X th century - 1790
![]() Broń hrabiów Foreza od Guy I er : Gules ze złotym delfinem . |
|
Status |
County of - Zachód Francia (933) - Królestwo Arles (942) - Królestwo Francji (1531) ![]() ![]() |
---|---|
Stolica | Feurs następnie Montbrison w 1441 roku |
ok. 930 | Śmierć króla Dolnej Burgundii Ludwika III Ślepego : dawne księstwo Lyonu powraca do Raoula , króla zachodniej Francji . |
---|---|
942 | Król Raoul ceduje dawnego królestwa Provence do Konrada III, króla Deux-Bourgognes . |
963-966 | Ślub Konrada III z Matyldą , córką króla Francji . |
Około 1015 | Artaud III (syn nieżyjącego już hrabiego Lyonu) zabija swojego ojczyma Pons de Gévaudan po odrzuceniu jego matki Thiberge (która przyniosła Forez jako posag). Hrabstwa Lyon i Forez trafiają do jego brata Gérauda . |
1032-1034 | Wojna o sukcesję w Burgundii : po śmierci bez potomstwa Rudolfa III , Konrad II ze Świętego Cesarstwa dziedziczy Królestwo Arles . |
1115 | Hrabstwo Drill powraca do Guy I er , kadeta z domu Albon Dauphiné. |
1158 | Guy II pokonuje arcybiskupa Lyonu sprzymierzonego z hrabią Mâcon w bitwie pod Yzeron . |
1173 | Permutatio potwierdza separację hrabstwie Forez i Lyon. |
1531 | Spotkanie w Crown |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Powiatu Forez był dawny okręg lenno, z grubsza odpowiada dział współczesnej w Loire . Jego nazwa pochodzi od miasta Feurs , starożytnego forum segusiavorum .
Terytorium ludu Ségusiaves początkowo rozciągało się na brzegi Saony . Przed 43 rokiem pne AD, osadnicy wojskowi wypędzeni z Wiednia znaleźli schronienie w miejscu, w którym miała powstać Colonia Copia Felix Munatia , wkrótce przemianowana na Copia Lugdunum . Dobrowolne odstąpienie od tego terytorium i starego sojuszu z Rzymem może wyjaśnić, dlaczego pod Augusta , Forum Segusiavorum pojawia się jako wolnego miasta, Segusiaves korzystających status prawny wolnych ludzi ( Civitas Segusiavorum Libera ).
Około tysiąca roku hrabstwo Forez wyznaczyło zbiór dawnych ziem publicznych, które przeszły pod dawne królestwo Prowansji i nadane przez króla Raoula królestwu Burgundii z Conrad the Pacific około 943 roku. Le Forez znajdowało się wówczas na obrzeżach. królestw Burgundii i Francji .
Około 1070–1080 r. Reforma gregoriańska , uświęcająca separację episcopatus / comitatus , zmusiła hrabiów Lyonnais do wycofania się z Forez i Montbrison i przyjęcia tytułu „hrabiego de Forez”.
W kontekście walki o kapłaństwo i cesarstwo hrabia i arcybiskup zjednoczyli się odpowiednio z królem Francji i cesarzem . Konflikt zakończył się interwencją papieża Aleksandra III i Ludwika VII, który przywrócił hrabiemu jego prawa w 1167 r. Hrabia skończył sprzedając swój majątek w Lyonie permutacją z 1173 r., Która potwierdziła podział doczesnych jurysdykcji hrabiego i hrabiego. arcybiskup i nadanie tytułu arcybiskupa Lyonu jego synowi Renaudowi II de Forez w 1193 roku.
Hrabstwo zostało ponownie zjednoczone z królestwem królewskim w 1531 roku.
Starożytne terytorium Segusów .
Miasto Feurs w herbie Guillaume Revel , około 1450 roku.
Pierwsze pośrednie wzmianki, które mogłyby potencjalnie przywołać obecność władzy hrabstwa w Forez, odnoszą się do kampanii Pépin le Bref w Akwitanii przeciwko rebelii prowadzonej przez Waïfre . W 764 roku, na rozkaz hrabiego Chalon, hrabia Australdus maszerował zwycięsko przeciwko Chilpingowi , hrabiemu Auvergnats , który przygotowywał wyprawę przeciwko Lyonnais i którego zabił na brzegach Loary w Forez lub Roannais .
W połowie X XX wieku, źródła archeologiczne i dokumentalnych wskazywać na obecność szeregu fortyfikacji już stary zbożowe, na trasie Lyon Aquitaine Auvergne, ze względu na moc publicznego karolińskiej:
La Forez pojawia się ponownie w źródłach średniowiecznych od 918 roku za panowania Ludwika Ślepego .
Około 930 r., Po śmierci Ludwika III Ślepego , zwierzchnictwo nad rozległym terytorium dawnego biwinidalnego królestwa Prowansji wydawało się bardzo niepewne:
Raoul , król Franków (923-936), domaga się swoich praw do Lyonnais i Wiedeńczyków po śmierci Louisa l'Aveugle .
Raoul zmarł w 936, a Rudolph II w 937, Hugues d'Arles (koronowany na króla Włoch w 926) podjął ostatnią próbę odzyskania bozonidalnego dziedzictwa, poślubiając Berthe de Souabe . Otto I po raz pierwszy wziął syna Rudolfa II, Conrada , i został koronowany na króla Burgundii.
Konflikt między Ludwika IV i Ottona I st została rozliczona przez wywiad Vise-sur-Meuse w 942: Louis IV Outremer zawracany byłego Księstwa Wiedeń Conrad Burgundii .
Potężny hrabia markiz Hugues le Noir (brat króla Franków Raoul i kuzyn zmarłego Ludwika Ślepego ) zachował prerogatywy hrabiego i zwierzchnictwa nad Lyonnaisami i Wiedeńczykami. Obecny obok nowego suwerena od 943, pojawia się za prawowitego depozytariusza Bosonid dziedzictwa w nowej Rodolphian królestwa .
Prawa związane z tytułem hrabiego Karola Konstantyna z Wiednia , nadanym przez króla Raoula, za które musiał złożyć hołd młodemu władcy Burgundii, przeszły przez związki w regionalnej arystokracji, prawdopodobnie dając początek rodzącym się rodów hrabiowskich. w regionie na krótko przed rokiem 1000.
Przyjaźń między dwoma królestwami zakończonych w małżeństwie siostry króla Francji z nowym królem Burgundii: kronik opactwa św Benignus Dijon (środek XI -tego wieku) Przypomnijmy, że miasto Lyon zostałaby sprowadzona przez Mathilde w czasie jej małżeństwa z królem Burgundii Konradem między 963 a 966 . Związek Conrada i Mathilde był najprawdopodobniej częścią trójstronnego porozumienia między Frankami, Ottonianami i Bosonidesami. Jest więc możliwe, że większy zestaw dóbr i praw w Genevois, Viennois i Forez został uznany za należącego do nowego króla, reliktów starego królestwa Prowansji, którego przekazanie zostało zakończone małżeństwem królewskim.
Denar Ludwika IV Francji , króla Franków od 936 do 954.
Lothaire z Francji , król Franków od 954 do 986.
Matylda z Francji , siostra króla Francji Lothaire'a, poślubiła Conrada III Burgundii około 965 roku.
Jednak wpływ francuski pozostał zauważalną w Forez w rolno od Feurs , Solore ( Saint-Laurent-Rochefort ) i Roanne gdzie jest odzwierciedlone poprzez akty datowanych za panowania królów Francia Ludwika IV d'Outremer (936 -954) i Lothaire (954-986). Powiązane z tymi aktami pierwsze wzmianki o „ comitatus Lugdunensi ” dołączone od pierwszej wzmianki o Roannais w 958 r. , Następnie o comitatus forensis w 966 i 981 r. Lub o pagus forensis około 965 r. Niewątpliwie odzwierciedlają polityczne zakotwiczenie arystokracji karolińskiej. , biwinid starożytnego królestwa Prowansji.
Stając się szwagrem króla Francji, Conrad niewątpliwie uzyskał zwierzchnictwo nad Forez do Saony , a więc nad całym miastem Lyon, ale prawdopodobnie tylko z niej korzystał.
W 971 r. Karta bierzmowania od Conrada le Pacifique do opactwa Île Barbe zawierała pierwsze pisemne wzmianki o kilku miejscowościach na południu Forez:
Opactwo Ile Barbe w Lyonie.
Kościół Saint-André ( Saint-Rambert-sur-Loire ).
Redystrybuując prawa i dochody związane z urzędem hrabiego we własnej rodzinie, Conrad pozostawił tytuł byłego hrabiego pusty na pewien czas po śmierci Hugues le Noir . Funkcja biskupa wydaje się więc być ściśle związana z krewnymi władcy: Burchardem I st Lyon (948-963) i Burchardem II (979-1031), odpowiednio bratem i nieślubnym synem Konrada I z Burgundii , którzy następnie stworzyli podwaliny ' biskupiego Księstwa Lyon. Dwa akty z 951 i 979 roku miały świadczyć o przeniesieniu prerogatyw poprzedniego hrabiego: król Konrad przyznał w ten sposób połowę tantiem miasta Lyon, miasto Anse , zwierzchnictwo nad częścią ich diecezji położonej na wschodnim brzegu rzeki. Saona i prawo do bicia pieniędzy dla arcybiskupa.
Krótko przed rokiem 1000, w gwałtownym kontekście pojawiają się pierwsze wzmianki o hrabiu Artaudzie , młodym, od miejscowej arystokracji, która siedziała obok Hugh Czarnego i wicehrabiego , prawdopodobnie awansował go król po wstąpieniu Burcharda na tron. Posiadany w obecnym Beaujolais i Roannais, to jego małżeństwo z Théodeberge / Thiberge de Forez (córką lub siostrzenicą Charlesa-Constantina de Vienne ) wydaje się nadać mu prawa do Forez, Lyonnais i Wiednia.
W 993 roku kościół Saint-Irénée stał się rodzinną nekropolią hrabiów Lyonu i Forez .
Kościół Saint-Irénée w Lyonie , obiekt dużej darowizny od hrabiego Artauda w 993 r. Miejsce pochówku rodzinnego hrabiów Forez.
Krypta kościoła św Ireneusza , odrestaurowany w XVII th wieku (przekroju).
Krypta kościoła Saint-Irénée (przekrój podłużny).
W tym samym okresie królewski dyplom wydany przez Kancelarię Burgundii ujawnia hrabstwo Forez, obecnie oddzielone od hrabstw Lyon i Vienne, w których znajdują się:
Po śmierci Artauda tytuł opiekuna „ojczyzny Forézienne” wydaje się być przypisany osobie Pons de Gévaudan, która poślubiła Théodeberge / Thiberge w kontekście ulotnego pojednania między hrabiowskimi rodzinami Akwitanii. Około 1016 r. Zginął zamordowany przez Artauda III po odrzuceniu tego ostatniego, podczas wznowienia działań wojennych między hrabiowskimi rodzinami Anjou i Poitiers .
Około 1020/1030 r. Źródła potwierdzają podział w równych częściach dochodów publicznych i podatków miasta Lyonu między hrabiego a arcybiskupa.
W dniu 6 września 1032, po śmierci ostatniego króla Burgundii , Rudolf III (syn Konrada Pacyfiku i Mathilde Francji ), który umarł bez potomstwa, Forez i zachodnia część Lyon powinien prawnie zwrócone martwa ręka do królestwo Francji. Jednak na mocy porozumienia zawartego z Conradem le Salique powiat powrócił w 1032 r. Wraz z pozostałymi prowincjami dawnego królestwa Burgundii pod bezpośrednią władzę cesarza germańskiego .
