Zamek La Motte-aux-Bois

Zamek La Motte-au-Bois
Zdjęcie poglądowe artykułu Château de la Motte-aux-Bois
Rozpoczęcie budowy 1065
Aktualny właściciel Instytut lotniczy i szkoła lotnicza Amaury de la Grange
Informacje kontaktowe 50°40′55″ północ, 2°34′15″ wschód
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
Departament Północ (wydział)
Gmina Morbecque
Geolokalizacja na mapie: Północ
(Zobacz lokalizację na mapie: Północ) Zamek La Motte-au-Bois
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Zamek La Motte-au-Bois

Château de la Motte-aux-Bois został zbudowany w 1065 roku przez Roberta le frison , hrabiego Flandrii . Przez długi czas pozostawał w posiadaniu hrabiów Flandrii, a następnie książąt Burgundii , zanim stał się własnością hrabiów Morbecque . Obecnie zna inny cel, w którym mieści się Instytut Lotniczy Amaury de la Grange .

Dawna gmina La Motte-aux-Bois połączyła się po rewolucji w latach 1790-1794 z Morbecque , zamek znajduje się obecnie na terytorium Morbecque.

Historyczny

Średniowiecze

Robert le Frison wzniósł fortecę La Motte-aux-Bois w 1075 roku, w samym sercu lasu Nieppe , aby zagwarantować Flandrię z firm Artois . W kilku starożytnych tekstach zamek nazywany jest „Ter Walle” w lesie Nieppe

W 1164 św Thomas Becket (1117-1170), arcybiskup z Canterbury dobrowolnie na wygnaniu we Francji, opuścił Anglię na2 listopada 1164i pozostaje w zamku zanim został zamordowany przez króla Henryka I st Anglii z27 grudnia 1170.

Zamek jest częścią posagu przypisanego Matyldzie de Portugal , żonie Filipa d'Alzacji w 1191 r., hrabiego Filipa d'Alzacji, który często przebywał w tym miejscu.

W maj 1251, po śmierci Wilhelma III Dampierre , zamek i las Nieppe są częścią posagu jego wdowy Béatrix de Brabant. W 1273 r. Béatrix scedowała swój posag na lasy Nieppe, w tym zamek, hrabiemu Flandrii Gui de Dampierre , który nabył liczne ziemie, aby założyć swoje różne dzieci, za dochód w wysokości cztery tysiące pięćset funtów Flandrii.

W 1326 r. Robert de Cassel , który otrzymał całą Flandrię morską w aponażu przeciwko zrzeczeniu się hrabstwa Flandrii, wyznaczył swojej żonie Joannie de Bretagne jako wiankę, las Nieppe wraz z zamkiem, oprócz wszystkich swoich ziem w Perch . Robert i jego żona często przebywają na zamku. Robert zlecił wykonanie rowów i wieży.

W 1328 roku książę Normandii rozebrał zamek po oblężeniu podczas bitwy pod Cassel .

Yolande de Flandre , córka i dziedziczka Roberta de Cassela, wielokrotnie przebywała w zamku. Zajmuje się tam dużą ilością czynności, dokonuje powołania jej funkcjonariuszy, komorników, reprezentantów itp. Odnajdujemy też ślady czynów podejmowanych wspólnie przez Yolande i jej drugiego męża Philippe de Navarre . Wykonuje tam wiele ulepszeń i upiększeń. Poeta Eustache Deschamps miał przebywać na zamku, na zaproszenie Yolande, w bliżej nieokreślonej dacie, prawdopodobnie w 1381 roku.

Thierry de Haesbrouck, Sire de la Hoflande jest gubernatorem zamku w 1375 roku. Lista gubernatorów pojawia się w De Backer.

Gubernatorzy, suwerenni komornicy zamku mieli całą sprawiedliwość senioralną ; zamek w Cassel , choć znajdował się na terytorium tego, nie zależał ani od châtellenie z Cassel , ani od vierschaere (sądu) Hazebrouck .

Yolande z Flandrii zmarła na zamku dnia 12 października lub 12 grudnia 1395po inauguracji prawdopodobnie jesienią 1381 r. wspaniałej kaplicy poświęconej Saint-Denis ( Denisowi z Paryża ) podczas pobytu jego synowej Marie de France .

Około 1396 roku, prawdopodobnie z inicjatywy syna Yolande The Duke of Bar , Robert I st Baru powstała w pobliżu zamku i na skraju Nieppe las, klasztor mówi Trynitarzy z Préavin The Préavin obecnie uzależnione od Morbecque, miejsce kultu Maryi , Matki Jezusa, w kaplicy Notre-Dame-de-Piété, obiekt bardzo częstych pielgrzymek. Robert Gaguin , przyszły minister generalny zakonu, odbył pierwsze studia w klasztorze około roku 1450. W 1680 papież Innocenty IX udziela odpustów bractwu Trójcy Świętej i odkupienie jeńców chrześcijańskich w Préavin. Klasztor istniał jeszcze w końcu XVIII -go  wieku przed rewolucją francuską, znika z nim, a XIX- th  century , pozostał kaplicę na przypuszczalnej lokalizacji klasztoru.

W 1409 r. Robert I po raz pierwszy pozbył się dworu i zamku wraz z panowaniem Cassel, by stać się przywilejem jego syna Edwarda, przyszłego Edwarda III, księcia Baru . Ten umiera bez spadkobierców. Jego majątek przeszedł do brata Ludwika I st Bar kard Duke of Bar. Zapisał swój majątek swojemu siostrzeńcowi Rene z Anjou w 1419, ale nadal czuje w testamencie z 1430 potrzebę rekompensaty Jeanne de Marle , wnuczce Henryka de Marle , która otrzymała od swojego ojca Roberta I st Bar, Cassel, zamek La Motte-au-Bois i innych towarów. René d'Anjou, m.in. książę Bar i książę Lotaryngii, został wzięty do niewoli w bitwie pod Bulgnéville w 1431 r. przez Antoine de Vaudémont , pretendenta do księstwa Lotaryngii i sojusznika księcia Burgundii Filipa le Bon, któremu cedował René d'Anjou. Ten ostatni zgodził się w 1432 roku pozostawić Joannie de Marle wszystkie jej posiadłości we Flandrii, w tym Cassel, La Motte-au-Bois, ale Philippe le Bon, hrabia Flandrii od czasu ślubu jego dziadka Filipa II z Burgundii ( Philippe le Bold) spadkobierczyni ostatniego hrabiego Flandrii, Ludwik II Flandrii (Ludwik de Male), żąda od René d'Anjou oddania mu całego majątku we Flandrii jako okupu, co jest warunkiem jego uwolnienia. Umowę zawarto w 1436, aw 1437 Jeanne de Marle poślubiła Ludwika de Luxembourg-Saint-Pol , otrzymała od René d'Anjou rekompensatę finansową za ziemie Flandrii. Cassel i Château de la Motte-au-Bois przeszły w ten sposób na własność księcia Burgundii.

W zamku mieszka Izabela Portugalska (1397-1471), żona Filipa le Bona i matka Karola Śmiałego . Rozpoczęła kilka prac, aby prawie odbudować zamek i kazałaby tam pochować wnętrzności jej brata Ferdynanda z Portugalii w 1485 roku , ale ta informacja ma być potwierdzona (Ferdynand zmarł w Maroku czterdzieści lat wcześniej, a jego szczątki przeniesiono z powrotem do klasztoru w Portugalia).

Epoka nowożytna

8 lutego 1614 r, Dwór został zbudowany w hrabstwie listem arcyksięcia Alberta i Isabelle dla Roberta Saint-Omer († 1617 ), 1 st hrabiego Morbecque (8 lutego 1614 r), Wicehrabia od Aire , barona Robecque , pana Dranouter , Runeschuere, la Bourre, SOUVERAIN-Moulin, Saint-Quentin i innych miejscach.

Zamek został zniszczony przez wojen XVII th  wieku  : przyjęta przez Francuzów w 1645 roku, rozwiązanego przez kolejności Turenne po złowieniu przez Jacques'a de Castelnau w 1657 roku, odwiedził Hiszpanię przez pokój pirenejski w 1659 roku, to jest przebudowany w 1660 w stanie zbliżonym do obecnego. Pozostaje ośrodkiem sądowniczym i administracyjnym, aw 1679 r. staje się siedzibą wodno-leśnego majestatu . Król Francji nadal utrzymuje tam kapitana wielkiego dziedzicznego komornika, urząd, który można kupić.

W zamkowym kościele znajdował się nagrobek z białego marmuru, szlachetny i potężny pan Sir Antoine I er Lalaing ( rodzina lalaing ), pierwszy hrabia tej ziemi i panowanie Hoochstraete, pan Montigny, rycerz zakonu, doradca i szambelan cesarza ( Karol V ), szef jego finansów, generał porucznik Jego Królewskiej Mości, zmarł dnia11 kwietnia 1540. Tam też spoczywa jego szlachetna i cnotliwa żona Dame Isabeau de Culembourg i de Brossele, wdowa po szlachetnym i potężnym lordzie Jehanie Luksemburskim, rycerzu zakonu, panu miasta.

Okres współczesny

Zamek został sprzedany jako własność narodowa w 1795 roku i nabyty przez Sieur Taffin de Douai. Przez małżeństwo przeszedł do rodziny baronów La Grange, którzy utrzymywali go do 1962 roku, kiedy to został sprzedany i stał się siedzibą instytutu lotniczego.

Ponownie zdewastowany zamek został przebudowany w późnym XIX -tego  wieku

Podczas I wojny światowej La Motte-aux-Bois znajdowało się blisko frontu, baronowa de La Grange, właścicielka zamku, udostępniła go wraz z otaczającymi go ziemiami i farmami siłom zbrojnym Wielkiej Brytanii i Wspólnoty Narodów. Zostawiła tam część swojej fortuny i gościła wybitne osobistości, takie jak Edward VIII . Zostanie „matką” ich armii, jedyną Francuzką, która otrzymała ten tytuł, i otrzyma kilka hołdów od wdzięcznych Brytyjczyków.

