Narodowe Konserwatorium Botaniczne
We Francji narodowe konserwatorium botaniczne , w skrócie CBN , to konserwatorium botaniczne zatwierdzone przez ministerstwo odpowiedzialne za ochronę przyrody na danym obszarze geograficznym. Zatwierdzenie to stało się możliwe w 1988 roku . Zatwierdzone w ten sposób organy mają charakter naukowy i specjalizują się w wiedzy i ochronie zagrożonych dzikich roślin na terytorium kraju. W 2004 roku ich misje zostały oficjalnie rozszerzone o wiedzę o całej dzikiej florze i siedliskach przyrodniczych , a także o ochronie siedlisk przyrodniczych. Są zgrupowane razem przez Federację Narodowych Konserwatoriów Botanicznych . Od 1 st stycznia 2017 , koordynacja techniczna CBN jest zapewniona przez nowy francuskiej Agencji na rzecz różnorodności biologicznej .
Historyczny
-
1975 : Utworzenie, przy wsparciu Ministerstwa Środowiska, Konserwatorium Botanicznego w Brześciu , pierwszego na świecie zakładu całkowicie poświęconego ochronie flory.
-
1976 : Ustawa z dnia 10 lipca 1976 r. O ochronie przyrody
-
1977 - 1980 : Utworzenie Konserwatoriów Botanicznych w Porquerolles i Nancy
-
1988 : Dekret z 12 kwietnia 1988 ustanawiający „narodowe konserwatoria botaniczne” (artykuł R.214-1 i nast. Kodeksu wiejskiego)
-
1999 : Dekret ministerialny ministerstwa właściwego ds. Ochrony przyrody zatwierdzający statut Federacji Państwowych Konserwatoriów Botanicznych
-
2004 : Dekret z 8 lipca 2004 rozszerzający zadania Państwowych Konserwatoriów Botanicznych o wiedzę o całej florze (wcześniej rzadkiej i zagrożonej) oraz o znajomość i ochronę siedlisk przyrodniczych
-
2010 : Ustawa z dnia 12 lipca 2010 r. O narodowym zobowiązaniu do ochrony środowiska zwanym „ustawą Grenelle 2”, w tym o rejestracji misji krajowych konserwatoriów botanicznych i ich federacji na poziomie legislacyjnym (art. L.414-10 kodeksu środowisko)
-
2016 : Ustawa z dnia 8 sierpnia 2016 r. O odbudowie różnorodności biologicznej (art. 21), przyrody i krajobrazów, w tym przeniesienie technicznej misji koordynacyjnej krajowych konserwatoriów botanicznych do nowej francuskiej Agencji ds . Bioróżnorodności .
Pierwsze zostały sformalizowane w 1990 roku ; w 2008 r. jedenaście ogrodów zimowych obejmowało 91 departamentów , departamentalną społeczność Majotty i rozproszone wyspy Oceanu Indyjskiego . Opracowywane są tak zwane „wschodzące” konserwatoria botaniczne.
Każde Konserwatorium powstało z lokalnych inicjatyw, które nadały mu szczególny wygląd. Zatem krajowe zimowe botaniczne są albo autonomiczne statuty różnych instytucji (różne rodzaje mieszanych związków : 5 CBN stowarzyszenia 3 CBN) lub usług instytucji publicznych państwa ( Muzeum Narodowe , Park Narodowy : 2 CBN) lub społeczności (1 CBN ). Finansowanie zapewniają głównie władze lokalne i państwo .
Od 2000 roku zatwierdzone krajowe konserwatoria botaniczne są zrzeszone w Federacji Krajowych Konserwatoriów Botanicznych .
Misje i akredytacja krajowych konserwatoriów botanicznych
Artykuł L.414-10 kodeksu ochrony środowiska definiuje krajowe konserwatoria botaniczne jako „ publiczne lub prywatne osoby prawne o charakterze niezarobkowym, zatwierdzone przez państwo, które wykonują misję służby publicznej.
Przyczyniają się, zgodnie z polityką prowadzoną przez państwo, władze lokalne lub ich grupy, a każdy z nich w określonej części terytorium kraju, do poznania i ochrony przyrody na polach dzikiej flory i siedlisk przyrodniczych i półnaturalnych. .
Uczestniczą w opracowywaniu i wdrażaniu inwentaryzacji dziedzictwa przyrodniczego oraz identyfikują i chronią rzadkie i zagrożone elementy. Zapewniają naukowe i techniczne wsparcie dla państwa, instytucji publicznych, władz lokalnych i wyznaczonych przez nich operatorów. Informują i edukują społeczeństwo.
Zapewniają one dostęp do zgromadzonych danych każdej osobie, która o to poprosi, na warunkach przewidzianych w rozdziale IV tytułu II księgi I w zakresie zgodnym z poszanowaniem siedlisk i gatunków oraz, w stosownych przypadkach, z wkładem finansowym . ”
Artykuł D. 416-1 stanowi, że „ zakłady, które wykonują następujące zadania na danym terytorium, mogą zostać zatwierdzone jako krajowe konserwatoria botaniczne:
- Znajomość stanu i ewolucji, ocenionej metodami naukowymi, dzikiej flory oraz siedlisk przyrodniczych i półnaturalnych. Misja ta obejmuje udostępnianie państwu, jego instytucjom publicznym, władzom lokalnym i ich grupom informacji niezbędnych do realizacji krajowych i regionalnych polityk ochrony przyrody.
- Identyfikacja i ochrona rzadkich i zagrożonych elementów dzikiej flory oraz siedlisk przyrodniczych i półnaturalnych.
- Zapewnienie państwu, jego instytucjom publicznym, władzom lokalnym i ich grupom, w odpowiednich dziedzinach wiedzy, pomocy technicznej i naukowej, która może przybrać formę misji ekspertów w dziedzinie dzikiej flory oraz „naturalnych i półnaturalnych siedlisk”.
-
Informowanie i edukacja społeczeństwa w zakresie wiedzy i ochrony różnorodności roślin . ”
CBN są zatwierdzane przez ministra właściwego do spraw ochrony przyrody, na podstawie specyfikacji krajowych, na okres pięciu lat z możliwością przedłużenia, po zasięgnięciu opinii Komisji Krajowych Konserwatoriów Botanicznych.
Działalność jest corocznie sprawdzana na podstawie sprawozdania z działalności i prowizorycznego programu przez organ administracji konserwatorium i komitet naukowy, a co pięć lat przez Komisję CBN.
Narodowe konserwatoria botaniczne
Lista konserwatoriów botanicznych zatwierdzonych przez ministerstwo odpowiedzialne za środowisko:
-
Alpine National Botanical Conservatory , utworzone w 1984 (związek mieszany), zatwierdzone w 1993
-
National Botanical Conservatory of Bailleul , utworzone w 1987 roku (stowarzyszenie), zatwierdzone w 1991 roku ,
-
Narodowe Konserwatorium Botaniczne Basenu Paryskiego , utworzone w 1994 r. (Obsługa Narodowego Muzeum Historii Naturalnej ), zatwierdzone w 1998 r .
-
Narodowe Konserwatorium Botaniczne w Brześciu , utworzone w 1975 r. (Związek mieszany), zatwierdzone w 1990 r. ,
-
National Botanical Conservatory of Mascarin , utworzone w 1987 (stowarzyszenie), zatwierdzone w 1993
-
Narodowe Konserwatorium Botaniczne Masywu Centralnego , utworzone w 1996 r. (Związek mieszany), zatwierdzone w 1998 r
-
Porquerolles National Mediterranean Botanical Conservatory , utworzone w 1979 r. (Usługa Parku Narodowego Port-Cros ), zatwierdzone w 1990 r.
-
National Botanical Conservatory of the Pyrenees and Midi-Pyrenees , utworzony w 1999 (związek mieszany), zatwierdzony w 2001
-
Narodowe Konserwatorium Botaniczne Franche-Comté - Regionalne Obserwatorium Bezkręgowców (CBNFC-ORI). Początkowo Konserwatorium Botaniczne Franche-Comté utworzone w 2003 r. (Stowarzyszenie) zostało zatwierdzone w 2007 r. Jako Narodowe Konserwatorium Botaniczne Franche-Comté, aw 2011 r. Rozszerzyło swoją dziedzinę o bezkręgowce (owady i mięczaki).
- Obszar kompetencji: Franche-Comté . Konserwatorium to jest odpowiedzialne za wiedzę i ochronę flory i dzikiej entomofauny Franche-Comté. Jest również punktem odniesienia na swoim terytorium dla strategii walki z inwazyjnymi gatunkami obcymi. Konserwatorium to zapewnia również biogeograficzną koordynację działań narodowych ogrodów botanicznych na terenie masywu Jury.
- Strona internetowa: strona internetowa CBNFC-ORI (przeprojektowana) .
-
National Botanical Conservatory of Corsica , służba Korsykańskiego Urzędu Ochrony Środowiska , zatwierdzona w 2008 r
-
Południowoatlantyckie Narodowe Konserwatorium Botaniczne , utworzone w 2006 (związek mieszany), zatwierdzone w 2008
W oranżerii, ogrodów botanicznych Nancy zostały zatwierdzone jako Narodowym Konserwatorium Botanicznym Nancy od 1990 do końca 2001 roku dla Alzacja , Szampania-Ardeny i regionach Lorraine , ale nie są już częścią sieci CBN.
Powstające ogrody botaniczne
Źródła
Bibliografia
-
Kodeks środowiskowy, art. D. 416-7 i art. D. 416-8
Zobacz też
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Yves-Marie ALLAIN i Georges RIBIÈRE, The network of National Botanical Conservatories , coll. „Raport Generalnego Inspektoratu Środowiska”,22 maja 2007( czytaj online )