Kłótnia podniesiony przez rzędu dawnego królestwa Burgundii wywołał bunt feudałów i prałaci królestwa Burgundii przeciwko cesarzowi, w tym Burcard d'Aosta i hrabiego Genewy Gerold lub Géraud , wnuka Mathilde. Wydaje się, że rodzina hrabiego Lyonu nie bierze udziału w zamieszkach. Rzeczywiście, po śmierci króla jest prawdopodobne, że ród Lyonu i Forez, już osłabiony przez konflikt w Owernii, zawdzięczał swoją legitymację jedynie ochronie starego arcybiskupa Burcharda .
Około 1030 r. Forez na zachodzie królestwa Burgundii .
Imperial Crown of Conrad the Salicus (960-980).
Wraz ze śmiercią Burcharda II , około 1031 roku, wybuchł kryzys sukcesyjny. Jego bratanek Burcard d'Aoste , syn hrabiego Humberta , został przeniesiony do siedziby arcybiskupiej Lyonu, wywołując reakcję hrabiego Géraud de Lyon, który następnie bezskutecznie usiłował sprawić, by członek jego własnej rodziny został wybrany na tron biskupi, aby udaremnić dom hrabiego Sabaudii.
Sprzeciwiając się cesarzowi w okresie sukcesji króla Rudolfa i zbankrutując przez papieską interwencję Jana XIX na rzecz kandydatury Odilona de Cluny , Burchard z Aosty został zdetronizowany przez cesarza od następnego roku w 1034 roku . Ostatecznie cesarz Henryk III , po odmowie Halinarda w 1041 r. , Wyznaczył Odolrica do zakończenia kryzysu sukcesji. Tradycja podaje, że Géraud dał mu klasztor Charlieu w 1044 roku ; arcybiskup zmarł w wyniku zatrucia dwa lata później. Halinard zastąpił go w 1046 roku.
Strategia zawłaszczania miejsc biskupich przez rody hrabiowskie doprowadziła w ten sposób do ustanowienia reformy gregoriańskiej , ogłoszonej w regionie podróżą Leona IX około 1050 roku. wobec miejscowej arystokracji, odpowiedzialnej za rozdzielenie funkcji hrabiego i biskupiego.
Arcybiskup Lyonu Humbert I stanął po stronie Grégoire'a VII podczas kłótni Investitures iw 1076 roku otrzymał ekskomunikę „hrabiego de Forez” ( Artaud IV nie jest wymieniony w akcie) i Humberta de Beaujeu w następstwie Henryka IV Święte Cesarstwo i jego zwolennicy, w tym między innymi arcybiskup Armand z Vienne, Ponce z Grenoble . Hrabia nadal posiadał prawie całe Lyonnais i połowę miejskich opłat drogowych. Artaud IV dała im połowę do opactwa w Cluny , krótko po śmierci abp Humbert, kierowany przez hrabiego Burgundii William I st .
Rzeczywiście, w ostatniej ćwierci XI -tego wieku, hrabiów „bezpośredniego” wydaje cieniu interwencji w regionie hrabiów Burgundii William następnie Renaud one następnie występujących jako pierwszych przedstawicieli władzy cesarskiej.
W latach 1072–1092 w Tassin odbyło się zgromadzenie pokojowe, w którym uczestniczyli arcybiskup Humbert i hrabia Artaud IV . Jedyna wzmianka o nim nie pozwala stwierdzić, czy zgromadzenie to odbyło się przed czy po ekskomuniki. Historycy Lyonu od dawna uważali, po błędnej interpretacji, że przy tej okazji zostałby podpisany traktat i hrabia zrzekłby się wszystkich swoich praw do Lyonnais. Wydaje się, że hrabia nie zlikwidował przy tej okazji wszystkich tych praw powiatowych do Lyonu (późniejsze źródła potwierdzające prawa jego spadkobierców do Lyonu). Z drugiej strony jest prawdopodobne, że podobnie jak inne „ come istius civitatis ” regionu, hrabiowska rodzina Lyonów musiała zrzec się współzarządzania ziemiami biskupimi i zaakceptować, w kontekście reformy gregoriańskiej , oddzielenie episcopatus i comitatus .
