Cacatua goffiniana
Cacatua goffiniana Kakadu Goffina.Królować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Chordata |
Subembr. | Kręgowce |
Klasa | Aves |
Zamówienie | Papugowate |
Rodzina | Cacatuidae |
Uprzejmy | Cacatua |
NT A2cd + 3cd + 4cd; B1ab (iii): Prawie zagrożony
Status CITES
Załącznik I , Rev. z 6.11.1992 rKakadu Goffin ( Cacatua goffiniana ) jest gatunek z ptaka do rodziny z Cacatuidae .
Gatunek Cacatua goffiniana został opisany w 2004 roku przez Ceesa S. Roselaara (d) i J. Pietera Michelsa (d) .
Kakadu Goffina to najmniejsza ze wszystkich kakadu. Mierzy od 30 do 32 cm długości. Samica waży średnio około 250 g, a samiec 3000 g . Jego upierzenie jest białe z różowymi lub łososiowymi piórami twarzy, a dziób jest jasnoszary. Obie płcie są podobne.
Jak wszyscy członkowie Cacatuidae, Kakadu Goffina ma grzebień, co oznacza, że ma na głowie grupę piór, które może puchnąć lub kurczyć się. Jego ciało jest w większości pokryte białymi piórami, z łososiowo-różowymi piórami między dziobem a oczami. Najgłębsze pióra grzebienia i szyi są również koloru łososiowego, ale tutaj kolorystykę maskuje biel bardziej płytkich piór. Pióra na spodniej stronie skrzydeł i ogona mają żółtawy odcień. Oczy u dorosłych wahają się od brązowego do czarnego, a u młodych są ciemnoszare. Ta kakadu jest często mylona z kakadu corella ( Cacatua sanguinea ) ze względu na ich podobny wygląd.
Gatunek ten pochodzi z lasów wysp Morza Banda w Indonezji . Został wprowadzony do Puerto Rico i Singapuru .
Samica składa dwa jaja. Inkubacja trwa 28 dni. Młode przebywają w gnieździe 11 tygodni.
Ze względu na trwającą utratę siedlisk na Archipelagu Tanimbar , ich ograniczoną ilość i nielegalne polowania, kakadu Goffina są uważane za prawie zagrożone na Czerwonej Liście Zagrożonych Gatunków IUCN. Gatunek jest wymieniony w Załączniku I CITES . W latach 70. na wyspach pustoszyli japońscy drwale. Wiele oszołomionych i zdezorientowanych ptaków zostało schwytanych w celach handlowych. Chociaż wiele zwierząt zginęło w ograniczeniach żeglugowych, za tą katastrofą ekologiczną może kryć się trochę pozytywnej strony, ponieważ wiele kakadu Goffina rozmnażało się w niewoli. Tak więc obecnie jest więcej kakadu Goffina w niewoli niż na wolności (mniej niż 1500 osobników w 2003 roku na Tanimbarze i sąsiednich wyspach).
Jego specyficzny epitet , goffiniana , jak również jego potoczna nazwa , "de Goffin", zostały mu nadane na cześć Andreasa Leopolda Goffina (1837-1863), holenderskiego oficera marynarki wojennej , aby uszanować intencję Ottona Finscha z 1863 r. poświęcić mu ten gatunek.