GALANIS (w nowoczesnej grecki : Δημήτριος Γαλάνης ), to grecki malarz i grawer naturalizowany francuski urodzony w Kymi (wyspa Eubea , Grecja ) na17 maja 1879 ri zmarł w Atenach dnia20 marca 1966.
Najpierw rysownik satyryczny , potem pejzażysta, następnie poświęcił się grawerowaniu .
Demetrios Galanis wszedł do studia Fernanda Cormona w École des beaux-arts de Paris w 1900 roku. Współpracował we francuskich gazetach komiksowych i satyrycznych, takich jak L'Assiette au Beurre , Le Cri de Paris , Gil Blas , Le Rire , Le Canard Sauvage , Le Témoin , oraz Niemców, takich jak Simplicissimus , Lustige Blätter , w których współpracuje również Pascin , których zaprezentuje francuskim gazetom po przyjeździe do Paryża w 1907 roku. Dla tych gazet kreśli rozległą panoramę miejsc rozkoszy paryżan . W tym samym czasie Galanis produkował plakaty reklamowe.
W 1904 wystawiał się w Salonie Narodowego Towarzystwa Sztuk Pięknych , następnie w Salon d'Automne , Salon des humoristes i Salon des Independents .
W Paryżu Galanis bywa w kręgach intelektualistów i spotyka Jean Moréas , André Derain , Henri Matisse i Aristide Maillol . Jego estetyka jest bliższa estetyce Maillola niż Matisse'a. Jest pierwszym artystą pochodzenia greckiego, który został uznany za pełnoprawnego członka europejskiej awangardy. W 1912 brał udział z kubistami w wystawie Sekcji d'Or . Jego prace malarskie składają się zasadniczo z pejzaży, zwłaszcza z południa, i martwych natur, z których wystawił trzy numery na Salon des Indépendants w 1914 roku . W czasie I wojny światowej zaciągnął się do Legii Cudzoziemskiej, a na Korfu uzyskał obywatelstwo francuskie.
Po powrocie Galanis zrezygnował z rysowania prasy i poświęcił się grafice. Najpierw drzeworyt, potem akwaforty . Dla drzeworytu, że stosuje się technikę ilustracji z XIX E wieku: rower, dłuta na dwa lub sześć krawędzi pozwalając wyciągnąć jednocześnie dwa lub sześć równoległych linii.
W 1920 roku, w którym ukończył swój Nu-assis , brał udział w wystawie wraz z innymi zwolennikami sztuki nowoczesnej, takimi jak Matisse i Georges Braque, aw 1921 z Juanem Grisem , Raoulem Dufym , Markiem Chagallem i Pablo Picasso .
Na początku lat 20. znany we Francji Galanis przygotowywał spektakle w Brukseli , Londynie i Nowym Jorku . W 1922 roku w galerii La Licorne dedykowano mu pierwszą osobistą wystawę, która wzbudziła entuzjazm krytyków i umocniła jego reputację. Siedząca Nude jest wśród prezentowanych prac. W przedmowie do katalogu wystawy André Malraux opisuje swoją pracę jako „zdolną do wywoływania emocji porównywalnych z tymi, które miał Giotto ” .
W 1922 roku paryska prasa ( Le Crapouillot ) zgłoszone na wystawie artystów Stała Le Breton , Jean Lébédeff , Paul Hermann , Roger-Maurice GRILLON , Jacques Beltrand , Robert Bonfils , Louis Bouquet , Paul-Émile Colin , Georges Gimel , Demetrios GALANIS , Carlègle , André Deslignères i ich drzeworyty w Galerie Le Nouvel Essor, która poprzedza ich wspólne powieszenie, na początku 1923 r. w Salon de la Société de la gravure sur bois original , w Pavillon de Marsan .
Na Wystawę Powszechną w Paryżu w 1937 roku Galanis wyprodukował cztery znaczki typu „Dżin”, które zostały wydane.15 września 1936.
Profesor Beaux-Arts w Paryżu , w 1945 roku został wybrany członkiem Akademii Sztuk Pięknych .
Jego syn Jean-Sébastien Galanis, zaangażowany w Wolną Francję , zniknął na morzu na statku towarowym Lisieux podczas II wojny światowej . Demetrios Galanis zmarł dnia20 marca 1966w Atenach . Jego żona zmarła w następnym roku.
Dla rytego dzieła Galanisa Janine Bailly-Herzberg zidentyfikowała drzeworyty , akwaforty , czarne maniery i monotypie .
Démétrios Galanis zilustrował ponad sto książek bibliofilskich .