Odwołanie jest lekarstwem, które „ma tendencję do reform lub unieważnienia” a wyroku wydanego przez sąd w pierwszym stopniu .
Sędzia apelacyjny jest zobowiązany do ponownego orzekania „ faktycznego i prawnego ” w przekazanej mu decyzji . Może cofnąć decyzję, częściowo lub całkowicie, albo ją potwierdzić. Może również zmienić powody, niekoniecznie zmieniając sentencję orzeczenia.
Wyrok sądu apelacyjnego może być ewentualnie przedmiotem skargi kasacyjnej przed sędzią kasacyjnej przez osoby mające interes w tym.
Strona wnosząca odwołanie jest stroną odwołującą się. Respondent jest stroną w sprawie stanowiska pozwanego do sądu apelacyjnego. Pozwany może złożyć odwołanie wzajemne, jeżeli wyrok wydany w pierwszej instancji przyniósł mu jedynie częściowe zadośćuczynienie.
W niektórych sporach stronami mogą być czasem wnoszący odwołanie, czasem pozwani, w zależności od postanowień zaskarżonego wyroku. Można zatem mieć w postępowaniu odwoławczym głównego odwołującego się, pozwanego incydentalnego, w przeciwieństwie do głównego pozwanego, incydentalnego.
Odwołanie jest zwykle „sposobem na reformę”, to znaczy, że sędzia apelacyjny ponownie orzeknie co do meritum sprawy, w punktach, w których wniesiono apelację, i będzie mógł zmienić wyrok. pierwsza instancja.
Może to być również „sposób uchylenia”, który kończy się całkowitym unicestwieniem wyroku pierwszej instancji w sprawach, w których zastosowana procedura lub wyrok był nieprawidłowy. W takim przypadku sędzia apelacyjny zasadniczo orzeka w całym sporze (ale procedura różni się w zależności od rodzaju sądów).
Odwołanie, przynajmniej w sprawach z zakresu procedury cywilnej, jest czasami traktowane jako „sposób zakończenia”, w którym sędzia apelacyjny bierze pod uwagę możliwy rozwój sporu od czasu wydania pierwszego wyroku. Oprócz tego, że doktryna jest podzielona co do tej koncepcji, która jest sprzeczna z zasadą niezmienności sporu między dwoma organami, niedawne orzecznictwo Sądu Kasacyjnego jest dość restrykcyjne.
Rzeczywiście, strona sporu często uważa to za prawo bezwzględne, bez wyjątków. Należy jednak zauważyć, że pewna liczba sporów jest rozpatrywana w pierwszej i ostatniej instancji , a zatem bez możliwości odwołania. Są to na ogół spory uważane za mniej istotne. Dzieje się tak przed sądem lokalnym lub w sprawach, w których współczynnik sprężystości jest niższy od określonej kwoty. Jeśli jednak uda nam się ewentualnie pozbawić niektórych rodzajów spraw odwoławczych, to nigdy nie możemy pozbawić strony wnoszącej kasację (zasada wszczęcia skargi kasacyjnej od orzeczenia sądu ostatecznego).
, wartość konstytucyjna
nie
Reed Artykuł N O 2 protokołu n O 7
bok
Sądami powszechnymi odwoławczymi dla orzeczeń sądowych są sądy apelacyjne. Ale niektóre odwołania są rozpatrywane w innych jurysdykcjach.
Sądy karne i cywilne Sądy karne orzekające w postępowaniu odwoławczymKrajowy Sąd ds. Niezdolności i Cen Ubezpieczenia Wypadkowego przy Pracy
Sądami powszechnymi odwoławczymi w sprawach administracyjnych są sądy administracyjne apelacyjne. Ale niektóre odwołania są rozpatrywane w innych jurysdykcjach.
W sprawach cywilnych droga odwoławcza jest otwarta we wszystkich sprawach, nawet bezpłatna, od orzeczeń wydanych w pierwszej instancji, chyba że postanowiono inaczej. Tylko wtedy, gdy tekst stanowi inaczej, strona sporu nie będzie mogła się odwołać.
