Beryllocen | |||
Identyfikacja | |||
---|---|---|---|
Nazwa IUPAC | berylocen | ||
Synonimy |
bis (cyklopentadienylo) beryl (II) |
||
N O CAS | |||
UŚMIECHY |
[Be] 1234 (C5C4C3C2C15) C1C = CC = C1 , |
||
InChI |
InChI: InChI = 1S / 2C5H5.Be / c2 * 1-2-4-5-3-1; / h2 * 1-5H InChIKey: UOWMVHJMWSANFP-UHFFFAOYSA-N |
||
Wygląd | czysty kryształ | ||
Właściwości chemiczne | |||
Brute formula |
C 10 H 10 Be |
||
Masa cząsteczkowa | 139,1986 ± 0,0087 g / mol C 86,28%, H 7,24%, Be 6,47%, |
||
Właściwości fizyczne | |||
T ° fuzji | 59 ° C | ||
* Temperatura wrzenia | 233 ° C | ||
Rozpuszczalność | rozpuszczalny w benzenie , eterze dietylowym i eterze naftowym | ||
Środki ostrożności | |||
SGH | |||
H301, H315, H317, H319, H330, H335, H350i, H372, H411,
H301 : Działa toksycznie po połknięciu H315 : Działa drażniąco na skórę H317 : Może powodować reakcję alergiczną skóry H319 : Działa drażniąco na oczy H330 : Wdychanie grozi śmiercią H335 : Może powodować podrażnienie dróg oddechowych H350i : Wdychanie może powodować raka. H372 : Wykazane ryzyko poważnego uszkodzenia narządów (wskazać wszystkie narządy dotknięte chorobą, jeśli są znane) w następstwie powtarzanego lub przedłużonego narażenia (wskazać drogę narażenia, jeżeli definitywnie udowodniono, że żadna inna droga narażenia nie prowadzi do tego samego zagrożenia) H411 : Działa toksycznie na organizmy wodne z długotrwałymi efektami |
|||
Transport | |||
60 : materiał toksyczny lub wykazujący niewielki stopień toksyczności Numer UN : 1566 : ZWIĄZEK BERYLLIUM, NSA Klasa: 6.1 Etykieta: 6.1 : Materiał toksyczny ![]() |
|||
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. | |||
Béryllocène lub bis ( η 1 , η 5 -cyklopentadienylo), beryl (II) , to związek metaloorganiczny z berylu do rodziny katalizatorów metalocenowych . W normalnych warunkach jest bezbarwną substancją stałą, ale w temperaturze -60 ° C w eterze naftowym ma postać białych igieł. Szybko rozkłada się w kontakcie z tlenem i wodą .
W przeciwieństwie do metalocenów metali przejściowych V , Cr , Fe , Co , Ni , Ru i Os , które mają symetryczną strukturę, a zatem całkowity zerowy moment dipolowy , berylocen ma silny moment dipolowy 2,46 D w benzenie lub 2,24 D w cykloheksanie , co wskazuje na asymetrię w cząsteczce. Jego widmo w podczerwieni zawiera pasma przy 1524, 1610, 1669, 1715 i 1733 cm -1 , co również pokazuje, że struktura tego związku nie mogą być podobne do tego z ferrocenu . Z drugiej strony, w temperaturze -135 ° C, NMR pokazuje pojedynczy sygnał, wskazujący na symetryczną strukturę lub szybką fluktuację cykli.
W zależności od stanu fizycznego berylocen wykazuje różne geometrie molekularne. Analiza za pomocą krystalografii rentgenowskiej, co przedstawia temperaturę niskich A „ sandwich nakrywkowych ” struktura, to znaczy przesunięty cyklu, jeden cykl koordynuje η 5 z daleka Be-Cp 152 urn , drugi mający tylko koordynacji Ti 1 z być- Odległość Cp 181 pm . Powodem tej struktury η 5 , η 1 jest to, że orbitale berylocenu mogą być zajmowane tylko przez 8 elektronów walencyjnych. W fazie gazowej oba cykle pojawiają się jako współrzędne η 5 , ale w rzeczywistości jeden dwa cykle jest znacznie dalej od centralnego atomu niż drugi (odległości 190 i 147 pm ), a ta pozorna koordynacja η 5 wynika z szybkich fluktuacji łącza. Badanie metodą dyfrakcji elektronów w fazie gazowej w 120 ° C w 1979 r. Przeprowadzone przez Arne Haarlanda wykazało, że cykle były przesunięte o około 80 ppm i nie mają koordynacji η 5 , η 1, ale raczej η 5 , η 3 .
Ernesto Carmon i in. badano za pomocą krystalografii rentgenowskiej strukturę berylocenu z bardziej zawadą przestrzenną ligandów : Be (C 5 Me 4 H) 2 i Be (C 5 Me 5 ) 2 . Okazało się, że w stanie stałym Be (C 5 Me 4 H) 2 ma przesuwną strukturę warstwową o koordynacji η 5 , η 1 , natomiast Be (C 5 Me 5 ) 2 ma klasyczną koordynację η 5 , η 5 . W krysztale wiązania Be-C nie mają jednakowej długości, ale różnią się między 196,9 (1) a 211,4 (1) µm .
W tetrahydrofuranie (THF) berylocen rozkłada się wystarczająco szybko, tworząc żółtawy żel. Kryształy belylocenu w kontakcie z tlenem w powietrzu tworzą na ich powierzchni warstwę tlenku i gwałtownie reagują z wodą, tworząc wodorotlenek berylu i cyklopentadien :
Be (C 5 H 5 ) 2 + 2 H 2 O → Be (OH) 2 + 2 C 5 H 6Podobnie jak magnezocen , berylocen reaguje z chlorkiem żelaza (II), tworząc ferrocen . Siłą napędową tej reakcji jest tworzenie się ferrocenu, który jest szczególnie stabilny .
Be (C 5 H 5 ) 2 + FeCl 2 → BeCl 2 + Fe (C 5 H 5 ) 2Berylocen został po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1959 roku przez Ernsta Otto Fischera i Hermanna Pankraza Hofmanna z chlorku berylu i cyklopentadienku sodu w benzenie lub eterze dietylowym :
2 BeCl 2 + 2 M (C 5 H 5 ) → Be (C 5 H 5 ) 2 + 2 MCl (M = Na, K)Podobnie jak wszystkie związki berylu, berylocen jest silnie toksyczny i rakotwórczy .