Becon-les-Bruyères

Bécon-les-Bruyères to miejscowość w departamencie Hauts-de-Seine skupiająca dzielnice trzech gmin na przedmieściach Paryża  : okręg Bécon (gmina Courbevoie ) i okręg Bruyères (gminy Asnières-sur- Sekwana i Bois-Colombes ). Jest w przybliżeniu wpisany w czworoboczną aleję Faidherbe (dawniej droga królewska, a następnie droga krajowa w 1872), rue de Chanzy , Sekwana przy Pont de Levallois i rue du Cayla. Jest skupiony na stacji Bécon-les-Bruyères , znajdującej się na linii z Paryża-Saint-Lazare do Wersalu-Rive-Droite oraz na połączeniu autobusowym z Paryża-Saint-Lazare do Uniwersytetu Nanterre .

Toponimia

Historycznie Bécon jest zalesionym obszarem położonym wysoko nad brzegiem Sekwany, dawniej zbudowanym przez zamek i który, dominując w Paryżu, tworzy obecny Parc de Bécon . Naprzeciwko stała niegdyś niewielka Île de Bécon lub Île de la Petite-Jatte , która jest obecnie dolną częścią Île de la Jatte i na której opiera się most Levallois .

Nazwa Bécon może pochodzić od saksońskiego słowa beacon oznaczającego naziemną latarnię morską. Być może wiązałoby się to zatem z najazdami Wikingów gromadzących się w tym miejscu dzięki latarni morskiej.

Inna hipoteza głosi, że budynek został zbudowany przez Karola Wielkiego, aby dokładnie zapobiec inwazji Normanów . Jednak w 845 Ragnar Lodbrok zdołał przekroczyć tę lokalizację, wchodząc w górę Sekwany i zdołał najechać Paryż.

Wreszcie, podobnie jak w przypadku Roche-Saint-Secret-Béconne , możliwe jest, że jest to stara galijska nazwa Becco (Dziób koguta), po której następuje przyrostek -onem, czyli „ziemia Becco” lub dziób w kierunek lądu między dwiema rzekami, chociaż ta konfiguracja geograficzna występuje tylko na wyspie Bécon. Zauważ, że w Maine-et-Loire znajduje się Bécon-les-Granits .

Nazwa „Bécon-les-Bruyères”, stworzona dla Gare de Bécon-les-Bruyères , wynika z położenia między Bécon po stronie Courbevoie a po stronie Asnières, miejscowością Les Bruyères (porównywalną z Hautes). -ścieżka Bruyères , dawna nazwa rue de la Sablière ). Tak więc w 1927 roku czytamy ten adres pocztowy: Vaucher (Charles-Alexandre), Ing.-Elect., 3, rue de l'Avenir. Bécon-les-Bruyères przez Courbevoie .

Nazwa „Bécon” jest używana w nazwie końcowej stacji metra linii 3  : Pont de Levallois - Bécon . W XIX th  century, nie było jeszcze droga do Bécon który miał ASNIERES Droga przemianowany Rue d'Anjou i Street Station. Jak wynika z pocztówki z epoki ( La Banlieue parisienne floodée , A. Noyer), rue de Bécon została zalana przez powódź w Sekwanie w 1910 roku , poziom wody w dzielnicy bas-Bécon wzrósł do 2,50 metra .

Historia

Aż do XVIII -tego  wieku

W 704 Childebert IV ofiarował opactwu Saint-Wandrille de Fontenelle królewską ziemię Aupec (dzisiejszy Le Pecq ) wraz z zabudowaniami gospodarczymi, które kronika opactwa określa około 1000 roku: Hildebert jest królem wsi, która otrzymała, Le Pecq , położony w Pincerais nad Sekwaną , wraz z przylegającymi do niego sąsiedztwami: Novitianus, Courbevoie , Albachahan, Nido, Tremlido , a zatem obejmował nasze terytorium. Według poliptyku Irminona regiony te były jednak zależne od diecezji paryskiej.