Orzeczenie musi również zostały wykonane w pierwszej wiosny , jeśli nie może być tak, że o odwołaniu w kasacji . W rzeczywistości niektóre jurysdykcje mogą w pierwszej i ostatniej instancji orzekać poniżej określonego progu.
Od orzeczeń, które decydują o części głównego zobowiązanego i zarządzają środek dochodzeniowy lub środek tymczasowy, przysługuje natychmiastowe odwołanie jako orzeczenia, które rozstrzygają wszystkich mocodawców.
Tak samo jest, gdy orzeczenie o wyjątku proceduralnym, wykluczeniu lub innym zdarzeniu kończy postępowanie.
Od innych orzeczeń można się odwołać wyłącznie niezależnie od orzeczeń co do istoty sprawy, tylko w przypadkach określonych w ustawie.
Odwołanie terminów i formalnościTermin odwołania, który jest zwykłym środkiem zaskarżenia, wynosi jeden miesiąc w sprawach spornych i piętnaście dni w sprawach niezwiązanych z orzeczeniem (art. 538 kpc).
Bieg terminu rozpoczyna się od zawiadomienia o orzeczeniu. Termin ten musi być przestrzegany, aby nie sprzeciwiać się wykluczeniu .
Wniosek o pomoc prawną nie przerywa ustawowych terminów.
Odwołanie musi zostać złożone w ciągu miesiąca od ogłoszenia wyroku przez prawnika zarejestrowanego pod jurysdykcją Sądu Apelacyjnego. To stwierdzenie zasadniczo obejmuje jedynie tożsamość wnoszącego odwołanie, pozwanego oraz orzeczenie lub części orzeczenia, od którego wniesiono odwołanie.
Po tej czynności pozwany zostanie wezwany do powołania prawnika.
Adwokat wnoszącego odwołanie ma trzy miesiące na przedstawienie swoich wniosków.
Wreszcie, w ciągu dwóch miesięcy od zawiadomienia o wnioskach wnoszącej odwołanie, jej adwokat musi złożyć swoje wnioski w sekretariacie.
Części Wnoszący apelacjęPrawo do odwołania przysługuje każdej stronie, która ma w nim interes, o ile nie zrzekła się go.
W sprawach nieodpłatnych drogę odwoławczą mają również osoby trzecie, którym orzeczenie zostało doręczone. W sprawach bezpłatnych odwołanie jest dopuszczalne nawet pod nieobecność innych stron.
W sprawach spornych odwołanie można skierować tylko przeciwko tym, którzy byli stronami w pierwszej instancji. Respondentem może być każdy, kto był imprezą.
Respondent incydentalny wnoszący odwołaniePozwany może incydentalnie oddalić apelację zarówno przeciwko wnoszącemu, jak i pozostałym pozwanym. Zwołanie incydentalne może również pochodzić, w przypadku odwołania głównego lub incydentu będącego podstawą jego powstania, od dowolnej osoby, nawet nie pozwanej, która była stroną w pierwszej instancji.
Przypadkowe odwołanie lub odwołanie sprowokowane może zostać wniesione w każdym przypadku, nawet jeśli osoba, która je złoży, byłaby pozbawiona możliwości pełnienia funkcji mocodawcy. W tym drugim przypadku nie zostanie ono jednak odebrane, jeżeli samo wezwanie główne nie jest dopuszczalne. Sąd może zasądzić odszkodowanie od tych, którzy z opóźnieniem powstrzymali się od wniesienia incydentalnej lub sprowokowanej apelacji z odpowiednim wyprzedzeniem.
Odwołanie incydentalne lub wniesione odwołanie kształtuje się w taki sam sposób jak roszczenia incydentalne, to znaczy w drodze wniosków.
Interwenient w apelacjiOsoby, które nie były stronami, nie były reprezentowane w pierwszej instancji lub występowały w niej w innym charakterze, mogą interweniować w sprawie odwołania, jeżeli mają w tym interes.
Tych samych ludzi można wezwać do sądu, nawet w celu uzyskania wyroku skazującego, gdy ewolucja sporu wiąże się z ich konsekwencjami.