Pod koniec dekady 1070, arcybiskup Lyonu Hugues de Die po raz pierwszy zatytułował Guillaume „hrabia Forez”, ogłaszając tą formułą wymuszone wycofanie dynastii hrabiowskiej Lyonu w kierunku jej historycznej twierdzy w Forez.
Około 1105, synowie hrabiego Wilhelma stary Guillaume młodszy i Eustache płacić tantiemy od Montbrison , Sury , Estivareilles , Aurec , Saint-Clément-les-Places , Saint-Chamond , Yzeron , Lyon , Oingt , Chamelet , Cottance , Cleppé i Saint-Haon-le-Vieux w szpitalu w Montbrison.
Źródła są niepełne i nie pozwalają na sporządzenie chronologii panowania Wilhelma I st , młody William i Eustace znikające tekstów po 1115 r . Niemniej jednak historycy z Forez w dużej mierze przyjęli lokalną tradycję dotyczącą zabójstwa Wilhelma Młodszego przez Josseranda de Lavieu (lorda Jarez , prawdopodobnie z wicepańskiej gałęzi Lyonu i krewnego hrabiów pierwszego rodu), która doprowadziłaby do zniknięcia funkcji vicomtale w Lyonie i konfiskaty ziem Foreziennes w Lavieu. Ten ostatni więc zatrzymałby tylko swój majątek w Jarez, gdzie dałby początek gałęzi o tej samej nazwie.
Ponadto w dekadzie 1100-1110 najwyraźniej Guy de Guînes otrzymał tytuł hrabiego Forez , być może promowany przez stare małżeństwo między rodowodami Forez i hrabiów Flandrii . Tradycja związana z zabójstwem Wilhelma II, koniec chaotycznego panowania i wakat na stanowisku hrabiego, który mógłby tłumaczyć wstąpienie Guy de Guînesa, to elementy, które mogą wskazywać na kryzys w pierwszej rodzinie hrabiowskiej Lyonu.
Herb hrabiów Lyonu i Forez wg J.-M. de La Mure.
Jest więc prawie pewne, że hrabia Guy I st , założyciel drugiego domu Drill, skorzystał z przejścia do Montbrison, króla Francji Ludwika Grubego po powrocie Owernii w 1131 r. , Aby umieścić swojego młodego syna, przyszłego Guya II , pod bezpośrednią opieką władcy, który wyniósł go na dwór i uczynił rycerzem .
Herb rodu Albona : Lub z Delfinem Lazurowym .
W 1157 roku Frédéric Barberousse otrzymał hołd od arcybiskupa Lyonu Heracle de Montboissier . Cesarz nadał Kościołowi w Lyonie, podporządkowanemu w ten sposób, przywilejowi pod postacią pompatycznej bańki cesarskiej, znanej jako złota bańka , przyznając całą doczesną władzę nad miastem Lyon, a także suwerenne prawa na wschodzie Saône . Zapasy byka, jeśli były wycelowane bezpośrednio w hrabiego Foreza, pozostawiały mu natomiast większość warowni, ustalając tym samym lewy brzeg rzeki na granicy Świętego Cesarstwa Rzymskiego i Francji.
W ten sposób konflikt odrodził się, ale teraz wyszedł poza zwykły spór regionalny o prawa związane z honorami publicznymi nad miastem Lyon. Na tle walki kapłaństwa i Imperium stawką były teraz granice królestwa Francji i Świętego Cesarstwa .
Od 1158 roku, pod przywództwem kanclerza cesarskiego Reginalda z Dassel , arcybiskup Héracle i hrabia Geraud I st Macon zaatakowali twierdzę hrabiego Yzeron, gdzie zostali pokonani przez wojska hrabiego i dom Albon : Guigues II ścigał ich i zajął Lyon .