Żadnego śladu parafii Courbevoie i gołębie można znaleźć przed IX th  century, ziemie te zostały nabyte w XII th  wieku przez opactwa Saint-Denis . Zostali uwolnieni od niego w 1248 roku przez Guillaume de Marcouris , opatem Saint-Denis , Pana Asnières i pierwszego radnego Saint-Louis , mijając miejsce w parafii Colombes, aż do 1787. Po wspomniano Courbevoie, ksiądz Jean Lebeuf opisując przysiółek jako mała szczelina od Colombes, niedaleko Courbevoye , zapisy w księdze arcybiskupiej diecezji paryskiej w8 sierpnia 1636 r, że Sieur Pierre Sallé, doradca parlamentu paryskiego , miałby tam swój wiejski dom.

Osada z boczkiem na mapach pojawia XVIII -tego  wieku, w tym Roussel plan do lokalizacji, która może się równać prąd Bécon parku . Richelieu by tam mieszkał – prawdopodobnie w tym samym budynku, z którego niewiele zostało po rewolucji francuskiej , podczas której niektóre dzielnice ziemi położone w kantonie Bruyères i na wybrzeżu Bécon zostały sprzedane jako własność narodowa .

Zamek XIX th  wieku

Po rewolucji z zabudowanego terenu pozostały jedynie pozostałości piwnic, kuchni, stajni i przejść podziemnych. Zamek został przebudowany przez architekta Jean-Jacques HUVE w końcu XVIII -go  wieku. Około 1825 lub 1830 roku , natomiast liczba ludności, co było osada w mieście Nanterre, nie przekroczyła kilkaset dusz, to jacht willa należała do M mnie od Choiseul. W okresie cesarstwa należał do hrabiego Orsiniego, który wybudował tam dom ozdobiony kolumnami i tarasowym dachem, następnie w 1818 roku zamek kupił hrabia Cayla , par francuski i przekazał swojej córce Katarzynie Élisabeth Philippine, fort pobożny i celibat w 1877; Doktor Guillée odkupił go w 1837 roku.

Adolphe Thiers przebywał tam przez kilka miesięcy w 1855 roku i napisał tam swoją Historię Konsulatu i Cesarstwa .

Wydawałoby się, że w 1861 roku , rezydencja gospodarzem wspólnotę religijną zakazane przez Archidiecezję Paryżu , który posunął się tak daleko, aby być przedmiotem apostolskiego dekretu przez kard Morlot na14 kwietnia 1856 r.

Następnie, w czasie Komuny Paryskiej , po nieudanym nocnym ataku Louisa Ernesta de Maud'huy podczas bitwy pod Courbevoie , armia dowodzona przez pułkownika Davouta szturmowała ją dalej.17 kwietnia 1871 r., podczas gdy służył jako placówka dla 250 federacji. Odszkodowanie za zniszczenie dało początek orzecznictwu w sprawie Château de Bécon w 1873 roku.

Zamek został kupiony i powiększony przez księcia Jerzego Barbu Știrbei (lub Știrbei, najstarszego syna Barbu Știrbei ) w 1869 roku , który w sąsiednim domu schronił się tam do śmierci w 1875 roku rzeźbiarza Jean-Baptiste Carpeaux . Obecny park zawiera zabytkową fontannę wykonaną z elementów rzeźbiarskich nabytych przez księcia, z których część pochodzi z Pałacu Tuileries , a obecnie mieści się Muzeum Roybet Fould . Założone w 1927 roku przez Consuelo Foulda , wnuczkę bankiera Achille Foulda, który był ministrem finansów za Napoleona III , muzeum Roybeta Foulda zajmuje willową pracownię założyciela, również malarza. To stary pawilon, który Szwecja-Norwegia zbudowała w Paryżu na Wystawę Powszechną w 1878 roku , przekazał miastu Courbevoie z opłatą za otwarcie muzeum poświęconego pamięci Ferdynanda Roybeta .

To właśnie w tym stuleciu wioska stopniowo się urbanizowała, zwłaszcza wraz z pojawieniem się kolei, dzięki czemu zamek stał się tłem w historii Bécon.