Obelżywa skarga (art. 559 kodeksu postępowania cywilnego)W przypadku opóźnionego lub nadużycia odwołania głównego, skarżący może zostać skazany na karę grzywny w wysokości maksymalnie 3000 euro , bez uszczerbku dla roszczenia odszkodowawczego.
Ta kara, pobierana odrębnie od wpisowego za orzeczenie o jej wydaniu, nie może być dochodzona od pozwanych. Mogą uzyskać odpis orzeczenia opatrzony klauzulą wykonalności, przy czym brak zapłaty grzywny nie jest w stanie temu zapobiec.
Sędzia apelacyjny może przyznać odszkodowanie osobie, która złożyła odwołanie główne po wstrzymaniu się, bez uzasadnionej przyczyny, od stawienia się w pierwszej instancji.
Można zaatakować w drodze apelacji:
Co do zasady termin odwołania wynosi dziesięć dni od ogłoszenia wyroku lub wyroku skazującego Por. Art. 498 Kodeksu postępowania karnego.
CzęściKażda strona obecna w postępowaniu przed trybunałem administracyjnym może zwykle odwołać się od orzeczeń sądowych wydanych w tej instancji.
Jednakże orzeczenia trybunału administracyjnego zapadają w pierwszej i ostatniej instancji w niektórych sporach uznawanych za mniej istotne (art. R. 811-1 i R. 222-13 kpk). Decyzje te są następnie podatny tylko o odwołania w kasacji .
Są to decyzje dotyczące: 1 ° sporów dotyczących deklaracji pracy zwolnionych z pozwolenia na budowę; 2 ° W sporach dotyczących indywidualnej sytuacji urzędników lub przedstawicieli państwa i innych osób lub władz publicznych, a także agentów lub pracowników Banque de France, z wyjątkiem sporów dotyczących rozpoczęcia służby, dyscypliny i zakończenia doręczenia lub zawierające wnioski zmierzające do zapłaty lub zwolnienia kwot przekraczających 10.000 euro (art. R. 222-14 i R. 222-15 UOKiK); 3 ° W sporach związanych z emeryturami, indywidualną pomocą mieszkaniową, przekazywaniem dokumentów administracyjnych, służbą krajową, z wyjątkiem sporów dotyczących wypłaty lub wypłaty kwot większych niż 10.000 euro (art. R. 222-14 i R. 222-15 z CJA); 4 ° w sporach dotyczących opłat za licencje audiowizualne; 5 ° w przypadku odwołań dotyczących podatków związkowych i podatków lokalnych innych niż podatek zawodowy; 6 ° w sprawie realizacji odpowiedzialności państwa za odmowę wezwania władzy publicznej do wykonania orzeczenia sądu; 7 ° w sprawach o odszkodowanie, gdy kwota żądanego odszkodowania jest mniejsza niż 10 000 euro (art. R. 222-14 i R. 222-15 CJA); 8 ° w sprawie wniosków kwestionujących decyzje podjęte w sprawach podatkowych w sprawie wniosków o łagodne umorzenie; 9 ° w sporach dotyczących budynków zagrożonych ruiną; 10 ° W przypadku sporów dotyczących praw jazdy.
Podobnie ogólny decyzje wydanego w zastosowaniu art L. 521-1 (podsumowanie zawieszenie), L. 521-3 (tymczasowa ulga tymczasowa), L. 521-4 i L. 522-3 kpa sprawiedliwości zostały wyemitowane w Ostatnia deska ratunku. Decyzje te są również podatne tylko na odwołania w kasacji .
W sprawach podatkowych , w odniesieniu do środków ostrożności podejmowanych przez księgowego w przypadku braku dostatecznych gwarancji ze strony podatnika, odwołanie od decyzji sędziego doraźnego (będącego sędzią sądu administracyjnego) wnosi się do sądu administracyjnego. sąd (art. L552-2 CJA i L279 LPF).
Orzeczenia wyspecjalizowanych sądów administracyjnychOd orzeczeń wyspecjalizowanych sądów administracyjnych przysługuje odwołanie, jeżeli tak stanowi tekst. W przeciwnym razie zwracana ostateczności, nie mogą one być, że o odwołaniu w kasacji .
