Baldwin IV Jerozolimy

Baudouin IV
Rysunek.
Średniowieczne przedstawienie koronacji Baudouin
Tytuł
Król Jerozolimy
11 lipca 1174 - 16 marca 1185
( 10 lat, 8 miesięcy i 5 dni )
Z Baudouin V (1183-1185)
Koronacja 15 lipca 1174w kościele Grobu Świętego w Jerozolimie
Regent Rajmund III z Trypolisu (1174-1177)
Poprzednik Amaury I st
Następca Baudouin V (sam)
Biografia
Dynastia Dom Gâtinais-Anjou
Data urodzenia 1161
Data śmierci 16 marca 1185
Tata Amaury I st Jerozolima
Matka Agnieszka z Courtenay
Rodzeństwo Sibylle Isabelle jestem reCzerwona korona.png
Czerwona korona.png
Religia katolicki
Baldwin IV Jerozolimy

Baldwin IV z Jerozolimy ( 1161 -16 marca 1185), Said trędowaty , syn Amaury I st Jerozolimy z jego pierwszego małżeństwa z Agnieszka z Courtenay , był król Jerozolimy od 1174 do 1185 r Jego siostra, królowa Sybilla Jerozolimy , była matką jego bratanek i następca król Baudouin V . Miał przyrodnią siostrę po drugiego małżeństwa ojca z Maria Komneny , królowej Izabeli I ponownego Jerozolimie .

Dzieciństwo i młodość

Baldwin mieszkał młodo ze swoim ojcem na dworze w Jerozolimie , mając bardzo niewielki kontakt z matką, Agnès de Courtenay, hrabiną Jaffa i Ascalon, a następnie z Sydonu , z którą później jego ojciec się rozstał.

Jego edukacja była głównie załatwione przez historyka Wilhelm z Tyru , przyszłego arcybiskupa z Tyru i kanclerza Królestwa. To on odkrył straszny los, jaki czekał na dziecko, gdy bawiło się z towarzyszami. Gra polegała na wbijaniu paznokci w ramiona przeciwników, nakłanianych do zdominowania bólu . Pozostali wyrazili swój ból, ale chociaż jego towarzysze zabaw go nie oszczędzili, Baudouin zniósł ból, jakby go nie czuł. Guillaume natychmiast rozpoznał objawy poważnej choroby, nie będąc w stanie określić, która z nich. Skonsultowano się z lekarzami, zarówno z Zachodu, jak i muzułmanami , ale bezskutecznie. Zanurzenie w Jordanie niczego nie zmieniło. Gdy osiągnął wiek dojrzewania, stało się jasne, że cierpi na trąd . Najbardziej dotknięte były kończyny i twarz.

W dniu 11 lipca 1174 roku król Amalryk I st umiera po bezskutecznie próbował zapobiec zajęciu zengidzi na Egipt . Ten ostatni nie powiódł się jednak, ponieważ Shirkuh , kurdyjski generał odpowiedzialny za podbój doliny Nilu , zmarł w 1169, pozostawiając władzę swojemu bratankowi Saladynowi , który odmówił podporządkowania się Nur ad-Dinowi . Ale sytuacja jest równie katastrofalna dla Franków, ponieważ miękkość ostatnich Fatymidów ustępuje stanowczości Ayyoubidów .

Poświęcony

Baldwin, koronowany na króla Jerozolimy w wieku 13 lat 15 lipcatego samego roku zostaje powierzony dwóm kolejnym regentom, pierwszemu Milesowi z Plancy , choć nieoficjalnie regentowi, i drugiemu Rajmundowi III z Trypolisu, kuzynowi ojca. W 1175 Raymond III podpisał traktat z Saladynem .

Biorąc pod uwagę jego stan zdrowia, Baudouin z pewnością nie został powołany do życia długo, a tym bardziej do poczęcia następcy tronu, co skłoniło wielu dworzan do mnożenia intryg w celu przyciągnięcia łask dziedziczki tronu Sybilli i Isabelle . Sybillę wysłano do swojej ciotecznej ciotki, Yvette z Jerozolimy , opatki św. Łazarza z Betanii , aby tam się kształciła, podczas gdy Izabela przebywała na dworze swojej matki Marii Komnen w Nablusie .

