Arsenal (sala widowiskowa)
Arsenał
Pokój w widoku z zewnątrz.
| Rodzaj | „pudełko na buty” |
|---|---|
| Lokalizacja | Metz |
| Informacje kontaktowe | 49 ° 06 ′ 52 ″ na północ, 6 ° 10 ′ 13 ″ na wschód |
| Architekt | Ricardo Bofill |
| Inauguracja | 26 lutego 1989 |
| Menedżer | Publiczne ustanowienie współpracy kulturalnej „Metz en scenes” |
| Stronie internetowej | http://www.arsenal-metz.fr/ |
Logo Arsenalu.
Geolokalizacja na mapie: Metz
|
|
|
|
Ney arsenał , położone 3 avenue Ney w Metz w Moselle , był budynek wojskowy przeznaczony do przechowywania broni i amunicji do garnizonu Metz. Odrestaurowany i wyremontowany przez Ricardo Bofilla , od 1989 roku jest zespołem sal widowiskowo-wystawienniczych, głównie poświęconych muzyce „klasycznej” i tańcu współczesnemu, w których odbywają się liczne recitale i koncerty.
Kontekst historyczny
Metz odzyskał swoją rolę jako silne miasto przygraniczne od pierwszych lat Restauracji . Te fortyfikacje Metz są wzmacniane i rozwijane przez cały XIX th century, szczególnie w ramach Drugiego Cesarstwa . Wraz z powstaniem Prus Francja rzeczywiście reorganizuje obronę swoich granic, a garnizon w Metz rozszerza się. Wydaje się, że konieczne jest zbudowanie nowego arsenału do przechowywania uzbrojenia twierdzy. Miejsce starej cytadeli Metzu , w centrum miasta, obok koszar Ney , jest logicznie wybrane do tego programu wojskowego.
Konstrukcja i wyposażenie
Zbudowany na rozkaz Napoleona III , między 1860 i 1864, Ney arsenał jest wyspecjalizowanym budynek wojskowy, przeznaczony do przechowywania broni i amunicji. Całość, zbudowana z kamienia Jaumont , tworzy zamknięty czworobok. Elewacje, przebite dużymi łukowymi oknami, prezentują wyrafinowany, pełen trzeźwości styl klasyczny. Kolejność ma również bardzo klasyczną symetrię. Dzięki interwencji Prosper Mérimée , potem Generalny Inspektor zabytków, w kaplicy Metz , ślad na Commandery z Zakonu Świątyni , pochodzący z XII th wieku, jest wbudowana w projekcie z arsenału. Sklep spożywczy , który znajduje się tuż obok arsenału, jest również zachowana jak to jest. Przy wejściu do arsenału cztery armaty i czterdzieści kamiennych kul armatnich przypominają o przeznaczeniu budynku.
Kolejne przydziały
Zajęty przez Niemców po oblężeniu miasta , arsenał działał w czasie pierwszego zaboru niemieckiego , zachowując rolę magazynu wojskowego. W 1919 roku armia francuska zachowała pierwotne przeznaczenie budynku. Przejęty przez Niemców w 1940 roku Arsenał nadal służy jako magazyn wojskowy. Po bitwie pod Metz arsenał został opuszczony. W 1961 roku Ministerstwo Obrony podpisało umowę cesji z miastem Metz, która zmaterializowała się w rListopad 1968. Budynek nie był użytkowany do 1978 roku, kiedy przeprowadzono projekt rekultywacji terenu. Podjęto decyzję o budowie dużej sali koncertowejMaj 1978przez Jean-Marie Rausch , burmistrza Metz , na miejscu starej cytadeli . W związku z tym rozpoczyna się konkursListopad 1983na realizację tego pomieszczenia w budynku wojskowym Ney. Projekt hiszpańskiego architekta Ricardo Bofilla i współpracujących architektów Gibert-Hypolite i Longo został wybrany wGrudzień 1985. Arsenał został zainaugurowany w dniu26 lutego 1989koncertem z udziałem wszystkich wiolonczelistów z konserwatorium w Metz, którego ojciec chrzestny Mścisław Rostropowicz oświadczy: „Ten dom ma fantastyczną akustykę, idealne proporcje dla muzyki i atmosferę, którą uważam za wyjątkową. Dzięki swoim proporcjom i dyskrecji jest powiązany z każdą muzyką. "
Projekt architektoniczny
Projekt Ricardo Bofilla jest ambitny. Różni się od innych projektów, ponieważ proponuje, przestrzegając instrukcji utrzymania istniejącego, odstępstwa od niego dla zachodniego skrzydła dawnych baraków. To skrzydło zostało całkowicie zburzone, aby otworzyć stary dziedziniec sąsiednich ogrodów Saint-Pierre-aux Nonnains , opactwo oryginalny rzymski pochodzący z IV th wieku i kaplica Metz . Konstrukcja zajmuje 10 000 m 2 . Trwa od 1986 do 1989, po wykopaliskach archeologicznych na tym starożytnym miejscu. Zewnętrzne linie Arsenału zostały zachowane, ale okleina z włoskiego kamienia w kolorze „miodu” z mosiężnymi łączeniami pokrywa obecnie budynek.