Druga wojna światowa

Obok ważnej stacji rozrządowej stacji Bécon-les-Bruyères i w pobliżu fabryk Hispano-Suiza , dzielnica została zbombardowana podczas II wojny światowej ,9 września 1943, przez dwieście pocisków: Maurice Déribéré , mieszkaniec dzielnicy, mówi15 września 1943 : „Możemy teraz odróżnić narysowane czarne krzyże, śmiesznie małe, anglo-amerykańskie latające fortece… Avenue Séverine jest usłana brukiem… podziemne przejście, które prowadzi na stronę Asnières, zawaliło się… Aby iść dalej po drugiej stronie stacji musimy przekroczyć Pont des Couronnes , na wpół przecięty przez bombę. "

Inny świadek, Colette Soulat, wyjaśnia: „Bomba spadła na rue Galliéni… Budynek na Place de Belgique otrzymał bombę, która wpadła pod kątem i zabiła wszystkich mieszkańców, którzy schronili się w piwnicy. Courbevoie posiadając wiele fabryk dostarczających materiał Niemcom, ci ostatni mieli bardzo rozwiniętą obronę przeciwlotniczą . » Boulevard Saint-Denis , budynek o 192 (wciąż nienaruszony) był najwyższym w regionie. Od strony Sekwany, dzięki szerokiemu widokowi na Paryż, Niemcy zainstalowali na dachu baterię DCA .

Rolę tych fabryk potwierdza jeszcze to świadectwo: „Bombardowaliśmy w kraju, w którym mieszkałem, niedaleko Bécon-les-Bruyères, z powodu fabryk Hispano-Suiza . Co mógł zbombardować! W Bécon nie było już domu, zupełnie nic! "

Myto wzrasta do około 80 zabitych, 53 domy i budynki zniszczone, a także część zamku i fabryka Guerlain . Kilkadziesiąt lat później niewypały bomby były okresowo wykopywane podczas robót publicznych.

Mimo wszystko wojna będzie okazją dla gminy do nabycia w 1940 roku parku Bécon, który zostanie sklasyfikowany na13 maja 1941. Zamek został dodatkowo uszkodzony w 1943 roku , a następnie zrównany z ziemią w 1957 roku  : pozostały tylko piwnice, okazała klatka schodowa i oranżeria.

Życie ekonomiczne

W odległej przeszłości, w górę drogi od wybrzeża Sekwany do Garenne Colombes , były korony młyn i młyn wrzos , co potwierdza mapie Cassini z XVIII -tego  wieku do XIX -tego  wieku, Sztab Generalny mapuje . Zobacz pobliską rue du Moulin des Bruyères , a Les Couronnes to nazwa miejscowości.

Dzięki kolei, bliskości Paryża przy znacznie większej przestrzeni, łatwo jest zorganizować działalność gospodarczą.

Na przykład w Marzec 1898The Society of Rolników Francji organizowane tam zawody opryskiwaczy i prób zabiegów przeznaczony do zwalczania chorób grzybiczych i szkodliwych owadów. Późniejsze fabryki miały być tam znaleźć: Cadum i Schoum w 1926 roku The Devinck Chocolate fabrycznie modelu , Berliet i Hispano-Suiza ciężarowe od 1914 do 1997 roku , sprzęt lotniczy , SKF . Następnie w 2009 roku IBM France utworzył tam swoją centralę krajową.

W branży perfumeryjnej Guerlain przeniósł tam fabrykę w 1894 roku, podczas gdy firma Agnel destylowała tam irys i jaśmin. Mistrz perfumiarstwa Edmond Roudnitska założył tam w 1946 roku swoją firmę Art et Parfum , aby wesprzeć swoje kreacje.

Zachowajmy roczną produkcję kilkuset litrów białego wina z rocznika zwanego Château de Bécon , którego butelki są przechowywane w sklepionych piwnicach zamku (Umieszczonego pod tarasem, oświetlonego i ogrzewanego, złożonego z wystarczająco daleko pod zamkiem, wykorzystano je również zimą 1955 r. do zakwaterowania około sześćdziesięciu bezdomnych).

