António Vieira

António Vieira Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Portret ks António Vieira (autor nieznany, na początku XVIII th  wieku). Kluczowe dane
Narodziny 6 lutego 1608
Lizbona ,
Królestwo Portugalii
Śmierć 18 lipca 1697
Bahia ,
Brazylia ( Królestwo Portugalii )
Podstawowa działalność Religijny , mówca , pisarz , dyplomata .
Autor
Język pisania portugalski
Ruch

Barokowy milenializm

Sebastianizm
Gatunki Kaznodziejstwo
Pochodne przymiotniki Vieirense

Podstawowe prace

Antonio Vieira , urodzony dnia6 lutego 1608w Lizbonie ( Portugalia ) i zmarł dnia18 lipca 1697w Salvador de Bahia ( Brazylia ) był portugalskim jezuitą , znanym pisarzem i kaznodzieją . Autor ponad dwustu kazań , reprezentatywnych dla baroku literackiego, Antonio Vieira jest uważany za jednego z wielkich nazwisk literatury portugalskiej , a jednym z największych głosicieli XVII th  wieku .

Blisko króla Portugalii Jana IV , w 1646 roku otrzymał zadanie obrony interesów Portugalii przeciwko Hiszpanii i Holandii w debatach przygotowawczych do pokoju westfalskiego . Jego pozycje rzecz praw człowieka z rdzennej ludności w Brazylii , a także na rzecz tych Żydów , a jego krytyka niewolnictwa i inkwizycji , świadczą o nowoczesności jego myśli.

W Message , Fernando Pessoa nazywa go „Cesarzem języka portugalskiego”.

Jego Kazania znalazły się na liście 50 najważniejszych dzieł literatury portugalskiej stworzonej w 2016 roku przez bardzo prestiżową Diário de Notícias .

Biografia

Urodzony w lizbońskiej rodzinie o skromnym pochodzeniu, Antonio Vieira jest synem Cristóvão Vieira Ravasco, syna mulata i Marii de Azevedo. Został ochrzczony w Sé, gdzie hołd składa mu tablica.

Antonio Vieira podążył za swoim ojcem (urzędnikiem sądowym w Bahia) do Brazylii w 1614 roku , w wieku sześciu lat. Tam studiował w kolegium jezuickim w Salvador de Bahia , gdzie był genialnym uczniem. Pomimo niechęci rodziców, wstąpił do nowicjatu w Towarzystwie Jezusowym wMaj 1623. Od 1624 r. Holenderska inwazja na Brazylię, która zmusiła go do schronienia się w głębi lądu, sprawiła, że ​​odkrył powołanie misyjne . W następnym roku złożył pierwsze śluby, a następnie odbył zwykłe szkolenie jezuickie, kończące się studiami teologicznymi . Genialny i obiecujący przedmiot, który stał się mistrzem i profesor sztuki, został wyświęcony na kapłana w10 grudnia 1634, w Bahia.

Druga holenderska inwazja na Brazylię w 1630 roku otworzyła go na politykę: aktywnie działał na rzecz zniechęcenia Portugalii do oddania jej kolonii wyższemu wrogowi. Hańba, w jaką kilka lat później padła jego obrona Żydów przed Inkwizycją, była kolejnym powodem powrotu do metropolii. W 1641 r., Po Odrodzeniu Portugalii, był członkiem delegacji wysłanej z Brazylii w celu uznania nowej dynastii Braganza i uwiódł króla Jana IV żywotnością jego ducha i cechami mówcy. Modny kaznodzieja , w 1646 r. Został oskarżony o obronę interesów Portugalii przeciwko Hiszpanii i Holandii w debatach przygotowawczych do pokoju westfalskiego .

Po powrocie do Portugalii jego wielkie sukcesy oratorskie, które uczyniły go, choć w zupełnie innym stylu, odpowiednikiem Bossueta , zostały zakwestionowane przez kontrowersje, jakie wzbudziły te kazania, w szczególności z Inkwizycją w kwestii przybyszów. -Chrześcijanie . Dlatego Vieira wrócił do Brazylii w latach 1652-1661, gdzie wykonywał misje w Maranhão , ale skąd obrona rdzennych ludów zmusiła go, możemy powiedzieć raz jeszcze, do polowania. W ten sposób oświadcza w kilku przysięgach, że Indianie są bardziej podatni na zasady ewangeliczne niż portugalscy koloniści, których uważa za agresywnych.

Podczas ostatniego pobytu w Europie Vieira był zagrożony swoimi tysiącletnimi teoriami . Rzeczywiście, stopniowo opracował, najpierw z korespondentami kościelnymi, a następnie w różnych dziełach, odnowioną interpretację mitu Sebastiana i proroctw Bandarry , w których ogłosił nadejście przyszłego imperium Quint-Empire (Piąte Cesarstwo), zdominowanego przez Portugalię pod rządami Portugalii. natchnienie Duchem Świętym po zmartwychwstaniu króla Jana IV . Kilkakrotnie był skazany na karę więzienia lub miał zakaz głoszenia kazań i udał się do Rzymu w 1669 roku, aby szukać poparcia papieża. Udało mu się tam kontynuować walkę z Inkwizycją i przebywał tam przez sześć lat, aż do rozgrzeszenia. Następnie wrócił do Lizbony, ale trzymał się z dala od spraw publicznych.

W 1681 roku w wieku 73 lat wrócił na stałe do Brazylii . Poświęcił się poprawianiu swoich kazań przed ich wydaniem w piętnastu tomach i jego Clavis Prophetarum , proroczym podsumowaniu. Jego prace rozprzestrzeniły się w Europie, gdzie zyskały uznanie. Chory i bezradny zmarł w wieku 89 lat.

Grafika

Ojciec Vieira pozostawił po sobie pokaźny dorobek : kilkaset kazań, w tym Sexagesime , Saint Anthony of the Fishes czy Good Thief , które są fragmentami antologii, przedmiotami badań w szkolnictwie średnim i wyższym, a także dużym i zróżnicowana korespondencja, czasami uważana za najlepszą z jego prozy, traktaty teologiczne i ważne ciało prorocze: Historia przyszłości , Clavis Prophetarum .

Wydanie referencyjne

Książki dostępne w języku francuskim

Uwagi i odniesienia

  1. O céu estrela o azul e tem grandeza. Este, que teve a fama ea glória tem, Imperador da língua portuguesa, Faith-nos um céu também. „Mensagem”, sekcja „Os Avisos”, wiersz „António Vieira”.
  2. (pt) „  As 50 obras essenciais da literatura portuguesa  ” , dn.pt , Diário de Notícias ,23 kwietnia 2016 r(dostęp 14 maja 2019 )
  3. Cahiers du CRIAR , tom 21, numer 2, Presses Universitaires de France, 2003, str. 589
  4. Sébastien Lapaque, "Antonio Vieira lub prawa Indian" , Le Figaro , wtorek 12 sierpnia 2014, s. 18.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne