Konstytucja Szwajcarii

Federalna Konstytucja Konfederacji Szwajcarskiej Kluczowe dane

Inne nazwy)	(de) Bundesverfassung (it) Costituzione federale (rm) Constituziun federala (en) Federal Constitution

Okładka francuskojęzycznej wersji Konstytucji Federalnej z 1999 r., Dostępna bezpłatnie w księgarniach. Prezentacja

Tytuł	Federalna Konstytucja Konfederacji Szwajcarskiej
Skrót	(fr) Cst. (de) BV (it) Koszt.
Kraj	szwajcarski
Języki urzędowe)	(fr + de + it)
Rodzaj	Konstytucja
Zatkany	Prawo konstytucyjne

Przyjęcie i wejście w życie

Przyjęcie	18 kwietnia 1999
Wejście w życie	1 st styczeń 2000
Obecna wersja	1 st styczeń 2020

Czytaj online

Oficjalna strona

Konstytucja Federalna Konfederacji Szwajcarskiej organizuje funkcjonowanie Konfederacji Szwajcarskiej ponieważ landu 1848 i jej stosunków z kantonów , gwarantuje szereg praw dla obywateli i prowadzi cele społeczne swej polityki. Obecnie obowiązująca wersja jest trzecią konstytucją Szwajcarii, po konstytucjach z 1848 i 1874 roku. Została ona przyjęta przez podwójną większość kantonów i Szwajcarów na18 kwietnia 1999 i wszedł w życie w dniu 1 st styczeń 2.000. Od tego czasu był kilkakrotnie zmieniany w wyniku powszechnych głosowań.

Jej preambuła podkreśla, poprzez wezwanie Boga , pragnienia ludu i kantonów, by umacniać wolność, demokrację, niezależność, a także żyć razem w szacunku i wzajemnej pomocy, a wreszcie korzystać z jego wolności. Nie podano żadnego linku do tekstu intencyjnego, takiego jak Powszechna Deklaracja Praw Człowieka .

Konstytucję można zmienić tylko po powszechnym głosowaniu podwójną większością głosów . Zgromadzenie Federalne zapewnia, że konstytucja jest zgodna z zasadą jedności formy, jedności materii lub bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa międzynarodowego i może unieważnić artykuł zgodnie z tą zasadą, nawet jeśli zostanie on zaakceptowany przez naród.

Szwajcaria ma konstytucję w sensie formalnym. Oznacza to, że reguły są uchwalane przez określoną władzę (władzę konstytucyjną) i są zebrane w jednym tekście dotyczącym funkcjonowania państwa.

Konstytucja Republiki Helweckiej

Ideały rewolucji francuskiej rozprzestrzeniły się od 1789 roku w Szwajcarii. Zasady wolności, równości i braterstwa stopniowo zdobywają kraj. Dysproporcje i różnice (wyznanie, zamożność, miasta / wieś) pomiędzy kantonami prowadzą do wybuchu konfliktów rozsianych po całym kraju.

Armia Napoleona Bonaparte najechała Konfederację XIII kantonów w 1798 roku . Powstaje Republika Helwecka, a krajowi narzuca się Konstytucję, która ujawnia unitarne państwo oparte na modelu francuskim, które tak naprawdę nie działa. Ludzie postrzegali Francuzów jako najeźdźców, którym byli im winni podatki, co więcej, należy zauważyć, że obecność francuska była w stanie uniezależnić Pays de Vaud od berneńskiego przedzamcza, przez co Francja postrzegana była inaczej.

Państwo unitarne nie przetrwało, Republika Helwecka była zbyt zróżnicowana, by mogła się utrzymać . Republika Helwecka do dziś pozostaje dowodem na to, że jednolity system nie może udowodnić swojej wartości w Szwajcarii.

Ustawa o mediacji

W 1803 r. Bonaparte, ówczesny pierwszy konsul we Francji, wydał nową konstytucję. Szwajcaria ponownie staje się konfederacją złożoną z 19 kantonów, z których wszystkie są suwerennymi państwami. Nie ma już stolicy .

Pakt federalny z 1815 r

Napoleon I er traci bitwie pod Lipskiem wPaździernik 1813. Ustawa Mediacja nie może trwać bez francuskiego moc i spada z Bonaparte. Dlatego Szwajcarzy muszą znaleźć nową konstytucję. Już pod koniec 1814 r. Kantony z tendencją postępową napisały Deklarację w sprawie29 grudnia 1813, za namową Sejmu Federalnego. Jednak niektóre kantony, takie jak Berno , odmawiają jej przyjęcia, ponieważ głównym punktem tej deklaracji jest uznanie nowych kantonów za równe kantony (Berno zawsze rościło pretensje do swojego dawnego terytorium podległego, Pays de Vaud ).

Z tego powodu postępowe kantony kierowane przez Zurych tworzą Bundesverein w celu ustanowienia połączenia między konfederatami, ponieważ ustawa o mediacji już nie istnieje. Jednak konserwatywne kantony połączą się z Lucerną i stworzą słynną oddzielną dietę Lucerny (Marzec 1814). Ten klan wierzy, że legalna jest tylko dieta starych kantonów. Ta dieta obejmowała Freiburg , Uri , Schwyz , Unterwald , Solothurn i Lucerne , wszystkie kierowane przez Berno .

Ale zwycięzcy Napoleona, alianci, nakazywali im przyłączenie się do sejmu w Zurychu, coś, co zrobili z Kwiecień 1814. Ta dieta trwa dłużej niż rok doSierpień 1815. Podczas tego długiego sejmu , pod groźbą rozwiązania Konfederacji przez aliantów, Szwajcarzy zdecydowali się przyjąć projekt paktu z Lucerny, projekt wyraźnie konserwatywny we wszystkich kwestiach dotyczących organizacji państwa. Ale postępowcy uzyskują pierwotny element, równość między kantonami, w tym nowymi kantonami. Po Kongresie Wiedeńskim , Genewa , Neuchâtel i Valais przystąpić do konfederacji.

Ostatecznie Pakt z 1815 r. Jest dla Konfederatów krokiem wstecz, jedyny punkt, w którym kraj wzmacnia się, to obszar obrony, na którym utrzymujemy ogólne dzieło mediacji. Dlatego wracamy do Sejmu, który ma tylko jednego przedstawiciela na kanton. Te podstawowe prawa są pozostawione sam pozostaje ślad ustępie 7, który przewiduje równości kantonów (co nie oznacza równości osób).

Wraz z paktem z 1815 r. Szwajcaria rzadko będzie tak słaba w stosunku do innych krajów, bez końca podlegając dyktatowi aliantów. W szczególności narzucenie Conclusum, które nałożyło na kantony nadzór nad ich prasą i nie przyjmowanie zagranicznych rewolucjonistów. Austria zagrozi nawet militarną interwencją w przypadku nieprzestrzegania tego konkluzji . Takie zachowanie budzi powszechne oburzenie, coraz więcej obywateli pragnie stałego organu zdolnego do obrony interesów Szwajcarii. Dlatego w Szwajcarii wieje silny nacjonalistyczny wiatr, powszechne uczucie, które wykracza poza podziały kantonów.

Od 1830 r. Niektóre liberalne kantony przyjmą nowe konstytucje, a tarcia z konserwatywnymi kantonami narastają. Te liberalne konstytucje gwarantują obywatelom prawa ekonomiczne i polityczne.

Konstytucja 1848 r

Nowa konstytucja została opracowana na początku 1848 roku i została przyjęta przez Sejm. Następnie zostanie zatwierdzony przez piętnaście i pół kantonów wobec sześciu i pół.

Główną ideą nowej karty jest nadanie Szwajcarii bardziej scentralizowanego rządu i powierzenie jej wielu uprawnień i obowiązków, które wcześniej spoczywały na kantonach.

Ten transfer umiejętności będzie sprzyjał rozwojowi gospodarczemu kraju poprzez usuwanie wewnętrznych barier celnych, które dotychczas uniemożliwiały swobodny przepływ osób, towarów i wartości pieniężnych.