W 1162 roku hrabia Forez zajął Lyon i zmusił Heracle'a do ucieczki. Papież Aleksander III , w konflikcie z Fryderykiem Barbarossą , zdołał zawrzeć efemeryczny pokój między dwoma hrabiami w Cluny w 1163 roku . W tym czasie papież był za jego sprawą hrabią Forez i wszystkimi instytucjami religijnymi Mâconnais przeciwko hrabiemu Macon Geraud I st z Macon i arcybiskupowi Lyonu zebrani do Fredericka Barbarossy .
Około 1163-1166, Guigues II zaapelował do króla Francji Ludwika VII przeciwko schizmatykom Lyonu.
Wiosną 1167 roku Ludwik VII przyjął Guya na dworze Bourges i podarował mu zamki, które posiadał jako swojego pana w Montbrison i Monsupt , za co złożył hołd i wiarę.
Miasto i zamek Montbrison w herbie Guillaume Revel , około 1450 roku.
Zamek Monsupt , id.
Hrabia kazał królowi zarejestrować pozostałe zamki:
W końcu hrabia zwrócił się do króla o nadanie praw królewskich dla zamków:
Miasto i zamek Donzy , id.
Zamek Cleppé , id.
Zamek Lavieu , id.
Zamek Saint-Romain-le-Puy , id.
Bardziej niż jedyną dyskretną interwencją króla Francji, wydaje się, że obecność Papieża odegrała ważną rolę w tym dniu. Następca Heraklesa, Dreux de Beauvoir , również podporządkowany Cesarstwu, został mianowany przez kapitułę, ale nie został wyświęcony. W 1165 r. Wierni Aleksandra elekta przeciw Dreuxowi, cystersowi Guichardowi de Pontigny , poleconemu Ludwikowi VII przez Thomasa Becketa jako opatrznościowego człowieka, mogącego przynieść mu „swoje miasto, a nawet kraj”.
Papież Aleksander III .
Saint-Thomas Becket (1117-1170).
W ten sposób papież Aleksander III , w porozumieniu z Ludwikiem VII , wyświęca Guicharda , opata Pontigny , na arcybiskupa w celu zakończenia konfliktu. Podczas gdy zdobycie Rzymu pozostawiło Fryderyka Barbarossę bezkrwawego, ekskomunikowanego przez Aleksandra III na czele armii zdziesiątkowanej przez straszliwą epidemię, cesarz nie był w stanie zareagować ani politycznie, ani militarnie.
Pierwsza transakcja z 15 października 1167 r. Uznająca prawa rodowe delfinów wiedeńskich , delfinów z Owernii i hrabiów Forez w mieście Lyon i anulująca postanowienia bańki z 1157 r .
Po zakończeniu konfliktu, w 1173 r., Permutacja sformalizowała sprzedaż ziem publicznych i związanych z tym praw hrabiego w Lyonnais, umożliwiając w ten sposób hrabiowskiej rodzinie dostęp do godności biskupiej. Bulla od Aleksandra III zakończyła transakcję w następnym roku. Epilog konfliktu widział ten sposób w 1193 wybory jako arcybiskup Lyonu z Renaud de Forez młodszego syna Guy II .
.
Jego brat Guy III zginął podczas krucjaty w 1202 r. I został pochowany w kościele rycerzy Saint-Jean-de-Jerusalem , dlatego Renaud wspólnie zapewnił regencję Forez i opiekę przyszłego hrabiego Guya IV. Pod jego podpisem, po założeniu opactwa cystersów w Valbenoîte , pierwsza wzmianka o parafii Saint-Étienne-de-Furan pojawia się w 1195 roku.
Hrabiowie z Forez zrzekli się tytułu „hrabiego Lyonu” dopiero po wstąpieniu Renauda de Foreza na tron biskupi Lyonu.
Herb hrabiów Forez: Gules złoty delfin .
Mapa Francji na koniec XII -tego wieku, wiertło jest bastionem Królestwo Francji , Lyon stan Świętego Cesarstwa Rzymskiego .
Witraż z primatiale Saint-Jean w Lyonie przedstawiający Renaud de Forez , arcybiskup Lyonu (1193-1226) i regent hrabstwa Forez.
Pod wpływem króla, który chciał odzyskać twierdzę Couzan , hrabia pod pretekstem grabieży dokonanych na bogatych ziemiach Foréziennes, wyruszył w 1175 r. Na wojnę z panami Beaujeu (podległymi Świętemu Cesarstwu ). rozpoczął się konflikt, który kończy się w 1222 r. wraz z ucieczką Beaujeu, którzy podpisują traktat pokojowy i przekazują twierdzę.
W 1198 roku Philippe-Auguste potwierdza w Guigues IV prawa, które Ludwik VII nadał swojemu ojcu Guigues III , w tym w szczególności prawo do ochrony dróg.
W obliczu ekspansjonistycznych celów i postępów rodziny Beaujeu , hrabia Guigues III de Forez zawiera sojusz z Owernią . Jest przypieczętowana kilkoma małżeństwami. Marquise de Forez , córka Guiguesa, poślubia wasala Guya II z Owernii , Guya VII of Thiers, podczas gdy syn Guigues zobowiązuje się poślubić córkę Pana Thiers .
Szacunki atrybutu Neufbourg policzyć XIII th wieku od 10 do 12 tysięcy funtów renty wiedeńskim, fortuną w proporcji porównywalnej do króla.
W 1265 roku Renaud de Forez został również panem Beaujeu i przekazał to panowanie po śmierci swojemu drugiemu synowi, który stworzył drugą linię panów Beaujeu (rodu Albon-Forez).
Po śmierci hrabiego Jana II hrabstwo Forez powróciło do jego siostrzenicy Anny de Forez , żonatej z księciem Ludwikiem II Bourbon .
Anne de Forez , ostatnia hrabina rodu Albona.
Anne de Forez , poprzez małżeństwo z Ludwikiem II z Bourbon le Forez weszła w posiadanie Domu Burbonów w 1371 roku.
Hrabstwo Forez jest wówczas tylko jednym z niezliczonych posiadłości książąt Burbonów i traci na znaczeniu. Plik6 maja 1441Patentem litery, Karola I st Burbon , 5 th księcia Burbon, księcia Owernii, liczyć z Forez i hrabiego Clermont (w Beauvais) usuwa tytuł stolicy powiatu do miasta Feurs i udziela miasto Montbrison . Ten transfer kapitału został potwierdzony w następnym roku innymi listami patentowymi podpisanymi w Moulins .
Mapa Francji w końcu XV -go wieku, wiertło przechodzi przez posiadłości burbonowie .
Hrabstwo zostało skonfiskowane od policjanta Bourbon , podobnie jak cały jego majątek, w 1523 roku.
Ludwika Sabaudzka , kuzynka Suzanne de Bourbon, zakwestionowała sukcesję Karola III i otrzymała jego syna François I er nominację do księstw Bourbon i Auvergne, hrabstw Clermont, Drill and Power oraz Seigneury of Beaujeu w dniu 7 października 1522 r. Le Forez ostatecznie wszedł do domeny królewskiej w 1531 roku.
W 1542 roku zostaje przyłączony do generała Lyonu stworzonego przez Henryka II .
Ogólny rząd Lyon w XVIII th century , z prowincji Lyonnais , Forez i Beaujolais i gmin oraz aktualnych działów.
Odszyfrowanie i opublikowanie wszystkich kart Foréziennes było dziełem zespołu historyków zebranych przez George'a Guicharda:
Ta grupa historyków jako pierwszy publikuje prowincję, przy czym wszystkie teksty odnoszące się do poprzedniego XIV -tego wieku.