Lokalna kultura i dziedzictwo

Zabytki i miejsca turystyczne

Osobowości

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Prawdopodobnie z powodu osobliwego brzmienia swojej nazwy, miejsce to zwodniczo reprezentuje archetyp małego podmiejskiego miasteczka, bez zauważalnego zainteresowania, ale zachowując wiejską tożsamość. Wiele dzieł literackich i artystycznych przeczy temu surowemu stereotypowi. Pomiędzy nimi:

Utwory muzyczne

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. Archiwum i dziedzictwo Hauts-de-Seine, plany katastru, Courbevoie 1811
  2. Definicja radiolatarni Urządzenie sygnalizacyjne lub naprowadzające, takie jak latarnia morska, zlokalizowane na wybrzeżu. Ogień sygnałowy, zwłaszcza używany do ostrzegania o zbliżaniu się wroga. Staroangielski beacen znak; spokrewniony ze starofryzyjskim baken , starosaksońskim bokan , staro-wysokoniemieckim bouhhanem .
  3. Bécon-les-Bruyères, czy to komuś przypomina miejsce? Nazwa pochodzi od (dawno nieistniejącej) latarni morskiej położonej wzdłuż Sekwany.
  4. Courbevoie: obiekty dziedzictwa kulturowego Korzystając z wysokiego położenia terytorium, Karol Wielki zlecił wzniesienie latarni morskiej na terenie parku Bécon – którego nazwa pochodzi od angielskiego słowa beacon oznaczającego latarnię morską lub latarnię morską.
  5. Park Becon
  6. Historia literatury francuskiej w średniowieczu , Jean Jacques Ampère, 1841
  7. Encyklopedia Celtyckiego Drzewa
  8. Powódź z 1910 r.
  9. Zawiadomienie o mieście i zamku St Germain en Laye , 1829, Abel Goujon
  10. Childebert III przekazuje mnichom terytorium Aupec Według innych źródeł pisownia jest różna: Curbania, Terrelido, Treenlido, Nouitianus
  11. Monumenta Germaniae historica india ab anno Christi quingentesimo usque ad annum milesimum et quigentesimum. , 1829 , Georg Heinrich Pertz Huic amirabili praesuli largitus est praefatus Hildebertus rex villam quae vocatur Alpicum, quae sita est in pago Pinciacensi super alveum Sequanam, una cum adiacentiis suis, Novitianus, Curbavialar, las Albachaique
  12. Dowody na Pincerais, Regnum Francorum w Google Maps
  13. Poliptyk opata Irminona lub Wyliczenie dworów, poddanych i dochodów opactwa Saint-Germain-des-Prés pod panowaniem Karola Wielkiego , tom 2, Benjamin Guérard, Imprimerie Royale, 1844
  14. 2000 lat historii
  15. Historia gminy Courbevoie
  16. Historia miasta i całej diecezji paryskiej , tom 3, Jean Lebeuf, Adrien Augier, Fernand Auguste Marie Bournon, 1883 Według niego, hrabia Caylus w swoim zbiorze starożytności, tom 1, s. 257 , podaje, że „Król Dagobert z pierwszej rasy posiadał wiejską posiadłość na terenie Asnières i wyżej”. Może to być Bécon, biorąc pod uwagę jego dużą wysokość. pierwsza rasa to starożytne wyrażenie dla Merowingów
  17. Historia półwyspu Gennevilliers i Mont Valérien , Jean Théoxène Roque de Fillol, Paryż 1889
  18. Studia nad miastem i parafią Courbevoie. Pierre Hébert, 1 st  ksiądz Courbevoie ... i jego następcy 1908
  19. Bécon Park, Courbevoie
  20. Historia fizyczna, obywatelska i moralna okolic Paryża od najdawniejszych czasów historycznych do współczesności , Jacques-Antoine Dulaure, 1828
  21. Słownik geografii sakralnej i kościelnej , M. Benoist, 1849 Populacja Courbevoie liczy około 1600 mieszkańców, wliczając w to wioski znane jako Bas Courbevoie , Trois Maisons i Bécon . Terroir to grunty orne i winorośl .