Na poziomie instytucjonalnym główną innowacją jest ustanowienie dwuizbowego parlamentu - Zgromadzenia Federalnego - i rządu złożonego z siedmiu członków, Rady Federalnej , z rotacyjnym przewodnictwem.

Nowa konstytucja gwarantuje również obywatelom szereg praw i wolności, w tym wolność prasy, wolność wyznania i swobodę przedsiębiorczości.

Kolejna ważna innowacja: prawo obywateli do zmiany konstytucji w drodze powszechnego głosowania.

Jednak, jak wszędzie w tamtym czasie, tylko mężczyźni mieli prawo głosu .

Nowe Zgromadzenie Federalne zbiera się po raz pierwszy w dniu 6 listopada 1848przy czym siły reformistyczne i postępowe stanowią zdecydowaną większość. Zgromadzenie wybiera pierwszy rząd federalny i powołuje pierwszego prezydenta federalnego w osobie Jonasa Furrera . Dzięki temu Berno jest stolicą Szwajcarii, a dokładniej miastem federalnym, jak jest oficjalnie nazywane.

W następnych latach Zgromadzenie Federalne przyjęło szereg ustaw, które scentralizowały i ujednoliciły administrację. W ten sposób państwo federalne przejmuje usługi pocztowe i tworzy jedną walutę oraz system wag i miar. Znosi również wewnętrzne zwyczaje, które dotychczas poważnie utrudniały handel międzykantonalny.

Konstytucja z 1874 r

Kolejne zmiany stopniowo wprowadzają częściowy prymat prawa federalnego nad prawem kantonalnym. Do tej daty dodano w konstytucji fakultatywne referendum. Federalny Trybunał został ustanowiony wraz z wejściem w życie Konstytucji z 1874 r.

Według historyka Josefa Langa przyjęcie konstytucji z 1874 r. Przez 63 % wyborców jest „największym postępem demokratycznym w historii Szwajcarii” , w szczególności:

Wprowadzenie referendum ustawodawczego ;
Wolność religijna i prawa polityczne rozciągnięte na niechrześcijan;
Gwarancja praw politycznych w gminie i kantonie zamieszkania (i to nie tylko z urodzenia);
Bezpłatna szkoła podstawowa, obowiązkowa i bezwyznaniowa;
Ochrona wód i lasów.

Liście tekstowe główne kwestie nierozstrzygnięte, w szczególności: prawo do głosowania dla kobiet (wprowadzone w 1971 roku ), ubezpieczenia społeczne ( AVS wprowadzone w roku 1947 ) oraz wybory do Rady Narodowej na proporcjonalnej (wprowadzony w 1918 roku ). Te pytania należą do postulatów strajku generalnego w 1918 roku .

Konstytucja 1999 r

Konstytucja z 1999 r. Jest trzecią konstytucją Konfederacji Szwajcarskiej. Został zaakceptowany przez podwójną większość kantonów i Szwajcarów18 kwietnia 1999 i wszedł w życie w dniu 1 st styczeń 2.000.

Organizuje funkcjonowanie państwa i jego relacje z kantonami , gwarantuje obywatelom pewną liczbę praw i kieruje społecznymi celami swojej polityki.

Jej preambuła podkreśla pragnienia ludzi i kantonów, aby wzmocnić wolność, demokrację, niezależność, a także żyć razem w poszanowaniu i wzajemnej pomocy, a wreszcie korzystać z ich wolności. Nie podano żadnego linku do tekstu intencyjnego, takiego jak Powszechna Deklaracja Praw Człowieka .

Konstytucję można zmienić tylko po powszechnym głosowaniu podwójną większością głosów. Zgromadzenie Federalne zapewnia, że szanuje konstytucji zasadę jedności formy, że jedności materii lub bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa międzynarodowego i może unieważnić artykuł według tej zasady, nawet jeśli jest on zaakceptowany przez ludzi.

W skrócie

Konstytucja z 1999 r. Podążyła za potrzebą reorganizacji pierwotnej konstytucji z 1848 r. I 1874 r., Które były zmieniane ponad 140 razy. Uznano, że konstytucja stała się nieczytelna. Tym samym niektóre artykuły dodane w wyniku popularnej inicjatywy, np. Zakaz absyntu , zostały usunięte z konstytucji.

W rzeczywistości konstytucja z 1999 roku jest reorganizacją poprzednich. Organizacja państwa i podstawowe zasady pozostały zasadniczo takie same (prymat prawa federalnego nad prawem kantonalnym jest jednak wyraźnie wprowadzony), zmieniono tylko cztery ustawy i jedno uchylone rozporządzenie. Odnotowujemy zanik przewidzianej w czasie wojny kary śmierci za zdradę stanu .

Historia

Zmiana konstytucji zajęła ponad dwadzieścia lat. Rzeczywiście, po pracach komisji Wahlena w 1973 r. , A następnie Furglera, a także po raporcie Rady Federalnej w 1985 r. , Zgromadzenie Federalne podjęło decyzję o całkowitej rewizji konstytucji i obciążyło Radę Federalną w 1987 r . Nowa konstytucja, zgodnie z mandatem zgromadzenia, musi uczynić tekst konstytucyjnie aktualnym, usystematyzowanym i zrozumiałym.

W 1996 r. Rada Federalna przekazała izbom swoje przesłanie, proponując pewne reformy w zakresie wymiaru sprawiedliwości i praw ludowych. Plik18 grudnia 1998przyjmuje go Zgromadzenie Federalne, po zmianach i uzupełnieniach.

Plik 18 kwietnia 1999o 59% tak i 12 kantonów plus dwa przychylne demony ludzie zaakceptowali federalny dekret dotyczący aktualizacji konstytucji. Udział w tym głosowaniu (36%) jest stosunkowo niski.

Organizacja tekstu

Tytuł pierwszy: Przepisy ogólne (art. 1–6).
Tytuł 2: Prawa podstawowe , obywatelstwo i cele społeczne (art. 7–41).
Tytuł 3: Konfederacja, kantony i gminy (art. 42–137).
Tytuł 4: Ludzie i kantony (art. 138–142).
Tytuł 5: Władze federalne (art. 143–191).
Tytuł 6: Rewizja Konstytucji i przepisy przejściowe (art. 192–197).

Ważne postanowienia

Sztuka. 1: Definiuje pojęcie Konfederacji Szwajcarskiej, nazwy 26 kantonów.
Sztuka. 2: Wskazuje cele, do których dąży kraj.
Sztuka. 3: Wyjaśnij, że kantony są suwerenne na obszarach, które nie są przypisywane Konfederacji.
Sztuka. 5: Zapewnia, że działalność państwa opiera się na prawie i ogranicza.
Sztuka. 7: Godność człowieka jest szanowana i chroniona jako podstawowa zasada praw podstawowych. Państwo nie może w żadnym wypadku ograniczać tego prawa, nawet w wyjątkowych okolicznościach.
Sztuka. 10: Zabrania kary śmierci w imię prawa każdego do życia i tortur.
Sztuka. 38: Gwarancja utrzymania prawa do krwi w celu uzyskania obywatelstwa szwajcarskiego.
Sztuka. 41: Określa cele społeczne państwa i gwarantuje w szczególności dostęp do opieki zdrowotnej, ochrony socjalnej (bezrobocie, inwalidztwo, choroba, starość), mieszkania, edukacji.
Sztuka. 48: Sojusze i traktaty między kantonami sprzeczne z prawem i interesami Konfederacji i kantonów są zabronione. Z drugiej strony kantony mają prawo do zawierania między sobą porozumień (dotyczących ustawodawstwa, wymiaru sprawiedliwości i administracji). Konfederację należy poinformować o tych konwencjach: Zgromadzenie Federalne musi zatwierdzić te konwencje (art. 172 ust. 2).
Sztuka. 49: Prymat prawa federalnego.
Sztuka. 54: Sprawy zagraniczne podlegają jurysdykcji Konfederacji.
- Sztuka. 184: Rada Federalna reprezentuje Szwajcarię za granicą. Podpisuje i ratyfikuje umowy międzynarodowe podlegające prawu uczestnictwa Zgromadzenia Federalnego (art. 166.2).
- Sztuka. 140 ust. pozwolić. b i art. 141 ust. 1 let. d: Niektóre traktaty międzynarodowe i członkostwo w organizacjach międzynarodowych podlegają referendum.
Sztuka. 59: Obowiązek służenia.
Sztuka. 72: określa, że za stosunki między Kościołem a państwem odpowiadają kantony.
Sztuka. 136: Prawa polityczne obywateli Szwajcarii.
Sztuka. 138-142: Definicja i funkcjonowanie praw ludowych, takich jak inicjatywa ludowa i referendum.
Sztuka. 173 ust. 1 niech. a i art. 185 ust. 1: Konfederacja podejmuje działania w celu zachowania bezpieczeństwa, niezależności i neutralności kraju.
- Sztuka. 173 ust. 1 let. d oraz art. 185 al. 4: Rada Federalna i Zgromadzenie Federalne rozporządzają armią, jednak w tym obszarze Rada Federalna jest tylko pomocnicza.
- Art. 173. 2: (W rozszerzeniu) Tylko Zgromadzenie Federalne może zdecydować o wojnie i pokoju.
Sztuka. 177: Zasada kolegialności w Radzie Federalnej.
Sztuka. 191c: Gwarancja niezależności sądów.

Rewizja

Konstytucja może zostać zmieniona lub całkowicie zmieniona na podstawie artykułów 192 do 195. Ludność, Rada Federalna lub Zgromadzenie Federalne mogą być inicjatorami częściowej lub całkowitej zmiany, którą ludność oraz kantony muszą zaakceptować głosami. popularne (wspomniana podwójna większość).

Każda zmiana lub całkowita zmiana Konstytucji Federalnej musi być zgodna z prawem międzynarodowym ( ius cogens ).

W przypadku całkowitej rewizji konstytucji, odnowić należy również obie izby (przedterminowe wybory).

Uwagi i odniesienia

Federalnej Konstytucji Konfederacji Szwajcarskiej (RS 101)
Centre for Official Publications, " Modyfikacje: Konstytucja Federalna Konfederacji Szwajcarskiej z dnia 18 kwietnia 1999 r. " , Na admin.ch ,24 października 2020 r(dostęp 2 listopada 2020 ) .
Konstytucja Federalna Konfederacji Szwajcarskiej, art. 195: Wejście w życie .
Konstytucja Federalna Konfederacji Szwajcarskiej, art. 139: Inicjatywa ludowa opracowana w celu częściowej rewizji Konstytucji .
„ Helvetic Republic ” , na hls-dhs-dss.ch (dostęp 30 września 2020 r. )
Federal Tribunal , „ Birth and role of the Swiss Federal Tribunal ” [PDF] , na bger.ch ,Grudzień 2013, s. 3.
Guy Zurkinden, wywiad z Josefem Langiem , „ A New Generation Cracks the Conservative Cement ”, Public Services: Journal of the Swiss Union of Public Services ,21 sierpnia 2020, s. 6-7.
RS 101 Preambuła (Konstytucja Federalna Konfederacji Szwajcarskiej)
Constitution, Konfederacja Szwajcarska, 1999, MJP, University of Perpignan
Nowa konstytucja federalna
Nowa Konstytucja Federalna wchodzi w życie z dniem 1 st stycznia
Głosowanie powszechne 18 kwietnia 1999 r
RS 101 art. 193 Total revision (Federalna Konstytucja Konfederacji Szwajcarskiej)

Zobacz też

Bibliografia

Luc Gonin, Szwajcarskie prawo konstytucyjne: fundacje, instytucje i wyzwania , Éditions Schulthess ,2015, 214 s. ( ISBN 978-3-7255-8552-6 ).