Przypadek bezpośredniej kompetencji Rady PaństwaW sprawach, w których spory podlegają bezpośredniej kompetencji Rady Stanu, jej decyzje zapadają w pierwszej instancji i nie podlegają odwołaniu ani kasacji.
Termin i warunki odwołaniaTermin odwołania wynosi zwykle dwa miesiące od daty zawiadomienia o orzeczeniu w pierwszej instancji. W niektórych przypadkach może być krótszy.
Strony mogą żądać stwierdzenia nieważności lub zmiany orzeczenia jedynie w zakresie, w jakim podjęte decyzje (sentencja wyroku) nie zapewniły zadowalających wniosków w pierwszej instancji.
Wniosek odwoławczy musi zawierać kopię zaskarżonego wyroku, skierowane przeciwko niemu uzasadnienie, wnioski składającego petycję. Ministerstwo prawnika jest na ogół obowiązkowe.
Apelacja ma na celu zmianę lub unieważnienie przez sąd apelacyjny wyroku wydanego przez sąd pierwszego stopnia.
W apelacji powaga rzeczy osądzonej zostaje skierowana do sądu apelacyjnego w celu ponownego rozstrzygnięcia faktycznego i prawnego.
Odwołanie odnosi się do sądu tylko i wyłącznie do znajomości podstaw orzeczeń, które w sposób wyraźny lub dorozumiany krytykuje, oraz tych, które są od nich zależne.
Decentralizacja ma miejsce w całości, gdy odwołanie nie ogranicza się do pewnych okoliczności, gdy zmierza do unieważnienia orzeczenia lub gdy przedmiot sporu jest niepodzielny.
W okresie odwoławczym i po wniesieniu wyroku wydanego w pierwszej instancji nie można wykonać, chyba że zostanie mu zapewnione tymczasowe , zgodne z prawem lub nakazane wykonanie .
Aby uzasadnić w odwołaniu roszczenia, które przedłożyły sędziemu pierwszej instancji, strony mogą powołać się na nowe środki, przedstawić nowe dokumenty lub zaproponować nowe dowody.
Strony nie mogą wnosić do sądu nowych roszczeń innych niż sprzeciwianie się odszkodowaniu, uchylenie przeciwnych roszczeń lub zadawanie pytań wynikających z interwencji osoby trzeciej lub z zaistnienia lub ujawnienia faktu.
Roszczenia nie są nowe, ponieważ zmierzają do tych samych celów, jak te przedłożone sędziemu, nawet jeśli ich podstawa prawna jest inna.
Strony mogą również wyjaśnić roszczenia, które zostały praktycznie uwzględnione w roszczeniach i zarzutach przedstawionych sędziemu pierwszej instancji i dodać do nich wszystkie roszczenia o charakterze pomocniczym, konsekwencyjnym lub uzupełniającym.
Powództwa wzajemne są również dopuszczalne w przypadku odwołania.
Jeżeli do sądu apelacyjnego wniesiono wyrok, który zarządził czynność dochodzeniową, lub wyrok orzekający w sprawie wyjątku proceduralnego, zakończył postępowanie, może on podnieść kwestie nierozstrzygnięte, jeżeli uzna za słuszne ostateczne rozstrzygnięcie sprawy, po samodzielnym zarządzeniu, w razie potrzeby, czynności dochodzeniowej.
Apelacja ma na celu zmianę lub unieważnienie przez sąd apelacyjny wyroku wydanego przez sąd pierwszego stopnia.
W apelacji powaga rzeczy osądzonej zostaje skierowana do sądu apelacyjnego w celu ponownego rozstrzygnięcia faktycznego i prawnego w granicach odwołania. Sąd apelacyjny nie może rozpatrywać faktów, które nie zostały uwzględnione w pozwie wszczynającym postępowanie.
Efekt ten jest ograniczony zakresem skierowania do pierwszych sędziów, terminami odwołania oraz kwalifikacjami osoby lub osób odwołujących się .
Tak więc, gdy tylko strona cywilna wnosi odwołanie, sąd apelacyjny zajmuje się jedynie interesami cywilnymi i nie może cofnąć wyroku uniewinniającego.