W skład budynku wchodzą:
- duża sala na 1354 miejsca siedząca, której akustyka uznawana jest za wyjątkową. Widzowie są rozmieszczeni na trybunach ustawionych po obu stronach sceny i wznoszących się do 15 m nad nią. Ten ostatni jest więc częścią pryzmatu o długości 50 mi szerokości 25. Dostępna objętość 13 000 m 3 odpowiada 10 m 3 na widza. 2400 m 2 intarsji z buku i jaworu , a także sufit dla personelu składa się z 91 skrzynek akustycznych (z których 14 jest mobilnych), zaprojektowanych w celu optymalizacji jakości odsłuchu, dzięki pogłosowi przez 2,3 sekundy pośrodku pomieszczenia. w rozszerzonym zakresie częstotliwości od 125 Hz do 4 kHz ;
- mniejsza sala, Esplanade, z 352 siedzeniami z przodu;
- hol recepcyjny o powierzchni 400 m², pokój wojewody, szczególnie przydatny do nagrań dźwiękowych;
- sala wystawowa o powierzchni 500 m², przeznaczona dla sztuki współczesnej, z ważnymi wystawami monograficznymi: Bernar Venet , Jean-Pierre Raynaud , Ben , Villeglé , Patrick Moya .
Z technicznego punktu widzenia zastosowanie najnowocześniejszych narzędzi informatycznych pozwoliło zoptymalizować akustykę dużej hali, w której rocznie odbywa się ponad sto wydarzeń kulturalnych.
Oferta kulturalna
Oferta kulturalna Arsenału jest bardzo zróżnicowana. Arsenał jest jednym z miejsc muzyki współczesnej, które oferują najlepszą jakość odsłuchu we Francji i Europie i idealnie nadaje się do nagrań dźwiękowych. Dziś Arsenał stał się miejscem służącym muzyce i sztukom wizualnym: ponad 250 000 ludzi każdego roku korzysta z ciepłych przestrzeni wystawienniczych, dużych sal widowiskowych o wyjątkowej akustyce, animowanych przez ponad 200 wydarzeń.
Nagranie ścieżki dźwiękowej do filmu Farinelli zostało dokonane w Arsenale w Metz w rLipiec 1993. Aby zrekonstruować głos kastrata, zastosowano wyrafinowane techniki opracowane w IRCAM, aby połączyć głos kontratenora i koloratur sopranu . Muzykę do filmu nagrał dyrygent Christophe Rousset z zespołem Les Talens Lyriques .
-
Widziane z Place de la République .
-
Skrzydło prowadzące do szkoły artystycznej Lorraine , schody na podwórko.
-
Skrzydło i podwórko.
-
Naprzeciwko skrzydło i Kaplica Templariuszy Metzu .
-
Scena z wielkiej sali.
Bibliografia
- Xavier Lacavalerie, „ History of a place in Metz: L'Arsenal ”, Classica , n o 130,marzec 2011, s. 26 ( ISSN 1287-4329 )
Uwagi i odniesienia
- Gérard Bornemann, Rekonwersja dziedzictwa wojskowego w obszarze metropolitalnym Metz , w Renaissance du Vieux Metz , bull. nr 127, kwiecień 2003 (str.3).
- Arsenal website strona .
- Film wyreżyserowany w 1994 roku przez Gérarda Corbiau .
Zobacz też
Link zewnętrzny
- Zasoby architektoniczne :
- Oficjalna strona Metz Arsenal