  22. Wejście do piwnic, Courbevoie
  23. Courbevoie i okolice: od ich powstania do współczesności , Henri Vuagneux, Lejay fils i Lemoro , Poissy , 1906
  24. Autentyczna historia Komuny Paryskiej w 1871 roku , Édouard Ferdinand de la Bonninière Beaumont-Vassy, ​​​​Garnier-Frères, 1871 , która określa: Pomiędzy Courbevoie i Asnières znajdował się dość duży nowoczesny budynek, dawniej zwany willą Orsini, nazwany od jego właściciel, obecnie znany jako Château de Bécon. M. Thiers musiał o tym wiedzieć tym lepiej, że w 1855 roku mieszkał tam przez jakiś czas i przeszedł tam na emeryturę, aby pracować nad Historią konsulatu i cesarstwa . Ten zamek Bécon służył jako placówka i obserwatorium dla sfederowanych batalionów, które okupowały Asnières; zbudowali krenelaż na murach, a ponadto wznieśli barykadę na drodze, między tym mieszkaniem a Courbevoie. . Villa Orsini niesłusznie przyjęła wówczas nazwę Château de Bécon.
  25. Zbiór listów pasterskich i innych oficjalnych publikacji dotyczących , François Nicolas M. Morlot (kard., abp. Paryża), Lettre du12 listopada 1861proboszczowi parafii Courbevoie minęły trzy tygodnie, odkąd powiadomiłem o decyzjach z Rzymu, ludzi zgromadzonych w domu zwanym de la Trinité, rue de Douai, i tych, którzy zajmują zamek Bécon, bez , na obecnie nie było jeszcze zadośćuczynienia... Msza, bez wątpienia, również inne oficje, według wszelkich pozorów, nadal tam odprawiano przynajmniej do uroczystości Świętych włącznie. Prawdą jest, że w ostatnią niedzielę, 10 listopada , kilka osób z Domu Trójcy Świętej uczestniczyło w mszy parafialnej z młodymi mieszkańcami zakładu; ale wydaje się bardziej prawdopodobne, że inni członkowie wspólnoty, w znacznie większej liczbie, słuchali mszy w kaplicy, która była od dawna zakazana, lub w innym miejscu domu; że Mszę tę odprawił i nadal odprawia kapłan, który pomimo wyraźnych zakazów dekretu apostolskiego, ostatnio odnowionego i potwierdzonego, ma swoje miejsce zamieszkania w zakładzie.
  26. Studium odpowiedzialności gmin w prawie starożytnym i współczesnym, a w szczególności na prawie z 10 roku Vendémiaire IV , Léon Choppard, 1874 Tribunal de la Seine, 10 grudnia 1873, Affaire du château de Becon , Gazette des Tribunaux, 11 grudnia 1873
  27. Monumentalne schody, Courbevoie
  28. Chrześcijanie i sławni mężczyźni w XIX wieku
  29. [1]
  30. museums-of-paris.com: Roybet-Fould Muzeum
  31. Brygada Paryska
  32. Bécon 1943: zamachy bombowe www.jeronimot.com
  33. Historia Colette Soulat, 2006 www.jeronimot.com
  34. Zeznanie pana Lédingera, 1990
  35. pracować pod okupacją www.parolesdhommesetdefemmes.fr
  36. Dziennik praktycznego rolnictwa, tom 1 Monitor wystaw, właścicieli i rolników
  37. Historia Schoum Artykuł pani Coignerai-Devillers na temat Courbevoie, późne lata 70.
  38. Bocian startuje z Bois-Colombes, a fabryka lotnicza Hispano-Suiza opuszcza miasto.
  39. Nowa siedziba IBM France, inteligentny budynek w kontakcie z otoczeniem Dając dużą przestrzeń i światło, całość jest wyartykułowana w kampusie wokół rozległego ogrodu poprzecinanego planem wody i jest zintegrowana z dynamiką gospodarczą i życie w sąsiedztwie obszaru Bécon-Les-Bruyères.
  40. Dom Guerlain ... Aimé Guerlain sprzedaje dzieło swojemu bratankowi Jacquesowi. Jego pierwszym dziełem będzie Ambre. Fabryka Colombes przestała wystarczać i została ponownie przeniesiona do Bécon-les-Bruyères.
  41. Historia Guerlain
  42. Eugenie Briot: „Sprzedawaj w ilości” czy „Sprzedaj drogo”? : Paryska perfumeria w XIX wieku, manufaktura przemysłu luksusowego
  43. Perfumy: od początków do naszych dni , Annick Le Guérer , Odile Jacob, 2005
  44. Sztuka i perfumy
  45. Château de Bécon (wino białe) Ta skromna produkcja 400-500 litrów białego wina rocznie pozostaje świadectwem lokalnej uprawy winorośli, która niegdyś obejmowała cały płaskowyż.
  46. Świadkowie wezwania zimy 1954!
  47. Nowe życie dla Pawilonu Indyjskiego
  48. Dawne koszary Charras
  49. Przyjaciele organów Cavaille-Coll z Saint-Maurice de Bécon
  50. Kościół ewangelicki Courbevoie
  51. W aktywności, zamknięty lub zaginiony ... hołd dla kin! Odbudowane w latach 50. kino ma nową monumentalną fasadę, a jego pojemność została zmniejszona do 750 miejsc. Casino de Bécon podzieliło los wszystkich niepodzielonych instytucji i zamknęło swoje podwoje w połowie lat siedemdziesiątych.
  52. Paryżanka i Bordelaise, Christiane Grigny
  53. Dzieła paryskiej dobroczynności: wykaz sporządzony przez centralny urząd dla dzieł charytatywnych 175, boulevard Saint Germain Paryż, lipiec 1900 Asile du Chayla, w Bécon-les-Bruyères, r. du Chayla, 12  : Słowo Cayla pochodzi od occitan Castellum i dopuszcza kilka pisowni.
  54. Stare pocztówki z Courbevoie Bécon-les-Bruyères, Hospice du Cayla
  55. Wspomnienia na zdjęciach - Asnières-Sur-Seine , François Martin i Michel Toulet
  56. Wspomnienia pana le préfet de la Seine i pana le préfet de police oraz protokoły obrad , tom 3, 1873
  57. Chapelle Saint Charles - XIX th  century - Bell: Strzałka Kaplica pierwotnie pod Parafii św Genevieve i teraz Saint-Maurice-de-boczkiem,
  58. Kościół znany jako Chapelle Saint-Charles
  59. francuskojęzyczna parafia diecezji Francji i Europy Zachodniej Cerkwi Prawosławnej Serbii
  60. Domowa opowieść o bieżących wydarzeniach , Charles Dickens, 1853 Na kolei w Wersalu miał miejsce śmiertelny wypadek. Pociąg, który wyjechał z Wersalu o 7 rano, zerwał szynę między stacjami Courbevoie i Amiens, w miejscu zwanym Pont des Quinze Perches.
  61. Kwadratowy Gilbert Thomain
  62. Asnières-sur-Seine: Informacje praktyczne
  63. Po raz drugi przebudowany na stuletni plac Square Gilbert-Thomain w dzielnicy Bécon-Flachat zostanie poddany zabiegowi odmładzającemu. Ta półhektarowa przestrzeń publiczna, która mieści dzieci, młodzież, graczy w bule i pieszych przechodzących przez stację Bécon-les-Bruyères, została stworzona w 1902 roku, a następnie przebudowana w 1975 roku .
  64. Strona parafii Bois-Colombes i Saint-Marc des Bruyères
  65. Bécon-les-Bruyères , Emmanuel Bove, opublikowane przez Emile-Paul frères, wznowione w 2009 przez Editions Cent Pages, kolekcja Cosaques
  66. http://atheles.org/centpages/cosaques/beconlesbruyeres/
  67. Bibliografia kolekcji Portrait de la France, 1926-1931
  68. „Encyklopedia mojego ojca” Bruno Léandri (fragment)
  69. Słownik francuskich aktorów wczorajszych: biografia, bibliografia, ikonografia .... T. 2. EZ , Henry Lyonnet
  70. [2]
  71. [3]
  72. Wrzos Bécon
  73. Bécon-les Bruyères eine Vorstadt , Suhrkamp Verlag, 1984
  74. Podsumowanie „Kondycji ludzkiej” André Malraux
  75. Wybór 10 monologów , ok. 1907 r.
  76. Jean Claude Vannier - Mieszkańcy Bécon les Bruyères , IDOL Distribution (w imieniu Alceste Musique); Wydawnictwo Sony ATV