Baudouin IV | |
Średniowieczne przedstawienie koronacji Baudouin | |
Tytuł | |
---|---|
Król Jerozolimy | |
11 lipca 1174 - 16 marca 1185 ( 10 lat, 8 miesięcy i 5 dni ) |
|
Z | Baudouin V (1183-1185) |
Koronacja | 15 lipca 1174w kościele Grobu Świętego w Jerozolimie |
Regent | Rajmund III z Trypolisu (1174-1177) |
Poprzednik | Amaury I st |
Następca | Baudouin V (sam) |
Biografia | |
Dynastia | Dom Gâtinais-Anjou |
Data urodzenia | 1161 |
Data śmierci | 16 marca 1185 |
Tata | Amaury I st Jerozolima |
Matka | Agnieszka z Courtenay |
Rodzeństwo |
Sibylle Isabelle jestem re |
Religia | katolicki |
Baldwin IV z Jerozolimy ( 1161 -16 marca 1185), Said trędowaty , syn Amaury I st Jerozolimy z jego pierwszego małżeństwa z Agnieszka z Courtenay , był król Jerozolimy od 1174 do 1185 r Jego siostra, królowa Sybilla Jerozolimy , była matką jego bratanek i następca król Baudouin V . Miał przyrodnią siostrę po drugiego małżeństwa ojca z Maria Komneny , królowej Izabeli I ponownego Jerozolimie .
Baldwin mieszkał młodo ze swoim ojcem na dworze w Jerozolimie , mając bardzo niewielki kontakt z matką, Agnès de Courtenay, hrabiną Jaffa i Ascalon, a następnie z Sydonu , z którą później jego ojciec się rozstał.
Jego edukacja była głównie załatwione przez historyka Wilhelm z Tyru , przyszłego arcybiskupa z Tyru i kanclerza Królestwa. To on odkrył straszny los, jaki czekał na dziecko, gdy bawiło się z towarzyszami. Gra polegała na wbijaniu paznokci w ramiona przeciwników, nakłanianych do zdominowania bólu . Pozostali wyrazili swój ból, ale chociaż jego towarzysze zabaw go nie oszczędzili, Baudouin zniósł ból, jakby go nie czuł. Guillaume natychmiast rozpoznał objawy poważnej choroby, nie będąc w stanie określić, która z nich. Skonsultowano się z lekarzami, zarówno z Zachodu, jak i muzułmanami , ale bezskutecznie. Zanurzenie w Jordanie niczego nie zmieniło. Gdy osiągnął wiek dojrzewania, stało się jasne, że cierpi na trąd . Najbardziej dotknięte były kończyny i twarz.
W dniu 11 lipca 1174 roku król Amalryk I st umiera po bezskutecznie próbował zapobiec zajęciu zengidzi na Egipt . Ten ostatni nie powiódł się jednak, ponieważ Shirkuh , kurdyjski generał odpowiedzialny za podbój doliny Nilu , zmarł w 1169, pozostawiając władzę swojemu bratankowi Saladynowi , który odmówił podporządkowania się Nur ad-Dinowi . Ale sytuacja jest równie katastrofalna dla Franków, ponieważ miękkość ostatnich Fatymidów ustępuje stanowczości Ayyoubidów .
Baldwin, koronowany na króla Jerozolimy w wieku 13 lat 15 lipcatego samego roku zostaje powierzony dwóm kolejnym regentom, pierwszemu Milesowi z Plancy , choć nieoficjalnie regentowi, i drugiemu Rajmundowi III z Trypolisu, kuzynowi ojca. W 1175 Raymond III podpisał traktat z Saladynem .
Biorąc pod uwagę jego stan zdrowia, Baudouin z pewnością nie został powołany do życia długo, a tym bardziej do poczęcia następcy tronu, co skłoniło wielu dworzan do mnożenia intryg w celu przyciągnięcia łask dziedziczki tronu Sybilli i Isabelle . Sybillę wysłano do swojej ciotecznej ciotki, Yvette z Jerozolimy , opatki św. Łazarza z Betanii , aby tam się kształciła, podczas gdy Izabela przebywała na dworze swojej matki Marii Komnen w Nablusie .