Baldwin IV król Jerozolimy

Regencja Raymonda zakończyła się drugą rocznicą koronacji Baudouina. Młody król osiągnął pełnoletność w wieku 15 lat, zgodnie z prawami królestwa. Nie ratyfikował traktatu podpisanego przez Rajmunda z Saladynem w 1175 r., ale przeprowadził serię najazdów w okolicach Damaszku i doliny Bekaa . Po zapłaceniu okupu mianował swojego wuja, Josselina III , hrabiego Edessy , Seneszala . Josselin był jego najbliższym męskim krewnym bez żadnych roszczeń do tronu, co czyniło go przyjacielem i powiernikiem w oczach króla.

Jako regenta, Rajmunda z Trypolisu rozpoczął negocjacje dotyczące małżeństwa księżnej Sybilli z William Monferrato , kuzyn króla Francji Ludwika VII i Fryderyka I st , cesarza . William przybył w październiku i po ślubie został hrabią Jaffy i Askalonu. Dostał napiwek, aby zostać królem, gdy Baudouin nie będzie już mógł pełnić swoich funkcji, panując nad królestwem ze swoją żoną Sybillą.

W międzyczasie Baudouin szykował atak w środku Egiptu . Wysłał Renald z Chatillon (dawny książę Antiochii przez jej małżeństwo z kuzynem Amalryka I st Constance Antiochii ) do Konstantynopola jako wysłannika do Manuel I pierwszy Komnena , w celu uzyskania pomocy od marynarki Bizancjum. Renaud został niedawno zwolniony z Aleppo , ponieważ Manuel zapłacił okup, ponieważ Renaud był teściem cesarzowej Marii z Antiochii . Manuel starał się także o przywrócenie prawosławnego patriarchatu w królestwie oraz o małżeństwo Boemonda III z Antiochii i jego wnuczki Teodory Komnen , siostry królowej Marii. Renaud powrócił w 1177 roku i został nagrodzony małżeństwem z Étiennette de Milly , co uczyniło go panem Kerak i za granicą . Baudouin próbował zapewnić, by Renaud i Guillaume de Montferrat współpracowali w obronie południowej granicy. Jednak w czerwcu William zmarł w Askalonie po kilku tygodniach agonii, pozostawiając Sybillę w ciąży, przyszłej wdowie Baldwin V .

W sierpniu kuzyn hrabiego Filipa d'Alsace przybył do Jerozolimy pod sztandarem krzyżowców . Poprosił, aby siostry króla wyszły za jego wasali. Filip, jako najbliższy męski krewny króla po stronie ojcowskiej, objął regencję w miejsce Raymonda. High Court of Jerusalem odmówił, Baudouin d'Ibelin publicznie obrażając go. Obrażony Filip opuścił królestwo i udał się do Antiochii. Rodzinie Ibelin patronowała królowa Maria Komnen i jest całkiem możliwe, że Baudouin d'Ibelin zrobił to, aby zdobyć królewską przychylność i poślubić jedną z sióstr Baudouina.

W listopadzie Baudouin i Renaud de Châtillon pokonał armię arabską dowodzony przez Saladyna w bitwa pod montgisard , z pomocą rycerzy z Zakonu Świątyni . W tym samym roku Baudouin zezwolił na małżeństwo Marie i Baliana d'Ibelin , aby złagodzić napięcia, ale mimo to wiązało się to z poważnym ryzykiem, biorąc pod uwagę ambicje Ibelinów . Pod patronatem Maryi Ibelinowie próbowali zintegrować Sybillę i Isabelle ze swoją rodziną, aby na stałe umocnić swoją władzę w królestwie Jerozolimy.

W 1179 r. król poniósł pewne niepowodzenia militarne na północy. 10 kwietnia, prowadził nalot na bydło w Banias, ale został zaskoczony przez siły dowodzone przez siostrzeńca Saladyna, Farrukha Shaha. Jego koń upadł, a ratując go, bardzo szanowany konstabl Jerozolimy Onfroy II de Toron został śmiertelnie ranny. 10 czerwca, aby odpowiedzieć na najazdy arabskiej kawalerii w pobliżu Sydonu, Baudouin zebrał siły pod swoim osobistym dowództwem, obok Rajmunda z Trypolisu i Wielkiego Mistrza Templariuszy Eud z Saint-Amand . Początkowo pokonał arabskich szabrowników w bitwie pod Marj Ayoun , zanim przybył Saladyn z większością swoich sił. Król, niezdolny do jazdy bez pomocy, został zrzucony z nóg i musiał być niesiony na plecach innego rycerza, gdy jego strażnicy przedzierali się przez bitwę. Raymond uciekł do Tyru, a teść króla, Renaud de Grenier , uratował wielu uciekinierów, ale Saraceni schwytali wielu wysokich dygnitarzy, w tym wielkiego mistrza Baudouina d'Ibelin i Hugues de Tiberias, jednego z pasierb Rajmunda z Trypolisu. W sierpniu, nieukończony jeszcze Château du Gué de Jacob, został podbity przez Saladyna po bitwie o tej samej nazwie , w wyniku masakry prawie połowy jego garnizonu templariuszy.

