Conocephalus dorsalis
Conocephalus trzciny
Conocephalus dorsalis
"Reed conocephalus" ( Conocephalus dorsalis ) - dorosły samiec. Conocephalus dorsalis
( Latreille , 1804 )
Conocephalus dorsalis , że conocéphale trzciny , jest to gatunek z owadów koniki polne z rodziną w Tettigoniidae i podrodziny od Conocephalinae .
Wyznań
Conocephalus dorsalis został nazwany przez Latreille w 1804 r.
Synonim: Xiphidium dorsale Latreille.
Nazwa potoczna: conocephalus (etymologia: „stożkowata głowa”) trzciny.
Dystrybucja
Gatunek ten maleje, ale kiedyś był szeroko rozpowszechniony w całej Europie Zachodniej , liczniej występował na obszarach północnych.
Ekologia
Gatunek ten wymagania w zakresie jakości siedlisk ( dobry stan ekologiczny ), ale również w zakresie korytarzy biologicznych , dla których został zachowany jako gatunki wskaźnikowe do oceny ekologicznej spójności z siatki. Francuski zielony i niebieski .
Wykazano, że operacje przenoszenia zabezpieczeń mogą lokalnie przyczyniać się do rozprzestrzeniania się osobników / propagul.
Opis
Ten konik polny, bladozielony, bardzo naśladowczy , ma ciało długości 12-18 mm , przypomina sąsiedni gatunek Conocephalus fuscus , ale elytra jest krótka u obu płci, a skrzydła są szczątkowe. Oviscapte samicy jest zakrzywiona i krótszych (8 do 11 mm ). Dwie cerci samca zbliżają się do ich kończyny, z których każda jest dłuższym wewnętrznym zębem bocznym.
Siedlisko
Konocefalus trzcinowy lubi roślinność (zielną i zakrzaczoną) miejsc wilgotnych: bagien, brzegów cieków wodnych, podmokłych łąk itp. ;
Zagrożone gatunki?
W Europie spada: degradacja terenów podmokłych czyni je podatnymi na zagrożenia.
Zachowanie
Bardziej aktywny w dzień niż w nocy, ten conocephalus dzięki swoim kolorom i wzorom łatwo ukrywa się w roślinności, dorosły od lipca do października.
Według M. Chinery (op cit), piosenka samca przypomina „dźwięk wydawany przez ostrze zaostrzone na kamieniu szlifierskim , gdy nacisk wywierany na to ostrze jest zwiększany i uwalniany” (dwa naprzemienne wzorce).
Samica składa jaja na łodygach roślin po tym, jak prawdopodobnie otworzyła przerwę żuchwami .
Uwagi i odniesienia
Odniesienia taksonomiczne
- Odniesienie do INPN : Conocephalus dorsalis
- (fr) Reference Catalog of Life : Conocephalus dorsalis (Latreille, 1804)
- (en) Odniesienie Fauna Europaea : Conocephalus dorsalis
- (en) Odniesienie do BioLib : Conocephalus dorsalis
- (en) Odnośnik do sieci Animal Diversity : Conocephalus dorsalis
Uwagi i inne odniesienia
- Heiko Bellmann i Gérard Luquet ( tłumaczenie z języka niemieckiego), Przewodnik po konikach polnych, świerszczy i szarańczy w Europie Zachodniej , Paryżu, Delachaux i Niestle,2009, 383 pkt. ( ISBN 978-2-603-01564-3 ) , str. 102-103
- (w) Wagner C. (2004), Bierne rozprzestrzenianie się Metrioptera bicolor (Phillipi 1830) (Orthopteroidea: Ensifera: Tettigoniidae) przez przenoszenie siana . Journal of Insect Conservation. Numer 8. Strony 287-296
- Michael Chinery , Insects of France and Western Europe , Paryż, Flammarion,Sierpień 2012, 320 s. ( ISBN 978-2-08-128823-2 ) , str. 50-51
Zobacz też
Link zewnętrzny
- Strona internetowa „ Orthopteroids of the British Isles Recording Scheme ”, strona dotycząca Conocephalus dorsalis (www.orthoptera.org.uk/account.aspx?ID=18), sprawdzona wstyczeń 2012.
Bibliografia
- Bal B., Beuchat S., Garnier A. & Scheurer Y. (2007). Trzcina conocephalus - Conocephalus dorsalis. Karta gatunków planu działań programu Interreg IIIA Francja-Szwajcaria na lata 2000-2006.
- Baur B., Baur H., Roesti C., Roesti D. & Thorens P. (2006). Koniki polne, świerszcze i szarańcza ze Szwajcarii . Haupt, Berno. 352 strony.
- Decleer K. (2003). Dynamika populacji pająków błotnych i biegaczowatych na skutek powodzi: o utonięciu, bulgotaniu powietrza, unoszeniu się, wspinaniu i rekolonizacji . Obrady Konferencja ECOFLOOD „W kierunku naturalnych strategii ograniczania powodzi”, Warszawa. Strony 6–13.
- Defaut B., Sardet E. i Braud Y. (2009). Stały katalog entomofauny francuskiej , broszura 7, Orthoptera: Ensifera et Caelifera. Redaktor UEF, Dijon, 94 strony.
- (de) Haupt H. (1995). Zum Eiablageverhalten der Kurzflügeligen Schwertschrecke (Conocephalus dorsalis) . Articulata. Numer 10. Strony 97-100.
- (en) Ingrisch S. (1986). Wieloletnie cykle życiowe europejskich Tettigoniidae (Insecta: Orthoptera). 3. Skutki suszy i zmienny czas trwania początkowych diapauz . Oecologia. Numer 70, tom 4. Strony 624-630.
- (de) Lehmann AW, Haacks M. (2006). Vorkommen von Conocephalus dorsalis in vom Salzwasser beeinflussten Habitaten der schleswig-holsteinischen Nord- an Osteseeküste . Articulata. Numer 21, tom 2. Strony 161-167.
- Merlet F. i Houard X. (2012). Bibliograficzna synteza cech życiowych Conocephalus trzciny (Conocephalus dorsalis (Latreille, 1804)) odnosząca się do jego ruchów i potrzeb ciągłości ekologicznej ; Biuro ds. Owadów i ich środowiska oraz Służba Dziedzictwa Przyrodniczego Narodowego Muzeum Historii Naturalnej. Paryż. 4 strony.
- (de) Schroder B. (1996). Habitateignungsmodelle für Conocephalus dorsalis . Diplomarbeit. Technische Universität Braunschweig. 185 stron.
- (de) Sörens A. (1996). Zur Populationsstruktur, Mobilität und dem Eiablageverhalten der Sumpfschrecke (Stethophyma grossum) und der Kurzflügeligen Schwertschrecke (Conocephalus dorsalis) . Articulata. Numer 11, tom 1. Strony 37-48.
- Stallegger P. i Defaut B. (2006). Inwentaryzacja i realizacja monitoringu populacji ortoptera na łąkach kośnych w dolinie Dolnej Risle . Regionalny park przyrodniczy Pętli Sekwany Normandzkiej. 39 stron.