Regencja Raymonda zakończyła się drugą rocznicą koronacji Baudouina. Młody król osiągnął pełnoletność w wieku 15 lat, zgodnie z prawami królestwa. Nie ratyfikował traktatu podpisanego przez Rajmunda z Saladynem w 1175 r., ale przeprowadził serię najazdów w okolicach Damaszku i doliny Bekaa . Po zapłaceniu okupu mianował swojego wuja, Josselina III , hrabiego Edessy , Seneszala . Josselin był jego najbliższym męskim krewnym bez żadnych roszczeń do tronu, co czyniło go przyjacielem i powiernikiem w oczach króla.
Jako regenta, Rajmunda z Trypolisu rozpoczął negocjacje dotyczące małżeństwa księżnej Sybilli z William Monferrato , kuzyn króla Francji Ludwika VII i Fryderyka I st , cesarza . William przybył w październiku i po ślubie został hrabią Jaffy i Askalonu. Dostał napiwek, aby zostać królem, gdy Baudouin nie będzie już mógł pełnić swoich funkcji, panując nad królestwem ze swoją żoną Sybillą.
W międzyczasie Baudouin szykował atak w środku Egiptu . Wysłał Renald z Chatillon (dawny książę Antiochii przez jej małżeństwo z kuzynem Amalryka I st Constance Antiochii ) do Konstantynopola jako wysłannika do Manuel I pierwszy Komnena , w celu uzyskania pomocy od marynarki Bizancjum. Renaud został niedawno zwolniony z Aleppo , ponieważ Manuel zapłacił okup, ponieważ Renaud był teściem cesarzowej Marii z Antiochii . Manuel starał się także o przywrócenie prawosławnego patriarchatu w królestwie oraz o małżeństwo Boemonda III z Antiochii i jego wnuczki Teodory Komnen , siostry królowej Marii. Renaud powrócił w 1177 roku i został nagrodzony małżeństwem z Étiennette de Milly , co uczyniło go panem Kerak i za granicą . Baudouin próbował zapewnić, by Renaud i Guillaume de Montferrat współpracowali w obronie południowej granicy. Jednak w czerwcu William zmarł w Askalonie po kilku tygodniach agonii, pozostawiając Sybillę w ciąży, przyszłej wdowie Baldwin V .
W sierpniu kuzyn hrabiego Filipa d'Alsace przybył do Jerozolimy pod sztandarem krzyżowców . Poprosił, aby siostry króla wyszły za jego wasali. Filip, jako najbliższy męski krewny króla po stronie ojcowskiej, objął regencję w miejsce Raymonda. High Court of Jerusalem odmówił, Baudouin d'Ibelin publicznie obrażając go. Obrażony Filip opuścił królestwo i udał się do Antiochii. Rodzinie Ibelin patronowała królowa Maria Komnen i jest całkiem możliwe, że Baudouin d'Ibelin zrobił to, aby zdobyć królewską przychylność i poślubić jedną z sióstr Baudouina.
W listopadzie Baudouin i Renaud de Châtillon pokonał armię arabską dowodzony przez Saladyna w bitwa pod montgisard , z pomocą rycerzy z Zakonu Świątyni . W tym samym roku Baudouin zezwolił na małżeństwo Marie i Baliana d'Ibelin , aby złagodzić napięcia, ale mimo to wiązało się to z poważnym ryzykiem, biorąc pod uwagę ambicje Ibelinów . Pod patronatem Maryi Ibelinowie próbowali zintegrować Sybillę i Isabelle ze swoją rodziną, aby na stałe umocnić swoją władzę w królestwie Jerozolimy.
W 1179 r. król poniósł pewne niepowodzenia militarne na północy. 10 kwietnia, prowadził nalot na bydło w Banias, ale został zaskoczony przez siły dowodzone przez siostrzeńca Saladyna, Farrukha Shaha. Jego koń upadł, a ratując go, bardzo szanowany konstabl Jerozolimy Onfroy II de Toron został śmiertelnie ranny. 10 czerwca, aby odpowiedzieć na najazdy arabskiej kawalerii w pobliżu Sydonu, Baudouin zebrał siły pod swoim osobistym dowództwem, obok Rajmunda z Trypolisu i Wielkiego Mistrza Templariuszy Eud z Saint-Amand . Początkowo pokonał arabskich szabrowników w bitwie pod Marj Ayoun , zanim przybył Saladyn z większością swoich sił. Król, niezdolny do jazdy bez pomocy, został zrzucony z nóg i musiał być niesiony na plecach innego rycerza, gdy jego strażnicy przedzierali się przez bitwę. Raymond uciekł do Tyru, a teść króla, Renaud de Grenier , uratował wielu uciekinierów, ale Saraceni schwytali wielu wysokich dygnitarzy, w tym wielkiego mistrza Baudouina d'Ibelin i Hugues de Tiberias, jednego z pasierb Rajmunda z Trypolisu. W sierpniu, nieukończony jeszcze Château du Gué de Jacob, został podbity przez Saladyna po bitwie o tej samej nazwie , w wyniku masakry prawie połowy jego garnizonu templariuszy.
Ludność muzułmańska nie bardzo lubiła króla Jerozolimy. Arabski kronikarz Ibn Jubair doniósł, że nadano mu przydomek Al-Khinzir , czyli „Świnia”, nawiązując do jego choroby, która sprawiała, że wydawał się niezdrowy – jego matka nie była gorsza od czasu, gdy nadano mu przydomek Al-Khinzira „locha”.
Z drugiej strony historycy zachodni są znacznie hojniejsi. Brytyjski historyk Steven Runciman uważa króla za wzór odwagi i opisuje go jako obdarzonego głębokim zmysłem politycznym.
Latem 1180 roku zaaranżowane przez króla małżeństwo Sybilli z Guy de Lusignan . Niektórzy starożytni historycy twierdzą, że drugie małżeństwo Sybilli było całkowicie spowodowane wpływem matki króla. Jednak historyk Hamilton odrzuca te uwagi, argumentując, że to małżeństwo zostało zawarte w celu odzwierciedlenia skarg Wilhelma Tyru i Ibelinów. Projekt, który polegał na poślubieniu Sybilli z Huguesem III Burgundii, po przerwaniu ciąży, Raymond z Trypolisu był podejrzany o chęć poślubienia jej z Baudouinem d'Ibelin w celu wzmocnienia swojego politycznego poparcia. Jednak sojusz z obcym dygnitarzem był niezbędny dla królestwa, jeśli chciało liczyć na jakąkolwiek pomoc zagraniczną. Ponieważ król Francji Filip II był jeszcze niepełnoletni, status Guya jako wasala kuzyna króla Anglii Henryka II , który był winien papieżowi pielgrzymkę jako pokutę, był użyteczny, ponieważ jego aura była wspaniała. Baudouin zaangażował także swoją przyrodnią siostrę Isabelle do Onfroya IV de Toron , spłacając w ten sposób swoje długi u dziadka Onfroya, który poświęcił się dla niego w Banias, jednocześnie usuwając Isabelle z pola władzy jej matki i Ibelinów.
Guy sprzymierzył się wcześniej z Renaudem, który teraz wykorzystał swoją korzystną pozycję w Kerak do nękania karawan korzystając z trasy, którą trzymał z Egiptu do Damaszku. Po tym, jak Saladyn doszedł do siebie po kampanii i bitwie pod Belvoir w 1182, Baudouin, teraz niewidomy i niezdolny do chodzenia, mianował Guya regentem Królestwa.
Niemniej jednak w 1183 król został obrażony polityką Guya jako regenta. Guy uczestniczył w uroczystości z okazji ślubu Izabeli i Onfroya w Kerak, jednak uroczystość została przerwana, gdy Saladyn przybył, by oblegać fortecę. Baudouin zebrał siły, które opuścił i zniósł oblężenie , ale Guy odmówił stawienia czoła Saladynowi, który wycofał się w pokoju i porządku. Baudouin, zirytowany, zwolnił Guya z jego roli regenta. Zhańbiony, udał się na emeryturę do Askalonu ze swoją żoną Sybilą.
Chociaż Baudouin nie wydawał się mieć sporu ze swoją siostrą Sibylle , wyznaczył swojego 5-letniego siostrzeńca, spadkobiercę i następcę Baudouina V , przy wsparciu Agnes i jej męża Raymonda oraz innych szlachciców i baronów. Raymond miał być opiekunem dziecka i ostatecznie zostać regentem, jeśli król miał umrzeć, zanim jego siostrzeniec osiągnął pełnoletność. Baudouin nadal panował, a dziecko zostało koronowane na „ko-króla” w dniu20 listopada 1183.
W pierwszych miesiącach 1184 roku król próbował unieważnić małżeństwo Guya i Sybilli. Para udaremniła te próby, pozostając zjednoczoną wokół swoich posiadłości w Askalonie.
Wyprawa, która uwolniła Keraka i konflikty dynastyczne, znacznie osłabiła Baudouina. Zmarł w Jerozolimie wiosną 1185 r., kilka miesięcy po śmierci swojej matki Agnieszki w Akce w 1184 r. Choć często cierpiał z powodu skutków swojej choroby i często musiał być wspierany przez regentów, Baudouin był w stanie pomóc sam pozostanie na tronie znacznie dłużej niż się spodziewano. Zgodnie z ustaleniami, Baudouin V zastąpił swojego wuja, Rajmunda z Trypolisu, zapewniając regencję.
32. Hugues du Perche | |||||||||||||||||||
16. Geoffroy II de Gâtinais | |||||||||||||||||||
33. Beatrice de Macon | |||||||||||||||||||
8. Foulques IV Andegawenii | |||||||||||||||||||
34. Foulques III Andegawenii | |||||||||||||||||||
17. Ermengarde d'Anjou | |||||||||||||||||||
35. Hildegarda | |||||||||||||||||||
4. Foulques V d'Anjou | |||||||||||||||||||
36. Amalryk I st Montfort | |||||||||||||||||||
18. Szymon I st Montfort | |||||||||||||||||||
37. Bertrade de Gometz | |||||||||||||||||||
9. Bertrade de Montfort | |||||||||||||||||||
38. Richard d'Évreux | |||||||||||||||||||
19. Agnieszka z Évreux | |||||||||||||||||||
39. Godehilde | |||||||||||||||||||
2. Amaury I st Jerozolima | |||||||||||||||||||
40. Manasses III z Retel | |||||||||||||||||||
20. Hugues I st Rethel | |||||||||||||||||||
41. Judyta | |||||||||||||||||||
10. Baldwin II z Jerozolimy | |||||||||||||||||||
42. Jemioła I st Montlhéry | |||||||||||||||||||
21. Melisenda de Montlhéry | |||||||||||||||||||
43. Hodierne de Gometz | |||||||||||||||||||
5. Melisenda z Jerozolimy | |||||||||||||||||||
44. | |||||||||||||||||||
22. Gabriel de Malatya | |||||||||||||||||||
45. | |||||||||||||||||||
11. Morfia z Malatyi | |||||||||||||||||||
46. | |||||||||||||||||||
23. | |||||||||||||||||||
47. | |||||||||||||||||||
1. Baldwin IV z Jerozolimy | |||||||||||||||||||
48. | |||||||||||||||||||
24. Josselin de Courtenay | |||||||||||||||||||
49. | |||||||||||||||||||
12. Josselin I st Edessa | |||||||||||||||||||
50. Gui I st Montlhéry | |||||||||||||||||||
25. Izabela de Montlhéry | |||||||||||||||||||
51. Hodierne de Gometz | |||||||||||||||||||
6. Josselin II z Edessy | |||||||||||||||||||
52. | |||||||||||||||||||
26. | |||||||||||||||||||
53. | |||||||||||||||||||
13. Beatrycze z Armenii | |||||||||||||||||||
54. | |||||||||||||||||||
27. | |||||||||||||||||||
55. | |||||||||||||||||||
3. Agnès de Courtenay | |||||||||||||||||||
56. | |||||||||||||||||||
28. | |||||||||||||||||||
57. | |||||||||||||||||||
14. | |||||||||||||||||||
58. | |||||||||||||||||||
29. | |||||||||||||||||||
59. | |||||||||||||||||||
7. Béatrice de Saône | |||||||||||||||||||
60. | |||||||||||||||||||
30. | |||||||||||||||||||
61. | |||||||||||||||||||
15. | |||||||||||||||||||
62. | |||||||||||||||||||
31. | |||||||||||||||||||
63. | |||||||||||||||||||
Początkowo reżyser chciał zatrudnić nieznajomego, którego głos byłby podkładany przez znanego aktora. Jednak Edward Norton, który słyszał o projekcie Ridleya Scotta, nalegał, aby odegrać tę rolę w całości. W filmie ślady trądu na postaci są ukryte pod metalową maską. Pomysł ten został wybrany, ponieważ dzięki grze świateł, twarz wydawała się bardziej wyrazista. Co więcej, z inicjatywy samego aktora nazwisko Edwarda Nortona (popularnego wśród kinomanów) nie zostało zapisane na plakacie filmu. Chciał więc pozostawić widzom możliwość odkrycia i przywiązania się do postaci Baudouina IV dla siebie, a nie dla swojego interpretatora.