Chryzolina amerykańska
Chryzolina amerykańska
Rozmaryn lub chrząszcz amerykański.
Chryzolina amerykańska ( Linneusz , 1758 )
Chrysolina americana The amerykański liści chrząszcz lub rozmaryn liść beetle , jest to gatunek z owadów z rzędu Coleoptera i rodziny Chrysomelidae z elytra pokazując metaliczny zielony i fioletowy odbicia. Atakuje lamiaceae, a w szczególności lawendę, tymianek, rozmaryn...
Opis
- Dorosłe osobniki mają 5-8mm długości. Elytry mają podłużne paski w kolorze metalicznej zieleni i metalicznej purpury, ułożone w cztery podwójne paski.
- Larwy są raczej kości słoniowej z czarniawymi paskami na żywych. Spożywają, podobnie jak dorośli, szałwię lekarską , rozmaryn , Lavandula longifolia Linnaeus i lawendę motylkową . Nie szkodzą tym roślinom, które od kilku milionów lat pozostają w równowadze z tymi roślinami. W rejonie Morza Śródziemnego samice zapłodnione pod koniec lata lub na początku zimy składają i składają jaja na liściach, przy czym każde jajo jest lekko zatkane śluzem, w małych grupach lub pojedynczo. Rozwój larw trwa w miesiącach zimowych, zatrzymując się w okresach chłodnych. Larwa na przepoczwarzają do 4 -tego stopnia znajduje się pod kilku centymetrów; przepoczwarczenie trwa około trzech tygodni. Imago wychodzi na wiosnę (J.-C. Bourdonné, związany z Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu).
-
Imago
-
Chrysolina americana na szałwii
-
Gody na lawendie
-
Opalizujący pancerz Chrysolina americana widziany z boku.
Cykl biologiczny
Dystrybucja i siedlisko
Krawędź śródziemnomorska rozszerzona na Belgię i Anglię .
Systematyczny
Do gatunków został po raz pierwszy opisany przez szwedzki naturalistę Carl von Linnaeus w 1758 roku, pod nazwą oryginalny Chrysomela americana . Wbrew temu, co sugeruje jego nazwa, ten chrząszcz pochodzi z Afryki Północnej.
Synonimia
- Chrysomela americana Linneusz, 1758 Protonim
Taksonomia
Istnieje podrodzaj, pełna nazwa to: Chrysolina (Taeniochrysea) americana (Linnaeus, 1758).
Amerykański chrząszcz i człowiek
Uszkodzić
Podobnie jak stonka ziemniaczana, chrząszcze rozmarynowe dosłownie pasą się liśćmi atakowanych przez siebie lamiaceae. Jednak uszkodzenia pozostają stosunkowo niepozorne.
Środki walki
Owad ten ma naturalnych drapieżników: są to długonogie, pomarańczowe osy (polistes, rodzaj Polistes ), które krzyżują gałęzie rozmarynu i pożerają larwy. Osy te aktywnie poszukują larw Chrysolina americana, a także innych larw.
Zaobserwowano również, że larwy jedzą długoogoniaste larwy.
Innym sposobem powstrzymania ich rozmnażania jest ręczne zbieranie osobników (dorosłych, larw i jaj) przed sezonem lęgowym, czyli przed końcem lata. W przypadku ataku na dużą skalę, rotenon okazałby się skutecznym środkiem owadobójczym.
-
Młoda larwa chrząszcza rozmarynowego
-
Larwa chrząszcza rozmarynowego
-
Larwa chrząszcza rozmarynowego
Bibliografia
- Blog Jardinoscope przeprowadził wywiad w czerwcu 2014
- Linneusz, C. 1758: Systema Naturae per regna tria natura, klasy secundum, ordines, rodzaje, gatunki, cum characteribus, differentiis, synonimis, locis, Tomus I. Editio decima, reformata. Holmiæ: bezpośredni impens. Laurentii Salvii. i – ii, 1–824 s. strona 372
- Stumpf, „Zszedłem do ogrodu… ”, Owady ,2008( przeczytaj online )
Linki zewnętrzne
- (en) Numer referencyjny NCBI : Chrysolina americana (w tym taksony )
- (en) Odniesienie Fauna Europaea : Chrysolina (Taeniochrysea) americana (Linnaeus, 1758)
- (en) Odniesienie BioLib : Chrysolina americana (Linnaeus, 1758)
- (en) Numer referencyjny INPN : Chrysolina americana