W czasie II wojny światowej zamek zbombardowany przez aliantów wCzerwiec 1944 został przebudowany w 1950 roku.

Obecnie w zamku mieści się Instytut Lotniczy Amaury de la Grange nawiązujący do Amaury de la Grange , francuskiego polityka i lotnika z czasów I wojny światowej, który był właścicielem.

Biblioteka zamku La Motte-au-Bois jest siedzibą stowarzyszenia „Mémoire des Pierre”, które jest odpowiedzialne za ochronę dziedzictwa związanego z zamkiem i organizuje wizyty podczas Europejskich Dni Dziedzictwa.

Szkoła

Od 1962 roku w zamku mieści się Instytut Lotniczy Amaury de la Grange (IAAG), specjalizujący się w szkoleniu lotniczym. W szczególności istnieją dwa główne obszary: szkolenie teoretyczne pilotów linii lotniczych oraz szkolenie techników obsługi technicznej samolotów. Szkolenie praktyczne odbywa się w Merville, na lotnisku Merville-Calonne, gdzie znajdują się stare samoloty pasażerskie, na których pracują czeladnicy mechanicy, a także lekkie samoloty szkoleniowe dla studentów pilotów linii lotniczych. Noszenie munduru jest obowiązkowe.

Architektura

Główne budynki to

Znajduje się tam również, rozmieszczone we wspomnianych już budynkach, siłownia, sala komputerowa. laboratorium językowe.

Stowarzyszenie „Kamienie pamięci”, która ma swoją siedzibę w bibliotece zamkowej, odkrył i rozwinął szacowany kamień XIII th  wieku w piwnicach zamkowych. Jaskinie te mają również filary i łuki z XV -go  wieku.

Park

Park posiadłości La Motte-au-Bois z tarasem tarasowym, ogródkiem warzywnym, szklarnią, placem i ogrodzeniem ogrodowym jest wpisany do wstępnego spisu niezwykłych ogrodów. Służy do różnych rozrywek, festiwali itp.

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Współrzędne zweryfikowane w Geoportalu i Mapach Google
  2. La Voix du Nord, niedziela 17 grudnia 2010
  3. J.-J. Carlier, cytowany w bibliografii, s. 216.
  4. JJ Carlier, cytowany w bibliografii, s. 228
  5. JJ Carlier, przytoczona opcja, s. 217
  6. De Backer, cytowany w bibliografii, s. 29
  7. JJ Carlier, przytoczona opcja, s. 218
  8. JJ Carlier, cytowana opcja, s. 95-98 i 222-225
  9. JJ Carlier, opcja cytowana, s. 98, czytaj online
  10. De Backer opcja cytowane s. 33-35
  11. De Backer, przytoczona opcja, s. 51-52
  12. JJ Carlier, opcja cytowana, s. 81, czytaj online
  13. JJ Carlier, opcja cytowana, s. 96
  14. JJ Carlier, przytoczona opcja, s. 226-228
  15. JJ Carlier, przytoczona opcja, s. 218-220
  16. Biuletyn komisji historycznej departamentu Północy , t. 7 - str. 193 - 1863 - druk. Danel, Grand'place à Lille.-archiwum Uniwersytetu Harvarda – zdigitalizowane przez google Books .
  17. De Backer, przytoczona opcja, s. 30
  18. De Vegiano (lord of Hovel) – szlachta Holandii i hrabstwa Burgundii… Od panowania Filipa Dobrego do śmierci cesarza Karola VI – 1779 – archiwum Uniwersytetu Michigan – zeskanowane przez książki Google
  19. [ http://www.chateau-fort-manoir-chateau.eu/chateaux-nord-chateau-a-morbecque-chateau-de-la-motte.html „  chateau de la Motte au Bois w Morbecque, institut A ronautique  ”], na stronie www.chateau-fort-manoir-chateau.eu (dostęp 8 sierpnia 2019 r. )
  20. JJ Carlier, przytoczona opcja, s. 221
  21. „  Hazebrouck  ” , na www.nordmag.fr (dostęp 8 sierpnia 2019 )
  22. „  La Motte-au-Bois uczci baronową, która zmieniła swoje przeznaczenie – La Voix du Nord  ” , na www.lavoixdunord.fr (dostęp 8 sierpnia 2019 )
  23. „  Château de La Motte-aux-Bois – Monument à Morbecque  ” , na France-Voyage.com (dostęp 8 sierpnia 2019 r. )
  24. "  Parc du Domaine de la Motte-aux-Bois  " , zawiadomienie n o  IA59001727, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
  25. "  Rendez-vous - średniowieczny festiwal u podnóża Château de la Motte-au-Bois  " , na L'Inducteur des Flandres ,15 lut 2019(dostęp 8 sierpnia 2019 )

Link wewnętrzny