Natomiast w przypadku odwołania przez prokuratora lub oskarżonego ograniczonego do przepisów karnych, sąd apelacyjny nie może podwyższyć odszkodowań cywilnych.
Wreszcie, jeśli oskarżony wnosi apelację, zwykle robi to również prokurator. W przeciwnym razie kary nie mogą zostać zwiększone.
Odwołanie, a przed nim termin wyznaczony przez prawo na wniesienie odwołania, ma skutek zawieszający. Wykluczone jest wykonanie wszczętego orzeczenia, nawet jeśli możliwe jest dalsze tymczasowe aresztowanie oskarżonego.
Apelacja ma również na celu zmianę lub unieważnienie przez sędziego apelacyjnego wyroku wydanego w pierwszej instancji.
Gdy strona prawomocnie utrzymuje, że orzeczenie pierwszej instancji jest dotknięte nieprawidłowością zewnętrzną (nieprawidłowe postępowanie lub dochodzenie, naruszenie zasady kontradyktoryjności, nieprawidłowy skład sądu, niewystarczające lub sprzeczne uzasadnienie wyroku, błąd w zakresie dopuszczalności wniosku itp.), orzeczenie zostanie uchylone w wyniku odwołania. Sąd odwoławczy ma wówczas prawo albo skierować spór do sądu pierwszej instancji (zdarza się to rzadko), albo podnieść, przynajmniej jeśli co najmniej jedna ze stron zawarła w tym kierunku (jest to bardziej powszechne): spór jest następnie oceniany co do istoty sprawy, z uwzględnieniem wszystkich podstaw podniesionych od czasu pierwszej instancji, w przeciwnym razie będzie musiał skierować sprawę do sądu pierwszej instancji.
Jeżeli orzeczenie pierwszej instancji nie zawiera żadnych nieprawidłowości zewnętrznych, w odwołaniu powaga rzeczy osądzonej zostaje skierowana do sądu apelacyjnego w celu wydania nowego orzeczenia co do stanu faktycznego i prawnego w kwestiach krytykowanych przez wnoszących odwołanie. To jest najbardziej zwyczajna sytuacja.
Środki wnoszących odwołanie muszą wskazywać, że wyrok sądu pierwszej instancji jest błędny, natomiast środki oskarżonych w postępowaniu odwoławczym mają na celu przeciwstawienie się uzasadnieniu tego wyroku. Oczywiście możliwe jest, że niektóre strony są wnoszącymi odwołanie w jednej kwestii, a pozwanymi w innej.
Odwołania od orzeczeń sądów administracyjnych nie mają skutku zawieszającego. Strona może jednak wnieść o zawieszenie wyroku (art. R.811-14 do R.811-19 CJA).
Konkluzje stron nie mogą prowadzić do innego sporu niż ten przedstawiony w pierwszej instancji, a dyskusja sporna jest już „skrystalizowana” (ustala się ją bardzo wcześnie od pierwszej instancji). W tym sensie odwołanie nie jest „drogą do zakończenia procesu”, jak może się czasem wydawać, że toczy się przed sądem cywilnym.
Dopuszczalne są oczywiście wnioski aktualizujące wysokość szkód ciągłych lub wnioski pomocnicze (np. O zwrocie kosztów obsługi prawnej).
Pierwotny skarżący może przedstawić nowe zarzuty tylko wtedy, gdy opierają się one na tej samej podstawie prawnej, co zarzuty, które podniósł w pierwszej instancji (na przykład środki związane z zewnętrzną zgodnością z prawem lub środki wewnętrznej zgodności z prawem, na przykład w przypadku środka odwoławczego przekraczającego uprawnienia ). Jednak w każdej chwili można podnieść środki utrzymania porządku publicznego (np. Niekompetencję autora zaskarżonego aktu).
Dane statystyczne dotyczą każdego sądu apelacyjnego lub całego francuskiego wymiaru sprawiedliwości, jego działalności cywilnej i karnej, w tym działalności sądów przysięgłych, gdy zasiadają w sądzie apelacyjnym.
Odwołanie od orzeczeń sądów przysięgłych