Bazylika Saint-Maurice d'Épinal | |||
Bazylika widziana z parku zamku Épinal . | |||
Prezentacja | |||
---|---|---|---|
Kult | rzymskokatolicki | ||
Dedykowany | Święty Maurycy | ||
Rodzaj | Bazylika | ||
przywiązanie | Diecezja Saint-Die | ||
Rozpoczęcie budowy | W XI -tego wieku | ||
Koniec prac | W XIII -go wieku | ||
Dominujący styl | Architektura romańska i gotycka | ||
Ochrona | Sklasyfikowane MH ( 1846 ) | ||
Stronie internetowej | Parafia Saint-Goëry | Diecezja Saint-Die | ||
Geografia | |||
Kraj | Francja | ||
Region | Lotaryngia | ||
Departament | Wogezy | ||
Miasto | Epinal | ||
Informacje kontaktowe | 48°10′27″ północ, 6°27 °03″ wschód′ | ||
Geolokalizacja na mapie: Wogezy
| |||
Bazylika Saint-Maurice d'Épinal jest katolicka bazylika znajduje się na francuskiej gminy z Épinal .
Jest to budowla religijna jego obecnym stanie, między XI TH i XIII th stulecia. Zależy to od diecezji Saint-Die .
W średniowieczu ziemia była zależna od Pana Metz; dla zakonników zależeli oni od diecezji Toul , parafii Dogneville . Bazylika została prawdopodobnie znajduje się na miejscu pierwszego kościoła w mieście, zbudowany w X XX wieku przez biskupa Gerarda Toul na wniosek Thierry Hamelant , biskup Metz ; parafia składa się z pięciu dworów zabranych z parafii Dogneville : Spinal, Grennevo, Avrinsart, Villers i Rualménil. Thierry de Hamelant , zakładając klasztor, kościół przyjmował zarówno ludność miasta jak i mnichów benedyktynów, początkowo był poświęcony św . Maurycowi . Aby dokończyć założenie, dwaj biskupi przenoszą się, Thierry de Hamelant przynosząc relikwie św. Goerego , przy tej okazji miałby miejsce cud, o którym donosi Widric. Na południe od nawy znajdował się krużganek. Na południe od chóru związany był z nim pierwszy cmentarz spinalski, na obecnym Place de l'Âtre, o czym wspomina krucyfiks umieszczony na ścianie południowego ramienia transeptu. Kolejny biskup, Adalberon II , zastając klasztor opuszczony, postanowił umieścić tam benedyktynki pod patronatem św. Goerego, jednego z jego poprzedników w katedrze w Metz.
W połowie XI -tego wieku , nowy kościół romański został odbudowany i konsekrowany przez papieża Lorraine Leona IX . Zakłada się, że wyglądało to podobnie do dzisiejszego. Ścian nawy są jeszcze te, w XI -tego wieku , że nawy dodano do XIII p wieku . Ślady oryginalnych otworów są wyraźnie widoczne na zewnątrz, na ścianie południowej.
Jest to prawdopodobnie w XIII th wieku , że zakonnice są zastąpione przez rozdziału z kanonów , które pozostają do końca XVIII -tego wieku . Ponownie konsekrowany Saint-Maurice, w kolegiacie również służył jako kościół parafialny dla mieszkańców Épinal , ołtarz został umieszczony w tym celu na wschodnim krańcu nawy.
Prace odbyła się XIII th century do XIV -tego wieku . Od XIII -go wieku , chór został przebudowany, nowy portal do miasta jest zbudowany w północnej ścianie nawy i jest ona pokryta sklepienia.
W 1846 r. kościół został uznany za zabytek historyczny . W XIX -tego wieku , wieża dzwonnicy został otwarty portal romańskim.
To jest 20 lutego 1933że kościół parafialny Saint-Maurice został konsekrowany jako bazylika mniejsza za pontyfikatu Piusa XI . Obszerna renowacja miała miejsce w XX th wieku . Parasol z czerwono-złotą opaską, tarczą i dzwonkiem w chórze przypominają ten tytuł.
Jak widać obecnie wieża jest bardzo masywna i ma około trzydziestu metrów; składa się z dwóch części:
Składa się z naczynia centralnego, które tworzy:
Główne miejsce kultu, apsyda, jest wyróżniona, a apsydy traktowane są jedynie jako proste aneksy. Te ostatnie są godne uwagi, ponieważ są przesunięte pod kątem 45° w stosunku do osi kościoła; taka konfiguracja jest dość rzadka w sztuce romańskiej. Możemy zatem porównać go do kościołów w Montbron , do Monsempron-Libos , do opactwa Puypéroux i do kaplicy Saint-Quenin w Vaison-la-Romaine . Układ ten zostanie podjęty w sztuce gotyckiej na przykładach promieniujących z kościoła opactwa Saint-Yved de Braine w Szampanii i w kierunku północnym, ale także w kierunku kolegiaty Saint-Gengoult w Toul czy Sainte-Chapelle w Dijon a także Bonlieu i Saint-Maximin.
W XIII -go wieku, kościół został graniczy od południa przez klasztornych i zakonnych budynków i kanonów i miał szczególny wkład (A1 na mapie); parafianie wchodzili więc od północy, tzw. wejściem mieszczańskim (A2 na mapie). Układ ten trwał aż do XIX th wieku, który był wtedy w innym przełom w wieży (portal romański). Portal ten nosi wówczas nazwę Antrée Mons St-Goéry
Posiadał ważną dekorację snycerską z posągami na prawej i lewej ścianie, natomiast dwa boczne tympanony i przedni tympanon posiadały dekoracje. Były też ozdobne łuki. Całość ulega silnej degradacji w 1793 roku, ale prace prowadzone przez Schulera nadzorował Émile Boeswillwald . Portal tworzy wejście o długości 7,6 m w kształcie trapezu z żebrowanym krzyżem, którego kluczem jest agnus dei otoczony kręgiem liści oraz bardzo zniszczona postać, która może być aniołem. Krawędź ulicy to lekko ostro zakończony łuk z archiwoltą dwa łuki z ozdobną blachą zakończoną hakami. Całość wieńczy wystający grzbiet podtrzymywany przez wrony w gargulcach.
Pośrodku, między dwojgiem drzwi, znajduje się figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem o wysokości 2,25 m, umieszczona na trumeau ; nosi ślady koloru i wydaje na bieżąco z XIII -tego wieku. Pięć szefów tego portalu pozostaje w Departamentalnym Muzeum Sztuki Starożytnej i Współczesnej w Epinal.
Od rue des Bourgeois.
Nawa, wieża i latające przypory.
Bourgeois Portal XIX th century przed przywróceniem.
Fasada zachodnia.
Nawa główna i jej kondygnacja pośrednia.
Zworniki nawy.
Brama Pań .
Święty Goéry i jego córki.
Złożenie do grobu.