| Bernhard Gunther | |
| Znany jako | Bernie |
|---|---|
| Pochodzenie | Trzecia Rzesza |
| Seks | Męski |
| Włosy | blond |
| Oczy | blues |
| Czynność | Policjant |
| Adres | Berlin |
| Rodzina | trzy żony: pierwsza zmarła na hiszpankę, Kirsten nauczycielka w 1949 m.in. w Śmierci , Elżbieta w 1954 w Vert-de-gris |
| Stworzone przez | Philip Kerra |
| Pierwsze pojawienie się | Kryształowe lato (1989) |
| Ostatni występ | Metropolia (2020) |
Bernhard „Bernie” Gunther jest bohaterem serii powieści szkockiego pisarza Philipa Kerra . Akcja toczy się głównie w Niemczech pod rządami III Rzeszy lub w okresie powojennym. Bernie Gunther to były policjant, zmuszony do rezygnacji przez dojście do władzy nazistów , który kontynuuje karierę detektywa. Jego talent śledczy zainteresował jednak nazistów, którzy zmusili go do pracy dla reżimu, co skłoniło go do zbliżania się do osób tak niebezpiecznych jak Heydrich czy Goebbels i noszenia munduru SS . To przymusowe członkostwo w aparacie państwowym, którego nienawidzi, przyniesie mu wiele niepowodzeń po drugiej wojnie światowej .
Bernie Gunther urodził się 7 lipca 1896 roku w Berlinie .
Brał udział w wojnie 1914-1918, zwłaszcza ofensywie na Amiens z 1918 roku, która pozostawiła na nim trwały ślad i uczyniła z niego osobę cyniczną i rozczarowaną.
W latach międzywojennych Bernie był inspektorem berlińskiego Kripo . Pracuje pod rozkazami Bernharda Weissa , policjanta wysokiego szczebla, którego liberalne poglądy szanuje. Weiss został później wyparty przez nazistów , ze względu na jego poglądy polityczne i żydowskie pochodzenie, czego Bernie zawsze będzie żałował.
Bernie okazuje się bardzo zdolny, a nawet zyskuje sławę za aresztowanie zabójcy o pseudonimie Gormann Dusiciel.
Dojście nazistów do władzy w styczniu 1933 r. skłoniło go do rezygnacji z powodu przywiązania do Republiki Weimarskiej . Następnie krótko pracował jako kierownik ochrony w hotelu Adlon, wyrażając chęć usamodzielnienia się, gdy tylko będzie miał środki finansowe.
W 1936 roku, po tym, jak dzięki znacznej darowiźnie od swojej byłej amerykańskiej kochanki Noreen Charalambides, założył swoją prywatną agencję detektywistyczną , Bernhard Gunther został zatrudniony przez bogatego przemysłowca, aby znaleźć naszyjnik, który zniknął podczas podwójnego morderstwa.
Następnie został na krótko wysłany do Mandatu Palestyny, aby szpiegować niejakiego Adolfa Eichmanna, a także jego przywódcę, Herberta Hagena, którym SD upoważniło zbadanie możliwości masowej emigracji niemieckich Żydów do tego regionu. Jego kontakty na miejscu pozwolą mu poznać członków przyszłej Hagany .
W 1938 r., po zabójstwie swojego przyjaciela i współpracownika, tymczasowo powrócił do Kripo w randze komisarza, pod naciskiem Reinharda Heydricha , aby wyjaśnić seryjne morderstwa mające usprawiedliwić noc kryształową . W kwietniu 1939 roku Heydrich powierzył mu delikatną misję: zbadanie morderstwa, które właśnie miało miejsce na tarasie rezydencji Hitlera w Berchtesgaden . Pobyt w Bawarii pozwolił mu odkryć tajemnice nazistowskiej władzy w jego bawarskiej stolicy pod zwierzchnictwem Martina Bormanna .
Kiedy wybuchła wojna, Kripo zostało wcielone do SS , a Bernie Gunther, zbyt stary, by być bojownikiem, został włączony do batalionu policyjnego w randze kapitana. Jego poprzednie osiągnięcia służbowe sprawiły, że został wysłany do okupowanej Francji, aby znaleźć poszukiwanego przez nazistów działacza komunistycznego, a także do Pragi , na bezpośredni rozkaz Heydricha, w celu wyjaśnienia morderstwa jednego z jego adiutantów.
Następnie zostaje włączony do Einsatzgruppe B , gdzie spotyka swojego byłego przełożonego w Kripo, Arthura Nebe . Będąc świadkiem licznych zabójstw Żydów, prosi o opuszczenie batalionu. Przyjaźń Nebe pozwala mu zostać oddelegowanym do Biura Zbrodni Wojennych Wehrmachtu . W tym charakterze prowadzi śledztwo w sprawie zbrodni katyńskiej .
Choć otwarcie antynazistowski, Gunther nosi mundur SS, a także tatuaż pod pachą, który identyfikuje członków tej organizacji. Dołącza1943Abwehra i jest przypisany do Północnej Grupy Armii. Zainstalowany w Królewcu , skąd pochodzi jego babcia, spotyka pielęgniarkę, która zajdzie w ciążę, i ściera się z Erichem Kochem . Młoda kobieta niestety znajdzie śmierć w torpedowaniu Wilhelma Gustloffa . Wkwiecień 1945zostaje wzięty do niewoli sowieckiej. Spędził dwa lata w różnych obozach, co pozwoliło mu doskonalić znajomość języka rosyjskiego. Podczas ucieczki zabija dwóch żołnierzy.
Wrócił do Berlina w 1947 roku, po ucieczce z sowieckiego obozu, w którym był przetrzymywany. Jednak pod naciskiem pułkownika MWD został wysłany z misją do Wiednia, by oczyścić byłego kolegi z Kripo oskarżonego o zabójstwo amerykańskiego kapitana.
Jego sytuacja stopniowo się pogarsza, gdy Gunther, pokazując, że nie jest w stanie zarządzać hotelem swojej zmarłej żony, wznawia działalność jako detektyw od 1949 roku. Jego śledztwo szybko prowadzi go do spotkania ze „starymi towarzyszami”: byłymi esesmanami pragnącymi opuścić Europę dzięki sieci ODESSA . Ofiara kabała, Gunther nie ma innego wyjścia, jak uciec z kolei do Argentyny . Znajduje również Eichmanna na łodzi.
W Buenos Aires otrzymał nową tożsamość - Carlosa Hausnera - i został włączony do policji politycznej reżimu Peronistów (SIDE). Jego przełożony następnie instruuje go, aby zbadał sprawę morderstwa okaleczonej młodej dziewczyny. Ta sprawa przypomina mu ostatnie śledztwo za czasów Republiki Weimarskiej, kiedy szukał mordercy dwóch młodych Niemek. Pod pretekstem przesłuchania Niemców mieszkających w Argentynie w celu ustalenia, którzy z nich są godni otrzymania ostatecznego paszportu, równoznacznego z możliwym powrotem do Europy , dowiaduje się, że osobą odpowiedzialną za śmierć młodych dziewcząt jest nie kto inny jak Josef Mengele , która została aborcjonistką, wyznaczyła bardzo młode kochanki argentyńskiej głowy państwa. W tym samym czasie, pomagając młodej Żydówce, w której się zakochuje, odnaleźć zaginionego wujka i ciotkę, odkrywa na północy kraju dawny obóz zagłady wybudowany przez Hansa Kammlera .
Następnie staje się kłopotliwym świadkiem dla rządu argentyńskiego i ucieka z kraju w kierunku Urugwaju , a następnie Kuby . Odnajduje tam bohaterów dwudziestoletniego śledztwa, które miało miejsce w Hotelu Adlon: Noreen Charalambides i Maxa Relesa, amerykańskiego oszusta, który został kierownikiem hotelu-kasyna. Reles - bardzo bliski Fulgencio Batisty - proponuje Guntherowi, aby został jego dyrektorem generalnym. Ten ostatni morduje gangstera, upamiętniając dwa morderstwa, które popełnił na oczach Berniego dwie dekady wcześniej.
Jego przeszłość ponownie go dogania i musi uciekać z Kuby w kierunku Haiti. Jednak CIA przechwytuje go i wysyła z powrotem do Niemiec, aby stanął przed sądem za jego działalność w czasie wojny. Przesłuchiwany w więzieniu Spandau , Bernie Gunther jest zmuszony do współpracy z CIA i Francuzami w celu zlokalizowania, szpiegowania i, jeśli to możliwe, schwytania byłego działacza komunistycznego, który został szefem policji politycznej NRD , Ericha Mielke .
W tym samym roku Mielke pozwala mu ponownie zniknąć, proponując mu fałszywy paszport. Bernie następnie przeniósł się na Lazurowe Wybrzeże i zajmował stanowisko concierge w Grand-Hôtel du Cap-Ferrat . Wcielając się w brydża, poznaje Somerseta Maughama , który korzysta z jego usług, by załatwić sprawę szantażu, której ofiarą pada słynny brytyjski pisarz. Gunther szybko rozumie, że ta paskudna historia ma dotrzeć do brytyjskich tajnych służb poprzez zdradę Guya Burgessa i skandal z Cambridge Five . Bernie poznaje też jednego z pięciu zdrajców, Anthony'ego Blunta . Ten odcinek jest dla niego okazją do ponownej wymiany zdań z Haroldem Hennigiem, byłym adiutantem Ericha Kocha w Królewcu. Obie są jednak zdradzone przez ich kochankę Anne French, która okazuje się być agentką HVA, której misją jest konsolidacja sowieckich szpiegów w ramach Służby Wywiadu (IS) poprzez uwierzenie w spisek wymyślony przez Gunthera i Henniga w celu zdyskredytowania zastępcy Dyrektor MI5 . Aresztowani przez Brytyjczyków, dwaj byli naziści zostają uwolnieni po tym, jak Gunther zagrał w grze Anne French i ujawnił dwa nazwiska rzekomych angielskich zdrajców, których podsłuchał podczas szpiegowania dwóch przywódców wywiadu Jej Królewskiej Mości. Gunther następnie strzela do Henniga, który wymusił odejście Wilhelma Gustloffa w Królewcu i doprowadził do śmierci miłości Berniego. Stasi skontaktowała się z nim ponownie na Riwierze Francuskiej w październiku 1956 roku. Gunther odmówił misji powierzonej przez Ericha Mielke. Udaje mu się zasiać wschodnioniemieckich agentów wystrzeliwanych za nim przez Francję i wraca potajemnie do Niemiec po długich latach nieobecności. Nabył nową tożsamość w „centrum prania”, antykwariacie w Paderborn, a następnie w sektorze brytyjskim, i wyjechał do Monachium .
W 1957 Gunther mieszka w Monachium pod fałszywą tożsamością Christofa Ganza i pracuje jako stróż nocny w kostnicy szpitala Schwabing . Rozpoznany przez nieuczciwego policjanta w Monachium, zostaje zmuszony do udziału w wyłudzeniu. Spotkanie z Maxem Mertenem , prawnikiem, którego znał przed wojną w Berlinie, pozwoliło mu znaleźć pracę jako śledczy w towarzystwie ubezpieczeniowym Munich Re . Zostaje wysłany przez Munich Re do Aten, w celu zbadania zatonięcia łodzi ( Doris ) należącej do Siegfrieda Witzela, Niemca, który ginie zamordowany wkrótce po rozmowie z Ganzem / Guntherem. Gunther bada i odkrywa, że łódź miała być użyta do znalezienia złota, które naziści ukradli Żydom z Salonik w 1943 roku, kiedy miasto było pod kontrolą Wehrmachtu i SS pod rozkazami Maxa Mertena i Aloisa Brunnera . . Jego ostatnią znaną działalnością jest wywiad w hotelu Grande-Bretagne z urzędnikiem Mossadu na temat Hansa Globke .