Ludność muzułmańska nie bardzo lubiła króla Jerozolimy. Arabski kronikarz Ibn Jubair doniósł, że nadano mu przydomek Al-Khinzir , czyli „Świnia”, nawiązując do jego choroby, która sprawiała, że ​​wydawał się niezdrowy – jego matka nie była gorsza od czasu, gdy nadano mu przydomek Al-Khinzira „locha”.

Z drugiej strony historycy zachodni są znacznie hojniejsi. Brytyjski historyk Steven Runciman uważa króla za wzór odwagi i opisuje go jako obdarzonego głębokim zmysłem politycznym.

Baudouin i Guy de Lusignan

Latem 1180 roku zaaranżowane przez króla małżeństwo Sybilli z Guy de Lusignan . Niektórzy starożytni historycy twierdzą, że drugie małżeństwo Sybilli było całkowicie spowodowane wpływem matki króla. Jednak historyk Hamilton odrzuca te uwagi, argumentując, że to małżeństwo zostało zawarte w celu odzwierciedlenia skarg Wilhelma Tyru i Ibelinów. Projekt, który polegał na poślubieniu Sybilli z Huguesem III Burgundii, po przerwaniu ciąży, Raymond z Trypolisu był podejrzany o chęć poślubienia jej z Baudouinem d'Ibelin w celu wzmocnienia swojego politycznego poparcia. Jednak sojusz z obcym dygnitarzem był niezbędny dla królestwa, jeśli chciało liczyć na jakąkolwiek pomoc zagraniczną. Ponieważ król Francji Filip II był jeszcze niepełnoletni, status Guya jako wasala kuzyna króla Anglii Henryka II , który był winien papieżowi pielgrzymkę jako pokutę, był użyteczny, ponieważ jego aura była wspaniała. Baudouin zaangażował także swoją przyrodnią siostrę Isabelle do Onfroya IV de Toron , spłacając w ten sposób swoje długi u dziadka Onfroya, który poświęcił się dla niego w Banias, jednocześnie usuwając Isabelle z pola władzy jej matki i Ibelinów.

Guy sprzymierzył się wcześniej z Renaudem, który teraz wykorzystał swoją korzystną pozycję w Kerak do nękania karawan korzystając z trasy, którą trzymał z Egiptu do Damaszku. Po tym, jak Saladyn doszedł do siebie po kampanii i bitwie pod Belvoir w 1182, Baudouin, teraz niewidomy i niezdolny do chodzenia, mianował Guya regentem Królestwa.

Niemniej jednak w 1183 król został obrażony polityką Guya jako regenta. Guy uczestniczył w uroczystości z okazji ślubu Izabeli i Onfroya w Kerak, jednak uroczystość została przerwana, gdy Saladyn przybył, by oblegać fortecę. Baudouin zebrał siły, które opuścił i zniósł oblężenie , ale Guy odmówił stawienia czoła Saladynowi, który wycofał się w pokoju i porządku. Baudouin, zirytowany, zwolnił Guya z jego roli regenta. Zhańbiony, udał się na emeryturę do Askalonu ze swoją żoną Sybilą.

Wspólne panowanie z Baudouinem V i śmiercią

Chociaż Baudouin nie wydawał się mieć sporu ze swoją siostrą Sibylle , wyznaczył swojego 5-letniego siostrzeńca, spadkobiercę i następcę Baudouina V , przy wsparciu Agnes i jej męża Raymonda oraz innych szlachciców i baronów. Raymond miał być opiekunem dziecka i ostatecznie zostać regentem, jeśli król miał umrzeć, zanim jego siostrzeniec osiągnął pełnoletność. Baudouin nadal panował, a dziecko zostało koronowane na „ko-króla” w dniu20 listopada 1183.

W pierwszych miesiącach 1184 roku król próbował unieważnić małżeństwo Guya i Sybilli. Para udaremniła te próby, pozostając zjednoczoną wokół swoich posiadłości w Askalonie.

Wyprawa, która uwolniła Keraka i konflikty dynastyczne, znacznie osłabiła Baudouina. Zmarł w Jerozolimie wiosną 1185 r., kilka miesięcy po śmierci swojej matki Agnieszki w Akce w 1184 r. Choć często cierpiał z powodu skutków swojej choroby i często musiał być wspierany przez regentów, Baudouin był w stanie pomóc sam pozostanie na tronie znacznie dłużej niż się spodziewano. Zgodnie z ustaleniami, Baudouin V zastąpił swojego wuja, Rajmunda z Trypolisu, zapewniając regencję.

Pochodzenie

Pochodzenie Baldwina IV z Jerozolimy
                                       
  32. Hugues du Perche
 
         
  16. Geoffroy II de Gâtinais  
 
               
  33. Beatrice de Macon
 
         
  8. Foulques IV Andegawenii  
 
                     
  34. Foulques III Andegawenii
 
         
  17. Ermengarde d'Anjou  
 
               
  35. Hildegarda
 
         
  4. Foulques V d'Anjou  
 
                           
  36. Amalryk I st Montfort
 
         
  18. Szymon I st Montfort  
 
               
  37. Bertrade de Gometz
 
         
  9. Bertrade de Montfort  
 
                     
  38. Richard d'Évreux
 
         
  19. Agnieszka z Évreux  
 
               
  39. Godehilde
 
         
  2. Amaury I st Jerozolima  
 
                                 
  40. Manasses III z Retel
 
         
  20. Hugues I st Rethel  
 
               
  41. Judyta
 
         
  10. Baldwin II z Jerozolimy  
 
                     
  42. Jemioła I st Montlhéry
 
         
  21. Melisenda de Montlhéry  
 
               
  43. Hodierne de Gometz
 
         
  5. Melisenda z Jerozolimy  
 
                           
  44.
 
         
  22. Gabriel de Malatya  
 
               
  45.
 
         
  11. Morfia z Malatyi  
 
                     
  46.
 
         
  23.  
 
               
  47.
 
         
  1. Baldwin IV z Jerozolimy  
 
                                       
  48.
 
         
  24. Josselin de Courtenay  
 
               
  49.
 
         
  12. Josselin I st Edessa  
 
                     
  50. Gui I st Montlhéry
 
         
  25. Izabela de Montlhéry  
 
               
  51. Hodierne de Gometz
 
         
  6. Josselin II z Edessy  
 
                           
  52.
 
         
  26.  
 
               
  53.
 
         
  13. Beatrycze z Armenii  
 
                     
  54.
 
         
  27.  
 
               
  55.
 
         
  3. Agnès de Courtenay  
 
                                 
  56.
 
         
  28.  
 
               
  57.
 
         
  14.  
 
                     
  58.
 
         
  29.  
 
               
  59.
 
         
  7. Béatrice de Saône  
 
                           
  60.
 
         
  30.  
 
               
  61.
 
         
  15.  
 
                     
  62.
 
         
  31.  
 
               
  63.
 
         
 

Uwagi i referencje

  1. „  Strona osoby  ” na thepeerage.com (dostęp 10 maja 2021 r . ) .
  2. Rozdział V drugiej księgi królewskiej mówi, że Naaman, generał króla Syrii Ben-Hadad II, został w ten sposób uzdrowiony z trądu za radą proroka Elizeusza.
  3. Wilhelm z Tyru relacjonuje fakty w swojej książce „Historia rerum in partibus transmarinis gestarum” patrz także (w języku angielskim) http://priory.com/history_of_medicine/leprosy.htm
  4. Grousset 1949 , s.  231-7.
  5. Ibn Jubair

Załączniki

Bibliografia

Fortuna literacka, muzyczna i kinematograficzna

Książki Piosenki Film

Początkowo reżyser chciał zatrudnić nieznajomego, którego głos byłby podkładany przez znanego aktora. Jednak Edward Norton, który słyszał o projekcie Ridleya Scotta, nalegał, aby odegrać tę rolę w całości. W filmie ślady trądu na postaci są ukryte pod metalową maską. Pomysł ten został wybrany, ponieważ dzięki grze świateł, twarz wydawała się bardziej wyrazista. Co więcej, z inicjatywy samego aktora nazwisko Edwarda Nortona (popularnego wśród kinomanów) nie zostało zapisane na plakacie filmu. Chciał więc pozostawić widzom możliwość odkrycia i przywiązania się do postaci Baudouina IV dla siebie, a nie dla swojego interpretatora.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne